Laat ons met rust

Laat ons met rust

Hoeveel 'gewone mensen' zouden er eigenlijk in Nederland zijn? Mensen die gewoon willen werken, wonen, uitgaan, thuiskomen, thee drinken, een biertje pakken, voetballen of lekker languit voor de tv.

Mensen die gewoon geen zin hebben in ruzie, gekibbel en gescheld. Mensen die gewoon niet bezig zijn met een ander zwart te maken, met lekker belangrijk zijn of met schreeuwen hoe alles anders moet.

Hoeveel 'gewone mensen' zouden allemaal elke dag gewoon willen doen, zonder lastig gevallen te worden door andere, belangrijke mensen die elkaar het leven zuur maken?

Hoeveel 'gewone mensen' zouden er zijn die niet bang willen zijn?

En hoeveel van die 'gewonen mensen' zouden het durven om in het openbaar heel gewoon even stil te staan, om in 'gewone mensen taal' te zeggen: Laat ons met rust?

Het is geen 5 voor 12, wij willen gewoon verder. Naar 5 over 12.

Wie zou het durven om vrijdag 7 december, op klaarlichte dag om 5 over 12 slechts 1 minuutje stil te staan, te zwijgen, de auto stil te zetten, even te stoppen met werken, om aan de Geert Wildersen en de Doekle Terpstras met 1 minuut complete stilte gewoon te laten weten: Laat ons met rust.

Geef een reactie

Probleemcoach

Roeicoach

Coach: 'Goeiemoggel, jongens!'

Jongeren: 'Mogge koots….'

Coach: 'Krijgen we nou, zijn jullie maar met zijn zevenen?'

Jongere: 'Ja koots, d'r valt er wel es een uit de boot, hè'.

Coach: 'Gaan we grappig doen?'

Jongere: 'Als u dat zegt, koots…..'

Andere jongere: “Ha! Lol, een beetje fun maken vandaag!'

Coach: 'Aha, de heren willen een beetje fun?'

Jongere: 'Mwah koots, we lopen nou al de hele week herfstblaadjes te prikken en we hebben niet het idee dat het veel helpt. Kijk, ze liggen hier overal weer….'

Coach: 'Okee, okee, we gaan iets heel anders doen vandaag. We gaan sporten.'

Andere jongere: 'Sporten? Wasda?'

Coach: 'Sporten is lekker bewegen, energie opdoen…'

Jongere: Ah! Dan laten we de scootertjes wel staan en dan lopen we wel naar de hoek en halen wat speed.'

Coach: 'Eh… nou nee.'

Andere jongere: 'Oh? Gaan we wel met de scootertjes?'

Coach: 'Luister snuggie, we gaan vandaag roeien!'

Jongere: 'Ah nee, koots! Da's voor studieballetjes…'

Andere jongere: 'Studieballetjes? Is dat nieuw? Ga je d'r een beetje van uit je plaat?'

Jongere: 'Nee, man. Dat zijn van die lui die hun hersens kraken met boeken.'

Andere jongere: 'Da's niet gezond.'

Coach: 'Geen commentaar, jongens. Mee, volg mij!”

Na een fikse wandeling waarbij een bushalte sneuvelde, 1 jongere werd opgepakt wegens een heterdaadje zakkenrollen, een gangbang in een fietsenhok toen de coach even niet oplette, een andere jongere door de leerplichtambtenaar er uit werd gepikt, en passant een auto in de fik werd gestoken en nog een jongere naar het ziekenhuis moest worden afgevoerd omndat-ie door een verkeerd parkerende automobiliste werd geraakt, komt de coach met de resterende vier aan bij de Amsterdams Bosbaan.

Coach: 'Zo, mannen. En dit is dan de boot.”

Jongere: 'Dat meen je niet, man! Je denkt toch niet dat wij in die uitgeholde strijkplank gaan zitten, hè?'

Coach: 'Je zal wel moeten. Verplicht, mannetje'.

Andere jongere: 'Maar koots! Kijk dan.. Dat water is helemaal nat!'

Coach: 'Als je goed je best doet, hoef je helemaal niet uit de boot te vallen.

Jongere: 'Ja, ja, en wie zorgt daar dan voor?

Coach: 'De stuurman!'

Jongere: 'Oh, en wie mag dat dan wel wezen?'

Coach: 'Rustig maar, jongens, Vertrouw maar op mij, ik ben de stuurman.'

Jongere: 'Nee zeg, ga ons nou niet dollen…'

Coach: 'Nee serieus, zie je die dingen? Dat zijn dollen. En nou gaat iedereen bij één zo'n ding zitten. Hup, d'r in!

Jongere: 'Okee koots (geeft de andere jongeren een vaag teken), als je maar niet denkt dat wij de enige zijn die te water worden gelaten….

Coach: 'Huh? Hè? Nee.jongens, niet doen. Pas op hoor, Nee, achteruit….'

Met een plons komt de coach in het water terecht. Proestend klautert hij weer op de kant.

Coach: 'Hè, hè, nou, ik moet zeggen, jullie hebben het sneller onder de knie dan ik dacht. Maar het is wel een slechte timing.'

Jongere: 'Slechte timing, koots?'

Coach: 'Ja, je mag de coach pas na de wedstrijd in het water gooien.'

Jongere: 'Ah! Nou dan hebben we het toch goed begrepen.'

Coach: 'Huh? Watte?'

Jongere: 'Kijk koots. Hebben we u in het water gegooid of niet?'

Coach: 'Jazeker, maar zoa….'

Jongere: 'Met andere woorden, koots, de wedstrijd is dus klaar, finito, basta, over en uit. Kwestie van efficiënt aanpakken. Scheelt tijd, scheelt energie.'

Andere jongere: 'En gaan we nou wat leuks doen?'

Twintig coaches voor 150 probleemjongeren. Een goeie tactiek of een verloren wedstrijd?

Geef een reactie

Kop op!

Kop in het zandHet geldt als levensgevaarlijk je kop in het zand te steken bij naderend onheil. Dus fier het hoofd geheven om de naderende storm te trotseren. Dat kunnen we in nederland heel goed, want we hebben ruim ervaring met stevig windjes.
Hoewel de geschiedenis leert dat elke wind van voorbijgaande aard is en we een paar serieuze stormen goed wisten te overleven, wordt toch nog het minste zuchtje wind tot een tsunami opgeblazen of een irritante ademstoot tot dodelijk voor de luchtkwaliteit verklaard. Dat is helemaal niet erg, want het is natuurlijk vervelend als de wind aan je fraaie, blond-golvend kapsel rukt. Het is ook ergerlijk als het geklaag daarover als een onwelriekende odeur je neusgaten bereikt.
Sommigen denken dat je door flink tegen de wind in te trappen het tij kan keren. Het opmerkelijke daarbij is dat zo'n stoere fietser regelmatig in korte tijd een heel peleton volgers achter zich weet te scharen. Vloekend en tierend gooit de tegenwinder er nog een tandje bovenop, terwijl in de luwte van zijn gekromde rug de volgers nauwelijks last van de wind hebben maar wel het het gevloek en getier van de kopman overnemen. Als dat peleton voorbij raast en de turbulentie stof in de ogen van de toeschouwers doet waaien, stormen die weer naar de organisatie van de koers en eisen dat het voortaan wel een beetje minder mag.
En zo ontstaan er hele bewegingen en tegenbewegingen. Het is niet te filmen hoeveel van die bewegingen we in nederland voorbij hebben zien komen. Zo'n ruim honderd van die bewegingen hoor je helemaal niets meer van. Behalve veel gebakken lucht, zaten daar ook aardig wat venijnige, onwelriekende geurtjes bij. Allemaal verdwenen.

Jawel, er waren bewegingen bij die het tot in het parlement wisten te schoppen en het daar ook enige jaren hebben volgehouden, maar nooit hebben ze zoveel invloed gekregen dat de beweging groter werd en tot de traditionele bewegingen zijn gaan horen. Ze vielen uit elkaar door onderlinge twisten of wisten gewoon niet een meerderheid achter zich te krijgen.
De traditionelen hebben het overleefd omdat ze gefuseerd zijn met geestverwanten en/of op een grote, honkvaste achterban kunnen rekenen. Die bewegingen wordt met regelmaat verweten dat ze met alle winden meewaaien, wat op zich een tactiek kan zijn om het vol te houden, zonder uitgeput te raken. De consensus zoeken, noemen ze dat.
Lastig karwei overigens. Want hoe reageer je als er een nieuwkomer ineens de boel komt opschudden? De kop in het zand steken werkt slecht, want dan voelt de nieuwkomer zich beledigd omdat men slechts de kont laat zien. Nee, de traditionele struisvogel sterkt zijn nek en gebruikt zijn ogen in plaats van zijn oren. Wat zien ik? Volgen er honderd? Nee, wat, het zijn er al tweehonderd! En dan raakt de struisvogel onder de indruk van het getal. De inhoud doet er niet zoveel toe. Paniek in de tent. Het tentdoek begint stevig te wapperen, meer door de eigen paniek dan door de wind die werkelijk is gemeten.
Je kop in het zand steken is nergens goed voor. Maar als een kip zonder kop rondrennen helpt net zo min. Kijk naar onze geschiedenis. Wat betreft de winden die er momenteel waaien: in augustus schreef Rob Hamilton een lezenswaardig stukje daarover.
Mag het waaien in nederland? Onzinnige vraag, want het waait hier altijd. Het heeft dan ook geen zin om je achter ijzeren, rotsvaste stellingen te verschuilen. Het heeft ook geen zin alleen te roepen 'kop op!' en je hoofd te begraven in hoop. Ik voel meer voor het voorstel van Abhorsen die op Geencommentaar de suggestie doet wat creatiever met de wind te spelen.
Dus zet de tochtluiken van de hersenpan wagenwijd open, want (zoals Johnny van Doorn zei): de geest moet waaien.

Geef een reactie

Afsluiting in de toekomst

Afsluitdijk torensTijd is geld en of de overheid daar wel even rekening mee wil houden. Dat lijkt de boodschap die uit diverse maatschappelijke sectoren aan het kabinet wordt duidelijk gemaakt. Dure ict-projecten, die te traag verlopen. Onderwijsvernieuwingen die al geëvalueerd worden nog voor ze goed en wel hun waarden hebben kunnen bewijzen. En nu dan neerlands beroemdste dijk, die aan modernisering toe is, maar ook al aan vertraging lijdt.
Bij het 75-jarig bestaan van de Afsluitdijk werd gezegd dat een mooi ding was, maar niet meer van deze tijd. En al helemaal niet van de toekomst waar klimaatveranderingen andere eisen stellen aan die waterkering. En nu minister Eurlings de snelle spoorverbinding naar het noorden heeft afgeblazen, zal de Afsluitdijk opgeknapt moeten worden om de grote oversteek naar de buitengewesten van Nederland makkelijker en sneller te maken.
Maar dat gaat zomaar niet. Een minimale ingreep kan vergaande consequenties hebben voor de natuur rond de dijk of voor de totale waterhuishouding van ons grootste zoetwaterbekken, het IJsselmeer.
Toen bij de verjaardag van de dijk staatssecretaris Tineke Huizinga de regie opeiste voor het hele IJsselmeergebeid, zette ze een stel jonge ambtenaren aan het werk en eiste een bijzonder innovatief staaltje werk van ze. Een allesomvattend plan, dat de problemen met wonen, werken, recreëren, klimaat en natuurbescherming op moet lossen.
Blijkbaar heeft de staatssecretaris nog te weinig vertrouwen in haar jonge ambternaren en al helemaal niet in belangenorganisaties als de Stichting Verantwoord Beheer IJsselmeer. Deze lanceerde al een plannetje voor het oppimpen van de Afsluitdijk: maak er een paar gaten in. Het IJsselmeer wordt dan weer wat zoputer en er onmtstaat weer getijdewisseling. Goed voor de visstand, de vogels en de kwaliteit van het water. De stichting ziet het liefst dat de dijk helemaal wordt weggehaald, maar ziet zelf wel in dat niemand dat serieus zal nemen. Zelfs over de plannen van rijk's eigen hoofbouwmeester, Mels Crouwel, hoor je niets meer. Hij ziet graag de dijk volgebouwd met mooie huizen.
Waar nu de hoop van Rijkswaterstaat is op gevestigd zijn de studenten Civiele Techniek. Wie wil mag meedoen aan de wedstrijd 'Afsluitdijk van de toekomst'. Wie een ontwerp inlevert waarmee de dijk weer decennia vooruit kan krijgt een paar euro's om in Australië op vakantie te gaan. Het kansmakende ontwerp moet rekening houden met klimaatbestendigheid, veiligheid, voldoende spuicapaciteit, maakbaarheid en toekomstgerichtheid. Inmiddels heeft ook dit project vetraging opgelopen. De inzendtermijn is verlengd tot 23 mei 2008. Alle tijd dus om ons er ook eens mee te bemoeien.
Kijk, mooie huizen op de dijk is leuk, maar levert weinig op. Waarom geen landbouwflats er op gezet? Er is genoeg water in de buurt om paprika's, komkommers en sla mee te verbouwen. We krijgen zo wat meer van die broodnodige landbouwgrond, dat verder niemand in de weg zit. De dijk wordt er niet mooier op (zie foto linksboven) maar het brengt wel wat op.
Of anders een paar tulpen lang de dijk. Mooie eilandjes waar gewoond en gerecreëerd kan worden. Als zoiets voor de Noordzee kan, moet dat zeker langs de Afsluitdijk kunnen.
Heeft u nog fantasievolle ideetjes?
Afsluitdijk tulpen

Geef een reactie

Virtuele of fysieke overheid?

Binnenhof digitaalDe overheid wordt steeds virtueler. Digitale loketten, digitale dossiers, electronische belastingformulieren, informatievoorziening via internet en de burger aan de Digid geketend. De regering op het Binnenhof wordt steeds meer Overheid.nl.
De overheid heeft het er wel moeilijk mee. Campagnes om op de risico's te wijzen van de vele uren die kinderen achter de pc doorbrengen leken niet te helpen. Terwijl ouders opgeroepen werden hun kids achter de pc vandaan te slaan, stonden diezelfde kids ineens massaal op straat. De overheid reageerde door ze met behulp van de politieknuppel weer terug te slaan. De 2e Kamer re(a)geert mee, want die is bang dat die kids de virtuele games verwarren met de fysieke werkelijkheid.
De ict is bij de overheid zelf helemaal niet goed op orde. Geldverslindende projecten, die bovendien niet eens foutloos verliepen. Met als resultaat alweer een onderzoekscommissie. Als de burger steeds meer met een digitale overheid te maken krijgt, mag je wel verwachten dat men haar eigen ict op orde heeft. Er zijn nu zo'n 37 grote projecten in ontwikkeling, waarvan een aantal erg moeizaam verlopen. Ze lijken de verwachtingen niet waar te maken. Problemen bij digtiale rechtbankdossiers, bij een digitale personeelsadministratie en foutjes bij de belastingdienst bijvoorbeeld. En dan hebben we het nog niet eens over het oneigenlijk gebruik van ict-mogelijkheden door rijksambtenaren. Het is nogal een rommeltje en er is zelfs een Nationaal Urgentie Programma in het leven geroepen om de digtiale overheid op orde te krijgen.
Mag je van een overheid verwachten dat ze digtiaal voorop lopen op burgers en berdrijfsleven? Ja, zou je zeggen, dat hoort bij regeren. Regeren is vooruitzien en vooruitlopen. Nee, zou je zeggen, want dat gaat een smak geld kosten en er zijn wel andere prioriteiten.
In ieder geval: de overheid wordt, met valllen en opstaan, steeds virtueler. Eens in de vier jaar komt ze 100 dagen lang bij u op de koffie en daarna verdwijnt ze achter uw pc-scherm. Als de overheid zich verder digitaliseert komt misschien ooit de tijd dat zelfs een persoonlijk gesprek niet meer fysiek plaatsvindt, maar via internet.
Daarom vandaag de vraag: waarmee heeft u het liefst te maken, een virtuele of een fysieke overheid?

Geef een reactie

Kleine gemeenten

Calimero

Je zou het zo over het hoofd zien, maar dinsdag was de Grote Dag van de Kleine Gemeenten. Dat die nog bestaan! Vorig jaar oktober dreigde de toenmalige binnenlandse zakenminister Remkes dat alle kleintjes maar moesten fuseren. Doen ze het zelf niet dan zou het Rijk ze wel dwingen. Remkes vond dat alle gemeenten onder de 20.000 inwoners samen moesten gaan. Dat zijn er nu nog zo'n 188 van de 443 gemeenten die ons land telt.

Dit jaar kwamen de gemeenten in opstand tegen een uitspraak van de voorzitter Pans, van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, die vond dat alles wat kleiner dan 60.000 inwoners was, maar moest fuseren. Honderd tot maximaal tweehonderd gemeenten is meer dan genoeg. Hij werd teruggefloten door de meeste dorpen en stadjes. De VNG behoort daar geen uitspraken over te doen. Ja zeg, de VNG is tenslotte ook een soort vakbond voor de gemeenten en die zou dan een deel van haar eigen leden willen opheffen? Dat zou het begin van het einde zijn: de kleinste provincies kunnen dan ook wel samengaan en uiteindelijk kan Nederland maar het beste fuseren met de rest van kleine europese landen.

Nu hebben ze dan hun Grote Dag gevierd. Wie klein is moet groot doen, moet men gedacht hebben. Tenslotte hebben sommige kleine lieden met grote woorden heel wat bereikt. Om aan te tonen dat ook een kleine gemeente tot grote prestaties in staat is, werd er de prijs voor de meest innovatieve gemeente uitgereikt. De winnaar was Aa en Hunze (Drenthe, 25.580 inwoners). Althans wat de professionle jury betreft. Die was erg gecharmeerd van de vier virtuele loketten die inwoners met één druk op de knop in verbinding moet stellen met gemeente, bank of consultatiebureau. Speciaal itc-buro ingehuurd om de loketten op proef open te stellen. Krijgen we nou? Voor zoiets is de Digid toch bedoeld? Die staat nog in de kinderschoenen, maar omdat nou het meest innovatief te noemen?

Nee, dan het publiek, Die wist het op de Grote Dag wel beter: zij gaven de prijs aan de gemeente Heumen (Gelderland, 16.655 inwoners). Het publiek was ondersteboven van de digitale zaakdossiers, een project bedoeld voor medewerkers, bestuurders en in een later stadium ook externe klanten die via outlookachtige omgeving snel gewenste informatie kunnen vinden en de voortgang van een zaak kunnen volgen. Ik meen me te herinneren dat ook dat met de Digid mogelijk moet worden en op een aantal overheidsites al mogelijk is. Maar ja, hoe kan het Publiek dat nou weten.

Misschien wisten de internetstemmers het beter. Op de website van Gemeentenu.nl kon men op de genomineerden klikken en daar kwam Onderbanken (Limburg, 8287 inwoners) als winnaar naar voren wegens de verbetering van de gemeentelijke website. Schijnt erg gebruiksvriendelijk te zijn. Maar laten we eerlijk zijn, kun je daarmee een kleine gemeente opstuwen in de vaart der volkeren?

De enige kleine gemeente die werkelijk groot dacht, viel niet in de prijzen. Het Limburgse Sevenum (7647 inwoners) heeft een totaalconcept bedacht voor het toekomstproof maken van een kleine gemeente. Onder de prikkelende leuze 'Sevenum aan zee?' heeft men een visie ontwikkeld die Sevenum aan zet moet houden. Met creativiteit en slimheid wil de gemeente een kwalitatieve verbetering van haar organisatie doorvoeren die zijn weerga niet kent.

Kijk, zo mag ik het horen. Wie niet groot is, moet slim zijn. Maar met de opvatting dat Sevenum haar gemeentegrenzen tot aan de kust denkt uit te breiden, slaan ze de plank mis. De kwaliteit zit hem nou juist in die kleinheid. Een grote stad heeft zo zijn charme, maar laten we eerlijk zijn: wat een pestpokke herrie, wat een vuile lucht, wat een denderende drukte, wat een asfalt en beton. Veilig op straat spelen is er voor kinderen niet bij en als je al het geluk hebt een tuintje te bezitten, dan kan buurman van 1 hoog zo in je koffiekopje kijken. Het is niet voor niks dat het meeste geld voor probleemwijken naar gemeenten gaan die aardig wat meer dan 20.000 inwoners hebben.

Je moet er wel van houden, maar het is toch veel leuker dat als je deur uitgaat ook meteen buiten bent? Dat je niet meteen in een hondedrol trapt of moet uitwijken voor een aanstormend scootertje? Tuurlijk, in veel kleine gemeenten kan er best wat 'groter' worden gedacht. Er heerst her en der de nodige benepenheid. Maar dat verdwijnt wel met internet en digitale tv. Hou het klein en fijn, zou ik zeggen.

Ik denk echter dat de kleintjes die kans niet krijgen. Als straks de gehele Randstad één gemeente is geworden zal die nieuwe hoofdstad de rest van het land haar regels opleggen. En als men in de Randstad vindt dat er minder burgemeesters en gemeenteambtenaren moeten zijn, om geld uit te sparen voor hun eigen megalomanie, dan worden ze alsnog tot fusies gedwongen. Om vervolgens ook nog een smak lelijke bedrijventerreinen opgedrongen te krijgen, omdat de Randstad zelf al uit haar voegen barst. Om van het nodige asfalt maar te zwijgen, waarover de randstedeling snel door het land wil crossen.

Het meest treurige is natuurlijk dat mijn pittoreske binnenlandse vakantiebestemming dreigt te verdwijnen. Waar kan ik, als randstedeling, dan nog mijn rust vinden?

Geef een reactie

Nieuw dienstnummer

BurgerservicenummerDe overheid heeft maandag jl. definitief een einde gemaakt aan de afzonderlijke identificatienummers voor elk filiaal van de overheid. Alles teruggebracht tot het BSN, het burgerservicenummer. De overgang ging soepeltjes. Geen formulieren invullen, nergens een handtekening onderzetten. De overheid heeft ieders sofinummer automatisch omgezet in dat burgerservicenummer.
Sinds afgelopen maandag krijgt elke nieuwe burger zo'n nummer. De eerste pasgeborenen zijn er al van voorzien. De overheid is er blijkbaar helemaal klaar voor.

Helemaal? Dat valt tegen. Het is nog tot daar aan toe dat niet elk onderdeeltje van de overheid goed overweg kan met het BSN. Kwalijker is dat de burger nog lang niet alle informatie over het BSN kan opvragen. Wie nu de website van het BSN bezoekt krijgt te lezen dat de westek in opbouw is en en op korte termijn pas volledig zal ziujn. Welke termijn en hoe volledig moeten we dus afwachten. Wie nu nieuwsgierig is naar de laatste nieuwjes over het BSN en bijvoorbeeld klikt op de optie 'Bij wie kan ik terecht als er iets niet klop met mijn burgerservicenummer', krijgt een foutmelding te zien. Zo ook bij 'Hoe weet ik welke persoonsgebonden gegevens aan mijn burgerservicenummer gekoppeld zijn?' en 'Neemt de kans op identiteitsfraude toe?'

Als je op de homepage de rubriek 'Veelgestelde vragen' aanklikt, krijg je wel antwoord, maar in zeer algemene termen. Het is dus nog niet zo eenvoudig er achter te komen welke organistaties jouw BSN gebruiken of hoe je een fout met het nummer hersteld kan krijgen.

Tot twee jaar terug waren dat een aantal van de kritiekpunten die nog opgeslost dienden te worden. Nergens is nu te vinden of de kritsiche bottlenecks zijn verholpen. Of het BSN dus net zo makkelijk bruikbaar is als dat ander overheidsnummer, de Digid, zal de ervaring leren. In april dit jaar gaf de overheid toe dat het mogelijk was dat je buurman je digitale identiteit voor zijn eigen doeleinden kon gebruiken.
En de informatievoorziening aan de burger is dus in opbouw. Nou ja, regeren is vooruitzien. De overheid is er dus al lang klaar mee. De burger moet nog even wachten.

Geef een reactie

Scholierenbeweging

ScholierenprotestenDe scholieren hebben het druk. Even uitrusten om hun massale maatschappelijke stages te evalueren is er niet bij, want de voorbereidingen voor een landelijke actie van aanstaande vrijdag is, zoals u op de foto hier links ziet, in volle gang.
Er moeten strategieën besproken worden hoe je een eitje naar het parlement kan gooien zonder, voor het oog van de NOS-camera, als de eerste de beste Pietje Bell in de kraag gevat te worden door een robuuste motoragent. En er moeten de diverse workshops mediatraining gevolgd worden, want de boodschap wordt nogal eens verkeerd begrepen door 'het volk'. Waarom wordt er zo schamper gedaan over de eis de dagelijkse 5,2 uur verplichte aanwezigheid op school zinvol in te vullen?
Wellicht heeft dat drie oorzaken:
1. Nederland kent amper een serieus te nemen scholierenbeweging kent.
2. De eis wordt als te weinig maatschappelijk relevant ervaren door het publiek.
3. De eis wordt negatief geformuleerd. De scholieren roepen wat er niet moet, zonder met te brullen hoe de uren dan wel ingevuld moeten worden.

De meeste scholierenacties onstonden hier in het kielzog van van opstandige studenten en/of leraren. Na de studentenbezetting van het Maagdenhuis in Amsterdam, trok er in de 70-er jaren ook een golf van eisen tot democratisering van het middelbaar onderwijs door het land. Ook toen vond menig burger dat een scholier niet zo'n grote mond diende op te zetten, maar er was wel wat meer sympathie dan nu. De roep om meer democratisering klonk immers niet alleen in de college- en schoolbanken, maar ook in bedrijven en organisaties. Bovendien konden provo-achtige, ludieke acties wel op een glimlach onder de toeschouwers rekenen.
Na de Maagdenhuisbezetting werd neerlands eerste scholierenvakbond opgericht. Vele acties leken een stuk relevante dan de acties van nu: de demonstraties die volgden op de schorsing van een leerling die voor een sneeuwbui in het overblijflokaal wilde schuilen werd beantwoord met demonstraties (Roland Holstcollege, Hilversum 1969) en als een schoolkrantje werd verboden hadden vele begrip voor de bezetting van het Gemeentelijk Atheneum in Utrecht (1970). Dat scholieren gingen staken om de bezetting van de Pedagogische Akademie in nbeverwijk (1969) te ondersteunen, werd minder goed begrepen. Maar de maastchappelijke relevantie was er wel: de democratisering.
Daarna werd het jaren doodstil op het scholierenfront. In 1984 werd het LAKS opgericht, die eerst vooral als een een soort ombudsman fungeerde. Had je een klacht over een examen of over een leraar, dan kon je dat bij het LAKS melden.
Pas in 1999 gingen scholieren weer massaal naar buiten om te protesteren tegen de werkdruk die het studiehuis met zich mee zou brengen. Het protest werd minzaam aangehoord door staatsecretaris voor onderwijs Karin Adelmund, maar de verzamelde handtekeningen gingen de prullenbak in. Er veranderde niets. Werkdruk alleen is geen argument om de samenleving en de politiek achter je te krijgen.
In oktober 2004 had een scholierenactie wel succes. In Franeker bezetten leerlingen het stadhuis. De reden: de gemeente kreeg jaarlijks 1,6 miljoen euro om aan schoolgebouwen te besteden en toch waren veel leslokalen er slecht aan toe. De gemeente had besloten het geld ietsjes anders te verdelen. Na een aantal acties van docenten en scholieren werd er serieus werk van gemaakt dat te verbeteren. (Bron: VPRO's Voor de klas)
Nu is het dan 2007 en worden er eieren verzameld om de leuze 'minder uren. minder uren' kracht bij te zetten.

Scholieren elders in de wereld zijn, in hierboven geschetste periode, wel om veel dringender en veelomvattender zaken de straat opgegaan.
In oktober 1998 werd er in Parijs een stuk heftiger geknokt met de politie om een totale verbetering van het gehele onderwijs af te dwingen. Mens was de overvolle klassen, lerarenrekorten, verouderd lesmateriaal en verpauperde schoolgebouwen meer dan zat. De jongeren uit de zogenaamde banlieus voegden zich bij de scholieren en eisten verbetering van hun omstandigheden.
In januari 2005 gingen de klassen weer massaal uit, nu tegen het plan van Nationale Opvoeding (minister Fillon). Wat later voegde zich de arbeidersbeweging aan hun zijde en ging het ook om diverse bezuinigingen en het schrappen van banen.
In 2006 opnieuw onrust: Studenten protesteerden tegen een nieuwe arbeidswet van premier de Villepin. Scholieren volgden meteen om het versoepelde ontslagrecht voor jongeren ongedaan te krijgen.
In datzelfde jaar lieten Chileense scholieren en studenten van zich horen. Hier ging het vooral om verbetering van de financiering van het onderwijs. De heftige acties waren in zoverre succesvol dat nu extra geld wordt vrijgemaakt voor een gratis openbaar vervoerregeling voor scholieren, de toelatingsexamens gratis te maken en de financiering niet meer aan lokale overheden over te laten maar centraal te sturen.

Kijk, waar waren onze scholieren toen de versoepeling van het ontslagrecht ter sprake kwam? Gaan ze de straat op als Rouvoet zijn eigen plan van Nationale Opvoeding lanceert en hun gezinnen onder curatele wil stellen? Hoor je ze over het onderwijsbudget? Gaan ze massaal aan de deur van de parlementaire onderzoekscommissie staan om hun visie over de onderwijsvernieuwingen duidelijk te maken?
Helaas niet. Als ze alleen die uren-eis naar voren brengen, hoeven ze niet te rekenen op steun uit andere delen van de samenleving. Geen studenten, arbeiders en docenten aan hun zijde.
Wat overigens niet betekent dat staatssecretaris Bijsterveldt de scholieren met zure verwijten de klaslokalen terug in moet drijven. Laat zij er eerst eens voor zorgen dat er een zeer deskundige docent tijdens de maatschappijleerlessen uitlegt hoe je een goede, breed gedragen actie op touw zet.

Geef een reactie

Code privé

MailcontroleTerwijl talloze gedragscodes het privégebruik van de pc op het werk moeten indammen, komt de Nationale Ombudsman met een opmerkelijke uitspraak: De baas mag in je mailbox loeren, maar als het onderwerp niks met het werk te maken heeft, moet-ie met zijn fikken van de e-mail afblijven.
Een werkneemster van de Arbeidsinpsectie kwam erachter dat haar baas haar mail had gecheckt toen zij ziek thuis zat. De baas las natuurlijk alle mail en trof ook een paar fraaie en zeer vernederende omschrijvingen van zichzelf tegen. Die post had de baas niet mogen openen, volgens de Ombudsman, want dit is privémail.
Nu lijken mij schelkannonades op de baas wel degelijk werkgerelateerd en je mag niet alleen van de baas maar ook van de werknemers de nodige transparantie verwachten. Dat eisen de gedragscodes ook. Dus waarom geen transparant, voor elke collega en leidinggevende, mailverkeer?
Maar goed, mocht de uitspraak van de Ombudsman jurisprudentie worden, dan is voortaan één code genoeg om hem/haar uit bepaalde mailtjes te houden: tik in het onderwerpveld eerst het woordje privé in.
Je kan die code verfijnen door bijvoorbeeld “privé boos” in te tikken. Je baas brandt dan van nieuwsgierigheid waar jij dan zo boos over bent, maar lezen mag-ie het niet. Niks aan de hand, want iemand kan over van alles en nog wat boos zijn.
En boos is ook zo vervelend woord. Je wil niet als de eeuwige zeurpiet bekend raken op je werk. Tik dan eens iets neitraslers in, bijvoorbeeld “privé baas” in.
Nu is de baas helemaal niet meer te houden. Maar jij kan wel met een klacht naar de Ombudsman.

Geef een reactie

Onderwijsdelta inpolderen

ScholierenprotestTerwijl in Middelburg, Raamsdonkveer, Eindhoven, Assen en Purmerend scholieren zijn gearresteerd wegens een bijzondere vorm van ontduiking van de leerplicht, werden in Amsterdam soortgelijke raddraaiers ongemoeid gelaten. Dat doet de politie in de hoofstad wel vaker.
Tegelijkertijd bereidden de oudere studerende broertjes en zusjes van de baldadige jeugd zich voor op het weekend. Met € 25,- minder moeten ze nu diep nadenken of ze zich kunnen volgooien met Grolsch of dat ze beter Heineken kunnen overinnemen. Geen tijd dus om te hoop te lopen tegen Plasterk's plannen. Laat staan dat ze tijd hebben om eens te luisteren naar Frits van Oostrom (voorzitter KNAW, medebedenker van de geschiedeniscanon).

Hij sprak deze week op het Nationaal onderwijscongres, een evenement dat al weer 11 jaar pogingen doet een ieder bij elkaar te brengen, die het beste voor heeft met ons onderwijs. Zo ook Frits van Oostrom.
In zijn toespraak pleit hij voor inpoldering van de onderwijs-moerasdelta. Het huidige onderwijs dwingt leerlingen en studenten al vroeg een keuze te maken waar moeilijk aan te ontsnappen valt. Zit je in een bepaald kavel van het moeras dan is verhuizen naar een ander deel erg lastig, zo stelt hij. Alleen de student die het niet rooit kan er wel uit. Maar iemand die tijdens de studie ontdekt dat zijn/haar talenten beter op een ander kavel ontwikkeld kunnen worden loopt tegen al van belemmeringen op.

Daar heeft hij wel een punt. De prestatiebeurs en de verkorting van de studieduur zijn zulke belemmeringen. Wie wel wil switchen zal een stuk duurder uit zijn en hoe slecht studenten misschien ook kunnen rekenen, het is niet zo moeilijk te calculeren wat het je aan aflossing van leningen gaat kosten als je door verandering van keuzes wat langer studeert. En de ambitieuze student die liever met een wat grotere bagage de maatschappij in wil en meerdere studies wenst in te nemen, zal er wellicht ook voor passen.

Dat vindt van Oostrom geen goede zaak. Liever breder opgezette leerwegen, met soepeler verbindingen. Eigenlijk pleit hij dus voor de idealen die ten grondslag lagen aan de door Jos van Kemenade bepleitte middenschool. Dat ideaal is er nooit van gekomen en zal ook in de huidige tijdgeest op weinig enthousiasme kunnen rekenen. Van Oostrom weet toch ook wel dat er nu juist om meer specifiek opgeleid talent gevraagd wordt door het bedrijfsleven? Daar is een behoorlijk tekort aan dus niemand zit wachten op bouwkundig ingenieurs met literaire gaven, filosofisch inzicht en een breed historisch besef.
Geen Leonardo da Vinci's, maar timmerlieden die de spijker nou eens op de kop kunnen raken.

Aan het einde van zijn toespraak deelt Frits van Oostrom nog een oorvijg uit aan Plasterk. Citaatje: “Er is iets grondig mis met de prioriteitsbeleving in dit land – en we zijn er allemaal bij”.
Juist. Plasterk's oplossing, afgedwongen door zijn collega Bos, om zijn financiële dilemma's op te lossen binnen zijn eigen begroting, is kenmerkend voor de keuzes die hier gemaakt worden in welke innovaties werkelijk moet worden geïnvesteerd. De Noordzee inpolderen en een tulp voor de kust bouwen wordt belangrijker geacht dan de onderwijsdelta aanpakken en investeren in wat de bloem der natie hoort te zijn: de schoolgaande en studerende jeugd.

Frits van Oostrom bedoeld het allemaal goed. Maar hij roeit tegen de stroom in. En daarmee nomineert hij zichzelf als 10e kandidaat voor onze Donkey Shocking Award.

De nominaties tot nu toe kun je hier vinden in de linkerkolom. Klik de rubriek Donkey Shocking Award aan en bekijk ook de nadere kandidaten eens.

Geef een reactie