Privé onderwijs.

PrivelesPlasterk mag dan een blij man zijn en beter kunnen rekenen dan de gemiddelde zesjes-student, maar wat een kans heeft hij gemist! Nou verbleekt een briljante wetenschapper natuurijk al gauw in een omgeving waar genialiteit niet de grootste kwaliteit is, dus eigenlijk valt hem niks kwalijk te nemen.
Kijk, het is mooi dat de lerarensalarissen omhoog kunnen dankzij de eigen bijdrage van € 25- per student. Als daar een student de straat voor opgaat, zal heel nederland de schouders ophalen, want € 25,- is met een krantenwijkje zo bij elkaar verdiend. Maar het is wel weer zo'n typische korte-termijn-visieloze maatregel. Dat is wel de grootste kwaliteit van Plasterk's omgeving. Had het dan anders gekund?
Tuurlijk! Dat hele gedoe over de financiering van het onderwijs los je in één klap op door het helegaar te privatiseren: privé onderwijs!
Doe het zoals het met de zorgverzekering ook is gegaan : stel het voor iedereen verplicht, maar laat het grootste deel wel door de deelnemers zelf betalen. De allerarmsten in dit land mogen een onderwijstoeslag aanvragen. De voordelen?
De overheid hoeft geen halfslachtige noodgrepen toe te passen om geld op te brengen, de schaalvergroting in het onderwijs wordt teruggebracht, iedere leerling/student krijgt persoonlijke aandacht en de kwaliteit stijgt met sprongen. Al jaren staat het privé onderwijs hoger aangeschreven dan al die leerfabrieken waar zowel de leraren en de leerlingen elke dag voor hun leven moeten vrezen. Da's dan ook mooi opgelost.
Wat een slap geblunder. Privatisering overal doorvoeren, maar het lef niet hebben dat ook voor de volle 100% op het onderwijs toe te passen. Bang voor maatschappelijke onrust? Kom nou. Als je ziet wat er vier Balkenende's lang geaccepteerd is, hoeft het Binnenhof nergens meer voor te vrezen.
Bovendien, de laatste relletjes tegen verhoging van college- en lesgelden dateren alweer van een jaar of 20 geleden en die hebben ook niet geholpen het onderwijs te redden van de desastreuze maatregelen die toenmalig minister van onderwijs Deetman doorvoerde (zie het artikel hieronder van 21 november). Ook die ellende is uiteindelijk geslikt. Dus het lijkt me dat dit kabinet niets in de weg staat om het privé onderwijs de revolutionairste onderwijsvernieuwing van deze eeuw te maken. Mag een onderzoekscommissie over 30 jaar uitzoeken of het wel door de beugel kon.

Onderwijsvernieuwingen??

KlaslokaalDe parlementaire onderzoekscommissie Onderwijsvernieuwingen gaat deze week aan de schoolslag. De 2e Kamer wil nou wel eens weten waarom er nog zoveel kritiek op het onderwijs is, ook al is dat vele malen vernieuwd.
Oud-onderwijsministers, leraren, leerlingen, ouders worden uitgenodigd hun kijk op neerlands educatieve geschiedenis te geven. Nu ben ik niet uitgenodigd. Terwijl ik toch ex-scholier, afgestudeerd Pabo-student, op mijn 30ste nog een tweede kans pakte en een HBO-diploma scoorde, leraar ROC en vbmo/mavo/havo ben geweest en nu op mijn werk praktijkbegeleider ben van mbo- en hbo stagiaires.
Maar goed, op dit weblog ga ik wel vaker onuitgenodigd op allerlei zaken in, dus laat ik de onderzoekscommissie even vertellen dat de term onderwijsvernieuwingen geheel misplaatst is.
Veranderingen, ja, die zijn er volop geweest. Na de Tweede Wereldoorlog begon men hier aan de wederopbouw. Reden voor de sociaal-democratische onderwijsminister Gerard van der Leeuw ook wat onderwijsvernieuwingen op gebied van onderwijs en cultuur in te voeren. Meer dan een eerste aanzet was het niet, omdat het eerste na-oorlogse kabinet (Schermerhorn/Drees) van 1945 tot 1946 een soort overgangskabinet was om de democratie weer op gang te brengen. In het eerste 'echte' kabinet (1946-1948) maakte KVP-onderwijsminister Jos Gielen meteen korte metten met de vernieuwingsdrang.
Ruim 25 jaar later herhaalt de geschiedenis zich. Jos van Kemenade (PvdA-onderwijsminister) komt met de Contourennota. In de geest van het kabinet den Uyl, dat spreiding van kennis, macht en inkomen beoogt, levert van Kemenade hiermee een discussiestuk dat tot een visie op onderwijs moet leiden waar men zeker zo'n 25 jaar mee vooruit kan. De middenschool, de 'moeder'-mavo (volwasseneneducatie en tweede kans onderwijs) en de partiële leerplicht zijn producten van deze Contourennota. Het zou de gemiste kans in de nederlandse onderwijsgeschiedenis worden.
Overigens was het basisonderwijs en de middenschool niet uitsluitend een sociaal-democratisch stokpaardje. KVP-onderwijsminister Theo Rutten maakte in het kabinet Drees/van Schaik (1948-1951) al een Onderwijsnota, waarin hij een meer integrale aanpak van het voortgezet onderwijs voorstelde. Zijn partijgenoot en collega Jo Cals rondde dat in 1963 af met de Mammoetwet. De Mulo, MMS en HBS maakten plaats voor mavo, havo en vwo. Doorstroming van het ene naar het andere onderwijs moest zo een stuk makkelijker worden. Wie voor een dubbeltje geboren was, moest de kans krijgen genoeg leerstof tot zich te nemen om een kwartje te worden.
Maar goed, na het idealisme van van Kemenade was het drie kabinetten lang (van Agt III, Lubbers I en II) de beurt aan CDA-er Wim Deetman. En dat hebben we geweten. Hij verhoogde de collegegelden en verkorte de studieduur. Ook HBO-ers moesten collegegeld gaan betalen (Harmonisatiewet, 1988). Zomaar studeren waar je zin in had was voorbij. De arbeidsmarkt werd als criterium ingevoerd om te bepalen hoeveel studenten er bij een bepaalde studierichting ingeschreven diende te worden (Machtigingswet).
En ook al was de leerplicht inmiddels uitgebreid tot de 18-jarige leeftijd, met een lesgeldwetje verplichtte Deetman de ouders die uitbreiding wel zelf te betalen (Les- en cursugeldwet, 1987). Onderaan langer naar school, bovenaan korter studeren en allemaal zwaar dokken.
In 1982 had Deetman al aardig wat geld verdiend door invoering van de HOS (Harmonisatiewet Onderwijs Salarisstructuur). Die salarisstrucuur was aan vernieuwing toe. Het oude systeem van loon naar aktebezit en leeftijd werd vervangen door loon naar ervaring en functie. In de praktijk betekende het dat de meeste lerarensalarissen zo'n 18% lager gingen uitvallen.
Ondanks dat Deetman's onderwijskassa rinkelde, meende hij in 1983 nog een korting van 1,85% op de onderwijssalarissen te moeten doorvoeren. Begrijpt u nou waarom het lerarenvak ineens een stuk minder populair werd? En je kunt ook nagaan dat van werkelijke vernieuwingen of verbeteringen geen sprake is dankzij de bezuinigingen die Deetman ook nog eens toepaste (in 1983 bijvoorbeeld bijna 1,2 miljard gulden).
Sindsdien is het nooit meer helemaal goed gekomen met het onderwijs. Natuurlijk, dat heeft Deetman niet alleen op zijn geweten. Maar een aantal van zijn maatregelen kunnen maar moeizaam worden teruggedraaid. Hoewel er vanaf de 90-er jaren weer in positieve zin gesleuteld wordt aan de onderwijssalarissen, het stelt nog steeds niet veel voor.
Na een geschiedenis van 4 PvdA-ers, 3 VVD-ers en 9 confessionele onderwijsministers zijn we eigenlijk niet veel verder dan de plannen van vlak na 1945. Het onderwijs is meer integraal geworden: van mul-mavo/lts naar vmbo, van Mammoetonderwijs naar middenschool naar studiehuis. De leerplicht is behoorlijk opgerekt, maar de de kosten zijn vooral afgwenteld op de deelnemers. En de salarissen van de mensen die elke verandering moeten waarmaken? Die gaan omhoog als ze maar betaald worden door het 1e kansonderwijs te beperken voor de minst draagkrachtigen, want die verhoging moet uit de afschaffing van de basisbeurs komen.
Dat obscene idee komt dan van de huidige PvdA-onderwijsminister. De goeie man wil heus wel, maar wordt dwars gezeten door een partijgenoot die op Financiën zit.
Stel dat de parlementaire onderzoekscommissie werkelijk de vinger op de zere plekken weet te leggen en met een paar fraaie aanbevelingen komt waar Plasterk serieus mee aan de nieuwe schoolslag wil, dan valt te vrezen dat opnieuw het confessionele deel der regering op de rem gaat staan. Dat deel beoogt een soort onderwijs dat Proloog (maatschappijkritische theatergroep in de 70-er jaren) bezong: “De school is een wereld waar rust heerst en orde, in regelmaat rijpt er het pril intellect. Slechts klinkt er de heldere stem van de meester, als aan 't jonge volkje wordt uitgelegd…”
Het was bedoeld om het strenge, klassikale onderwijs aan de kaak te stellen. Vanuit een idealisme dat beter onderwijs voor iedereen haalbaar en betaalbaar zou worden.
Tja, dat was een links ideaal en weer heeft links verloren. Het klassikale is er wel van af maar de problemen zijn er niet minder om. De school moet vooral weer een wereld worden waar rust eerst en orde. Dat is de belangrijkste drijfveer tot het parlemenaire onderzoek, Ik denk dat de commissie voorbij zal gaan aan die paar gemiste kansen in onze onderwijsgeschiedenis. Kansen die vooral niet konden bloeien omdat vooral confessionele onderwijsministers die weer afzwakten.

Ouder worden is rijker worden

AOW DreesWillem Drees is nu wel lang genoeg dood om ook de AOW bij te zetten in zijn graf. De goeie man zou nu met lede ogen moeten toezien hoe die AOW van al zijn franje wordt ontdaan. De uitvinding van de AOW gold in zijn tijd als een knap staaltje 'regeren is vooruitzien', maar zelfs Drees had de oldies-boom niet kunnen voorspellen. Hij had nooit gedacht dat het zo grijs zou worden dat die generatie een leuke bron van inkomsten wordt. Het CBS beweert dat iemand die 65 wordt een koopkrachtstijging van 2,5 procent kado krijgt. De laagste inkomens mogen zelfs op 5 procent koopkrachtstijging rekenen.
Het CBS begint hiermee meer op het Centraal Buro Staatspropaganda te lijken en het land op te warmen om steun te verkrijgen voor allerlei maatregelen die 'de vergrijzing' betaalbaar moeten maken. Een idee is om de AOW-ers zelf mee te laten betalen en het CBS rekent nu voor dat ze daar dus wel de koopkracht voor hebben.
Ik weet niet wat er de laatste jaren is veranderd, maar zo'n
7 tot 8 jaar geleden had je, volgens datzelfde CBS, op je 65ste met een koopkrachtdaling te maken van 7 procent. Dat kon overigens nog verschillen per regio. AOW-ers in het noorden van het land en Rotterdam gingen er op achteruit. In het Gooi, stukjes van de Veluwe en rond Eindhoven ging men er op vooruit.
Maar goed, blijkbaar geldt ondertussen: hoe ouder, hoe rijker. Dus het is niet zo'n beroerd idee om de koopkrachtstijging van AOW-ers deels aan te wenden om hun eigen oude dag mee te betalen.
In februari had het CBS uitgevogeld dat zeker 1 op de 10 AOW-ers komen in aanmerking voor een fiscale heffing omdat ze met een aanvullend pensioen genoeg inkomen hebben om mee te betalen aan de kabinetsplannen.
Maar
vorig jaar deelde het CBS nog mee dat 1 op de 7 inwoners van nederland geen recht heeft op een volledige AOW. Een AOW moet je namelijk bij elkaar sparen en als je niet lang genoeg hebt gewerkt of voor een deel in het buitenland hebt gewerkt, kan die AOW-opbouw aardig tegenvallen.
Ik kan niet rekenen, maar mijn lekenverstand zegt dat een groot deel van de AOW-ers helemaal geen koopkrachtstijging zal meemaken. Ook niet in de laagste inkomens. Een cliënt op mijn werk gaat dit jaar van de bijstand naar de AOW. Hij en zijn vrouw krijgen nu een gezamenlijke bijstandsuitkering van netto € 1060,- per maand en dat gaat in december naar ongeveer € 900,- per maand. Dat moet met een heffingskorting worden bijgespijkerd.
Zelf hou ik mijn hart vast voor mijn oude dag. Mijn pensioenfonds bericht elk jaar dat ik op mijn 65ste zo'n € 1100,- per maand zal krijgen (AOW en pensioen). Mijn huidige salaris: € 1600,- netto.
Het CBS wordt bedankt. Mensen blij maken met een dode mus. Tja, dat wordt dan blijven werken tot in het graf. En maar hopen dat de loonontwikkelingen zo voorspoedig zullen verlopen dat ik koopkracht genoeg overhou om de vergrijzing van Balkenende en Bos mee te betalen. Tenzij het CBS met weer andere cijfers komt……

Regeren is het weer voorspellen

VooruitzienMachiavelli of Lenin, wie van die twee blijkt vandaag het meeste gelijk te krijgen?
Machiavelli zei ooit '
Wat alle wijze regeerders verplicht zijn te doen: niet louter en alleen rekening houden met wantoestanden die er op een bepaald moment zijn, maar ook die welke in de toekomst kunnen ontstaan en daar met alle mogelijke middelen tegenin gaan'. Ofwel: regeren is vooruitzien.
Lenin beweerde veel later: 'De eerste de beste kok kan een land regeren'.
Het lijkt er op dat Lenin gelijk krijgt. Wim Kok, oud-premier, zegt in
een interview in de Volkskrant van gisteren dat mensen langer moeten werken om de kosten van de vergrijzing te betalen. Daarmee komt de visie die hij als FNV-vakbondsvoorzitter ooit had, te vervallen.
Voor hij premier werd maakte hij zich sterk voor een kortere werkweek en mogelijkheden om vervroegd uit te treden. Nu vraagt de toestand in de polder om andere maatregelen.
Wim Kok zet ook eens een boompje op over de vergrijzing. Zijn boompje zal ongetwijfeld langer overeind blijven dan de kastanje in de tuin van het Anne Frankhuis, alwaar hij voorzitter is van de raad van toezicht. Tegenstanders van het kappen van die boom, menen dat het Anne Frankhuis er een
verborgen agenda op nahoudt. De boom moet wijken voor een terras om zo meer omzet te genereren.
Van vakbondsvoorzitter, via minister van financiën en premier, tot commissaris bij Shell, Stork, ING, TNT en KLM-Air France.
Wim Kok is met zijn 69-jaar een waar rolmodel voor doorwerken tot je er dood bij neervalt.
Had Wim Kok 25 jaar geleden kunnen voorzien dat hij zijn visie op korter werken moet herzien, omdat de omstandigheden veranderen?
Wel, regeren is kennelijk net zo lastig als het weer voorspellen. Gesteund door allerlei onderzoeken kun je een beleid ontwikkelen die aardig in de richting zit, maar het effect van de bui die je dan ziet hangen weet je pas als de hemel op onze hoofden stort.
En dan ga je aan de slag als een chef-Kok die binnen een paar minuten een verteerbaar gerecht op tafel dient te hebben.
Machiavelli had ongelijk, Lenin des te meer. Regeren is een beetje van dit en een beetje van dat en morgen zien we wel weer verder.
De vraag is wel waarom er telkens voor traditionele korte termijn oplossingen wordt gekozen. Is dat omdat ook regeerders vaak niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is? Een kwaal waar we allemaal wel eens last van hebben. Een fysieke tekortkoming waar Machiavelli geen rekening mee heeft gehouden.
Of komt het omdat een regeerder een kok is die vooral zijn best doet de belangen te dienen van zijn gasten die een copieus 5-sterren diner kunnen betalen?

De toestand in de polder (22)

(Klik op de koppen voor de krantenartikeltjes)

Polder ongerust
Huisarts: “Ja zeg, ik ben een avondmens. Maar hier bellen ze voor dag en dauw aan en ja, dan moeten ze niet verwachten dat ik uitgeslapen diagnoses stel”.

Polder spektakel
Polderman: “Kijk, het is een goeie man hoor, die dokter. Maar hij heeft wat moeite met opstaan. Nou, toen hebben we met tractors en shovels de dokter geholpen met wakker worden. Grappige pyama heeft-ie, dat wel”.

Polder weg doorklieft
Planoloog: “Onderzoek wees uit dat de mensen hier dat asfalt een beetje zat waren. Saai en lawaaiig. Nu ligt hier dus een een paars fluwelen weg. Met diamantjes in het midden en aan de kanten om de rijstroken aan te geven. Dat licht mooi op in het donker”.

Polder fictieve ramp
Polderbestuurder: “Ha, ha, ha. Nee, we hebben die randstadplanoloog met zijn trendy fantasietjes vriendelijk bedankt en weer teruggestuurd. Op papier staat het heel mooi, maar rem je op fluweel dan eindig je in het struweel. En die diamanten trekken alleen maar criminaliteit aan”.

Polder leerlingen
Schoolhoofd: “De jeugd heeft de toekomst, maar die moeten ze wel leren maken. Dus wij beginnnen ze al vroeg het polderen te leren. U zult later nog veel van onze leerlingen horen. Die worden de toekomstige staatslieden!”

Polder toekomstscenario
Burgemeester: “Een loffelijk initiatief van de Polderschool. Maar de leerlingen kregen daar wel erg de vrije hand, met de meest anarchistiche ontwerpen tot gevolg. Dat hebben we even rechtgezet. We sturen ze nu onze polder in zodat ze met eigen ogen kunnen zien hoe de toekomst er uit hoort te zien.”

Broedplaats geknakt

FiftyTwoDegrees

Wetenschappers bedrijven wetenschap en bedrijven drijven handel. Dat doet ieder meestal in zijn eigen toko, maar vanaf gisteren mogen ze dat in een en hetzelfde gebouw doen. Balkenende opende FiftyTwoDegrees, dat een broedplaats voor excellentie moet worden. Het gebouw heeft de vorm van een giga chip, ontwerp van architect Francine Houben. Op het eerste gezicht lijkt de toren echter door de knieën te gaan. De broedplaats is geknakt nog voor er iets innovatiefs uit is gekomen.

In het gebouw is Club52 gehuisvest, dat business, lifestyle en high tech met elkaar wil verbinden. Een podium worden voor nieuwe productontwikkelingen. Laat ze maar schuiven. Balkenende is enthousiast over een club waar samen innoveren dagelijkse kost moet worden. Balkenende hoopt natuurlijk dat hiermee Nederland, nu nog op de 8e plaats op de Europese barometer voor innovatie haar oude 6e positie van begin deze eeuw zal overstijgen om Denemarken van de 1e plaats te verdrijven.

Tot op vandaag de dag zit er echter nog niet veel schot in neerlands innovatitviteit. Zelfs het Innovatieplatform, zo hartelijk ondersteund door Balkenende, heeft tot nu toe meer kritiek dan lof geoogst. Niet alleen van burgers die een tulp voor onze kust een beetje vreemde innovatie vinden, maar vooral van excellente ondernemers als Philips en Shell die vinden dat de overheid veel te weinig over de brug komt om Nederland te kunnen laten concurreren met het buitenland. Nederland zakt steeds verder op de concurrentieranglijst. Dat steekt Balkenende enorm.

Niet alleen die grote jongens klagen, ook het midden- en kleinbedrijf zeurt dat het innovatiebeleid van de overheid flink tekort schiet. Teveel mikken op korte termijnsuccessen, verkeerde speerpunten kiezen, zo klaagt het MKB.

Wat het bedrijfsleven betreft moet de overheid dus vooral haar geldverstrekking innoveren. Kennelijk heeft men weinig vertrouwen in resultaten van de zo geprezen vrije markt en moet de overheid bijspringen.

Wel, nieuwe high-tec gadgets zijn leuk, stofzuigers en allesreinigers kunnen altijd nog verbeterd worden maar ik denk dat we meer gebaat zijn met innovatie op een paar gebieden waar aardig wat problemen zijn. Die vragen niet om busines solutions, maar om waardevrije, waardevolle oplossingen. Natuurlijk mag Balkenende het bedrijfsleven feliciteren met alweer een technisch hoogstaand gebouw. Maar het geld moet gaan naar onafhankelijke wetenschappers en denkers die snel oplossingen ontwikkelen voor het milieu en de schisma's tussen bevolkingsgroepen.

Een nieuwe auto bedenken in een peperduur, geknakte broedplaats kan uitstekend op kosten van het bedrijfsleven zelf. Maar een auto bedenken die honderd procent milieuvriendelijk is èn voor iedereen betaalbaar, zonder onderscheid des persoons, daar heb je een vrijplaats voor nodig waar creativiteit in alle onafhankelijkheid de ruimte krijgt. Daar mag mijn belastinggeld best heen. Ik vrees echter dat Balkenende een 1e plaats op een economische concurrentielijst belangrijker vind dan een 1e plaats op de lijst van meest schone en sociaal evenwichtige landen.

Een nieuw lied of niet?

GospelDoor alle heisa rond nota's met een sterk pamfletoir karakter (Kamp, Vogelaar) dreigt een ander pamflet aan de aandacht te ontsnappen. Het Pamflet tegen het nieuwe Liedboek voor de Kerken.
Wie wel eens een kerk bezoekt weet dat er in de kerkbankjes een boekje ligt, met fraaie psalmen en verzen die god's wonderlijke wegen bezingen. Over een jaartje of vijf moet er een nieuwe versie komen. De voorbereidingen voor die update zijn begonnen en twee kerkorganisten maken zich nu al zorgen over de inhoud. In hun pamflet “Nieuwe adem. Notities bij een nieuwe Liedboek”, stellen zij vragen over de openheid waarmee het ISK (Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied) te werk gaat. De pamflettisten willen dat het liedboek meer democratisch tot stand komt. Organisten en cantors moeten ook een vinger in de pap krijgen.
Het is ook niet van deze tijd dat er liedjes gekozen worden in de achterkamers van kerken en kathedralen. Gewoon een reli-songfestival organiseren en laat het kerkvolk met bellen en sms-en de geestelijke liederen kiezen die in het nieuwe boek moeten komen. De pamflettisten vrezen echter nu al voor een poldermodel-liedbundel, met voor elk wat wils. Een brede inhoud, die een eenheid in de kerken suggereert die er helemaal niet is, zo stellen zij. Dat kan er toe leiden dat kerken de liedbundel rechts laten liggen en naar de gezangen van Huub Oosterhuis uitwijken. Zo'n songfestival zullen ze dus wel een slecht idee vinden.
De heren willen meer liederen met beleving en expressie, nieuwe charismatische liedjes met inhoud. Daar moeten de heren mee oppassen, want juist deze week zien we bedenkelijke voorbeelden langskomen waar het streven naar charisma tot minder fraaie inhoud leidt.
Tevens vinden de pamflettisten dat er fundamentele keuzes moeten worden gemaakt tussen visionair vooruit of nostalgisch achteruitdenken. Wel, dan heb ik een paar tips. In alle muziek komen 'gouw ouwen' regelmatig terug, al dan niet in opgepimpte versies met een eignetijdse beat.
Omdat de diskussie in wie of wat je moet geloven van alle tijden is moet Joan Osborne's '
What if God was one of us' natuurlijk de nieuwe liedbundel openen, om vervolgens met 'God's Song' van Randy Newman duidelijk te maken waar het allemaal om gaat.
Het zou ook helemaal bij de huidige tijdgeest passen om Bob Dylan's '
With God on our side' op te nemen. En is dat allemaal wat te zware kost dan kan de bundel verlicht worden met het gebedslied 'Lieve heer doe mij een lol' van Leen Jongewaard of het optimistische 'Onze God is de beste' van de Positivo's.
Lezerstips zijn van harte welkom, want de pamflettisten vinden dat zowel kerkelijken als buitenkerkelijken moeten meewerken aan het nieuwe liedboek.

Af en toe ontslag

OntslagAls je Nu.nl mag geloven is er maar een reden waarom Donner het ontslagrecht wil versoepelen: de CBS-statistieken. Nu.nl kopt: Aantal ontslagaanvragen verder gedaald.
Nou kunnen er twee dingen aan de hand zijn. Of Donner heeft de pest aan deze CBS-statistieken, of de bedrijven ontslaan veel minder mensen om de samenleving niet al te ongerust te maken over Donner's nieuwe ontslagrecht. Ze doen wat kalm aan, in de hoop dat iedereen denkt dat het allemaal wel mee zal vallen.

Als je het MKB mag geloven is er maar een reden waarom Donner doordramt: diezelfde statistieken. Het Midden-en Kleinbedrijf kopt: CWI ziet aantal ontslagaanvragen weer toenemen.

Nou kunnen er twee dingen aan de hand zijn: Of Donner ziet die trend ook aankomen en wil laten zien hoe trendy hij is (eerder afficheerde hij zich als rapper), of de bedrijven ontslaan meer mensen, in de hoop dat iedereen denkt dat ze meer hun best moeten doen, omdat ze bang zijn soepeler ontslagen te worden.

Twee berichten, twee trends? Er is in ieder geval één ding aan de hand: een trend-ongevoelige minister gaat het ontslagrecht oppimpen. Samen werken moet leuker worden voor de werkgevers.
De term 'werkgever' mag dan ook wel eens vernieuwd worden. Wie een hedendaagse, fashionable term voor slavenhandelaars kan bedenken, mag Donner tippen. Tenslotte wil hij wel dat er met werknemers flexibeler om gegaan moet worden, zoals de romeinen hun slaven op de markt dumpten als ze aan een nieuw speeltje toe waren.

Arbeid is handelswaar. Inmiddels hebben werkgevers geleerd dat ze met menselijke bronnen anders om moeten gaan dan met zand, klei en olie. Ze weten ook dat menselijk kapitaal net zo doordacht gebruikt moet worden als elke euro, elke machine en elk gebouw die ze nodig hebben. Maar werknemers zijn en blijven een grondstoffelijk onderdeel in de boekhouding van het bedrijfsleven.
Het goede aan Donner's plan is dat dit weer eens glashelder duidelijk wordt gemaakt. Het slechte er aan is, dat alle trainingen en kursussen om werknemers meer gemotiveerd te maken verspilde energie is. Iemand die zich er bewust van wordt dat hij/zij inwisselbaar human resource is en die zichzelf gereduceerd ziet tot human capital dat over de arbeidsmarkt heen en weer geschoven kan worden, zal zijn eigen energie op de werkvloer tot een minimum beperken omdat er ook nog een leven na het ontslag is.

Landmeters ten strijde tegen armoe

LandmeterHet Kadaster bestaat 175 jaar en gaat dat aanstaande donderdag vieren met een symposium over kadastrale armoebestrijding. Tegelijkertijd voert het een wervingscampagne om aan landmeters te komen.
De landmeter kent u wel. Mensen die door een kijkertje staan te gluren naar een paaltje verderop, hooggehouden door een collega. Voor een leek is het volstrekt onduidelijk wat ze nou staan te doen. Vooral ook omdat ze vaak kris kras op straat hun meetpunten schijnen te nemen.

Zij weten wel beter. Een straat, een heg of hek geeft voor ons duidelijke grenzen tussen gebieden, wijken en huizen aan. Toch zijn dat niet altijd de echte grenzen. Die zijn voor ons op straat onzichtbaar, maar in het kadaster kunt u zien hoe de lijntjes echt lopen. Soms dwars door huizen, bomen, vijvers, spoorwegen en kruispunten.

Het kadaster houdt de lijntjes bij die het grondbezit aanduiden. Tegen een kleine vergoeding kunt u zelf zien of uw woning keurig binnen een vastgesteld gebiedje ligt of dat onder uw vloer de grond eigenlijk verdeeld is tussen twee eigenaren. Zulke informatie kan nuttig zijn bij conflicten die ontstaan als de buurman zijn schuurtje uit wil bouwen of als een vastgoedontwikkelaar ineens plannen heeft met uw volkstuintje.

Sinds Napoleon verordonneerde dat ook dit land keurig in kaart gebracht moest worden, houdt het kadaster dat dus allemaal bij. Maar ja, Napoleon is niet overal ter wereld geweest en menig land kent zulke keurige kadastrale gegevens niet. Dat kan in armere landen leiden tot onenigheid tussen overheid, projectontwikkelaars en lokale boeren. Die boeren kunnen vaak niet aantonen dat hun lapje grond al vanaf hun groot-grootouders familiebezit is en worden vervolgens verjaagd om plaats te maken voor de megalomane plannen van overheden die hun arme natie in de vaart der groeiende economie willen opstuwen.

Nu is het in onze ontwikkelingshlup al een tijdje gewoonte om niet zomaar geld in een arm land te pompen maar diensten en kennis te leveren, zoals de expertise van het Kadaster. Op het feestelijke symposium zal het Kadaster de stelling poneren dat grondbezit de basis is voor welvaart en welzijn.

Het Kadaster biedt al enige tijd hulp aan de opbouw van een kadaster in India en China. Het zal niet alleen aan het Kadaster gelegen hebben dat die twee landen nu aan een aardige economische opmars bezig zijn en de vraag is dan ook wat het Kadaster daar nog doet. Wel, zoals wel vaker het geval bij ontwikkelingshulp, werkt het Kadaster eigenlijk mee aan “het veiligstellen van economische belangen. Het mensenrechtenaspect voert weliswaar de boventoon, maar op termijn is een goedwerkend kadaster ook gunstig voor het Nederlandse bedrijfsleven. Volgens Peter Ho zouden ook Nederlandse en Chinese vastgoedbedrijven bij dit project betrokken kunnen worden. Een aardig detail is het feit dat het Nederlandse ministerie van Economische Zaken het project deels financiert”. Aldus Mirjam Vossen in een artikel op indianet.com.

Wat de betekenis ook moge zijn van 175 jaar kadaster, het heeft niet kunnen tegenhouden dat het rijke westen zich van een agrarische naar een industriële maatschappij heeft ontwikkeld. Het heeft de groei van de bevolking niet kunnen reguleren. Daar gaat het Kadaster ook helemaal niet over. Net zo min als het Kadaster hier of in China helemaal geen invloed heeft op bescherming van de zo nodige natuurgebieden of behoud van landbouwgrond. Het Kadaster brengt die grond in kaart en als een regering of projectontwikkelaar het nodig vind wat aan die kaart te veranderen, dan gebeurt dat ook.

India en China zullen dus doorgroeien en met dezelfde problemen geconfronteerd worden die wij ook kennen: vinexlocaties in het groene hart, expansie van bedrijfsterreinen die op gegeven moment grotendeels leegstaan en van mileuproblemen heeft men inmiddels al genoeg last.

Het is mooi en ongetwijfeld goed bedoeld dat het Kadaster een steentje wil bijdragen aan de armoedebestrijding. Maar het Kadaster overschat haar rol en al werft men een heel leger aan armoe bestrijdende landmeters, de hebzucht van mensen is te groot om op een keurige kaart vast te leggen.

Laat ik het Kadaster dan ook van harte feliciteren en voor haar verjaardag de 9e nominatie voor de Donkey Shocking Award geven.

Bereikbaarheid is electronische enkelband

Mobiele enkelbandHet mobieltje bestaat 15 jaar. Kleiner in omvang geworden, groter in mogelijkheden. Geroemd om de snellere en makkelijker bereikbaarheid van mensen.
Iedereen is zo bereikbaar en ook vindbaar geworden dat de vraag rijst: wordt de mobiele telefoon de electronische enkelband van de komende eeuw?
De
AIVD wil uw telefonisch verkeer bijhouden, de politie doet meer dan normaal verzoeken tot inzage in uw mobiele handel en wandel.
Wie dat geen probleem vindt kan zich dan een zeer
trendy enkelbandje aanschaffen. Je laat zien dat je onder controle staat, maar het oogt wel erg cool.
De mobiele telefoon staat voor velen voor grotere persoonlijke vrijheid. Hoeveel van die vrijheid bent u bereid weer in te leveren?