En ondertussen elders in de wereld

Parelplein Vandaag wordt het een drukke dag. De allerlaatste voorbereidingen worden getroffen voor de prijsuitreiking van de Blogparel 2010. Vanavond mag ik op het Blogbal bekend maken wie de drie prijswinnaars zijn. Een feestje op een feest.

Wie dit weblog kent, weet dat het hier lang niet altijd feest is. Er zijn wel belangrijker dingen dan een blogaward. We volgen natuurlijk vooral het nieuws uit Japan, in de hoop dat de wereld niet met de grootste nucleaire ramp aller tijden te maken krijgt. Ondertussen dreigen andere ontwikkelingen elders in de wereld ook op een ramp uit te lopen.
In Libië is het al een grote catastrofe. Op het Parelplein in Bahrein verzamelden zich door de jasmijnrevolutie geïnspireerde burgers, die net als in Tunesië, Algerije, Egypte en Jemen de langdurige regimes zat waren en om meer vrijheid, democratie en welvaart vroegen. Nu dreigt het ook in Bahrein uit de hand te lopen. Het leger van buurland Saoedi-Arabië snelt de regering te hulp.

De jasmijnrevolutie, begonnen in Tunesië en in Nederland vooral veel aandacht gekregen toen de Egyptenaren het Tahrirplein in Caïro bezet hielden, is op dit blog van harte ondersteund. Omdat iedereen in vrijheid moet kunnen bloggen. Omdat iedereen een Blogparel of een Blogbal moet kunnen organiseren.

Er lijkt een omslag te komen in de hoe de zittende regimes die vraag beantwoorden. Er worden concessies voorgesteld, maar tegelijkertijd wordt er steeds harder opgetreden tegen de demonstranten. Inspireert de Libische dictator soms zijn naburige collega’s? Of is het juist het gebrek aan adequate steun aan de oppositiebewegingen, die de regimes doet denken dat ze wel hun gang kunnen gaan?

De demonstranten in Bahrein lijken morele steun te krijgen van Iran. De Iraanse regering waarschuwt de Bahreinse overheid geen geweld tegen de demonstraten te gebruiken. Dat is je reinste schijnheiligheid, want Iran is ook niet te beroerd om demonstranten aan te pakken.
Als Iran zich er niet alleen met woorden, maar ook met daden mee gaat bemoeien, is de kans groot dat de roep om vrijheid en welvaart ten onder gaat in een heftige regionale oorlog. Waarbij een deel van onze energievoorziening, de Arabische olie, in de verdrukking komt. En dan zul je zien dat de Europese en Amerikaanse regeringen ineens veel meer bereidheid tonen tot ingrijpen en veel meer maatregelen in petto hebben dan nu het geval is.

Dat is de bedoeling niet. De uitdrukking 'het is bal', zou overal in de wereld de letterlijke betekenis moeten hebben.
De burgers in de Noord-Afrikaanse en Arabische landen hebben niet gevraagd om een kettingreactie van geweld. Maar hoe koel je verhitte regeringsleiders af?

Tot slot en niets met bovenstaande te maken: lees ook mijn gastlog op GeenCommentaar, geschreven onder het pseudoniem P.J. Cokema. Helpt heimwee naar betere tijden?

Geef een reactie

Staatssteun voor Japan?

Nikkei Het is haast ongelofelijk hoe een natuurramp een nucleaire ramp kan worden. Dat een aardbeving gevolgen heeft voor de economie is makkelijker te geloven. De schade kan oplopen tot ruim 130 miljard euro. Wat een financiële leek dan weer ongelofelijk vindt, is dat de Centrale Japanse Bank dik 130 miljard euro in de financiële markten pompt. Zijn banken en beurzen belangrijker dan de wederopbouw van huizen, scholen en bedrijven?
De financiële experts zien aan dat laatste zinnetje meteen al dat ik er niks van snap. Daar kom ik zo nog op terug.

Dat een aardbeving gevolgen heeft voor een economie, is duidelijk. De Japanse ramp treft op de eerste plaats de Japanners zelf. Maar de economische gevolgen zullen ook hier merkbaar zijn. De produktie van tal van Japanse produkten ligt voorlopig even stil. De autofabrieken van Toyota, Honda, Nissan en Subaru sluiten voor onbepaalde tijd. De electronicasector ligt ook op zijn gat. Zes fabrieken van electronicagigant Sony liggen plat. Bij andere ons bekende merken als Toshiba, Canon, Epson, Nikon en Sharp ligt de productie gedeeltelijk stil en wordt eerst de schade in kaart gebracht.

In hoeverre de Nederlandse handel hier op korte termijn last van zal hebben, hangt af van de voorraden die importeurs en winkeliers hebben. Op de lange termijn is het afwachten of de Japanse hebbedingetjes even goedkoop zullen blijven, als we gewend zijn.
En dan hebben we het nog niet eens over de hordes Japanse toeristen, die Amsterdam overeind houden. De aardbeving betekent misschien de doodsklap voor Amsterdam, want vorig jaar kwamen er al minder Japanners naar de Dam. Zoveel minder, dat de hoofdstad zich zorgen maakte over haar inkomsten.

De Japanse economie kwakkelt al, tengevolge van de wereldwijde kredietcrisis. Zal de aardbeving de doodsklap zijn voor wat ooit een Aziatische economisch wonder was? De wederopbouw zal lastig zijn. Er zal zeker financiële steun van andere landen komen. Maar ook die worstelen nog met de kredietcrisis, dus hoeveel kunnen ze bijdragen? De Japanners zullen ook moeite hebben op te krabbelen nu een groot deel van de energievoorziening in gevaar is.

Maar waarom dan 130 miljard euro pompen in de financiële markt, in plaats van dat geld te besteden aan het wegwerken van de 130 miljard schade?
Nu komen we in het gebied van de schokkende cijfers. De virtuele getallen van aandelenhandel en beurskoersen. Een economie op zichzelf, waarvan zelfs een minister van Economische Zaken niet snapte waarom de koersen bleven dalen, ondanks de staatssteun die erin werd gepompt (Maria van der Hoeven in 2008).

Maar goed, dalende beurzen leiden tot staatsingrepen en uiteindelijk tot forse bezuinigingen..Daar zal Japan zichzelf niet mee helpen. Als die emotionele beurskoersen wel van belang zijn, dan kan ik me wel andere maatregelen voorstellen.
Gooi de beurzen dicht, tot de het land weer over kan gaan tot de normale orde van de dag. Er is al paniek genoeg, daar hoeft beurssentiment niet nog eens een schep bovenop te doen.
Of verbiedt de handel in aandelen en sta alleen die handel toe, die daadwerkelijk bijdraagt aan het opruimen van de puinhopen en het herstel van Japan.

Hebben wij daar wel wat over te zeggen? Zeker wel. Voor je het weet gaat er staatssteun naar Toyota- en Sonydealers. Of naar de Amsterdamse VVV.

Geef een reactie

Sinterklaasprimeur.

Sint Even ander belangrijk nieuws. Ik weet ook wel dat men nu in andere delen van de wereld hoopt op de goedgeefsheid van medewereldburgers. Of dat nou uit mentale of concrete steun bestaat, het is allemaal welkom. Maar daar moeten ze toch even op wachten.

Al heeft de protesterende bevolking en de Arabische Liga een no-fly zone boven Libië op het verlanglijstje staan, de internationale gemeenschap kan maar niet beslissen wat men de Noord-Afrikaanse en Arabische landen kado zal doen.
Het Nederlandse kabinet zit nog te wachten op het verlanglijstje van Japan, zoals ik gisteren hier schreef. De Japanners zullen eerder wat hebben aan de goedgeefsheid van de Nederlandse burgers. Een nationale hulpactie zal er nog wel van komen. De opbrengst natuurlijk verdubbeld door de overheid. Die verdubbeling zal deze keer lager uitvallen, want de VVD zit in de regering.

Herinnert u zich Haïti nog? Na de aardbeving kwamen burgers, bedrijven, verenigingen, gemeenten en provincies over de brug. Het Rijk verdubbelde de uiteindelijke opbrengst. En wat zei de VVD toen? “Zo wordt collectief geld verdubbeld, en dat is niet de bedoeling”. De VVD was het niet eens dat de gulle gaven van provincies en gemeenten weden meegerekend bij Rijk’s verdubbelaar.
De VVD is, onder leiding van Rutte en trawanten, bezig de lokale overheden flink in te krimpen, dus de Japanners zullen deze keer blij moeten zijn met wat minder hulp.

Moeten al die mensen in de rampzalige gebieden wachten op een wonder? Want een ding is duidelijk: Nederland, althans het kabinet, is Sinterklaas niet. Niets wordt zomaar weggegeven. Het kabinet doet alleen wat kado, als het wat oplevert. Het foutje in Libië, waardoor Nederlandse militairen even in de knel zaten, is goed afgelopen. Het kabinet heeft geen concessies aan Libië gedaan, maar wel de helikopter kado gegeven. Netto-resultaat: de militairen zijn gelukkig weer terug en Gadaffi heeft er een machine bij om zijn burgers vanuit de lucht neer te maaien.

Bij zoveel ellende wil een mens weten of er nog ander belangrijk nieuws is. De Stentor, de krant voor oostelijk Nederland, heeft de sinterklaasprimeur te pakken. Lang voor de gulle gever het nieuws zal domineren, geeft de Stentor het eerste sintbericht van dit jaar weg.
Deventer was de enige stad waar de Sint pas op 5 december zijn intrede deed. Jarenlang heeft men de traditie hoog gehouden niet aan de malligheid mee te doen al weken van tevoren de kinderen op stang te jagen met de aanwezigheid van de goedheiligman. Aan die traditie komt dit jaar een einde. Onder druk van de publieke opinie laat het welkomstcomité de vijfde december vallen, als enige juiste datum.

Neem er kennis van en ga weer over tot de orde van de dag.

Geef een reactie

Ministerraad beeft mee.

Japan De vrijdagse ministerraad eindigt meestal met een persconferentie waar de premier uit de losse pols al wat van de notulen prijsgeeft. Of hij stuurt zijn plaatsvervanger, als hij zijn bezigheden buitenshuis heeft. Maar hij is niet de enige, die uit de ministerraad klapt. Vaak zijn er nog wat ministers of staatssecretarissen die ook nog wat toe te voegen hebben. Vandaag leek het wel of bijna het voltallige kabinet er op los kakelde.

Verhagen mocht namens Rutte verklaren dat hij geschokt was door de ramp in Japan. We begrijpen de goede bedoelingen, maar hoe groot de kracht op de schaal van Richter ook was, het kabinet kan niet echt geschokt zijn. Bedroefd, jawel. Geschrokken, zeker. Ontdaan, natuurlijk. En dat Rutte zijn medeleven toont, prima. Maar medebeven?

En dan de snelle reacties van andere leden van het kabinet. Minister Schultz van Haegen biedt de pompen en expertise van haar Rijkswaterstaat aan. Niet dat ze wat aan pompen hebben, zegt ze, maar wij zijn wel experts in watermanagement. Dat weten de Japanners heus wel, dus als ze er om vragen, reizen we af.
Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) staat ook in de startblokken. Klaar om hulpteams te sturen, als Japan daar om vraagt. En wat doet Japan? Die vraagt eerst hulp van de V.S. Of men de in Japan gelegerde militairen aan het werk wil zetten, a.u.b.

Minister Hillen van Defensie vond het spectaculaire maar verschrikkelijke beelden. Geen woord over gereed staande helikopters die Japan in zullen vliegen om mensen uit de rampgebieden te redden. Daar heeft hij natuurlijk vrij recent vervelende ervaringen mee.
Minister van Buitenlandse zaken, Rosenthal, vindt het vanzelfsprekend aan Japan te vragen waar we het land mee van dienst kunnen zijn.
Minister van Financiën, De Jager, had als eerste door dat Japan niet meteen hulp van Nederland zal vragen. Er zijn nog geen verzoeken binnengekomen, zei hij, maar “we zullen zien wat we eventueel kunnen doen en daarover eerst contact opnemen met de Japanse autoriteiten”.

Zoveel ministers hebben we niet aan het woord gehad, toen duidelijk werd welke ramp zich in Libië voltrekt. Zoveel bereidheid hulp te geven ook niet. Nederland en de internationale gemeenschap worstelt met Libië meer, dan met Japan.
Historisch gezien niet vreemd. Natuurrampen hebben altijd al zoveel tot de verbeelding gesproken, dat ze meer hulp genereerden dan andere rampen. Naar aanleiding van de aardbeving in Haïti, schreef ik vorig jaar dat de Nederlandse charitas gemiddeld zo’n 22 miljoen euro waard is. Burgers en overheid tastten het vaakst en het diepst in de buidel bij aardbevingen en overstromingen. Aan armoede en honger geven we ook wat minder en aan de gevolgen van oorlogen nog iets minder (zie uitgebreid overzicht in dit exceldocument).

Wat oorlogen betreft, gaat de gulheid natuurlijk naar de slachtoffers. Slechts één keer is er geld gegeven aan democratisering. In 1994 bracht de actie ‘Geef Zuid-Afrika een eerlijke kans’ 1,7 miljoen euro op. Een bijdrage om de eerste, echt vrije verkiezingen een handje te helpen.
Maar er waren ook wel acties die hulp boden bij situaties die enigszins vergelijkbaar zijn met de ontwikkelingen in de Noord-Afrikaanse en Arabische landen. In 1969 werd er geld ingezameld voor de slachtoffers en vluchtelingen, die de dupe waren van de oorlog die ontstond toen Biafra onafhankelijk wilde worden van Nigeria. In 1972 werd hulp geboden, toen er na de onafhankelijkheidsverklaring van Bangladesh een vluchtelingenstroom op gang kwam.
In 1989 viel de dictatuur in Roemenië en we boden hulp bij de economische malaise die er op volgde. Verder is er ruimhartig gedoneerd voor slachtoffers van diverse burgeroorlogen in Afrika en op de Balkan. Zie ook dit exceldocument met een overzicht van hulp bij (burger-)oorlogen.

Op dit moment is de hulp aan vluchtelingen uit Tunesië en Libië maar magertjes. De tsunami van democratiseringsbewegingen spreekt blijkbaar minder tot de verbeelding, dan echte tsunamis.
De Japanners kunnen op mijn geld rekenen. Maar waar kan ik ook geld storten voor hulp aan de burgers in Noord-Afrika en Arabië?

Geef een reactie

Je bent een rund, als je met natuur stunt.

Heckrund Volgens het KNMI ligt de winter al weer 10 dagen achter ons, volgens de kalender duurt het nog 10 dagen voor de lente begint. Hoe dan ook, in de Oostvaardersplassen heersen tot april nog ijzige toestanden. Volgens Staatsbosbeheer is de winter in april voorbij.

Net als vorig jaar, is er commotie rond het aantal dieren dat de winter zal overleven. Een deel van de heckrunderen, konikpaarden en edelherten is al gestorven door voedseltekort. De natuurlijke dood. Een aantal is ziek, zwak en misselijk van de honger en houdt zich op de been tot ze worden afgeschoten. Natuurlijk dood je ze zo. Onnodig lijden moet voorkomen worden.

Vorig jaar kreeg Staatsbosbeheer de kritiek over zich heen dat er te weinig en te laat werd afgeschoten. Of juist dat er werd geschoten. De verenigde dierenartsen vonden dat onnodig lijden voorkomen kon worden door een derde van het Oostvaarder beestenspul preventief om te leggen. De Dierenbescherming vond dat je de natuur zijn gang moest laten gaan. Daar hoort van de honger sterven ook bij. Andere natuurliefhebbers vonden dat er meer bijgevoerd moest worden.

Dit jaar zal weer een deel van de veestapel het loodje leggen. Nu is er onenigheid over de aantallen. Diverse kranten berichten vandaag dat er een recordsterfte wordt verwacht. In de berichten wordt een niet met naam genoemde woordvoerder van Staatsbosbeheer geciteerd, die een afschot noemt van 15 tot 25 procent op de 3500 aanwezige dieren. Normaal gesproken, zegt-ie. Dat zijn dus 525 tot 875 dieren, die de barmhartige kogel hebben krijgen.

Staatsbosbeheer gooit er op haar website een persbericht tegenaan, waarin een recordsterfte wordt tegen gesproken. Wel ligt het percentage afgeschoten dieren hoger. Vorig jaar werd 80 procent van de lijdende dieren een genadeschot. Nu ligt dat al op 96 procent.
Dat moet ook, want na de commotie van vorig jaar zijn de protocollen aangepast en wordt er sneller geschoten. Nu gaan die dieren eraan, waarvan zeker is dat ze de lente niet halen. Tot vorig jaar werd gewacht tot de dieren in hun allerlaatste levensfase waren. Overigens beteken die cijfers dat er altijd nog ruim 290 lijdende dieren zelf aan hun eind moeten zien te komen.

De Oostvaardersplassen is aangewezen om de natuur haar eigen gang te laten gaan. Nu blijkt: je bent een rund als je met natuur stunt. Eén van de ingrepen was het uitzetten van grote grazers. Waarom? Tja, als het gebied aan zichzelf zou zijn overgelaten, zou het binnen de kortste keren dichtgegroeid zijn. De paarden, runderen en herten deden zich tegoed aan het groen en tierden welig. Ten koste van het groen. Zozeer zelfs dat er steeds minder te grazen valt. Met een slecht gevulde buik kom je de winter niet door.
Het ligt in de natuur der mensen om onpasselijk te worden van uitgemergelde natuur. Zet een week lang een vel-over-been kindje op de buis en de donaties stromen binnen om tonnen Brinta naar hongergebieden te sturen.

Uitgemergelde herten, paarden en runderen zijn eveneens een doorn in het oog. Maar hoe je dat voorkomt, daar verschillen de meningen over. Staatsbosbeheer, die eerder zo min mogelijk wilde ingrijpen, moet nu meer dieren uit hun lijden verlossen, om het aantal foto’s van dierenleed te minimaal te houden.
Het mag duidelijk zijn dat er absoluut geen sprake van is, dat de natuur haar eigen gang mag gaan in de Oostvaardersplassen. Daarvoor ligt die natuur teveel binnen het zicht van mensen, die zo hun eigen kijk op de natuur hebben. Voorstanders van afschieten zijn even slechte natuurliefhebbers, als diegenen die er over klagen en willen bijvoeren en beschutte plekken willen aanleggen. Beiden zijn voor ingrijpen in de natuur om de natuur te redden.

In de maakbaarheid van een natuurlijke natuur, is blijkbaar de natuur zelf over het hoofd gezien. Want grote grazers vreten veel. En heb je veel grote grazers, dan is het eten zo op.
Zonder ingrijpen is er onnodig dierenleed, dat is wel zeker. Er zijn wel andere middelen om de problemen aan te pakken. Het aantal dieren verminderen. Gewoon een paar stieren steriliseren en de beesten sterven uiteindelijk alleen nog van ouderdom. Wie dan nog een kadaver tegenkomt op de rustieke natuurwandeling, moet niet gaan blaten. Want wat is mooier dan een natuurlijke dood sterven in een natuurlijke omgeving? Dat is veel mensen niet gegeven.

Geef een reactie

De bankenfluisteraar.

Fluister Gedragsverandering gaat niet zonder slag of stoot. En zelfs als mep je er op los, dan nog is het niet zeker dat je daarmee gedrag duurzaam verandert. Je moet ook niet slaan, je moet fluisteren. Wie wel eens op National Geographic naar de hondenfluisteraar heeft gekeken, ziet daar dat een simpel “psst” genoeg is om onwelwillige honden in het gareel te krijgen.

Dat is sympathiek. Liever geen stokslagen. In het algemeen bestaat er in Nederland heel wat allergie tegen dwang. De voorkeur gaat uit naar mensvriendelijke methoden als trainingen, workshops, coaching, diepgaande therapieën en gedragscodes. Maar wat als al die wondermiddelen niet helpen?

De overheid is behoorlijk lankmoedig omgegaan met de daders die ons met de kredietcrisis hebben opgezadeld. Een smak staatsteun ging gepaard met de vriendelijke mededeling dat de dames en heren zichzelf wel een beetje moesten reguleren. Geen probleem, zeiden de dames en heren en ze stelden een gedragscode op.
Die wordt maar moeizaam nageleefd. Wat nu? De Tweede Kamer treedt op als bankenfluisteraar: ‘Psst! Ga je nou aan je gedragscode houden, anders moeten we er een wet van maken’. De banken passen hun gedrag natuurlijk binnen een dag aan.

De aarzeling om van een gedragscode een wet te maken, lijkt begrijpelijk. Wetten als dwangmiddel, dat geeft veel gevoel van onvrijheid. In de praktijk valt het reuze meer met die onvrijheid. Je blijft keuzevrijheid houden. Of je houdt je aan de wet, of niet. Heb je maling aan de wet, dan zijn er tal van mogelijkheden. Op zoek gaan naar de mazen in de wet, de wet op allerlei manieren ontduiken, de wet overtreden of gewoon niet naleven. De laatste opties zijn enigszins riskant. Je maakt kans op boetes of gevangenisstraffen. Maar de kans dat te ontlopen bestaat ook.

Een gedragscode kent die risico’s niet. Is dat de reden waarom de banken zo traag zijn met het beperken van onfatsoenlijke bonussen? Natuurlijk niet. Diep in hun hart vinden banken dat hun gedrag zo fout nog niet is. Van geld nog meer geld maken, is toch altijd hun taak geweest? Een lastige klus, dus halen banken alles uit de kast om hun taak te volbrengen. Naar de critici werd pas een beetje geluisterd, toen de boel in elkaar stortte.

Nu het weer wat beter gaat, denken sommige banken vast dat terugbetalen van de staatssteun wel voldoende schuldaflossing is. De ING gaat 2 miljard terugstorten en betaalt netjes de 1 miljard rente. Zal die 3 miljard euro voldoende zijn om de gemoederen tot bedaren te brengen? Dat zou zomaar kunnen, als het kabinet bij de volgende begroting deze ‘meevaller’ aangrijpt om minder dan 18 miljard bezuinigingen door te voeren.

De banken halen opgelucht adem. Ondanks wanprestaties, leven ze nog. De overheid is blij. De staatskas ziet er ietsjes voller uit. De burger slaapt weer in. Het komt allemaal weer goed.
De Tweede Kamer vertrouwt het nog niet. Maar of dreigen met wetgeving voldoende is? Misschien moet er eens een echte, miraculeuze bankenfluisteraar opstaan.

Geef een reactie

Wapenexport in naam van Oranje.

Wapen van Oranje Er wordt nogal wat ophef gemaakt over de mogelijke wapenverkoop, die schuilgaat achter het privébezoek van ons staatshoofd aan haar collega van Oman. Onnodige ophef, want wij weten wel beter, wat de ware redenen zijn voor het staatsbezoek dat geen staatsbezoek is.
Bovendien: zou ons staatshoofd zomaar allerlei afspraken schenden, louter omdat de sultan van Oman een lekker diner aanbiedt? Zo is onze Majesteit niet.

Het NRC zette keurig op een rij, wat de Europese afspraken zijn, als er wapentuig uitgevoerd moet worden. De Europese Raad stelde in 1998 een gedragscode op, waarin klip en klaar staat dat we geen militair spul leveren als dat de sociale ontwikkeling van een land belemmert.
Op dit moment is er in Oman een sociale ontwikkeling gaande. Zo mag je de demonstraties wel noemen. De Omani willen meer banen, hogere lonen, lagere voedselprijzen en meer democratie. De sultan beloofde al snel 50.000 banen en een salarisverhoging hier en daar. Hij aarzelt niet ministers te ontslaan, die volgens de demonstraten hervormingen in de weg staan.

Het gaat dus eigenlijk heel goed in Oman. De sultan luistert naar het volk en doet wat beloften. Met de Europese gedragscode in het achterhoofd, weet ons staatshoofd wel wat ze moet zeggen als de sultan tijdens het diner de lucratieve aanbieding van vier fregatten aan de orde stelt. Luister eens, zal Hare Majesteit zeggen, zet dat maar uit je staatshoofd. Je hebt je geld veel te hard nodig om je beloften waar te maken.

Zo is het maar net. Afspraak is afspraak. Wij hebben afgesproken geen militaire goederen te leveren aan landen waar de sociale ontwikkelingen en mensenrechten niet op orde zijn. Wat dat laatste betreft: in Oman zijn politieke partijen en vakbonden verboden. Misschien dat het onder druk van de demonstranten gaat veranderen, maar dagelijkse praktijk is het nog lang niet.
Laat Hare Majesteit in alle rust van het diner genieten. We mogen verwachten dat een zo integer staatshoofd als het onze, de sultan zal herinneren aan onze en zijn afspraken.

Het enige wapen dat Hare Majesteit exporteert is haar wapen van Oranje. Een wapen, van alle smetten vrij. Want de Oranjes hebben zich nog nooit voor het karretje van Neerlands bedrijfsleven laten spannen, als het ergens in de wereld niet pluis is. Toch?

Geef een reactie

Royaal diner leidt tot ontslag ministers.

O man Bea Uit betrouwbare bron is vernomen waarom Hare Majesteit er op staat naar Oman te gaan. Het is geen staatsbezoek. En laat u niets wijsmaken: het is ook geen privédiner.

Ja, er wordt wel gegeten en gedronken. Maar u moet het meer zien als een workshop met qaboeli en kaviaar. Het is Hare Majesteit’s diepste wens is lering te trekken uit de recente ervaringen die sultan Qaboos heeft opgedaan, in zijn functie als staatshoofd.
Deze week ontsloeg hij twee ministers, in verband met de maatschappelijke onrust die in zijn koninkrijkje woedt. Vorige week gooide hij er al zes ministers uit. U begrijpt het al: daar wil Hare Majesteit meer van weten.

Heel de wereld kijkt naar de ontwikkelingen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Heel de wereld vraagt zich ook af: wat doen de leiders daar en wat doen onze leiders? Hare Majesteit staat bekend om haar grote maatschappelijke betrokkenheid, dus ook zij vraagt zich af: wat moet ik doen?
Want het is niet alleen in de Arabische landen onrustig, ook in eigen land gaan steeds meer mensen de straat op, omdat ze de plannen van kabinet Rutte niet zo vertrouwen. In 2010 waren er nog gemiddeld 2,8 tekenen van onrust per maand te bespeuren. Dit jaar ligt dat gemiddelde al op 9,5 per maand. Dat baart ons staatshoofd zorgen.

De verkiezingen van 3 maart geven geen aanleiding te verwachten dat de rust in het land zal weerkeren. Hare Majesteit gaat nu bij de sultan in de leer en als ze is uitgegeten, is het niet ondenkbaar dat ze overgaat tot het ontslaan van ministers. De grote vraag is: welke ministers moeten voor hun hachje vrezen?

Is dat de minister van Buitenlandse Zaken, omdat hij wat al te traag reageerde op de behoefte aan democratie en vrijheid, die de Arabische burgers nu zo nadrukkelijk uiten? Vliegt de minister van Economische Zaken en Landbouw eruit, omdat hij verantwoordelijk is voor het electorale verlies dat zijn partij heeft geleden en daarmee de stabiliteit van de huidige coalitie in gevaar heeft gebracht?

Of is het de premier, die het in zijn hoofd haalde Hare Majesteit’s land terug te geven aan de Nederlanders?
Het kan ook zijn dat ze het voltallige kabinet ontslaat. Een strategische zet, omdat er dan niets meer te gedogen valt. Zo zet Hare Majesteit iemand buiten spel, die zich wel als regent gedraagt, maar die geen regeringsverantwoordelijkheid wenst te dragen.

Voorlopig blijft het gissen. Als u Hare Majesteit was, wie zou u ontslaan?

Geef een reactie

Henk Kamp, de wonderdokter.

Henk Kamp Onzekerheid is goed voor een mens. Zekerheid leidt maar tot luiheid. Van onzekerheid wordt je creatief. Van onzekerheid wordt je actief. Onzekerheid is het medicijn tegen een in slaap gesukkeld landje. Dus heeft Rutte minister Kamp de opdracht gegeven, de sociale zekerheid om te vormen tot de sociale onzekerheid.

Eigenlijk moet het hele sociale stelsel op de schop, maar daar worden sommigen weer zo onzeker van dat het tot onrust leidt. Dan maar stukje bij beetje, moet Henk Kamp gedacht hebben en laten we dan maar eens bij de Ziektewet beginnen. Hij gaat mensen in de Ziektewet er weer uit helpen.Zo’n honderdduizend mensen zitten zodanig in de Ziektewet bekneld, dat een relatief groot deel uiteindelijk arbeidsongeschikt worden.

Wie ziek wordt en een vaste baan heeft, krijgt maximaal twee jaar het salaris doorbetaald. Wie dan nog ziek is, komt in de WIA (de hedendaagse WAO) terecht. De Ziektewet is er alleen voor ‘speciale gevallen’. Uitzendkrachten, mensen die ziek zijn en van wie hun tijdelijk contract afloopt, orgaandonors, WW’ers en herintredende WIA’ers, om er een paar te noemen.

Henk Kamp wil de Ziektewet zo aanpassen dat er meer werk wordt gemaakt van herstelwerkzaamheden. In dit kader wordt daarmee bedoeld: alles wat een zieke nog wel kan, moet-ie ook doen, want dat bevordert het genezingsproces. Een inzicht dat de laatste jaren breed terrein heeft gewonnen. Activering is niet alleen heilzaam voor mensen in de Ziektewet. Ziekenhuizen jagen patiënten sneller het bed uit, werkgevers verzinnen klusjes voor personeel met gebroken benen en werklozen schoffelen en vegen dat een lieve lust is. En kijk eens om u heen? Nederland blaakt van gezondheid!

Het ziekteverzuim is nog steeds een bron van zorgen, werklozen blijven werkloos schoffelen. Hoe komt dat toch?
Wat werk betreft weten we dat ons soort economie niet zonder werklozen kan. Wat ziekte betreft valt er heel wat te winnen met gezond eten en bewegen, maar daar hou je griepgolven en een paar ernstige en langdurige kwaaltjes niet mee buiten de deur.

Ik ben benieuwd wat Kamp’s voorstellen worden die paar honderdduizend mensen de Ziektewet uit te helpen. Zullen uitzendbureau’s ook verplicht worden tot maximaal twee jaar doorbetaling van het salaris? Zullen werkgevers ook de zieke tijdelijke contractanten moeten doorbetalen? Worden herintredende WIA’ers meteen honderd procent gezond verklaard? En zullen de ziektekosten van een orgaandonor verhaald worden op degene die het orgaan heeft ontvangen?

Geef een reactie

Van wie is dit land?

Rutteland De verkiezingen hebben bij twee mensen in ieder geval iets duidelijk gemaakt. Nederland is niet van jou en mij, Nederland is van Rutte en Wilders. En de heren zijn zo in hun sas met al die stemmen die ze hebben vergaard, dat we een kadootje krijgen. We krijgen ons land terug!

Rutte was zo slim tot het laatst te wachten met zijn toespraakje. Eerst mocht Wilders. Bij de NOS zagen en hoorden we hem zeggen: “We zullen Limburg teruggeven aan de Limburgers, Friesland teruggeven aan de Friezen en Nederland teruggeven aan de Nederlanders en al die PVV-stemmers” (op ongeveer 3 min. van dit fragment).

Nou, even later bleek Rutte het daar gedeeltelijk mee eens. Ook voor de NOS-camera’s riep hij: “We gaan er voor zorgen, dames en heren, dat we gewoon dat prachtige land weer teruggeven aan de Nederlanders, want dat is ons project” (op ongeveer 3 min. 15 van dit fragment).
Kijk, Rutte moest natuurlijk een kleine correctie toepassen op de uitspraak van Wilders. Want geloof maar dat het ook Rutte te ver gaat het land terug te geven aan “al die PVV-stemmers”.

Maar wat denken die twee wel? Dat ze het land in hun zak hebben? Dat ze sinterklaas kunnen spelen en als een stel grootgrondbezitters het land onder het volk kunnen uitdelen?
Natuurlijk is het ook hun land. Maar meneer Rutte, meneer Wilders, het is ook mijn land. En van al die mensen die er wonen, werken en leven. Al was het maar omdat we daar belasting voor betalen, Rutte! Wie betaalt, die bepaalt toch?
Hoe halen ze het in hun hoofd iets terug te geven, dat helemaal niet in hun eigendom is?

Het verbaast me enorm, dat niemand hier over valt. Die hoogmoed, die ijdeltuiterij, die grootheidswaanzin kennen we alleen van een paar dictatoriale idioten, waarvan er eentje niet te beroerd is op zijn eigen volk te schieten.
Nou siert het de heren Rutte en Wilders dat ze in ieder geval menen land terug te moeten geven. Had Gadaffi dat meteen gezegd, dan was het niet zo’n puinhoop nu in Libië. Rutte en Wilders denken vast mogelijke volksopstanden te voorkomen.

Rutte zag het verlies van zijn coalitiepartner en sloot zich rap aan bij de retoriek van zijn gedoogpartner. Een partner die geen boodschap leek te hebben aan regentenmentaliteit en daarom zo populair is bij veel mensen. Hoe vaak schoffeerde hij niet ministers en Kamerleden? Daarmee trok hij kiezers aan die de gevestigde orde zat waren. Nu ontpopt hij zich als een minstens even grote regent. Iemand die het beter denkt te weten en ook nog eens meent het land in bezit te hebben.

Zijn wortels liggen bij de VVD. Niet vreemd dat hij het met Rutte goed kan vinden. Zeker niet nu duidelijk is dat ze er dezelfde regenteske mentaliteit op na houden.
Als er iets een spoeddebat waard is, als er iets is waar journalisten om een nadere tekstverklaring mogen vragen, dan is het ons land. Wat bezielt de heren deze uitspraken te doen?

Geef een reactie