Voedsel voor een appel (D)en(A) een ei

Voedsel voor een appel en een ei Juist nu het 10-jarig bestaan wordt gevierd van de ontdekking van het menselijk genoom, wakkeren wetenschappers de hoop aan dat iedereen voldoende te eten kan hebben. Wat hebben het DNA van een appel en een ei hiermee te maken?

Een ei is pas een dodo-ei als bewezen is dat het een dodo-ei is. Dus wordt van het enige dodo-ei dat er nog is, aan een DNA-test onderworpen. Omdat men al DNA-materiaal van de poten en de kop van een dodo heeft, kan het DNA van het ei daarmee worden vergeleken. Pas als die match raak blijkt, zal het een dodo-ei zijn, want “we niet zomaar zeggen dat iets authentiek is, terwijl we het nooit hebben getest”, zo stelt de directeur van het museum dat het ei in bezit heeft.

Natuurlijk slaat de fantasie van menigeen op hol. Kan de uitgestorven vogel weer tot leven worden gewekt, nu we het DNA in bezit hebben?
Je kan ook experimenteel fokpprogramma opzetten en net zo lang diverse meeuwen met pelikanen kruisen, tot je een dodo krijgt, maar juist de beschikking van DNA-materiaal maakt het mogelijk veel sneller en veel nauwkeuriger nieuwe natuur te scheppen.

Met appels gaat dat veel gemakkelijker. Dankzij DNA-onderzoek is vastgesteld dat de Golden Delicious al zo’n 65 miljoen jaar bestaat. Nu nog uitvogelen of de eerste appel ook van dat soort was en we weten waar Eva in gebeten heeft toen ze de zondige geschiedenis der mensheid een impuls gaf.
In appels zitten we wat ruimer dan in dodo’s, die ooit volledig verorberd zijn door hongerige Nederlanders. De ontdekking van dodo-DNA kan dus meer betekenis hebben voor ’s werelds voedselvoorziening, dan de datering van een appel.

Vorige week werd ook bekend dat de genetische code van tarwe is ontrafeld. Met die kennis wordt het mogelijk betere tarwesoorten te ontwikkelen, die beter bestand zij tegen plantenziektes of fatale omstandigheden (droogte bijvoorbeeld).
Maar dan gaat er een andere wetenschapper dwars liggen. “We moeten erg voorzichtig zijn met zeggen dat de wetenschap de wereld zal voeden”, zegt hij in De Volkskrant. Niet teveel op de genetica vertrouwen, maar ook belang hechten aan de hervorming van politiek en economie.

Zoals vaak bij de introductie van nieuwe technologie, zijn er tegenstanders van genetisch gemodificeerde gewassen. Onbekend, maakt onbemind en zo zijn er mensen die denken dat een genetisch gemanipuleerd appeltje schade toe kan brengen aan de menselijke gezondheid. Argument: de technologie is nog zo jong dat er te weinig bekend is over mogelijke schade. Sommige tegenstanders aarzelen dus op basis van het genoemde gebrek aan kennis, zeker te weten dat het niet altijd goed is voor mens en natuur.

Veel belangrijker lijkt mij echter die hervorming van politiek en economie. Binnen de huidige stelsels is het mogelijk dat bedrijven die genetisch gemodificeerde zaden en gewassen monopoliseren en dat de klanten (landen) het verkeerd inzetten. Eén succesvol plantje even grootschalig inzetten als de natuurlijke voorganger, leidt evenzeer tot ontbossing of het wegconcurreren van lokale landbouw.

Uiteindelijk gaat het er om wie de technologie en de producten daarvan in bezit heeft. Een ongelijke verdeling levert natuurlijk net zoveel ongelijkheid in de wereld op, als bij traditionele landbouw en veeteelt het geval is. Als gentechnologie niet goed is verdeeld èn het ook nog eens verkeerd wordt toegepast, is een wereld waarin iedereen voor een appel en een ei te eten heeft, pure fictie.
Genetische manipulatie kan, in de kern van de zaak, wel een oplossing zijn. Als het gedijt in een wereld zonder politieke en economische manipulatie.

Geef een reactie

Demissionaire arbeidsparticipatie

Demissionaire arbeidsparticipatie Het demissionaire leven van Balkenende wordt kunstmatig verlengd. Maxime Verhagen doet er alles aan de boel te vertragen. Hij strijkt partijgenoten tegen de haren in, laat zijn partijvoorzitter een waarschuwing geven aan Wilders, houdt vol een coalitie met VVD en PVV serieus tot stand te willen brengen. Alles er natuurlijk op gericht uiteindelijk de PVV tot opstappen te dwingen. Het zal nog wel even duren voor het land van het demissionaire bestuur is verlost.

Risico is wel, dat het kabinet Balkenende een beslissing neemt, waar later een coalitie met CDA over kan struikelen, zoals het geval bleek bij de val van dit kabinet. Dat lijkt tot nu toe mee te vallen. Het kabinet probeert vooral haar goed gezicht te tonen. Zo sprak het kabinet op ministerraad van afgelopen vrijdag, nog daadkrachtige woorden over de arbeidsparticipatie van vrouwen.

Een kwestie die het kabinet niet voldoende heeft kunnen afronden. Of de verklaring helpt nog voor de installatie van een nieuw kabinet de demissionaire doelstellingen te halen, valt echter te betwijfelen. Alleen al omdat de verklaring eindigt met: “De vervolgstappen zijn aan een nieuw kabinet”.
Het kabinet heeft natuurlijk zelf het goede voorbeeld gegeven. Ook in demissionaire tijden zijn er baantjes te verdelen. Er moesten nog wel wat burgemeesters, staatsraden, leden van het hof van justitie, ambassadeurs en diplomaten worden benoemd.

In de demissionaire verklaring lezen we: “Het kabinet streeft ernaar dat vrouwen meer uren gaan werken. De cultuurverandering op de arbeidsmarkt moet worden doorgezet. Dat schrijven de ministers Donner (SZW) en Rouvoet (Jeugd en Gezin) en staatssecretaris Van Bijsterveldt (OCW) in reactie op het eindrapport van de Taskforce DeeltijdPlus”.
De benoeming van die taskforce was al een schitterend voorbeeld van arbeidsparticipatie van vrouwen. Tien leden en 30% is vrouw. Nog lang niet de 76% voor 2016, die het kabinet voor de totale arbeidsmarkt ten doel stelde.

Van april tot heden zijn van de 32 demissionaire benoemingen er twee aan vrouwen toebedeeld. Die twee treden toe tot het gemeenschappelijk hof van Justitie. Dat is een kleine 6,7 procent!
Nou moet ik niet zeuren. Er waren natuurlijk niet genoeg geschikte vrouwelijke kandidaten. Van de vier burgemeestersposten die zijn verdeeld (Amersfoort, Amsterdam, Tilburg en Venlo) moest er toch ook eentje naar een vertrekkend kabinetslid. Eberhard van der Laan heeft in Amsterdam Cohen opgevolgd.

Er zijn vrij veel Kamerleden vertrokken. Maar daar zat er natuurlijk niet één vrouw tussen die commissaris van de koningin kon worden, Dus kreeg Johan Remkes die post in Noord-Holland. Nee, sterke, carrièrebewuste vrouwen zijn hooguit geschikt om mee te dingen naar “de vrouw van Rutte”. Tja, wie het tot premiersvrouw schopt, draagt zeker bij tot de sloop van het glazen plafond.
Zoals het demissionaire kabinet al stelde: De vervolgstappen zijn aan het nieuwe kabinet.

Lees ook de demissionaire fratsen die hier eerder waren te lezen.
25 februari: Demissionaire verzekering; 19 maart: Demissionaire steun en stabiliteit; 9 april: Regering gaat ondergronds; 17 april: De demissionaris; 26 mei: Ledigheid te huur; 28 mei: Er komt een inspecteur bij de dokter; 4 juni: Demissionaire sinterklaas; 25 juni: Groeten uit Sebaldeburen en 1 augustus: Het web afstoffen.

Geef een reactie

Wij staken niet?

Wij staken niet? Een niet nader genoemd Europees agentschap zegt dat Nederlandse werknemers weinig staken. Tussen 2005 en 2009 gingen er gemiddeld 5,7 werkdagen verloren aan arbeidsonrust.

In Europees verband is dat erg weinig. Lang voor de Europese eenheid was de actiebereidheid veel groter. Maar vlak na de 2e Wereldoorlog, en na de kabinetten Drees, daalde het aantal werkonderbrekingen drastisch.
Als we eens kijken welke Nederlandse premiers de meeste arbeidsonrust voor hun kiezen kregen, dan spant Drees de kroon. Balkenende komt zelfs pas op de 6e plaats, net na Wim Kok (lees meer in eerder artikel op dit weblog).

Onder Balkenende steeg de arbeidsonrust wel weer wat. Maar meer omdat bij de wel gevoerde acties een steeds grotere deelname kenden. Balkenende laat, wat aantal deelnemers betreft, Lubbers en Den Uyl achter zich (lees ook dit artikel).

Maar vergeleken bij andere landen, kloppen de bevindingen van het agentschap wel. Dat geldt niet alleen voor arbeidsstakingen, ook stakingen en acties tegen het regeringsbeleid komen hier amper van de grond. Vorig jaar ging nog 3 procent van totale franse bevolking, of 6 procent van de franse beroepsbevolking, de straat op om te demonstreren tegen de maatregelen tegen de crisis. Vergelijk dat eens met 2004, toen slechts 1 procent van de Nederlandse bevolking, ofwel 3 procent van de beroepsbevolking, tegen het beleid van Balkenende II demonstreerde. Voor een echt grote actie moeten we terug naar 1983, toen 3 procent van de bevolking hier het tegen de kernwapens opnam (lees meer in dit artikel).

Toch zal een komend kabinet moeten oppassen. De actiebereidheid lijkt toe te nemen. Dit jaar zijn in het eerste halfjaar al 13 stakingen gevoerd. De grootste en langstdurende waren de ambtenarenstakingen (de vuilnismannenstaking als climax) en de acties van schoonmakend personeel. Van februari tot juni zorgden die voor heel wat arbeidsonrust. De schoonmakers boekten nog het meeste succes en dwongen niet alleen een loonsverhoging af, maar ook verbetering van hun werkomstandigheden.

Daarnaast waren er veel kleinere, minder langdurende acties. De meesten betroffen de cao-onderhandelingen. Maar er waren ook acties ook een beter sociaal plan af te dwingen en twee wilde stakingen om een enkele collega te redden.
Januari: na eerdere acties in Arnhem en Apeldoorn werden verdere acties afgeblazen bij de cao-onderhandelingen bij AkzoNobel. Een principeakkoord was voldoende om bij DSM de stakingen weer even de kast in te stoppen. In de havens stak een wilde staking de kop op om een chauffeur, verdacht van overmatig ziekteverzuim, van ontslag te redden.

In maart staakten werknemers van Nefit omdat hun bedrijf ging verhuizen. In april steeg de arbeidsonrust, door acties bij de cao-onderhandelingen bij ECT (Rotterdamse havens), dreigde een actie bij bloemenveiling FloraHolland en dwongen de werknemers bij Johma een beter sociaal plan af. Een tussendoortje was de wilde staking, alweer in de Rotterdamse havens, wegens het dreigend ontslag van een kraanmachinist, die een ongelukje had veroorzaakt.
In juni werden de acties afgerond (al in april begonnen) bij de cao-onderhandelingen in de zuivelindustrie. De actiebereidheid was zo groot dat zelfs na het bereiken van een akkoord sommige werknemers maar moeilijk weer aan het werk te krijgen waren. Verder in juni nog acties bij Forbo Novilon in Coevorden en was een dreiging van acties bij Nedcoat voldoende om de werkgever zover te krijgen over een beter sociaal plan te praten.

De vakbonden en hun leden hebben hun tanden laten zien. Een komend kabinet zal daar toch rekening mee moeten houden, tenzij men het wel best vindt dat het vuilnis zich volgende keer een jaar lang op onze stoepen ophoopt. Ook zal meer inzet van een kabinet worden verwacht bij bedrijfssaneringen. Bij Organon Oss gaven werknemers al een eerste waarschuwing.

Ben benieuwd of Nederland over een jaar of twee nog steeds in de onderste regionen van de stakingslijsten staat.

Geef een reactie

Raak- en maakpunten coalitie

Raak- en maakpunten coalitie Geen breekpunten, maar raak- en maakpunten. De basis voor Emile Roemer’s regeerakkoord.

De SP-voorman probeert een coalitie van PvdA, CDA en SP en GroenLinks te forceren. Eén van zijn argumenten is dat zo’n coalitie op een meerderheid in beide Kamers kan rekenen en dus sterker zal staan dan een CDA-VVD-PVV kabinet. Dat is maar ten dele waar.

De gedoogvariant kan in de 2e Kamer rekenen op 76 zetels steun. In de 1e kamer in ieder geval 35 zetels. De Roemer-combinatie heeft in de 2e kamer ook maar 76 zetels achter zich staan. In de 1e kamer echter 50. Daar kan een CDA-VVD-PVV kabinet op een zeer sterke tegenstand rekenen.
De eerste vraag die rijst: waarom wil Emile Roemer D66 er niet bij betrekken? Dan zou hij in de 2e Kamer een wat grotere meerderheid hebben van 86 zetels. Met D66 kan hij het evengoed een centrumlinks kabinet noemen.

Het regeerakkoord (via het NRC hier in pdf-versie) roept meer vragen op. In vier A4-tjes schetste Romer de groffe lijnen. Eerst zoekt hij een basis. Die basis komt neer op wat Roemer de raakpunten en maakpunten noemt. In zijn woorden: “Raakpunten zijn zaken die de partijen binden, maakpunten die waar we nader tot elkaar moeten komen”. Breekpunten ziet hij dus niet.

Wat de raakpunten betreft meent Roemer dat CDA en SP het wel voldoende eens zijn over “de kracht van de gemeenschap, naast de overheid en de markt”. Wat die markt betreft hebben CDA en GroenLinks aardig wat “overeenkomsten over de marktwerking“.
PvdA en SP zorgen wel voor de “bescherming van werknemers en behoud van opgebouwde rechten” en waar nodig zijn SP en GroenLinks “sterk verbonden met oppositionele krachten”.

Voor zover die overeenkomsten inderdaad sterk genoeg zijn voor een solide coalitie, zijn er dan de maakpunten. Daar waar de partijen verschillen, zullen ze bereid moeten zijn compromissen te sluiten. “Geen van de partijen zal haar verkiezingsprogramma tot regeerprogramma kunnen maken”, schrijft Roemer. “Iedere partij zal moeten geven en nemen”.
Dat geldt toch voor elke coalitie? Ook voor de coaltie die nu in de maak is. Hoewel redelijk wat eensgezindheid en samenwerkingsbereidheid wordt geveinsds zullen ook VVD, CDA en PVV toch echt moeten geven en nemen, anders is zo’n kabinet meteen tot mislukken gedoemd.

Emile Roemer is niet concreet over welke compromissen hij kansrijk ziet. De raakpunten zijn ook niet erg sterk uitgewerkt. Dat is jammer. Want een centrumlinkse coalitie, met minstens evenveel zetels in de 2e kamer als de VVD, PVV, CDA trojka, is natuurlijk het overwegen waard.
De PvdA zal de spil zijn. Met maar 1 zetel minder dan de VVD, kan er alsnog een kans komen voor Cohen het land door de huidige problemen te leiden. Met collega’s van GroenLinks en D66 erbij, beide ook zetelwinnaars in de verkiezingen, krijg je dan een behoorlijk brede coalitie. Het lijkt zo zelfs een beetje op een kabinet van nationale eenheid, waarin sociaaldemocratische, christelijke en liberale elementen zijn vertegenwoordigd.

Jammer dat het zo’n karig uitgewerkt stuk is geworden. Om dat nou heel groots een regeerakkoord te noemen gaat wat ver. Maar alle lof voor de poging. Want een “verbond van nieuw optimisme” is natuurlijk meer welkom dan het klaagkoor van VVD en PPV-leden.
Laten de uitgenodigde partijen het initiatief nu eens serieus nemen en met elkaar aan de slag gaan om het te concretiseren. Mochten VVD, CDA en PVV er niet uitkomen, dan kan de koningin meteen de opdracht richting Emiel’s kabinet schuiven.

Het minste resultaat kan misschien een schaduwkabinet zijn. Eentje die een VVD, CDA, PVV coalitie flink op de huis kan zitten. En mocht die coalitie snel sneuvelen, dan staat er tenminste een alternatief klaar bij de volgende verkiezingen.

Geef een reactie

Valse start nieuw schooljaar

Valse start nieuw schooljaar De basisscholen in midden-nederland zijn vorige week al begonnen, deze week volgt het noorden. En zo zullen week na week de educatieve bunkers voor basis- en voortgezet onderwijs weer geopend worden tot 5 september de gehele schoolgaande jeugd weer braaf aan de toekomst zal werken. Het nieuwe schooljaar gaat helaas niet helemaal vlekkeloos van start.

In het voorgezet onderwijs blijken gedragscodes voor sociaal gedrag niet te werken, was afgelopen zondag was hier al te lezen. Erg vervelend nieuws voor de ouders, want die blijken toch al met de handen in het haar te zitten. Ze weten niet meer hoe ze hun kinderen op moeten voeden. Morgen zal het magazine J/M voor Ouders de resultaten van een onderzoekje publiceren, waaruit blijkt dat 88 procent van de ouders opvoeden een stressvolle activiteit vinden. Een derde meent zelfs tekort te schieten.

Dat gaat dan om ouders van kinderen die naar basisschool en/of voortgezet onderwijs gaan. Maar je kunt er donder op zeggen dat ouders wiens kroost dit jaar naar de universiteit gaat, ook slapeloze nachten hebben. Een deel van hen dacht verlost te zijn van de dagelijkse aandacht voor hun erfgenamen. Aardig wat studenten verlaten het ouderlijk nest om in een andere plaats hun academische opleiding te genieten.

Nu kunnen de ouders gestresst raken van het bericht dat Abvakabo FNV de wereld instuurt. De vakbond kondigt acties aan bij de opening van het academisch jaar, omdat de cao-onderhandelingen zijn vastgelopen. Volgens de vakbond moet je goed voor je personeel zorgen, als Nederland wil dat we tot de top-5 van kenniseconomieën behoren.
De cao-onderhandelingen lopen vanaf februari al niet zo lekker. De VSNU (Vereniging van Samenwerkende Nederlandse Universiteiten) wil geen loonsverhoging toepassen en ook geen harde afspraken maken over behoud van werkgelegenheid. Een valse start van het academisch jaar, zegt de bond, dus tijd voor acties.

Zul je zien dat de toch al gestresste ouders hun academische zonen en dochters weer op de stoep zien staan. En dat, terwijl nog niets zeker is over een nieuw kabinet en de reikwijdte van “onvermijdelijke” bezuinigingen. Die kunnen ook het gehele onderwijs treffen en natuurlijk de huishoudportemonnee.
Met een kabinet dat nu in elkaar wordt getimmerd, kun je beter maar geen kinderen hebben. Kinderen hebben de toekomst, wordt gezegd, maar die ziet er nu niet zo florissant uit.

Geef een reactie

Opgewarmde buien?

Opgewarmde buien? Vandaag zorgde een paar stevige regenbuien hier en daar voor overlast. Vooral in het openbaar vervoer en op de fietspaden. Daarover later meer.

Eerst die buien. De opwarming van het klimaat kan meer regen en heftiger buien tot gevolg hebben. Zijn de zomerse buien hier het bewijs van?
Het Compendium voor de Leefomgeving, een website van het Centraal Bureau voor de Statistiek, het Planbureau voor de Leefomgeving en Wageningen Universiteit en Researchcentrum, laat in een statistiekje zien dat de hoeveelheid neerslag de afgelopen honderd jaar met 15 procent is gestegen (over de periode 1906- 2007).
Die toename kan door temperatuurstijging worden veroorzaakt, maar andere klimaatfactoren spelen ook een rol. Het Compendium stelt dat “prognoses van het klimaat in de toekomst laten een toename zien van de gemiddelde hoeveelheid neerslag in Noord-Europa en een afname in Zuid-Europa”.

Het KNMI constateerde twee jaar geleden dat de relatie tussen temperatuurstijging en neerslagextremen groter is dan aanvankelijk was verwacht. Augustus was in 2008 een aardig natte maand, maar er viel minder regen dan in 2004 en 2006. Nu, augustus 2010, lijkt het zo nat nog niet. Het KNMI laat in dit grafiekje zien dat deze maand, met 39 mm in 23 uur, tot nu toe nog 19 mm onder het maandgemiddelde zit.
In een ander artikel stelt het KNMI dat de relatie tussen veranderingen in het klimaat en de hoeveelheid neerslag niet zomaar is vast te stellen. De paar buitjes hier en de rampzalige nattigheid in Pakistan, hoeven niet het sluitende bewijs te zijn voor de opwarming van het klimaat.

De buien van vandaag zorgden in Den Haag en Amsterdam voor snel ondergelopen straten, tunnels en kelders. Gelukkig zitten ze daar niet dagenlang in de natte ellende. Bij een welvarend land hoort een prachtige riolering. Wie weet kan de hulpactie voor Pakistan zo’n recordbedrag opleveren, dat ze daar ook een een fatsoenlijke afvoer kunnen bouwen. Of moeten we wat geld achter de hand houden om ons eigen rioleringstelsel te verbeteren?
De stichting RIONED, een koepelorganisatie en kenniscentrum voor allen die verantwoordelijk zijn voor de rioleringen, stelt dat de opwarming van het klimaat wel tot de nodige maatregelen moet leiden. De KNMI-scenario’s, zo stel RIONED, zijn “niet specifiek gericht op de prognose van de kortdurende extreme neerslag die bepalend is voor het functioneren van rioolstelsels. Ze geven geen informatie over het effect van klimaatverandering op extreme kwartier- en uursommen”.

Daar gaat het nu wel om. In korte tijd valt er een enorme plens. De toename van de korte, hevige plens kan oplopen tot 13 procent in 2050 en zelfs 27 procent in 2100. Dat is zover weg, dat weinig mensen zich er zorgen over zullen maken. Maar de mensen die vandaag hun boeltje onder zagen lopen, zullen zich misschien wel afvragen waarom het nu zo heftig moet regenen.
In het kader van de zoektocht naar gevolgen van de klimaatverandering, op het oude weblog begonnen en op dit weblog voortgezet, kunnen we toch wel stellen dat deze buien tot de voorspelde gevolgen horen?

Water is dan één van de vormen van overlast. Maar, zoals in de opening gesteld, ook het openbaar vervoer kampt met overlast. Ineens zie je veel meer mensen in trams en bussen. Te beroerd om met de fiets te gaan. Maar ook op de fietspaden leidt het tot overlast. Wat een massa fietsende paraplu’s gezien vandaag! Hulde aan de fietsers die zich door een plensbui niet laten afschrikken. Maar echt veiliger wordt het er niet op.

Er is één fietser die zich niets aantrekt van klimaatvoorspellingen en regen. Gerard Poels startte in 2008 de website “Het regent bijna nooit”. Daar houdt hij zijn fietsend woon-werkverkeer bij. Resultaat: Na 306 ritten is hij in slechts in 7 procent daarvan getroffen door een bui. Regen mag dus geen smoes zijn om de auto of openbaar vervoer te nemen, stelt Gerard Poels.
Horen fietsers nu ook al tot de ‘klimaatontkenners”?

Geef een reactie

Schools gedrag

Schools gedrag De school is een wereld, waar rust heerst en orde. In regelmaat rijpt er het pril intellect.
(Regel uit het lied “De school” – 1971, Toneelwerkgroep Proloog)

Ik ga op vakantie en neem mee… de kinderen.
Zelf gezegend met een kinderloos bestaan, heb ik tijdens de vakantie met respect gekeken naar de vele ouders in staat waren hun welverdiende vakantierust te genieten. Er waren zelfs leerkrachten met eigen kroost bij!
Die rust wordt de komende weken wreed verstoord, want de nu nog lege schoolpleinen gaan weer open. Menig ouder zal met weemoed denken aan het voorbeeldige gedrag van hun kinderen op vakantie. Jengelen om een ijsje, elkaar pesten in het zwembad, pubers die na de campingdisco in de bosjes elkaar zitten te tongen, waarna de hulpdiensten ingeschakeld werden omdat het kroost met de beugeltjes aan elkaar vastgeraakt waren.

Dat is toch en stuk rustiger dan jengelen om geen huiswerk te maken, elkaar pesten op het schoolplein en gevoos in het fietsenhok. Dat laatste leidt er soms toe dat de overheid met 1,5 miljoen euro moet bijspringen om wel erg jonge ouders een handje te helpen.
Ouders hebben vorig jaar de scholen nog gevraagd om hun kinderen eens wat sociale vaardigheden bij te brengen. Een aantal scholen zijn aan die wens tegemoet gekomen.

De Leidse Universiteit heeft onderzocht wat het resultaat is: “Het gedrag van scholieren wordt niet aantoonbaar beïnvloed door Behave, een programma dat is bedoeld om hun sociale vaardigheden te vergroten door hen een gedragscode te laten opstellen”.
Het ministerie van Justitie had de opdracht gegeven tot dat onderzoek om na te pluizen of gewelddadig en agressief gedrag op de scholen aan te pakken is. Het project Codename Future bood de scholen een programma aan, waarmee de leerlingen aan een zelfbewuste gedragscode konden werken.
Het programma heeft niet veel geholpen, stellen de onderzoekers, maar dat wil niet zeggen dat een gedragscode niet helpt. De scholen hebben te weinig gedaan om een gedragscode goed te laten werken. Te weinig tijd er aan besteed, geen draagvlak gecreëerd en het programma is niet overal uitgevoerd zoals het zou moeten.

Bijna tegelijkertijd met het persbericht van de Leidse Universteit publiceert het dagblad Trouw een artikel over de schoolse opvoeding bij onze oosterburen. Sommige Duitse scholen zijn overgegaan tot ouderwetse tucht en discipline. Opstaan als de leerkracht het klaslokaal betreedt, bijvoorbeeld.
Natuurlijk zijn vooral conservatieve politici enthousiast over die aanpak. Critici menen echter dat het aantal probleemjongeren er niet minder om zal worden. Trouw citeert een van hen, die stelt dat “de ergste probleemkinderen (…) juist uit milieus komen waar discipline en onderdrukking traditie zijn”.

Het schoolplein waar de meeste rust en orde heerst, is een leeg schoolplein. Een buurt waar het probleemloos aan toegaat, is een lege buurt. Een bedrijf waar perfect wordt gewerkt, is een bedrijf zonder werknemers. Tenzij iedereen zich schools gedraagt.
Ach, was het nog maar vakantie. Vrij van de dagelijkse beslommeringen, vrij van al die gedragscodes op school, op het werk, in de buurt en op de sportvereniging.

Geef een reactie

Vakantievragen

Vakantievragen Even een pauze. Vakantie voor de redaktie. Misschien dat er nog wat vakantiepostjes binnendruppelen, maar van mij hoeft u de komende twee weken niet veel te verwachten. Zoals gebruikelijk verwacht ik wel wat van u. Excuses voor de hebberigheid, maar een blogger is ook maar een mens.

Ik hoop nog wat antwoorden te krijgen op vragen die op dit weblog zijn blijven hangen. U hoeft ze niet allemaal in een keer te beantwoorden. Gebruik de komende twee weken maar, om af en toe eens hierheen te dwalen en uw licht over onderstaande zaken te laten schijnen.

De eerste vraag heb ik vorig jaar tijdens de vakantieperiode al eens gesteld. De vakantiegangers die door Europa hebben gereisd zijn vast dingen tegengekomen, die voor Nederland, ja, voor heel Europa goed zouden zijn. U bent ze deze vakantie vast tegengekomen.

Verder graag uw reactie op de eenmalige bijdrage voor de bezuinigingen. En denkt u dat Rutte, mocht hij premier worden, de geschiedenis in zal gaan als de beste crisismanager?
Voorspelt u een wat er allemaal anders zijn in een totaal vergrijsde samenleving.

Tot slot: er blijft toch een vakantiestemming hangen in het nieuws. Dus zoeken we nog steeds de grootste komkommer. In dat kader verschenen hier al komkommertjes over het WK voetbal, over VVD’ers die zich boos maken over appels, over rebelse pelikanen en andere dieren die klieren.
Heeft u nog een geweldige komkommer in het nieuws gesignaleerd, meldt het dan hier.

Veel plezier hier. Ik ga er even tussenuit.

Geef een reactie

Vaccinatiedolheid

Vaccinatiedolheid Wie denkt deze zomer te ontkomen aan lange wachtrijen om ingeënt te worden, komt bedrogen uit. Vorig jaar stonden velen in de rij om een vaccin tegen de Mexicaanse griep te krijgen. Deze zomer steken andere gevaren de kop op en de prikcentra worden alweer ingericht.

Er is wel een verschil. Vorig jaar dacht de minister van Volksgezondheid dat iedereen door de Mexicaanse griep getroffen kon worden. Voor dat het zover was nam de griep al weer af en nu is men druk doende de overtollig ingekochte spuiten te verbranden.

Deze zomer zij het selecte groepen die gevaar lopen. Wie student is, mag zich laten inenten tegen de bof. De kwaal stak begin dit jaar al de kop op, maar nu wordt het toch tijd een prik te halen. Waarom? Studenten zitten op elkaars lip, zeker tijdens de ontgroening, en de kans op besmetting is dan een stuk groter.

Wie geit is heeft het ergste alweer achter de rug. De Q-koorts was op herhaling en geiten zijn massaal ingeënt. Of geruimd. In beide gevallen nadelig voor de geitenboer. Dode geiten leveren niks op, maar gevaccineerde geiten ook niet. Die geiten tellen niet meer mee als fokvee. Daar heeft de boer niets aan.

Wie toerist is, is bang. Steeds meer vakantiegangers gaan vroeger dan gepland naar huis, om zich rap te laten inenten tegen hondsdolheid. Steeds meer wil zeggen: vorig jaar meldden zich zo’n 50 angsthazen. Dit jaar kunnen dat er wel twee keer zoveel worden.
Die massale toename is reden voor het AMC (Amsterdams Medisch Centrum) om het vaccinatiebeleid te verruimen.

De Q-koorts heeft helaas een vaste plek veroverd, maar lijkt onder controle. Maar dat bericht over de hondsdolle toeristen, lijkt me een typisch gevalletje komkommernieuws. En ook bij studenten die massaal gevaccineerd moeten worden, kun je de nodige vraagtekens zetten. Is er ergens iemand die behoefte heeft aan een plaatsvervanger voor de Mexicaanse griep-hype?

Iemand in de zaal die al dat nieuws door kan prikken, voor we weer een massa vaccinaties moeten verbranden?

Geef een reactie

Eenmalige bijdrage bezuinigingen

Eenmalige bijdrage bezuinigingen De rijkste ter aarde gaan de barmhartige Samaritaan uithangen. Al 34 Amerikaanse miljardairs hebben beloofd de helft van hun vermogen aan goede doelen te schenken. Initiatiefje van Bill Gates. Dat brengt me op een idee.

Het is onbekend hoeveel miljardairs Nederland telt. Maar het aantal miljonairs is, ondanks economische rampspoed, weer toegenomen. Ruim 120 duizend mensen mogen zich stinkend rijk noemen. Da’s mooi. Allemaal van harte gefeliciteerd.

Nu wil de rechtse coalitie in de dop 18 miljard bezuinigen. Voordat u mij al verdenkt dat ik daar die miljonairs voor op wil laten draaien, moet u toch even verder lezen.
Met de CBS gegevens over inkomensklassen in Nederland bij de hand, is uit te rekenen welke eenmalige bijdrage nodig is om die 18 miljard bij elkaar te sprokkelen. In dit exceldocumentje een voorbeeld.

De miljonairs dokken wel het meest, maar verder draagt elke inkomensklasse wat bij. Gewoon omdat het landsbelang ons allemaal aangaat.
Hoeft er ook niet bezuinigd te worden en verdwijnt de belangrijkste bindende grondslag voor de minderheidscoalitie in wording. Of ze gaan wel regeren en kunnen zich op belangrijker zaken richten.

Schiet u maar los op dit idee.

Geef een reactie