Categoriearchief: Codes

Het web afstoffen

Het web afstoffen Afgelopen week was er wat commotie over, hopelijk, een laatste demissionaire stuiptrekking van het kabinet Balkenende. Het Openbaar Ministerie zou de bevoegdheid moeten krijgen strafbare informatie meteen van het internet te verwijderen of te blokkeren. Zonder dat er een rechter aan te pas komt.

Tot nu toe moet een officier van justitie een rechter zien te overtuigen of een gebeurtenis een strafbaar feit is. Volkomen terecht wordt er van diverse kanten bezwaar gemaakt tegen het verruimen van de wet. Maar enig begrip is wel op zijn plaats. Want een rechtszaak kost nogal wat. Tijd en geld. Daarom duurt het ook zo ontzettend lang, voordat de samenleving dat rechtschapen, ordelijke en veilige paradijs wordt, dat idealisten als Balkenende en Hirsch Ballin voor ogen staat.

Want behalve overduidelijke criminaliteit als moord en diefstal, is er nog zo veel mis, waar amper grip op te krijgen is. Criminaliteit kost een fractie, vergeleken bij zaken die ook de samenleving ontwrichten. Een paar voorbeelden, waarbij het wetsvoorstel een uitkomst kan zijn.

We dreigen failliet te gaan aan de kosten van de gezondheidszorg. Een regelrechte bedreiging, onder andere omdat mensen te veel vette troep eten.
De websites van Burger King en McDonald’s? Blokkeren die hap!

De economie lijdt onder de grillen van goklustige aandeelhouders. Zakken de koersen, dan volgt er een paniekerige reactie en kondigen de media de volgende crisis al weer aan. Regeringen zien zich genoodzaakt tot harde maatregelen en de consument raakt in de war.
Dus beursinformatie? Verwijderen!

En verder mag alle reclame, zeker in de vorm van irritante pop-ups, zonder meer verboden worden. Een mens moet toch in alle rust en zonder enige hinder alle legale informatie op het web door kunnen nemen?

Kippenvel en paardenleed

Kippenvel en paardenleed Twee regionale berichten over hetzelfde voorval. Meestal tref je verschillende berichtgeving aan als je van meerdere kranten artikelen naast elkaar ziet. In dit geval publiceert een en dezelfde krant twee berichten over hetzelfde onderwerp, maar met heel verschillende inhoud.

Boven een begraafplaats in Roosendaal voerde de luchtmacht een ‘missing man’-manoeuvre uit. Een saluut aan overleden vliegers. Een aantal vliegtuigen komen in formatie aanvliegen en een van de toestellen verlaat op een gegeven moment de formatie.
Dat lijkt me een mooie symbolische afscheidsgroet voor vliegers. En dat vonden wel meer mensen die bij de plechtigheid aanwezig waren. Die kregen er zelfs kippenvel van, aldus BN/DeStem.

Maar dezelfde krant citeert in een ander artikel ook een eigenaar van een manege: “Het is een wonder dat er geen gewonden zijn gevallen”.
Paarden en ruiters schrokken van de laag overvliegende toestellen. Tijdens de jaarlijkse dressuurwedstrijd namen vier paarden van schrik de benen en werd een oudere ruiter uit het zadel gegooid.

De manegehouder vond dat hij wel eventjes van te voren
gewaarschuwd had mogen worden. Liefst telefonisch, want zoveel tijd om de persberichten van de luchtmacht te lezen, heeft-ie ook weer niet.
Een journalist van BN/DeStem heeft blijkbaar de moeite genomen bij de luchtmacht verhaal te halen. Een woordvoerder zegt dat er een persbericht is uitgegaan. De gebruikelijke procedure. Bovendien worden op de website altijd de vliegbewegingen aangekondigd.

Dat klopt. Onderaan de tekst over
die vliegbewegingen stond het persbericht, dat één dag van te voren is gepubliceerd.
Maar goed, zegt de woordvoerder, verder hebben we ook de klachtenprocedure. Voor klachten en schadeclaims kan men contact opnemen met het ministerie van Defensie.

Daar zal het ministerie niet blij mee zijn. Vorig jaar juni bracht de Nationale Ombudsman
een rapport uit over hoe de rijksoverheid met schadeclaims omgaat. Dat was sterk voor verbetering vatbaar.
Op dit weblog is er toen aandacht aan besteed en de bevindingen van de Ombudsman zijn in dit overzicht (exceldocument) op een rijtje gezet.

Het ministerie van Defensie blijkt tot de top drie te horen wat aantallen schadeclaims en hoogte van uitbetaalde claims betreft. Justitie krijgt het meeste aantal claims te verwerken, gevolgd door Defensie en Verkeer en Waterstaat. Als het op uitbetalen aankomt moet Defensie de collega’s van VROM en Justitie voor laten gaan.

De Ombudsman was redelijk positief over het beleid bij Defensie. Schadeclaims worden coulant behandeld en vaak gaat men uit praktische overwegingen tot uitbetaling over, zelfs in gevallen waar betwijfeld kan worden of een defensieonderdeel wel in de fout is gegaan. Defensie handelt de zaken het liefst af, zonder contact met betrokken burgers op te nemen. Men wil niet de schijn wekken onder haar verantwoordelijkheid uit te komen. Een claim vind men minder erg dan imagoschade, mag je uit het rapport van de Ombudsman concluderen.

Hoewel het eerbetoon een passend en indrukwekkend symbool is voor luchtmachtvliegers, kun je ook nog de vraag stellen of deze vlieguren nog wel van in deze tijd zijn. Niet uit oogpunt van bezuinigingen. Het zou godsgeklaagd zijn als er wordt bespaard op mooie ceremonies voor overleden collega’s.
Maar wat betreft geluidsoverlast en milieuaspecten, is het misschien iets teveel van het goede.

Eén DNA-test, vier verschillende utslagen.

Eén DNA-test, vier verschillende uitslagen Wie in Amerika zijn wangslijm opstuurt om met een DNA-test uit te zoeken of er een kans op prostaatkanker of diabetes bestaat, weet nu een ding zeker: niet tevreden met de uitslag? Stuur het speeksel naar een ander bedrijf en de kans is groot dat je een heel andere uitslag krijgt.

Een undercover onderzoek toonde aan dat verschillende commerciële DNA-testers verschillende uitslagen geven op basis van een en hetzelfde dna-materiaal. Testen die tussen de 230 en 780 euro kosten (lees
hier meer op de nieuwssite van Reuters).
Geen nieuw nieuws. In 2001 haalde de Consumentenbond ook een geintje uit met een van de eerste commerciële DNA-bedrijven in Nederland. De bond stuurde materiaal op om een vaderschapstest te laten doen en het bedrijf kwam met de verkeerde uitslag.

Nu werd die proef wel erg lastig gemaakt voor het bedrijf. De Consumentenbond stuurde materiaal op van een oom en een neef. De oom werd voor de vader gehouden. Het bedrijf beloofde na de negatieve publiciteit wel beterschap. Het zocht een ander laboratorium en garandeert sindsdien 99,995 procent zekere uitslagen (bron:
dit artikel in NRC).

Uit dat NRC-artikel blijkt dat door de overheid gesteunde laboratoria de commerciële aanbieders niet zo hoog hebben zitten. Dat riekt naar jaloezie onder concurrenten. De commerciële bedrijven bieden goedkopere en soms snellere tests aan. En vaak ook nog met eenvoudiger procedures en de mogelijkheid anoniem te blijven.
De officiële laboratoria vrezen ook dat de consument onvoldoende begeleid zal worden. Rolt er een onwelgevallige uitslag uit een DNA-test, dan kan het tot grote misère leiden en wie zorgt dan voor de klant?

Dat er af en toe iets fout gaat, is niet zo heel merkwaardig bij een nog zo jonge technologie. Tot op vandaag de dag is de kennis over het DNA, de onderzoeks- en interpretatiemethoden nog volop in ontwikkeling. Daarom zijn rechters nog erg voorzichtig met de wijze waarop DNA-onderzoek als bewijsmateriaal in rechtszaken wordt gehanteerd.
Dat mensen er een leuk bedrag voorover hebben om allerlei DNA-testen te laten doen, moeten ze natuurlijk zelf weten. Als ze maar ook weten dat de uitslag niet 100 procent correct hoeft te zijn. Ze zouden dan nog een keer wat euro’s kunnen besteden om de test bij een ander bedrijf te laten doen. De second DNA-opinion. Het onderzoek uit Amerika toont aan dat er een gerede kans bestaat dat je dan nog minder te weten komt.

In Europees verband zijn er plannen om al te agressieve reclame voor commerciële DNA-tests aan banden te leggen. In Amerika wil men via regulering de bedrijven tot grotere betrouwbaarheid dwingen. Maar waarom? Wat is er zo onethisch aan dat bedrijven producten verkopen die de consument geen enkele zekerheid bieden? Okee, er zou wat psychische schade kunnen ontstaan als je de boodschap krijgt prostaatkanker te hebben, terwijl dat misschien niet waar is.

Maar er wordt wel meer verkocht wat zich niet waar maakt. En dat levert op zijn minst heel wat stress op, met de kans op een hartverzakking. Wil men dat helemaal voorkomen dan moet de economie volledig op zijn kop worden gezet.

Sociale contacten

Sociale contacten Op mijn werk bleek een collega al weken dood achter de pc te zitten. Nu zit ik wel met een prangende vraag. Mag ik dit zomaar op dit blog zetten?

Kijk, op een verjaardag praat je wel eens over je werk en je collega’s. Ondertussen is het waarschijnlijker dat mensen meer virtuele sociale contacten hebben dan verjaardagen. Ook op het worldwide web wordt dus over het werk gepraat. En op het werk raakt men steeds meer verstrikt in datzelfde web. De sociale reikwijdte van mensen is vele malen groter geworden, dankzij Hyves, Facebook, Twitter en natuurlijk het mobieltje.
Om dat een beetje bij te houden heb je niet genoeg aan de 16 uren per dag die overblijven naast de reguliere 8-urige werkdag.

Werkgevers
maken zich zorgen om dat sociale uitspansel. Niet alleen omdat het werktijd kost. Vooral omdat er natuurlijk werkgerelateerde informatie de wereld over gaat. Mijn werkgever zal me ongetwijfeld morgen op het matje roepen, na de eerste zin van dit stuk gelezen te hebben. Mijn job bestaat uit het werken met mensen en de baas zal niet blij zijn dat heel de wereld nu weet dat we, dood en levend, zoveel tijd achter de pc doorbrengen. Slecht voor het imago.

Nu komt het CNV
met een gedragscode voor gebruik van sociale media op het werk. De gedragscode geldt op de burelen van de vakbond, maar dient ook als model voor andere organisaties en bedrijven, laat het CNV weten.
Uitgangspunt is: dat gebruik hou je niet tegen, maar moet wel aan wat spelregels voldoen. Het CNV houdt het positief: “Het CNV ondersteunt de open dialoog en de uitwisseling van ideeën en het delen van kennis”. Want behalve roddel en verjaardagspraat, hoort ook kennisverrijking en informatie-uitwisseling tot de mogelijkheden van de sociale media.

Verder wijst de 15 punten tellende gedragscode vooral op de eigen verantwoordelijkheid en gezond verstand betreffende ethiek en loyaliteit aan de werkgever, de klanten, partners en leveranciers.
Hulde trouwens voor punt 11: “Probeer de eerste te zijn om je eigen fouten te corrigeren, zonder eerdere berichten te wijzigen of te verwijderen. Vermeld daarbij dat jij degene bent die het bericht wijzigt”. Wat een wereld zouden we in leven als iedereen de eerste is die zijn eigen fouten corrigeert en het lef heeft de gemaakte fout voor het publiek beschikbaar te houden.

Inmiddels twittert mijn baas naar alle collega’s:
“Wat kunnen we van onze overleden collega leren? Minder tijd achter de pc, meer tijd met de cliënten! Een controle bij systeembeheer bracht aan het licht dat onze collega voor zijn dood Hyves, Facebook, Google, een datingsite, een onbekende chatbox en zijn weblog open had staan. De tweede les is dus dat sociale media niet bevorderlijk voor de gezondheid zijn”.

Wij weten wel beter. We hadden de collega niet in de gaten, omdat ook wij het veel te druk hadden met onze sociale contacten. Voor ons en onze collega komt de CNV gedragscode veel te laat.

Zingend DNA

Zingend DNA Als je je stem verheft, dan breng je jouw DNA tot klinken. De karakteristieken van je stemgeluid liggen grotendeels vast in je erfelijk materiaal. Je longen, strottenhoofd en mondholte vervolmaken je klankkleur. Sommige stemafwijkingen hebben ook hun oorsprong in je DNA.

Maar hoe klinkt dat DNA zelf? Het New London Chamber Choir liet een paar dagen geleden hun eigen DNA horen. Componist Michael Zev Gordon had de DNA-sequenties van ieder individueel koorlid als basismateriaal genomen.
De BBC heeft een opname van een repetitie on-line gezet, hier te beluisteren. De componist legt in The Guardian uit hoe hij tot het eindresultaat is gekomen.

Het resultaat is een esoterisch koorwerk. Sterk schatplichtig aan het 40-stemmig motet Spem in Alium van Thomas Tallis (
hier uitgevoerd door de 6 King’s Singers). Logisch. De componist vertelt zelf dat hij een manier moest vinden om van de vier basisgenomen een klinkend geheel te maken. Dan ga je genetisch manipuleren.

Uiteindelijk is het DNA van de componist doorslaggevend voor het eindresultaat. Nu op zoek naar een wetenschapper die een dna-string zelf aan het zingen krijgt.

Oranje stroom verboden?

Oranje stroom verboden? Quote van de week: “Wij handhaven de Wet op de kansspelen, niet de reclame code commissie”. (aldus een woordvoerder van Justitie in De Volkskrant).

Ook die reclame al gezien waar een energieleverancier een jaar lang gratis stroom aanbiedt, als Oranje wereldkampioen voetbal wordt? Dat wil zeggen: sluit je voor een bepaalde datum een contract en ‘onze jongens’ winnen de finale, dan maak je kans op een jaar gratis stroom. Dat is dus twee keer gokken. Eerst op de finale-uitslag. Vervolgens maar hopen dat je een van de gelukkig abonnementhouders zult worden.

Het ministerie van Justitie ziet dat als een kansspelletje en de energiemaatschappij heeft verzuimd de spelregels op te stellen volgens de wet op de kansspelen. De leverancier zegt in alle eer en geweten de reclame opgezet te hebben. Men heeft zelfs de Reclame Code Commissie geraadpleegd, die er geen misleidende reclame in zag.
Die commissie zegt dat de voorzitter (de reclame code commissaris) een voorlopige, niet bindend uitspraakje heeft gedaan en de leverancier zich er dus niet op kan beroepen.

Het is op zich een beetje vreemd dat Justitie niet eerder een energieleverancier als kansspelprovider heeft aangemerkt. Er bestaat immers altijd een kans dat je, bijvoorbeeld, Nederland – Brazilië hebt gemist, omdat er
geen stroom is.
Ook vreemd dat nu deze energieleverancier wordt aangepakt, terwijl andere bedrijven soortgelijke aanbiedingen op de markt hebben, volgens de Volkskrant.

Volgens Justitie moet de aanbieder snel duidelijk maken dat het om een kansspelletje gaat, waar hooguit 222 nieuwe abonnementhouders de prijs in de wacht zullen slepen. Bij een promotioneel kansspel mag er niet meer dan 100 duizend euro worden uitgeloofd.
Volgens de stroomuitbater hebben zich al duizenden mensen aangemeld. Zouden die niet door hebben dat het om een kansje gaat?

Dat zou kunnen als men de voorwaarden niet leest. Onder de kop “Nu 1 jaar gratis stroom” (aangeboden door niemand minder dan Maurice de Hond, bekend van tal van andere misleidingen), staat: “… en als Oranje wereldkampioen wordt dan krijgt u 1 jaar gratis stroom. Stap direct over”. Met meteen de “Ja, ik meld me aan”-knop (zie de
bewuste reclame).
Even naar beneden gescrolld en daar staat dan in de voorwaarden dat het slechts om een kans gaat.
Nu leest iemand met gezond verstand altijd de kleine lettertjes, maar de hele opzet van de reclame is van de welbekende misleidende fuik, waar al velen eerder zijn ingetrapt.

Niet doen, zou ik zeggen. Bovendien, wie wil er nou Oranje stroom?

Zomerse codes

Zomerse codes Maak je niet druk, raadt de RIVM ons aan. Vooral de ouderen moeten met het warme weer wat extra drinken en rustig aan doen.
Rustig aan? Het zweet breekt je alleen al uit, als je bedenkt welke zomerse codes je moet onthouden. Die codes moeten ons alert houden. Want jij mag dan lekker in een zonnig slaapje wegsukkelen, de gevaren om ons heen doen dat niet.

In België maakt men zich druk om de
zomerse dresscode. Op het werk wordt het niet gewaardeerd rond te banjeren in die bekende slonzige zomerspullen, die veel onbedekt laten. Dus geen colbertje met een korte broek eronder.

Tja, de klanten zouden het er eens benauwd van kunnen krijgen. Dat kan in ieder geval bij windstil weer. Al een paar keer gaf de Milieudienst Rijnmond
een stankcode af. Gisteren weer stankcode 2, die vandaag tot stankcode 1 is teruggebracht.
Als burger kun je er weinig mee. Maar als de dienst de code afgeeft moeten de bedrijven hun activiteiten minderen, soms zelfs geheel staken.

En dan is er altijd weer de
Code Droog. Die heb je in 5 kleuren en op deze kaart is te zien dat je in Utrecht en Gelderland maar beter kan stoppen met roken. Wie lekker wil barbecuen kan het ook wel vergeten.

Deze codes moet je allemaal uit het dagelijkse nieuws plukken. Het beste lijkt dus gewoon op je gemak thuisblijven, goed eten en goed drinken. Trek je er toch op uit let dan op de waarschuwingsborden. Hopelijk herken je de pictogrammen, de codes die aangeven dat je niet, ik herhaal niet,
in de rivier moet zwemmen.
Ga ook niet wandelen, want een tekenbeet is zo opgelopen, of je wordt pardoes overvallen door neerkomende haartjes van de eikenprocessierups.

Ben ik nog een of andere zomerse code vergeten?

Verkouden speld wijst dader aan

Verkouden speld wijst dader aan Ben je verkouden? Dan is er een kans opgepakt te worden voor een inbraak of moord. Moet je maar uit de buurt blijven van criminelen. Je herkent ze immers zo? Gestreept pakkie en een balkje voor de ogen. Want sta je naast zo’n boef, net als je een flinke niesbui krijgt, zit dat boevenpak onder jouw DNA.

Dat DNA wordt dan op de plaats van misdaad gevonden en hupsakee, je kan achter de tralies. Onmogelijk? Deskundigen, gehoord in de zaal van de
moordzaak Vincent ’t Hooft, leggen uit dat de verdachte behoorlijk verkouden was, op het moment dat-ie stond te tanken en daar ook de vrouw van “t Hooft aanwezig was. De deskundigen stellen dat indirecte overdracht van neusvocht, geleid kan hebben tot aanwezigheid van het DNA van de verdachte op de plaats van misdrijf.

Trots meldt het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) heeft DNA in huis van meer dan 100.000 mensen. Zit daar het DNA van de werkelijke dader tussen? Blijkbaar niet, anders zou het NFI dat toch zeker gevonden hebben?
Nu is dat DNA van veroordeelden. De DNA-berg groeit omdat “de Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden is sinds 1 mei 2010 van toepassing op veroordeelden wegens ieder misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis mogelijk is. Voordien werd alleen celmateriaal afgenomen bij personen die veroordeeld waren wegens een gewelds- of zedenmisdrijf of die behoorden tot een categorie van de veroordeelde zeer actieve veelplegers” (zie ook persbericht van het NFI).

DNA-sporen worden nogal eens gezien als het sluitstuk in de bewijsvoering. Gelukkig gaan rechters daar voorzichtig mee om.
Om te beginnen moeten de sporen rechtmatig verkregen zijn. In een zaak tegen de directeur, verdacht van vleesfraude, legde de rechter een lagere straf op dan werd geëist. Een dierenarts had DNA- en haarmonsters genomen, maar daartoe was hij niet bevoegd.

Is het materiaal wel rechtmatig verkregen, dan hoeft het nog niet zo te zijn dat het gevonden DNA aantoont dat bijbehorend persoon de dader is.
In Groningen bekende een man, na jaren, een moord. De man, inmiddels ernstig ziek, bekende omdat hij gewetenswroeging zou hebben. Hoewel de politie twijfels had bij deze biecht, is de man wel veroordeeld. Omdat er in de woning van het slachtoffer DNA-sporen zijn gevonden, die bij het DNA-profiel van de spijtoptant zouden kunnen horen.
Let wel: zouden kunnen horen. Er is nog veel meer DNA gevonden, maar die matchten niet bij bekenden van justitie.

Daarmee kan de trots van het NFI meteen gerelativeerd worden. De berg DNA is de verzameling spelden waarin wordt gezocht naar daders die al een strafblad hebben. Bij elke nieuwe zaak zijn zij als eerste verdacht, als hun DNA ter plaatse wordt gevonden. Ook al is dat er via hooikoorts terecht gekomen.
De dader kan er natuurlijk wel bij zitten, maar als de advocaat dan wijst op alle andere gevonden DNA-sporen, rijst er twijfel. met een mogelijke vrijspraak tot gevolg.

DNA is dus bij lange na geen waterdicht bewijs. Ik mijd voortaan alle verkouden mensen. Straks vinden ze een criminele fluim op mijn pak. Bewijs dan maar eens van wie dat afkomstig is. Ik wordt minstens verdacht van banden met de onderwereld.
Ik geloof dat het maar het beste is gewoon thuis te blijven nu ik aardig verkouden ben.

Aan allen die zich in Nederland bevinden

Aan allen die zich in Nederland bevinden Niet iedereen heeft gestemd, maar voor allen die zich in Nederland bevinden gaat er wel wat veranderen.
Eerst wordt donderdag het zittende parlement ontbonden en vervangen door de nieuwe. Dat ritueel vindt natuurlijk altijd plaats na verkiezingen. Verplichte kost. Deze keer extra bijzonder, omdat de Tweede Kamer ook ontbonden moet worden in verband met een mogelijke wijziging van de Grondwet.

Die wijziging staat donderdag natuurlijk niet meteen op de agenda. Eerst mogen de Kamerleden hun eed afleggen. En dan is het afwachten hoe de agenda er uit zal zien. Zolang er geen nieuw kabinet is, zal de 2e Kamer alleen nog de laatste afhandelingen van het demissionaire kabinetje mogen controleren. Er
passeren nog wat wetswijzigingen en een enkel debatje over gedane zaken.

Het
wetsvoorstel van Femke Halsema, waarmee de rechter bevoegdheid krijgt wetten te toetsen aan de Grondwet, staat voorlopig nog niet op de agenda.
Kiezers hebben nauwelijks in de gaten gehad dat ze ook op een nieuw parlement stemden om die grondwetswijziging al dan niet mogelijk te maken. Het is ook geen thema geweest in de verkiezingsdebatten. Jammer, want met de recente stembusuitslag is aanname van dat wetsvoorstel ineens op losse schroeven komen te staan.

Eerder was een ruime Kamermeerderheid voor indiening van Halsema’s voorstel. Alleen in de 1e Kamer was flink tegenstand en haalde het voorstel slechts een meerderheid van één stem.
Als dit jaar het voorstel op de agenda komt, is het afwachten wat bijvoorbeeld de VVD, nu de grootste partij, zal doen.
De VVD heeft in het verkiezingsprogramma geen standpunt hierover opgenomen. Nu de partij meer macht heeft gekregen, is de vraag of zij die gedeeltelijk in handen van de rechterlijke macht zal willen leggen. Ook de PvdA, de tweede grootste partij, heeft zich in verkiezingstijd niet uitgelaten over de grondwetswijziging.
Het weblog Publiekrecht en politiek gaf Halsema’s initiatiewet op 18 mei nog 51 procent kans. Het weblog heeft trouwens een serie lezenswaardige artikelen over Halsema’s voorstel.

Mocht de grondwetswijziging binnenkort aangenomen worden, dan bestaat de kans dat een kabinet en het parlement gecorrigeerd kan worden door de rechter. Een rechter kan een nieuwe wet bijvoorbeeld toetsen aan artikel 1 van
de Grondwet (allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld, etcetera).

Allen die zich in Nederland bevinden. Dat zijn dus mensen met een Nederlands paspoort èn mensen zonder zo’n document, maar die hier zijn om enige jaren te werken of in afwachting zijn van een verblijfsvergunning of gezinshereniging.
Ik voorspel interessante discussies over de onpartijdigheid van de rechterlijke macht. Die zullen alleen uitblijven als VVD en PVV, eerst voorstander van de grondwetswijziging, daar nu ineens anders over denken en Halsema’s voorstel de prullenbak in wordt gestemd.

Een waterdichte pc

Een waterdichte pc U hebt natuurlijk al lang alle veiligheidsmaatregelen genomen om gezond en schadevrij uw pc te gebruiken. U neemt deel aan het internetverkeer, zonder last te hebben van virussen, inbrekers en computercrashes.

U ligt dan ook niet wakker van alweer een lek in Windows. U heeft er geen last van, u hebt een waterdichte pc. Voor de honderdduizendste keer, wordt er weer een dreigingsalarm afgegeven.
Dat producenten van besturingsprogramma’s en allerlei software niet in staat zijn veilige spulletjes te leveren, is wel irritant. Je bent min of meer verplicht aanvullende software te kopen, die je tegen je tegen virussen en ander ongemak beschermt. Dat is echter geen garantie tegen ellende, omdat de beveiligers continu achter de feiten lijken te lopen. Het verhaal van het verdronken kalf en de te dempen put.

Ook de overheid heeft er last van. Erg jammer als een programma, waar de gegevens van heel de bevolking mee wordt bijgehouden, zo lek als een mandje blijkt te zijn.
In Amerika wil president Obama de providers verplichten veiligheidslekken te dichten. In Nederland ligt er een wetsvoorstel om de providers te verplichten de lekken te melden. Logisch dat de overheid de verantwoordelijkheid bij de itc-bedrijven legt. Itc-projecten bij de overheid, leveren al een leuke bijdrage aan begrotingstekorten (spit verder bij Binnenlandse Zaken). Zou de overheid zelf volledig de veiligheid opdraaien, dan wordt het onbetaalbaar.

De providers zijn met beide wetsvoorstellen niet tevreden. Zo willen providers in Nederland niet dat hun meldingen van datalekken worden geopenbaard. Begrijpelijk, want dat is slechte reclame. De consument zou zomaar kunnen overstappen naar een provider , die de zaakjes beter voor elkaar heeft.

Zo
nu en dan vraag ik me af, waarom pc- en internetgebruik tot ellende voor de gebruikers (overheden en individuele burgers) moet leiden. Het is blijkbaar onmogelijk volledig veilige software en netwerken te leveren.
Dat is begrijpelijk omdat het om een relatief jonge technologie gaat. Technische hoogstandjes die al veel langer meegaan, zijn in de loop der jaren stukken veiliger geworden, maar toch crasht er nog wel eens vliegtuig en zijn ongelukken in het verkeer nog steeds van alle dag.
Aan de andere kant: veel van die ongelukken worden de gebruikers verweten. Menselijke foutjes. Het zou dus niet aan de techniek liggen.

Dat verschijnsel zie je nu ook bij computertechnologie. Gaat er iets fout, dan wordt de gebruiker verweten een te makkelijk te kraken wachtwoord verzonnen te hebben of dat hij/zij zich onvoldoende beschermd heeft tegen virus- en hackaanvallen.
Maar je verlangt van een autobezitter toch ook niet meer dan een rijbewijs, voldoende rijvaardigheid en oplettendheid in het verkeer? Moet de autobezitter dan ook nog op kosten worden gejaagd door zijn auto van gewapend beton te voorzien om zich beschermd te weten tegen aanvallen van weggebruikers die bewust op alle verkeersdeelnemers inrijden?

De wetsvoorstellen van de Amerikaanse en Nederlandse overheid mogen nog wat haken en ogen hebben, het is een stapje in de goede richting. De beste oplossing zou misschien zijn om leveranciers van alle ict-producten verantwoordelijk te stellen voor alle schade die hun materiaal veroorzaakt.