Grootste werkonderbreking

Cc Flickr Jimmy2Time’s photostreamHet volk dromt samen. Het volk mort. Nu wordt er echter geklaagd over iets waar men echt geen invloed op heeft: het weer.
De zomervakantie mag gerust de grootste werkonderbreking van het jaar worden genoemd. Wat die al niet aan verloren arbeiduren oplevert.  Echt uitrusten is er helaas niet bij, want men moet nu vooral in actie komen om de boel droog te houden. Het is treurig, maar er valt niet veel meer te ondernemen, dan de moed erin houden en hopen dat het tij keert.

In de aanloop naar de zomer hoopten velen eveneens dat het tij te keren zou zijn. In de OnrustMonitor hielden we hier bij wat er zoal werd ondernomen tegen de bezuinigingen en welke maatschappelijke onrust er nog meer te spotten viel. Te verwachten was dat de actiedrukte sterk zou afnemen in juli en augustus. Het valt niet helemaal stil. Tot nu toe waren er toch nog 16 acties te bespeuren. Veel minder dan in de voorgaande maanden, maar wel weer meer dan in januari en februari. Opvallend is dat deze maand wat meer arbeidsonrust te zien was. maar acties tegen de bezuinigingen echt niet op hun gat liggen.

Nog drie dagen en dan onderbreek ik het onrustonderzoek voor wat vakantie. Maar niet zonder de laatste stand van Ruttes Onrust door te geven.
Met de laatste acties in juli is de maatschappelijke onrust opgelopen tot 206 acties. Het overgrote deel, 72,3%, bestond uit acties tegen de bezuinigingen. Het aantal arbeidsconflicten neemt langzaam toe en is goed voor 16% van het gemor. Er zijn geen andere maatschappelijk acties bijgekomen en dat aandeel zakt iets, tot 11,7%. Bij elkaar blijft 2011 een erg roerig jaar, vergeleken bij 2010.
Met een klik op het plaatje kom je bij een overzicht (exceldocument) van de onderwerpen die tot onrust leidden.Onrsut03

 

Het publiek blijft reuze vriendelijk. Hoewel het aantal demonstraties is toegenomen, hebben petities en handtekeningenacties nog steeds de voorkeur de overheid op andere gedachten te brengen. Nu is dat een iets vertekend beeld, want inmiddels zijn er veel petities aangeboden en dat ging nogal eens gepaard met een demonstratieve actie.
Klik op het plaatje voor verdere details (exceldocument).Onrust02

Afijn, het wordt nu wat stil op pleinen en straten. Maar er zijn acties in voorbereiding voor na het reces. Rond Prinsjesdag is er wat rumoer te verwachten en diverse belangenorganisaties zijn van plan in september en oktober nieuwe en grotere acties te lanceren. Voorlopig is het met Ruttes onrust nog niet gedaan.
Voor een nadere verklaring van de OnrustMonitor: lees Rutte gefeliciteerd.

De zondagbijlage.

BijlageTwee weken geleden introduceerde ik hier de zondagbijlage van dit weblog. Een schertsende verwijzing naar artikeltjes van uw redacteur op andere websites. Een deel daarvan verschijnt onder het pseudoniem P.J. Cokema. De zondagsvraag is: waar staat dat pseudoniem voor?
En dan nu in de zondagbijlage:

Vandaag op Sargasso: Kunst op zondag, over verdwenen kunst. Niet alleen gesubsidieerde kunst verdwijnt.
Op GeenCommentaar een waarschuwing: als je met je hobby wat geld wilt verdienen om je uit de crisis te redden, dan ligt het kabinet dwars.
Op Joop.nl werd eerder deze week het artikel over de gedragscode “Lifestyle neutraliteit politie” overgenomen, een onderwerp waarover ik voor GeenCommentaar op Kruisvuur van De Spits, in debat ging met de Dagelijkse Standaard.

Extra leesvoer voor tussen de buien door. Veel plezier ermee.

Toezicht: ik stond erbij en ik keek ernaar.

ToezienDe afgelopen dagen leek het wel de week van het toezicht. Toezicht gaat het helemaal worden. Het tovermiddel om vallende banken te voorkomen. Maar er valt zoveel meer om op toe te zien. Een blik op het toezicht van de afgelopen week.

12 juli: De Inspectie voor de Gezondheidszorg verscherpt het toezicht op een thuiszorgorganisatie die te laks is met de medicatieveiligheid. De organisatie was al eerder op de vingers getikt, maar de inspectie constateert nog te weinig verbeteringen. Een voorbeeld van toezicht met maar half resultaat.

13 juli: In Druten krijgen twee vrijwilligers een bekeuringsbevoegdheid. Deze boa’s (bijzondere opsporingsambtenaren) gaan toezicht houden op de uiterwaarden om wildkamperen, illegaal vissen en het storten van afval op te sporen. Toezicht dat geen cent kost en toch geld (boetes) in het laatje brengt?

Diezelfde dag meldt de Arbeidsinspectie dat het toezicht op de examens van kraanmachinisten veel beter moet. De vakvereniging Het Zwarte Corps tilt er zwaar aan en is het met de Arbeidsinspectie eens. Niet dat de kraanmachinisten hun vak niet verstaan, zegt de vakvereniging, de examencommissie moet beter opletten. Ja, je moet het toezicht wel op de juiste plek houden.

14 juli: Naar aanleiding van de brand bij Chemie-Pack in Moerdijk is een onderzoek ingesteld naar de veiligheid bij andere bedrijven en twaalf vielen er door de mand. Uiteraard moeten er maatregelen volgen. Eén daarvan, jawel. is beter toezicht. Kwaliteitscriteria waaraan inspecteurs moeten voldoen worden in de wet vastgelegd en er moet elk jaar gerapporteerd worden over de naleving en handhaving bij alle grote risicovolle bedrijven. Het bericht vermeld niet wie daar dan weer toezicht op houdt.

De climax wordt bereikt op 16 juli, vandaag dus. Het toezicht op zwembaden blijkt hopeloos slecht. De toezichthouder van zendmasten vindt het werk bar ingewikkeld en staat er dan ook niet van te kijken dat onduidelijk is waarom de zendmast in Hoogersmilde is gesneuveld. En de toezichthouders bij woningcorporaties verdienen te veel. Daar zullen die twee vrijwillige toezichthouders  in de Drutense uiterwaarden wel jaloers op zijn.

Veel toezicht en veel niet in orde. Toezicht voorkomt dat niet. Is de vraag naar meer en strenger toezicht terecht? Meer toezicht betekent dat inspecteurs langere werkdagen gaan maken of dat er meer inspecteurs bijkomen.
Wat echt werkt is handhaving. Ook zo’n term die vaker opduikt. Toezicht zonder handhaving is hetzelfde als ‘ik stond erbij en ik keek ernaar’. Je ziet twee beren broodjes smeren en dan ben je dus al te laat. Hoe is het mogelijk dat die beesten met hun klauwen in de broodtrommel en koelkast konden komen? Is het toezicht op de Nederlandse dierentuinen echt zo beroerd?

Had men de orde in de dierentuinen strikt gehandhaafd, dan zouden die beren genoeg te eten hebben gehad. Bovendien zou de verlofregeling goed zijn nageleefd. Dan had je hooguit twee beren en een oppasser je broodjes zien smeren.
Als ik zo eens kijk naar de staat van Neerlands toezicht, schieten me zes kleine woordjes te binnen.

Investeren bezuinigt meer dan snoeien?

SchuldenInvesteren levert meer op dan bezuinigingen, wordt hier en daar beweerd.  Het lijkt logisch. Als er duizenden ambtenaren ontslagen worden en een deel daarvan vindt op korte termijn geen baan, dan kunnen die mensen geen bijdrage aan de economie leveren.
Je kan ook stellen dat ambtenaren helemaal geen bijdrage leveren aan de economie, omdat ze geld kosten dat geen winsten genereren. Dat geldt niet alleen voor ambtenaren, dat geldt ook voor alle medewerkers in de non-profit sector. Dus is het ook niet erg daar flink te snoeien.

Nu bestaat een deel van de bezuinigingen uit het schuiven van kostenpotjes. Zorg en welzijn is daar misschien wel het meest beruchte voorbeeld van. Kijk naar voorzieningen die van de AWBZ naar de Wmo verhuizen en omgekeerd. Of van de AWBZ naar de Ziektewet geschoven worden. Op het ene potje werd bezuinigd, met stijgende kosten voor het andere potje. Elke verschuiving leverde op korte termijn een kostenverlaging op binnen het gekozen onderwerp. Op de lange termijn blijkt dat de zorg in totaal alsmaar duurder is geworden.

Er moet dus goede gekeken worden welke effecten een bezuiniging kan hebben op andere deelgebieden. De Hogeschool Utrecht (HU) en onderzoeksbureau Regioplan hebben dat onderzocht voor de schuldhulpverlening.
Schuldhulpverlening is in korte tijd ‘booming business’ geworden. Vooral voor de gemeentelijke kredietbanken. Veel werk voor ambtenaren, dus kostenverhogend. De groei aan schuldhulpverlening wordt nu aangepakt door te bezuinigen. Is dat wel verstandig vragen de onderzoekers zich af.

Nee, want “elke euro die gemeenten besteden aan schuldhulpverlening, leidt tot gemiddeld twee euro aan kostenbesparing op andere plekken”, stellen zij.
D
ankzij schuldhulpverlening hebben mensen minder lang een uitkering nodig. Een besparing van 1,4 miljoen euro op WWB-uitkeringen en re-integratietrajecten. Ook hoeft er 1,1 miljoen euro minder worden uitgegeven aan huisuitzettingen. Tevens levert het besparingen op in de verslavingszorg en de ggz, omdat het weghelpen van de schulden er toe leidt dat “schuldenaren op andere terreinen weer sneller de draad kunnen oppakken”.

Die laatste conclusie klopt met mijn ervaringen in het baantje dat mij aan het werk houdt: de opvang voor dak- en thuislozen. Een groep met bar weinig rendement voor de economie. Maar sinds er een actievere en doelgerichter schuldhulpverlening bestaat, zijn er meer mensen uitgestroomd dan voorheen.
Kan een logica die wel is toegepast op de noodlijdende banken (staatssteun is ook een vorm van schuldhulpverlening), ook hier gelden? Anders gezegd: er hoeft geen geld bij, maar niet bezuinigen kan een investering kan zijn.

De hoorn des ondervoeds

HongerVoel jij je ook wat ongemakkelijk als je op vakantie wordt aangesproken door bedelaars? Het is een beetje afhankelijk van je vakantiebestemming, maar in het buitenland lijken de bedelaars er wel erger aan toe dan in Nederland. En daarbij: je gaat op vakantie voor je rust. Daar hoort gemoedsrust natuurlijk ook bij, maar dat lijkt de bedelaars niet te interesseren.

Net als we onze hoorn des overvloeds leegstorten in campings, vakantieresorts, pretparken en hotels leegstorten, komt ’s lands bedelaar voor grote noden over heel de wereld, de SHO, met een hulpactie voor de hongerende Hoorn van Afrika. Is dat nou wel zo slim?
Nederlanders zijn best gul, als het om armoe en honger gaat. Het onderwerp staat op de tweede plaats in de ranglijst van doelen waar aan gegeven wordt. Natuurrampen scoren beter. Maar goed, in de laatste 50 jaar hebben actie voor hongersnood en landen in de Hoorn van Afrika ruim 247 miljoen euro opgeleverd. Twaalf grote acties, waarvan er maar twee voor landen buiten Afrika waren. In 1966 was er de actie ‘Eten voor India’ en in 1990 de actie ‘Help de Russen de winter door’. Zie ook dit overzicht (exceldocument).

Drie nationale campagnes haalden geld op voor hongerbestrijding door heel Afrika. Twee betroffen de honger in Zuidelijk Afrika. En vijf acties waren gericht op Sudan (3x), Ethiopië en Somalië (gecombineerd met Mozambique). In totaal bracht dat bijna 38 miljoen euro op en die aalmoes heeft niet veel geholpen. Er heerst nog steeds honger. Er zijn nog steeds vluchtelingen. Ondanks allerlei internationale hulp, wil het gebied maar niet rustig, welvarend en goed doorvoed worden.
Behalve het gortdroge klimaat zijn oorlogsvoerende stammen de oorzaak van alle ellende. Aan het klimaat valt niet veel te doen, hoewel een paar omvangrijke irrigatieprojecten zouden kunnen helpen. Maar dan zul je zien dat de oorlogshitsers de waterputten en pijpleidingen saboteren.

Blijkbaar is er voor de internationale gemeenschap geen aanleiding de Responsibility to Protect-afspraken even ferm uit te voeren als in Libië. En wat de VN-vredesmachten ook bereikt hebben in Eritrea, Somalië en Sudan, van vrede en opbouwmissies is geen sprake. Wel denken diverse regeringen dat geld helpt. Naar aanleiding van de SHO-actie gaat Nederland 5 miljoen extra geven. België komt met 4 miljoen over de brug. Dat is dan alvast bijna een kwart van wat de hulpacties in de laatste 38 jaar hebben opgebracht.

Dat schiet dus lekker op. Maar hoe bereikt de SHO al die vakantiegangers? Er valt nu geen spetterende televisieavond op te zetten, want de broodnodige hulp van bekende politici, sporters en, artiesten is in het zomerreces niet zo makkelijk te organiseren.
Op vakantie geven we gezamenlijk 15 miljard euro uit. Als we van elke euro een half procentje aan de actie geven, is dat toch goed voor 75 miljoen euro. Ik vrees dat de SHO dat niet gaat ophalen.

Politie eindelijk beschaafd

AgentLinks ziet u de nieuwe kledinglijn van de nog op te richten nationale politie. U vindt dat ouderwets? Ach, in de burgermode steken retrotrends regelmatig de kop op, dus waarom zou de politie niet terug mogen grijpen op een historische stijl? En het is wel zo duidelijk als de politie er weer als politie uitziet. Want blijkbaar zien de agenten er niet uit. Welke andere reden zou minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) moeten hebben om binnenkort de korpsen een gedragscode ‘Lifestyle neutraliteit politie’ op te leggen?

De ACP (Algemene Christelijke Politiebond) is er wel voor en vindt dat een gedragscode wel genoeg is om de agenten onberispelijk op straat te krijgen. De NPB (Nederlandse Politiebond) wil wel meerwerken aan zo’n gedragscode, maar is al jaren uiterst kritisch in hoeverrre het agenten verboden mag worden hun persoonlijke levenstijl op het werk uit te dragen.
Voor burgers is het niet toegestaan in politiekleding over straat te gaan. Dat is te verwarrend voor iemand die de politie nodig heeft. Maar de politie mocht in 2006 blijkbaar over straat als de gemiddelde burger. Met lang haar en matjes, met piercings een tattoos. De LPF vond dat maar niks en wilde een landelijk beschavingsoffensief.

In 2008 was er nog steeds geen ‘lifestyle gedragscode’ en de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken, Guusje ter Horst,  was het buitensporige gedrag van de agenten ineens helemaal zat. Er zou een verbod komen op het dragen van piercings, oorbellen, zichtbare tatoeages, hoofddoekjes en andere religieuze uitingen. De politie moest er niet alleen onberispelijk uitzien, maar ook neutraal. Dus geen hoofddoekjes, keppeltjes of tulbands.
Wat dat laatste betreft vond de NPB dat Nederland beter een voorbeeld kon nemen aan korpsen in andere landen. In Londen en New York mogen agenten die het sikh-geloof aanhangen wel een tulband dragen. In Zweden zijn religieuze uitingen op of in het uniform ook toegestaan.

Nu lijkt de gedragscode ‘Lifestyle neutraliteit politie’ (pdf)  er dan toch te komen. Het lijkt heel begrijpelijk dat agenten geen enkel teken draagt, dat bij het publiek tot misverstanden kan leiden. Als een agent met een keppeltje een dronken katholiek moet arresteren, kan dat in een religieuze rel ontaarden. Een gesoigneerde Bloemendaalse burger die door rood rijdt, denkt ongetwijfeld met een hooligan van doen te hebben, als hij op de bon wordt geslingerd door een getatoëerde diender. En een homofobe heler gaat helemaal door het lint als hij in de kraag wordt gevat door een agent in een roze overhemd.

Maar in tijden dat de politie er als politie uitzag, werd ze ook beschimpt of aangevallen. Een gedragscode mag dan het uiterlijk van de politie op orde krijgen, het verandert niets aan de houding van burgers die een pesthekel hebben aan gezaghebbende uniformen. Laat de politie ook zichtbaar een afspiegeling van de samenleving zijn. Neem de dienders niet hun persoonlijke levensstijl af, maar wijs degenen die tegen zulke vrijheden zijn er op dat al die petten ons allemaal passen. Of zoiets.

Visie Rutte I: niet bij geld alleen.

MarkGelukkig, het kabinet heeft een visie: niet bij geld alleen. De minister-president onderstreepte dat nog eens na de laatste ministerraad voor de vakantie. Op de vraag van een journalist wat het financiële voordeel nou is om het parlement te verkleinen, antwoordde Rutte dat geld niet het belangrijkste argument is. Maar: “het hoofdargument is dat je laat zien dat de politiek niet het geluk van iedereen kan bevorderen en dat de politiek zich moet beperken, dat de overheid, het openbaar bestuur zich in zijn opdracht moet beperken tot die zaken waar je waarde kunt toevoegen. En dat is de randvoorwaarderegel waardoor u en ik ons leven goed kunnen leven. Goed onderwijs, goede gezondheidszorg, een fatsoenlijke sociale zekerheid, veiligheid heel belangrijk, en niet in de weg te gaan zitten waar we niet in de weg moeten zitten”.

“Dus geen financiële motivering, maar een ideologische?”, vroeg de journalist nog voor de zekerheid. Ja, zei Rutte en legde uit dat het heel logisch is dat als er minder ambtenaren moeten zijn, de hele politieke organisatie ook moet krimpen. Let wel: niet om het geld, Natuurlijk, het is mooi meegenomen als de staatschuld wordt verkleind en dat de overheidstekorten worden teruggedrongen. Maar nogmaals: daar gaat het niet om. Op 1 april ging het kabinet na de ministerraad naar het Catshuis voor een bezinningsmiddagje. Op de vraag waar dat dan over moest gaan zei Rutte: “We gaan vanmiddag niet praten over een miljard meer of minder op allerlei posten”. Nee, de kernvisie zou nog een ter tafel komen: “de overheid die zich wat terugtrekt uit het publieke domein”.

Voor Rutte is het allerbelangrijkste dat de overheid niet de “geluksmachine” moet willen zijn, die sociaal- of christendemocraten voor ogen hebben, zoals hij in 2009 betoogde bij een optreden voor Hogeschool Zuyd, in het kader van de verkiezingscampagne. “De overheid sluipt overal in ons leven en bemoeit zich overal mee” en daar geeft Rutte een gruwelijk hekel aan. Niet om het geld, maar om het principe.
De ironie is dat Rutte I nu behoorlijk in ons leven sluipt en zich wel degelijk overal mee bemoeit. Vooral om het geld. Voor grote idealen mag je wel wat over hebben, toch?

Daarvoor mag best de afspraak van tafel dat we in Nederland een solidariteitsbeginsel hebben en dat de overheid dat organiseert en bewaakt. Alleen: hoe leg je dat uit aan de militair die straks zijn baan kwijt is, bij de UWV in een praatgroep mag leren solliciteren en na een half jaar in opdracht van de Sociale Dienst de stoep van het ministerie van Defensie mag vegen?
Hoe leg je dat uit aan de mantelzorger, die niet meer uit een pgb bekostigd mag worden om zijn of haar dementerende ouders rustig ten grave te verzorgen? Wat begrijpt een ondernemer ervan, als hij naast de verplicht aangenomen werkloze ambtenaren nog wat handen tekort komt en geen hardwerkende Oost-Europeanen aan mag nemen?

Ze hebben allemaal hun “geluk” ingeleverd, niet om het geld natuurlijk, maar omdat een heel kleine overheid het over zoveel mensen te zeggen wil hebben.

Aarbeien of komkommers?

NieuwsVorige week vroeg ik de lezers hun komkommernieuws hier te melden. Dat was iets te vroeg. Dit weekend barsten de vakanties pas echt los en de echte komkommernieuwtjes gaan dus de komende weken hun hoogtijdagen beleven. De afgelopen week staken de eersten al de kop op.

Neem de splashteller. De Wageningse Universteit gaat het aantal doden in het verkeer tellen. Normaal gesproken een klusje voor het CBS, dat in april nog juichte dat het aantal doden weer was afgenomen. In 2010 telde de statistiekenboer 640 doden in het verkeer, tegen 720 in 2009. Opvallende kanttekening: onder voetgangers was het aantal slachtoffers gestegen.
Je bent automobilist en twijfelt aan dat nieuws? Doe dan zelfs eens onderzoek. Kijk na een ritje eens op je kentekenplaat. Treft je daar de resten van een voetganger aan, dan mag je er vanuit gaan dat het CBS gelijk heeft. De kans is groter dat je er geplette insecten op aantreft en de Wageningse Universiteit wil dan graag weten hoeveel je er hebt geteld. Geef het door en help de Wageningers de insectenstand in kaart te brengen. Men vermoedt dat er jaarlijks zo’n 1600 miljard insecten omkomen in het verkeer. De medewerking van de automobilisten wordt gevraagd om de cijfers betrouwbaar te maken.

Kenmerkend voor komkommernieuws is dat er vaak dieren in voorkomen. Met het nieuws over de insectenteller is de kop er dus af en speuren we verder. Zullen insecten deze zomer de vermeende poema’s, weggevlogen pelikanen of vallende geiten uit het nieuws drukken?

Dat zou zomaar kunnen, omdat de komkommer al voor de vakantie brekend nieuws was, vanwege de EHEC-bacterie. Komkommers hebben overigens altijd wel last van vervelend klein spul. Gelukkig is er een insect met goed nieuws voor de telers. Eentje die ander ongedierte op komkommers opvreet. Een bedrijf in bestrijdingsmiddelen heeft een nieuw soort roofmijt gekweekt en de eerste resultaten zijn zo indrukwekkend dat men verwacht eind dit jaar het insect commercieel te kunnen exploiteren. Deze superroofmijt is vooral succesvol bij komkommer en rozen. Nu de rozen nog eetbaar maken en we hebben een voedselprobleem minder.
Overigens is de grootste ellende met de EHEC-bacterie voor de telers wel voorbij, maar ze zijn er nog niet helemaal bovenop. Reden  om ze een hart onder de riem te steken. Stuur ze eens een opbeurend mailtje. “Dit mag van alles zijn, een persoonlijk bericht, gedichtje of iets anders creatiefs. Alle mails zullen gebundeld worden in een boek en overhandigd worden aan de getroffen telers”, lezen we in een van de komkommerberichten.

Positief nieuws over het Europees Parlement: er wordt minder gezopen. Dat danken we dan aan de Polen. Het Europees Parlement zal een halfjaar onder voorzitterschap van Polen staan. Bij het oppakken van de voorzittershamer is het traditie dat er streekproducten worden uitgedeeld en blijkbaar bestond dat tot nu toe vooral uit alcoholische versnaperingen. De Polen willen die traditie doorbreken en denken erover zomerkoninkjes aan te bieden of zure komkommers.
Ik adviseer de Polen een compromis aan te bieden: aardbeien op likeur Zo kom je de drankzuchtige Europarlementariërs tegemoet. Van komkommers heeft Europa wel genoeg, zeker nu ze zo zuur zijn gebleken.

Wat ons op het laatste komkommer en kwelnieuws van deze week brengt: Frits Wester van RTL Nieuws zit zonder werk. Het kabinet wil de embargoregeling voor de Prinsjesdagstukken opheffen. Elk jaar lekte de stukken uit en al jaren had RTL de primeur. Dat moet het werk zijn geweest van Frits Wester, die ooit persvoorlichter van het CDA was.  Die klus komt dus te vervallen en hij zal naar ander nieuws moeten omkijken.

Heb jij een fraaie komkommer in het nieuws gezien? Gooit het in de reacties. Eind augustus stellen we dan een bloemkomkommerlezing samen van de fraaiste komkommer.

Regering voor de rechter

KabinetRechters krijgen het druk. Niet dat er ineens veel meer criminelen de rechtszaal worden in gesleept. Het debat over de bezuinigingen lijkt zich naar de rechtbank te verplaatsen. Twintig gemeenten en Cedris (brancheorganisatie voor sociale werkgelegenheid en arbeidsintegratie) hebben de Staat in een kort geding voor de rechter gedaagd. Ze hopen langs deze weg een extra bezuiniging van 150 miljoen te voorkomen.

Eerder deze week kondigden studenten- en GGZorganisaties ook al naar de rechter te zullen stappen. De studenten willen een wijziging in de langstudeerboete. De GGZ wil dat de eigen bijdragen voor psychiatrische patiënten geschrapt worden.
De Nationale Reisopera kondigde half juni aan naar de rechter te zullen stappen, als de aangekondigde bezuiniging niet omlaag gebracht zou worden. Het gezelschap kan op zoek naar een advocaat, want de 60 procent korting blijft gehandhaafd.

Niet alleen bezuinigingen blijken juridisch voer te worden. De gemeente Bergen roept haar burgers op bij de Raad van State in beroep te gaan tegen de gasopslag, die Verhagen zo graag in hun prachtige natuurgebied wil. De Partij voor de Dieren roept de provincie Noord-Holland op hetzelfde te doen en Natuurmomenten gaat zelf in beroep tegen de plannen.

In het verleden is het vaker voorgekomen dat de Staat voor de rechter werd gedaagd om bezuinigingen af te wentelen. En soms met succes. In 2005 verbood het gerechtshof in Amsterdam een aantal bezuinigingen in de jeugdinrichtingen. Donner, toen minister van Justitie, moest een aantal maatregelen terugdraaien.
In 2009 kreeg ActiZ (koepelorganisatie voor de thuiszorg) een bezuiniging van 70 miljoen euro van de baan en in 2010 lukte het woningbouwcorporaties de Vogelaarheffing terug te vorderen.

Zo gaat het niet altijd. In 2010 had de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen aanvankelijk succes bij de kortgedingrechter en leek een korting van 549 miljoen euro ongedaan gemaakt. Toenmalig minister van Volksgezondheid, Ab Klink, ging echter in beroep en haalde daar zijn gelijk.

De politieke debatten in de Tweede Kamer hebben we op televisie kunnen volgen. Een Haagse rechter deed het onzalige voorstel rechtszittingen op televisie uit te zenden, maar voor de zaken die de gemeenten, studenten, GGZ en Reisopera aanspannen mag misschien een uitzondering worden gemaakt. Want er zijn natuurlijk nog veel meer organisaties, die willen weten of een rechtszaak zin heeft. Als de eisers gelijk krijgen, dan kan het niet anders betekenen dat het kabinet haar bezuinigingen in ieder geval juridisch niet goed heeft onderbouwd.

Straatmuziek: verbod, vergunning of gedragscode?

straatmuziekEr is nogal wat te doen de over straatmuzikanten de laatste tijd. We hebben het niet over conservatoriumstudenten die buiten de deur staan te schnabbelen. Ook niet over rondtrekkende hippies, die in heel Europa lawaai staan te maken. Een zeker niet over rasechte artiesten die ingehuurd worden op de vele zomerbraderieën en straatfestivals.

Je zal de Haagse VVD niet horen zeuren over paraderende dixielandbandjes. In Dordrecht zijn ze er klaar mee. Met een verbod op live muziek wil men de drukste plekken van de stad oasen van rust maken. In Amsterdam mag het nog, maar dan wel eerst auditie doen bij het CDA. In Utrecht mag het ook tegen betaling van zestig euro.
Denk nou niet dat de tsunami van straatmuzikanten een Nederlands probleem is. In New York moet de rust weerkeren in Central Park. Op bepaalde plekken mag er daarom geen muziek meer worden gemaakt.

Enschede ziet niets in audities, vergunningen en verboden. De gemeente is zeer tevreden over een in april ingestelde gedragscode. Straatmuzikanten moeten na een half uurtje spelen een andere speelplaats zoeken en zich minstens tweehonderd meter verplaatsen.
Dat is een gedragscode die bij serieuze straatmuzikanten wel bekend is. Iedereen wil op de meest populaire plekken spelen en dus maken ze vaak zelf afspraken over de speelduur. De burgers en winkeliers hebben dan nog wel de hele dag muziek, maar het is in ieder geval iets gevarieerder.

Ik begrijp de kritiek op de straatmuzikanten. De meesten lijken hetzelfde repertoire en dezelfde kwaliteit te delen. Of dat nou om Oost-europese straatmuzikanten gaat, of om met versterkers uitgerust bluesadepten. Om van de Bob Dylankloons maar te zwijgen. Ze doen niet de moeite hun repertoire op te frissen, ze zien er vaak niet uit en de presentatie is van een deprimerende verveeldheid. Ik kan me niet voorstellen dat iemand daar ook maar een euro aan besteed.
Waar zijn trouwens die groepen Zuid-Amerikanen gebleven die met El Condor Pasa de straat terroriseerden? Dat zag er meestal wel leuk uit, maar uiteindelijk verveelde dat ook.

Als er werkelijk zoveel straatmuzikanten loslopen dat het te gek wordt, is het nog een wonder dat er geen doden vallen. De concurrentie moet moordend zijn. Dat valt dus reuze mee. De gemeentelijke reiniging veegt nog geen hopen dode muzikanten van straat. Het ligt ook niet in de aard van een echte muzikant om te moorden. Een muzikant speelt of zijn leven er van af hangt.

Ziet u een muzikant die absoluut niet zijn best doet beter te zijn dan de concurrentie? Geef niets!  Dat is de manier om een teveel aan slechte kwaliteit van de straat te krijgen.
Het Brabantse dagblad BN De stem laat wel zien dat een beroerde muzikant nog wel een grappig schouwspel kan bieden: de vlammenwerpende tubaspeler (youtube). Youtube is handig voor wie een carrière als straatmuzikant ambieert. Hier wat tips.

Imiteer niet de treurig saaie Oost-europese muzikanten, maar start een one-man band. Niet met versterkers, maar als deze nikkelen nelis uit Kroatië.
Een saxofoon, een viool of gitaar zijn niet snel onder de knie te krijgen. Maar denk niet dat op potten en pannen slaan dan uitkomst biedt. Ook hier geldt: zorg dat je er goed in wordt. Of je nou met een flessenrek de straat op gaat, of met een raar soort gamelan. Overigens hebben ze in Amerika een tsunami aan straatdrummers, die niet voor elkaar onderdoen op huis-tuin-en-keukengerei.

En kies in hemelsnaam origineel repertoire. Om het af te leren nog één keer een nummer dat je op bijna elke hoek van de straat hoort, maar dan in de versie van het project Playing for Change. Niet alleen podiumartiesten, ook een paar straatmuzikanten hoor je hier in een mix van ‘Stand by me’.
Als je het toch doet, hou je dan aan de enige gedragscode die voor een muzikant moet gelden: doe het goed.