Categoriearchief: Diversen

Flamboyante ministers

Flamboyante ministers Ministers moeten zich meestal verdedigen als hun beleid onder vuur ligt. Normale gang van zaken. Maar zo nu en dan heb je er bij, die zich zo opvallend gedragen, dat vooral over hun persoonlijkheid vragen rijzen.

Zo is daar de Belgische minister Michel Daerden, die de senaat
dronken te woord gestaan zou hebben. Het excuus? De van huis uit Franstalige minister, praat wat lijzig als hij Vlaams moet klappen. Drank en ministers. Dat hoort bij de Belgische cultuur?

Het heeft er de schijn van. Eerder kwam minister van Defensie, Pieter de Crem, in het nieuws wegens een borreltje teveel in een
New Yorkse bar. Het bericht kwam de wereld in, dankzij blogster Nathalie Lubbe Bakker, die prompt haar baantje als barvrouw kwijtraakte.

Wat zijn Nederlandse ministers dan toch brave Hendriken. Of nee, een Hendrik schreef ook naam als minister van Defensie. Een blik in de geschiedenis, toont opvallende overeenkomsten tussen
Henk Vredeling en Pieter de Crem.
Beiden 45-plussers toen ze minister werden. Allebei moesten ze flink bezuinigen op defensie. En beiden staan bekend om een opvliegend karakter.

De bezuinigingoperaties brengt ze natuurlijk in conflict met de legerleiding. Vredeling bediende generaals die dreigden met ontslag, op hun wenken. Het ontslag werd met liefde verleend.
Zover is het bij De Crem (nog) niet. De legertop moet met 20 procent worden afgeslankt. Natuurlijk een reden waarom er wel een generaal dwars gaat liggen en De Crem’s besluiten dreigt te boycotten.

Als de heren iets niet naar de zin is, kunnen ze hoog van de toren blazen. De Crem kwam recentelijk in het nieuws, toen hij
tekeer ging tegen cabinepersoneel van het vliegtuig waarmee hij naar huis vloog.
Vredeling liet zich in interviews onverbloemd uit over collega’s. Zo zei hij over zijn voorganger Luns, toen secretaris-generaal van de Navo: “Hij praat naar hij verstand heeft en dat is niet veel”. En zijn chef, Joop den Uyl, noemde hij “de grootste nationalist die er bestaat. Dat heb ik hem recht in zijn smoel gezegd, in een ministerraadsvergadering”. (Uit NRC-artikel bij overlijden van Vredeling).

Eén verschil is er wel tussen Vredeling en De Crem. De eerste was een sociaaldemocraat. De Crem hoort bij het Belgische christendemocratische kamp. Dranklust en een grote bek zijn dus niet gebonden aan een politieke kleur.
Ik denk niet dat Vredeling als rolmodel en inspiratiebron voor De Crem dient. In België is het veel vaker een gewoonte dat kabinetten vechtend over straat rollen, zoals dat in Nederland alleen van het kabinet Den Uyl wordt gezegd. Misschien hebben Belgische ministers gemiddeld meer eigenaardig karakter, dan hun Nederlandse collega’s. En dus meer conflicten en opvallend gedrag?

Balkenende wordt wel eens grijze saaiheid verweten. Dat moet strategie van de man zijn. Hij weet zich omringd door ministers, die niet bijzonder opvallen in kroegen, vliegtuigen en interviews. Daar kan zijn collega Leterme nog wat van leren?

Het geheugen van 1976

Het geheugen van 1976 De overeenkomst tussen Nederland, Argentinië en 1976? Vliegtuigen en piloten. Brokkenpiloot prins Bernhard en zijn collega Julio P. Allebei erg in de weer geweest met vliegtuigen.

En nu vliegen de stukken de archieven uit. In Argentinië gaf president Kirchner opdracht alle documenten over de “Vuile Oorlog”
vrij te geven. Hopelijk leveren de documenten genoeg bewijslast, om van dienst te zijn bij heropende rechtszaken over misdaden tegen de menselijkheid. Eén van de verdachten is dus “onze” Julio P.
Over die andere piloot rolt nu een stuk uit ons Nationaal Archief, waaruit zou blijken dat de Lockheed-affaire onvolledig is afgehandeld, omdat Den Uyl bepaalde stukken achter slot en grendel deed.

Het Nationaal Archief geeft elk jaar
een hele berg stukken vrij, Behalve de documenten over de Lockheed-affaire, ook materiaal over onze vuile oorlog in Indonesië. Wie de ellenlange opgave (pdf!) van stukken doorneemt, ziet er ook “stukken betreffende wreedheden, misdragingen en mishandelingen begaan door Nederlandse militairen in 1946 – 1947 en 1949. Ongetwijfeld zullen een paar journalisten zich daar op storten, op zoek naar nog onbekende feiten.

Het blijft jammer dat het altijd zo lang moet duren voor er meer inzicht wordt geboden in de handel en wandel van overheden en hun dienaren. Aan de andere kant: maar goed dat de meeste overheden er een fikse bewaarzucht op na houden.
De wettelijke termijn waarop stukken geopenbaard mogen worden is lang. Wil er alsnog enige belasten materiaal uitrollen, heb je er soms weinig aan, omdat bepaalde misdaden, vergrijpen of onheuse zaken verjaard zijn.

Nou hoor je bepaalde politici wel eens roepen dat voor sommige misdaden, gepleegd door burgers, de verjaringstermijn moet komen te vervallen. Misschien een goed idee om een wet in het leven te roepen, die stelt dat er geen enkele verjaringstermijn geldt voor wan- en misdaden die door openbaarmaking van nationale archieven bewezen kunnen worden?

Of is het niet netjes om prins Bernhard postuum nog een douw te geven? Het zou in ieder geval wel netjes zijn om, ook al veel te laat voor de vele slachtoffers, spijt te betonen en lering te trekken. Ook al komt dat tot postume veroordelingen, ze komen natuurlijk ook in het archief.
Ook verantwoordelijke politici vergrijzen en leven langer. Dus ook al is de termijn voor openbaarmaking lang, met zo’n anti-verjaringswet, lopen ze meer kans alsnog boete te moeten doen voor verhulde, kwalijke besluiten en praktijen.

Extra stemtijd

Blogpareltje van het Jaar 2009 Met nog zo'n 15 uren te gaan, een laatste update rond het Blogpareltje (voor de zwijnen) van het Jaar 2009.

Vandaag is er nog flink gestemd. Blijkbaar hebben veel mensen nog genoeg over van kerst en Nieuwjaar om niet naar winkels te moeten. Het laatste nieuws en de stand van zaken tot nu toe.
Het stemmen wordt twee uurtjes verlengd. Tot zondag 3 januari, 12.05 uur kan er nog worden gestemd. Dan is het echt afgelopen.
De reden? Ach, de redactie hier wil gewoon wat uitslapen. Dat is er de laatste dagen wegens werk en bloggen niet van gekomen.

In de categorie weblogartikeltjes wordt meer gestemd dan in de categorie reacteurs. Erg spijtig. Misschien ook een verkeerde inschatting. Doet men meer moeite voor een hoofdprijs van slechts € 250, -, dan voor een boekenbon?
Hoe dan ook, de pareltjes die reacteurs op weblogs nalaten worden zwaar onderschat.

De stand na telling van de stemmen tot vandaag 20:30 uur.
In de categorie weblogartikeltjes:
1. Frissewind van hetkanWel.
2. Perik (Sargasso). Lang op 1 gestaan.
3. M. Molovich (Panzerfaust). Deelde een tijdje zowel de 1e als de 2e plaats met Perik.
4. Verbal Jam.
5. Mack.web-log.
6. Een gedeelde plaats voor CasaSpider en Xinix.
7. Wauwel.
8. De tot nu toe laatste plaats wordt gedeeld door Stroomopwaarts en Vluchtstrook.
In deze categorie kunt u hier nog stemmen.

In de categorie reacteurs is sinds de start van het stemmen weinig veranderd.
1. Wout (op GeenCommentaar. Had meteen al een flinke voorsprong.
2. Mescaline (op Sargasso). Moest de plaats een tijdje delen met
3. Yevgeny Podorkin (op Sargasso).
4. Nu een gedeelde plaats voor Mack (op RobHamilton) en Philippus (op hetkanWel).
In deze categorie kunt u hier nog uw stem uitbrengen.

Het stemverloop vanaf 29 december tot deze update, staat in
dit exceldocumentje. Hoort, stemt het voort!

Minder draaideurcriminelen

Minder draaideurcriminelen Trots kondigt minister Hirsch Ballin aan dat ex-gevangenen na hun straf minder in herhaling vallen. Het aantal recidivisten is tussen 2004 en 2006 met 5 procent gedaald.
Daarmee zijn we er nog niet, meent de minister, maar duidelijk is dat de persoonsgerichte aanpak werkt. Een aanpak waarbij straf wordt gecombineerd met andere maatregelen, gericht op voorkomen van herhaling.

Nu is er niet zo gek veel bekend over de loopbaanontwikkeling van het boevenpad. De onderzoeken die er zijn leggen tal van relaties tussen de criminele carrière en factoren als opvoeding, scholing, soorten straf, herkomst en leeftijd. Elke afzonderlijke factor lijkt altijd wel enige invloed te hebben op hoe lang iemand werkzaam blijft in de illegale sector en hoe succesvol hij of zij daarmee is.

Een persoonsgerichte aanpak kan herhaling voorkomen als met “straf op maat” rekening wordt gehouden met de diverse factoren. De 5 procent die Hirsch Ballin noemt, lijkt me echter iets te weinig om met zekerheid te kunnen stellen dat dit de doorbraak is bij het terugdringen van recidive. Ik hoop van harte dat Hirsch Ballin gelijk heeft, want alleen een strafgerichte aanpak is naar mijn mening niet de manier om boeven op andere carrièrekansen te wijzen.

Twee factoren zouden wel eens kunnen bijdragen aan die 5 procent daling. Om te beginnen is de totale criminaliteit de laatste jaren gedaald. Dat verschilt overigens per soort misdrijf. Het aantal vermogensdelicten (bijv. diefstal), verkeersdelicten (bijv. doorrijden na ongeval) is de laatste vijf jaar gedaald Geweldsdelicten en vernielingen zijn echter toegenomen. Alle overige delicten zijn tussen 2004 en 2006 verminderd, hoewel ze relatief vaker voorkomen dan in 2002.

Een andere factor is de leeftijd. Werken jonge boeven door tot ver na hun 67e? In het algemeen geldt dat de meeste delinquenten en na hun 45e wel voor gezien houden. De meeste misdrijven worden gepleegd door 12 tot 45-jarigen. Het aantal recidivisten is echter in de categorie meerplegers de laatste jaren gestegen. Alleen bij echte diehards, de veelplegers, zie je dat het percentage afneemt. Behalve bij 45-plussers. Daar is een lichte stijging te zien (zie deze
CBS-statistieken).

Het is dus nog te vroeg gejuicht. De lichte stijging onder 45-plussers kan misschien worden verklaard door de vergrijzing. Het Openbaar Ministerie wees eerder al op een toename van
bejaarde boeven. Hun aandeel in de criminaliteit blijft nog beperkt, maar toch maakt men zich wat zorgen. Ook al blijkt dat de toename wordt beïnvloed door leeftijdgerelateerde delicten. Er wordt vaker doorgereden na een ongeval door 80-plussers.

Nu zullen die niet zo vaak in herhaling vallen, omdat het rijbewijs wordt ingetrokken. Dat is natuurlijk ook een persoonsgerichte aanpak.
Verkeersdelicten zijn nou net de enige categorie waar 45-plussers al jaren hoger scoren dan de jongeren. Bij alle andere delicten blijven de ouderen achter. Mogen we daaruit concluderen dat die 5 procent minder recidivisten ook wel eens gerelateerd zou kunnen zijn aan de vergrijzing?

Driftige eilanden.

Magritte Le Chateau des Pyrenees Zoals het hartje zomer komkommertijd is, zo breekt in december, als de sint goed en wel is vertrokken, de tijd van de Iles flottantes aan. Drijvende eilanden dus. Het gaat nergens anders meer over. Wereldwijd slaan eilanden op drift.

Daar is de
drijvende ijslomp, die op weg is naar Australië. Nu nog een reuze berg, straks waarschijnlijk een van de vele drijvende ijsbergjes die op het zuidelijk halfrond ronddobberen. Niets bijzonders dus. Maar er moet toch iets in het nieuws staan. Dat Rottumerplaat al jaren op zijn dooie gemak oostwaarts wandelt, schrijft toch ook niemand over?

De ijzige eilanden bij Australië en onze eigen waddenogen (
Rottumer en Schiermonnik) doen hun dagelijkse gymnastiek. Dat is blijkbaar teveel gevraagd van die verwende krengen in Dubai. Superrijk maakt superlui? De Palmeilanden dreigen te zinken. Ze geven er de brui aan.

Drijvende, wandelende en zinkende eilanden. Gaan we nog echt nieuws krijgen? Het zou leuk zijn als er eens een eiland voorbij kwam vliegen. Maar tot nu toe is dat fictie. Het vliegende
eiland Laputa, uit Gulliver’s Travels. Of het is kunst, Van M.C. Escher bijvoorbeeld, of van de tekenaar Robert McCall, die het futuristische vliegend eiland tekende uit de film 2001: A Space Odyssey.
Allemaal geïnspireerd op de Toren van Babel (lees meer hierover in het weblog van Le Monde, wel je franse woordenboek erbij).

Overigens hadden de sjeiks in Dubai wel interesse voor een eiland dat nog niet bestaat. We zouden toch
een tulp voor de kust krijgen? Gauw dat ding maken en liefst zo mobiel mogelijk. Drijven over zee, wandelen over land en als die sjeiks haast krijgen, omdat ze hun palm kwijtraken, moet de tulp razendsnel naar Dubai kunnen vliegen.

Dat zullen we dit jaar niet meer in het nieuws krijgen. Nee, eerst nog rap wat moties over
de BES-eilanden er doorjagen. Een Waddenprobleempje doorschuiven naar volgend jaar. Want het is de hoogste tijd voor de Iles Flottantes. Wat nieuws betreft kunnen we de rest van de maand wel, overslaan.
Of heb ik belangrijk eilandennieuws over het hoofd gezien?

Uitgewrongen en er tussenuit.

Uitgewrongen en er tussenuit Even er tussenuit, want de vermoeidheid slaat flink toe. Heeft minder met de wat somber gekleurde dagen te maken, die bij mij altijd wel iets op het gemoed werken. Het heeft meer met de drukte van de laatste tijd te maken.

Op het werk opvang voor dak-en thuislozen, is het al wat langer een gekkenhuis. Letterlijk soms, gezien de gestaag groeiende aanloop van zogenaamd uitbehandelde, ex-psychiatrische patiënten. Maar ook omdat we in deze barre tijden in zijn geheel erg goed scoren wat bezoekers betreft. Begin dit jaar lag het gemiddelde aantal unieke bezoekers hier tussen de 90 en 100 per dag. Een dag begint hier om 8 uur ’s morgens en eindigt om 10 uur ’s avonds, als we de laatste bezoekers weer de straat opgooien.

Die dag is in twee diensten verdeeld. Een dag- en een avonddienst. De dagdiensten telden een gemiddeld bezoek dat tussen de 60 en hooguit 80 bezoekers lag. De avonddienst telde tussen de 40 en maximaal 60 bezoekers. Een deel ervan hadden we ’s morgens al geteld, vandaar dat het totale daggemiddelde rond de 90 tot 100 bleef hangen.

Maar al voor de zomer begin dat op te lopen. Gemiddeld twee nieuwe inschrijvingen per week en de dagdiensten tellen inmiddels consequent meer dan 100 bezoekers. Met pieken tot 140 aan toe. Het totale gemiddelde over de hele dag (tot 10 uur ’s avonds dus) ligt nu tussen de 120 en 130 unieke bezoekers per dag.

Een deel daarvan danken we aan de wijziging in de AWBZ, begin dit jaar. Daardoor zijn wat mensen eruit gebonjourd en weer in de Wmo (Wet maatschappelijke opvang) terecht gekomen. Dat zijn wij dus.
Verder zien we veel terugkomers. Mensen die we een half jaar of langer niet zagen. Ze zaten in een of ander programma, of in detentie of ze waren zelfs aan huisvesting en werk geholpen. De een na de ander komt terug. Wat gaat daar nou mis?

Het is mooi dat je in de kranten kan lezen dat er bijna geen daklozen meer op staat zijn. U begrijpt waar ze nu zitten: in de overvolle opvang.
In ieder geval voel ik me inmiddels een uitgewrongen dweil en heb behoefte aan wat rust. De komende week ga ik die dus nemen. Even een weekje vakantie.
De laptop gaat mee, want dat bloggen kan ik misschien niet laten Heb me voorgenomen dat ook te laten rusten, helemaal zeker ben ik daar niet van. Het bloggen is veel te leuk. Maar mocht u de komende dagen hier niets zien verschijnen, dan weet u waar het aan ligt.

Maandag 1 december wil ik hier in ieder geval weer fris en monter terug zijn.

Kunst graaien?

Kunst graaien? ABN Amro haalt de DSB leeg. Niet de kluis, maar het museum. De keiharde realiteit van beslaglegging.
De 1600 magisch realistische werken verhuizen naar onbekend adres. Minister Plasterk wil de verzameling redden, maar heeft nog geen concrete stappen ondernomen.

De ABN Amro
heeft ervaring met het wegslepen van kunst. In 2007 verkocht de bank haar eigen collectie voor één euro aan een in de haast opgerichte stichting, om de 16.000 werken uit handen van het Fortis-consortium te houden. Heeft de bank nu aanleiding gezien die collectie uit te breiden tot ruim 17.000 stuks?

De ING is de grootste kunstverzamelaar, met 25.000 stuks. ABN Amro volgt op de 2e plaats en dan bezet Fortis op afstand de 3e plaats (8500 kunstwerken) Verder zijn Van Lanschot, Aegon, de DNB, Rabobank, BNG en SNS Reaal eigenlijk de kleine spaarders (zie deze excelsheet voor een overzicht)
.

De banken beheren in totaal zo’n 58.800 kunstwerken. Ter vergelijk: Het
Instituut Collectie Nederland, een onderdeel van het Ministerie van OCW, beheert ongeveer 100.000 kunstobjecten. Die worden gedeeltelijk in musea tentoon gesteld. Verder kun je de kunst aantreffen in openbare gebouwen. De ambassades in het buitenland showen ook een deel en al wat niet wordt geëxposeerd rust in de depots van het instituut.

De banken hebben hun kunst natuurlijk in hun eigen gebouwen geëtaleerd, maar een deel is ook in musea te zien.
Waar gaan we de magische realistische kunst zien, die Dirk Scheringa heeft verzameld? Dat moeten we afwachten. Minister Plasterk hoopt op dat kunstliefhebbers in actie komen om de collectie onder te brengen in het nieuwe Scheringa-museum, dat dan wel eerst moet worden afgebouwd.
De minister zei daar zelf een rol bij te willen spelen. Maar hoed dan? De collectie opkopen? Dat zou misschien gezien worden als staatsteun aan de gevallen Scheringa.

Welke magische truc moet Plasterk verzinnen om de collectie te redden voor de museumbezoekers?

Prijswinnaar verbiedt fusie

Prijswinnaar verbiedt fusie Nog een paar uurtjes en dan moet bekend worden of een van de laatste hobbel is weggenomen, die nu de fusie Fortis en ABN-Amro tot een oerdegelijke nieuwe Nederlandse bank in de weg staat. Die hobbel gaat wel de Aletta Jacobs Prijs 2010 krijgen.

Eurocommissaris Mededinging, Neelie Kroes, valt in de prijzen, Niet te beroerd om grote mannen, grote bedrijven, grootse plannen te dwarsbomen, zodra ze oneerlijke concurrentie ruikt. Wie verdacht wordt van prijsafspraken, kartelvorming of te veel staatsteun aan bedrijven, krijgt het met mevrouw Kroes aan de stok.
Ze krijgt de Aletta Jacobs Prijs ”vanwege de grote maatschappelijke impact van haar werk en de evidente voorbeeldfunctie die zij vervult op soms unieke en vaak machtige posities”.

Neelie Kroes moet
in de gaten houden of bedrijven op een groeiende Europese markt wel gelijke kansen hebben op de uitdijende Europese markt. De Eurocommissaris meent oprecht dat concurrentie kan leiden tot betere prijzen en kwaliteit voor de consument. Er moeten dus voldoende bedrijven zijn waar de consument uit kan kiezen, zonder dat de consument wordt gepiepeld door onderlinge prijsafspraken in deze of gene sector.

De consument zal zich in ieder geval zich met het nodig leedvermaak verkneukeld hebben over de aanpak van grote jongens. Shell, kreeg
een megaboete wegens deelname aan een rubberkartel. Ook het roemruchte Microsoft bleek uiteindelijk zwakker dan Neelie Kroes zelf. De softwaregigant mag de grootste blijven, maar moet Windows ook op de markt brengen met minder toeters en bellen. De consument moet immers de vrijheid hebben die toeters en bellen bij andere bedrijven te kopen.

Verder merkt de consument er niet veel van. Windows blijft een relatief duur product, ook in de uitgeklede versie. Verder wordt alles duurder, vaak verdedigd met het argument dat alles nu eenmaal duurder is geworden. Een enkele prijzenslag tussen supermarkts daar gelaten, maar daar had de Eurocommissaris niet de hand in.

Voorts is ze een stuk vriendelijker voor haar voormalige politieke collega’s. Ze verleende het kabinet al drie keer eerder uitstel om kopers te vinden voor onderdelen van de ABN-Amro. Daarmee bood ze Wouter Bos en haar partijgenoot Zalm meer ruimte dan ze in andere zaken bereid was te geven.
Het laatste nieuws over de ontwikkelingen is dat Wouter Bos hoopvol is gestemd over een goede afronding van de gesprekken met bedrijven die ABN-Amro willen ontlasten van de ballast die Neelie Kroes heeft aangewezen.

Hoopvol? Is dat niet een understatement voor naderend onheil? En wat gaat de Eurocommissaris doen als niet aan haar voorwaarden is voldaan? Nog een keer uitstel geven of, onder het motto “crisisnood breekt wetten”, zal ze toch akkoord gaan met de fusie van Fortis en ABN-Amro?
Een beetje prijswinnaar toont karakter. Ze spreekt natuurlijk haar veto uit.

De moderne mens bestaat niet.

De moderne mens bestaat niet Grofweg zijn er twee opvattingen betreffende onze existentiële werkelijkheid. De een zegt: wij zijn allen schepselen gods. De ander zegt dat we uit het water zijn geklommen, als viervoeter vaste grond onder ons bestaan hebben gezocht en op twee benen zijn gaan staan omdat je zo verder kan kijken dan je neus lang is.

Die eerste opvatting is wel zo makkelijk. Geen getob over de oorsprong. De tweede, wetenschappelijke benadering, levert herhaaldelijk problemen op. Zo zijn er nu een stel onderzoekers die beweren dat een derde van als nieuw soort ontdekte dinosaurussen, afgeschreven kunnen worden. Ze waren niet nieuw, maar nazaten van een reeds bekende soort.
Meteen ruzie met collega’s, die de conclusie zwaar overdreven vinden.

Wetenschappelijke onenigheid komt vaker voor. Zo zijn wetenschappers er nog niet helemaal uit, waar en wanneer de hond onze trouwe metgezel in ons huishouden is geworden.
Misschien zijn de wetenschappelijke controverses over klimaatverandering, de toekomst van de economie en de globalisering veel belangrijker, maar onderschat niet wat een impact de bewering over nieuwe of oude dinosaurussen kan hebben.

Want welke consequenties kan het hebben als je ‘dinosaurus’ vervangt voor ‘mens’? Er is al genoeg discussie over de Homo Sapiens, maar stel dat een derde van de nieuwe soorten mens nooit heeft bestaan? Hele existentiële filosofieën kunnen dan de prullenbak in. Een aantal vragen zullen opnieuw onderzocht moeten worden.
Waren we apen en zijn we dat nog steeds? Waren we vissen en hebben we eigenlijk nog steeds niet meer hersencapaciteit dan een haring? Zijn we nou de moderne mens of niet meer dan een marginale variant van de oermens?

Snoeien of harken (2)

Snoeien of harken (2) Terwijl het kabinet de samenleving winterklaar aan het maken is en 40 miljard wil snoeien, draagt menigeen een steentje bij om de last voor de burger te beperken. Reden om de lezers van dit weblog ook te vragen geld bij elkaar te sprokkelen (zie deel I).

De laatste vondst uit politieke hoek is het idee de Oranjes mee te laten betalen. De premier wil de monarchie wel een soort van vliegtaks opleggen, maar verder staat-ie pal voor de verworven rechten van de monarchie.

Toch maar het idee toegevoegd aan de lijst van vondsten en het overzicht uit deel I van een update voorzien. In het nieuwe overzicht (zie deze excelsheet) is nu bijna 15 miljard euro bij elkaar geharkt. Daarmee kan de doelstelling van 40 miljard, die de ambtelijke commissies moeten zoeken, omlaag worden gebracht naar ruim 25 miljard euro. Dat scheelt de spreekwoordelijke slok op de borrel.

Balkenende moet dan wel water bij de wijn doen, want hoewel hij heeft gezegd dat er geen taboes zijn bij het vinden van oplossingen, heeft hij er nu toch eentje opgeworpen betreffende het huishoudboekje van het koningshuis. Ook het toptarief op de hoogste inkomens, het voorstel van de PvdA, komt niet ter sprake, als het aan JP ligt.

Maar goed, bekijkt u het overzicht eens en lever nieuwe ideeën voor hoe de tuin het beste winterklaar kan worden gemaakt.