Jezus is terug op aarde.

Jezus is terug op aarde. Jezus is terug op aarde en hij heet NBIC. Deze keer niet geboren uit een Jozef en Maria, maar voortkomend uit het huwelijk van “Atom and Eve”. Hoogleraar theologie Oomen voorspelt in het Reformatisch Dagblad een toekomst waarin de verlossing van NBIC-convergentie zou kunnen komen.

NBIC (nano, bio, info, cogno) laat “doven horen, lammen bewegen en blinden zien”, stelt de hoogleraar, die vorige week een toespraak hield op een congres met de intrigerende titel: ”Voor schepper spelen op de vierkante nanometer”.
De vermenging van nanotechnologie, biotechnologie, informatietechnologie en neurowetenschappen, biedt perspectief op oplossingen die verder gaan dan een pacemaker of een kunstheup. Dat is nog grof werk vergeleken met chips die doven gehoor teruggeven of minuscule deeltjes die door het lichaam zweven en een alarmsignaal afgeven als de eerste kankercel wordt gedetecteerd.

Waar Jezus, volgens de overlevering, met een enkel handgebaar lammen liet lopen en blinden liet zien, stormt nu een vloedgolf aan technologieën op ons af, die even heilzaam lijken als de wonderbaarlijke genezingen.
Hoogleraar Oomen stelt dat de voortschrijdende technologie de mens uiteindelijk tot een cybernetisch organisme kan maken. Een toekomst waar voordelen aan zitten, maar waar nog veel over onbekend is. En dus “moeten we geen ontwikkelingen in gang zetten waarvan we de gevolgen niet overzien”, meent hoogleraar Oomen.

Tja, een waarschuwing die helaas te laat komt voor De Schepper zelf. Had die de gevolgen overzien, zou de oervader van de maakbaarheid misschien met zijn tengels afgebleven zijn van de atomen, moleculen en chemicaliën, die tot het aardse tranendal hebben geleid. Enkele verdwaalde nanodeeltjes goddelijke scheppingskracht moeten in de mens zijn achtergebleven. De drang tot maakbaarheid is een verschijnsel waar we tot op vandaag nog steeds mee moeten leren leven.

De angst dat de mensheid ooit meer techniek dan vlees en bloed zal zijn, leidt tot interessante discussies. Zal het onze ethiek veranderen? Hebben we nog wel keuzevrijheid? We zullen het pas weten als het zover is.
Maar zou het erg zijn als bekende menselijke eigenschappen veranderen? Als de techniek ons kan verlossen van menselijke falen, zou dat mooi zijn. Het lijkt me echter godsonmogelijk, omdat techniek nu eenmaal een product van menselijk handelen is.

Hoogleraar Oomen jubelde nog: “De mens moet als beeld van God de aarde bewerken, niet als rentmeester, maar als medeschepper”. Aardige vergelijking. De schepping heeft geen volmaakt product opgeleverd.
Kan de mens het beter doen dan god?

Geef een reactie

Het was me het nachtje wel.

Het was me het nachtje wel Wie in duisternis leeft, heeft natuurlijk moeite met het licht der realiteit. Fout! Duisternis is ook een realiteit en mollen hebben daar geen enkele moeite mee.
Hm, een rommelig begin van dit stukje. Nou heb ik wel een goed excuus: mijn bioritme ligt overhoop. En laten we wel zijn, wat is een mens zonder een perfect lopend bioklokje?

Het is ook helemaal mijn eigen schuld. Ik wilde de Nacht van de nacht meemaken. Het idee had tussen mijn oren post gevat, dat ik zo ook eens een wezenlijke bijdrage kon leveren aan duurzaam energiegebruik. Ik zou meedoen aan een klimaatneutrale overgang van zomer- naar wintertijd.

Dat werd een puinhoop. Controlfreak als ik ben, eerst eens uitgezocht wanneer de zomer precies eindigt. De google-intelligence liet me weten dat de zomer allang voorbij was! Wanneer was niet duidelijk. In augustus, maar het kon net zo goed in september zijn geweest.

Dan maar opgezocht wanneer de winter begint. Resultaat? Het is helemaal geen winter! We zitten volop in de herfst.

Om er toch een mooie Nacht van de nacht van te maken, heb ik voor de zekerheid alle lampen uitgelaten toen de schemering viel. Er moest nog meer uit. Dat viel nog niet mee, want de hond was daar niet zo blij mee. Als ik de hond uitlaat, zijn we normaal gesproken met zijn tweeën. Nu heb ik ook de televisie en de pc uitgelaten. Dat vond de hond teveel.

Verder leek het wel een mooie nacht te worden. Tot ik me herinnerde dat om 3 uur de klokken een uur terug gezet dienden te worden. Maar in het pikkedonker was natuurlijk niet te zien hoe laat het was. Awel, op mijn gevoel het tijdstip bepaalt en op de tast alle vijf de uurwerken gezocht. Het leverde een paar blauwe plekken op. Het menselijk geheugen is een mooi ding, maar raakt in het duister aardig ontregelt. Ik schatte de plaats van tafels, stoelen en de hond net verkeerd in.

Maar het lukte redelijk, dacht ik, en vond het toen wel de hoogste tijd om te gaan slapen. En nu, op deze nieuwe dag, met een lekker licht zonnetje, ben ik weer helemaal bij de tijd.

Fout! De twee klokjes met ouderwetse wijzers staan bijna goed. De andere drie leven op heel andere, verschillende tijden. En mijn bioklokje zegt dat het half twaalf is, maar daarmee loop ik nu dan een uur achter. Had ik de zomertijd maar niet zo serieus genomen!

En voel ik me nou zo uitgeput omdat ik een doorwaakte nacht van de nacht heb doorgemaakt? Dan heeft de energiebesparing geen enkele zin gehad, want je kunt de klok erop gelijk zetten dat ik van slaaptekort en minder daglicht depressief wordt. Hetgeen verholpen wordt met een uurtje per dag voor een lichtscherm te gaan zitten. Klimaatneutraal depressief zijn, zit er voorlopig nog niet in.

Of ben ik van slag door dat zomer- en wintertijd gedoe? Dan is er nog hoop. De een zegt dat je er hooguit een weekje last van hebt, een ander wijst er op dat het einde van de zomertijd goed is voor je hart.

Eén ding is me wel weer duidelijk geworden. Wie, zoals ik, leeft in de donkere grotten der onwetendheid, raakt alleen maar ontregeld als die wordt bijgelicht over al die echte en kunstmatige zomers en winters, over het nut en onnut van lichtloze nachten en het verzetten van klokken.

Wie het lumineuze idee er doorgedrukt heeft, om de uurwerken om 3 uur ’s nachts te ontregelen mag wat mij betreft aangeklaagd worden wegens schending van de rechten van de mens op een gezonde nachtrust. Nu zitten we weer dagen opgescheept met een Europees slaaptekort. Dat kan toch niet goed zijn voor de economie?

Ik ben wel nieuwsgierig hoe u de nacht van de nacht en de transitie van zomer- naar wintertijd heeft doorstaan.

Eerdere tijdsperikelen op dit blog te lezen in Zondagsrust (maart 2008), Wakker worden (oktober 2007) en De mythe van tijd (december 2007).

Geef een reactie

Meer bevolking, minder bouw?

Meer bevolking, minder bouw? Gisteren presenteerde het ministerie van VROM (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer) het rapport “Verkenning effecten stimuleringsmaatregelen rond de woningbouw” (zie dit pdf-document uit de kamerstukken).
Het gaat niet goed met de bouw. De productie daalt en de komende jaren gaat het nog slechter. De regering probeert dat met diverse stimuleringsmaatregelen tegen te gaan.

Dat mag ook wel. Niet alleen om de werkgelegenheid in de bouw te redden, maar vooral om te zorgen voor voldoende woningen. De bevolking groeit namelijk wel en het aantal huishoudens neemt ook toe. De bouwproductie neemt echter af. In alle sectoren: nieuwbouw, utiliteitsbouw (bedrijfsgebouwen) en GWW-bouw (grond-, water- en wegenbouw).
De productie in die laatste sector daalt echter het minst. Volgend jaar wordt een productiekrimp van -3,5 procent verwacht, terwijl de nieuwbouw met -13,5 procent daalt en de utiliteitsbouw met -19 procent.
Vanaf 2011 zet de productiedaling door, maar stukken minder dramatisch. Pas in 2014 wordt een stijging van de bouwproductie verwacht. De vraag is of dan voldoende inhaalslag gemaakt kan worden om het toegenomen aantal huishoudens (een gemiddelde stijging van 0,8 procent) te huisvesten.
(Cijfers in deze excelsheet bijeengebracht)

Zolang er genoeg woningen en bedrijfspanden leeg staan om de groei van huishoudens en bedrijvigheid te huisvesten, is dat geen ramp. Maar vooralsnog zijn er meer lege bedrijfsruimten dan lege woningen. Moeten starters op de huizenmarkt nog jaren bij moeders en vaders thuis wonen, voor ze op eigen benen kunnen staan?
En waarom daalt de productie in de grond-, water- en wegenbouw zo veel minder dan in de nieuwbouw?

Kijken we naar de stimuleringsmaatregelen van de overheid, dan zie je dat er wel degelijke veel meer geld in nieuwbouw wordt gepompt, dan in wegenbouw. Het helpt echter niet de huizenbouw op korte termijn te versnellen. Verhoudingsgewijs kun je stellen dat de miljoenen die naar nieuwbouw gaan, veel minder effectief zijn, dan de euro’s die aan wegenbouw worden uitgegeven. Sterker nog, dat rendeert veel eerder dan bij de nieuwbouw, hetgeen te zien is in deze samenvatting van de cijfers. (In procenten: de bevolking- en huishoudens in de 2e en 3e kolom en de bouwproductie in kolom 4 t/m 6; de stimuleringsmaatregelen in de laatste kolommen, uitgedrukt in miljoenen euro's).

Bevolkings- Huis- Nieuw- Utiliteits- GWW- Nieuw- en GWW-
toename houdens bouw Bouw Bouw utiliteitsbouw bouw
2009 0,9 1,0 -10,5 -8,0 -3,0 315
2010 0,8 0,6 -13,5 -19,0 -3,5 1600 200
2011 0,8 0,7 -2,0 -1,5 1,5 1215 200
2014 1,3 0,7 6,0 4,0 1,5 -820 -165
Gem. 1,0 0,8 -5,0 -6,1 -0,9 782,5 100,0


Het probleem is complex. Want in de toch al volle Randstad, zal het aantal huishoudens veel sterker groeien, dan in ander delen van het land. Daar is eerder sprake van een krimpende bevolking (zie ook de Ruimtemonitor). De oplossing zou dus kunnen komen van stimuleringsmaatregelen, die leiden tot een betere spreiding van alle inwoners. In het verleden waren die niet zo succesvol. Er werden wel wat overheidsdiensten naar het noorden en zuiden van het land verplaatst. Het heeft echte de krimpprognoses voor die gebieden niet erg positief beïnvloedt.

Maar goed, zou het helpen als er een flinke schep afging van de stimuleringsmaatregelen voor de GWW-bouw en die overkiepen naar de nieuwbouw?

Geef een reactie

Weer voor strandjutters

Weer voor strandjutters Nu de herfstwindjes wat sterker worden, wordt het leuk op het strand. Al bij 5 Beaufort (vrij krachtig) heb je al “aanschietende zee”. Heftige term, voor matige golven. En dan vliegen er toch nog containers overboord van al die kolossale schepen die onze welvaart vervoeren.

Heb je pech dan tref je aangespoelde lege containers aan. Maar met een beetje geluk kun je de boodschappentas volproppen met bananen of sportschoenen. Wie liever computers heeft, moet heel snel naar Terschelling, want daar sloegen dertien containers van het dek van het motorschip Dirhami. De zeevervoerder is een beetje viespeuk want tegelijkertijd verloor het schip ook vaten met chemicaliën.

En dat is de Amelandse burgemeester De Hoop nu spuugzat. De burgemeester is ook voorzitter van KIMO, een organisatie waarin kustgemeenten samenwerken voor een schonere kust. Begin deze maand vierde KIMO haar 19-jarig bestaan met een conferentie in Den Haag.
Volgens deze club gaan er gemiddeld zo’n tienduizend container per jaar overboord. Slecht weer is en oorzaak, maar slecht ontworpen schepen, beroerd onderhoud of ondeskundig zeemanschap, leiden tot een toenemend aantal incidenten (lees meer in dit pdf-document).

Burgemeester De Hoop wil strengere controle en strengere regels. Verzekeraars stellen dat er elk jaar 150 containers overboord slaan voor onze kust. In twee weken tijd kregen de Waddeneilanden er al 22 voor de kiezen. Met het groeiende containervervoer over zee, nemen de risico’s toe, dus grotere kans op problemen, stelt de Amelandse burgemeester.
De Waddenvereniging heeft de staatssecretaris voor Verkeer en Waterstaat opgeroepen de risico’s van de containervaart aan te pakken. Een vaarverbod voor containerschepen, bij windkracht vijf.

Een vaarverbod? Maar dan valt er niks meer te jutten!
Nu is de Waddenzee bijna geheel tot beschermd gebied verklaard. In de derde Waddenzeenota staat dan ook dat “ongewenste effecten van menselijke activiteiten” in dat gebied vermeden moeten worden. Maar het gedeelte van de Noordzee voor de Waddenkusten is geen beschermd gebied, dus een vaarverbod maakt weinig kans.
Bovendien is de grens van windkracht vijf een vaag criterium, want op zee kan het in korte tijd oplopen van pakweg windkracht drie naar windkracht vijf en hoger. Het tijdstip van een vaarverbod is dus niet zo makkelijk te bepalen. En van stormwaarschuwingen weten we inmiddels, dat die soms loos alarm kunnen zijn.

Willen we strand en duinen dus beter beschermen tegen rammelende containerschepen, dan zul je de vaarroutes veel verder uit de kust moeten leggen. Blijft het probleem dat het zeewater vervuild kan raken.
De beste oplossing is dus alleen volledig veilige schepen toe te staan in onze nationale wateren. Jammer van het strandjutten, maar officieel is dat toch verboden.

Geef een reactie

Kunst graaien?

Kunst graaien? ABN Amro haalt de DSB leeg. Niet de kluis, maar het museum. De keiharde realiteit van beslaglegging.
De 1600 magisch realistische werken verhuizen naar onbekend adres. Minister Plasterk wil de verzameling redden, maar heeft nog geen concrete stappen ondernomen.

De ABN Amro heeft ervaring met het wegslepen van kunst. In 2007 verkocht de bank haar eigen collectie voor één euro aan een in de haast opgerichte stichting, om de 16.000 werken uit handen van het Fortis-consortium te houden. Heeft de bank nu aanleiding gezien die collectie uit te breiden tot ruim 17.000 stuks?

De ING is de grootste kunstverzamelaar, met 25.000 stuks. ABN Amro volgt op de 2e plaats en dan bezet Fortis op afstand de 3e plaats (8500 kunstwerken) Verder zijn Van Lanschot, Aegon, de DNB, Rabobank, BNG en SNS Reaal eigenlijk de kleine spaarders (zie deze excelsheet voor een overzicht).

De banken beheren in totaal zo’n 58.800 kunstwerken. Ter vergelijk: Het Instituut Collectie Nederland, een onderdeel van het Ministerie van OCW, beheert ongeveer 100.000 kunstobjecten. Die worden gedeeltelijk in musea tentoon gesteld. Verder kun je de kunst aantreffen in openbare gebouwen. De ambassades in het buitenland showen ook een deel en al wat niet wordt geëxposeerd rust in de depots van het instituut.

De banken hebben hun kunst natuurlijk in hun eigen gebouwen geëtaleerd, maar een deel is ook in musea te zien.
Waar gaan we de magische realistische kunst zien, die Dirk Scheringa heeft verzameld? Dat moeten we afwachten. Minister Plasterk hoopt op dat kunstliefhebbers in actie komen om de collectie onder te brengen in het nieuwe Scheringa-museum, dat dan wel eerst moet worden afgebouwd.
De minister zei daar zelf een rol bij te willen spelen. Maar hoed dan? De collectie opkopen? Dat zou misschien gezien worden als staatsteun aan de gevallen Scheringa.

Welke magische truc moet Plasterk verzinnen om de collectie te redden voor de museumbezoekers?

Geef een reactie

Prijswinnaar verbiedt fusie

Prijswinnaar verbiedt fusie Nog een paar uurtjes en dan moet bekend worden of een van de laatste hobbel is weggenomen, die nu de fusie Fortis en ABN-Amro tot een oerdegelijke nieuwe Nederlandse bank in de weg staat. Die hobbel gaat wel de Aletta Jacobs Prijs 2010 krijgen.

Eurocommissaris Mededinging, Neelie Kroes, valt in de prijzen, Niet te beroerd om grote mannen, grote bedrijven, grootse plannen te dwarsbomen, zodra ze oneerlijke concurrentie ruikt. Wie verdacht wordt van prijsafspraken, kartelvorming of te veel staatsteun aan bedrijven, krijgt het met mevrouw Kroes aan de stok.
Ze krijgt de Aletta Jacobs Prijs ”vanwege de grote maatschappelijke impact van haar werk en de evidente voorbeeldfunctie die zij vervult op soms unieke en vaak machtige posities”.

Neelie Kroes moet in de gaten houden of bedrijven op een groeiende Europese markt wel gelijke kansen hebben op de uitdijende Europese markt. De Eurocommissaris meent oprecht dat concurrentie kan leiden tot betere prijzen en kwaliteit voor de consument. Er moeten dus voldoende bedrijven zijn waar de consument uit kan kiezen, zonder dat de consument wordt gepiepeld door onderlinge prijsafspraken in deze of gene sector.

De consument zal zich in ieder geval zich met het nodig leedvermaak verkneukeld hebben over de aanpak van grote jongens. Shell, kreeg een megaboete wegens deelname aan een rubberkartel. Ook het roemruchte Microsoft bleek uiteindelijk zwakker dan Neelie Kroes zelf. De softwaregigant mag de grootste blijven, maar moet Windows ook op de markt brengen met minder toeters en bellen. De consument moet immers de vrijheid hebben die toeters en bellen bij andere bedrijven te kopen.

Verder merkt de consument er niet veel van. Windows blijft een relatief duur product, ook in de uitgeklede versie. Verder wordt alles duurder, vaak verdedigd met het argument dat alles nu eenmaal duurder is geworden. Een enkele prijzenslag tussen supermarkts daar gelaten, maar daar had de Eurocommissaris niet de hand in.

Voorts is ze een stuk vriendelijker voor haar voormalige politieke collega’s. Ze verleende het kabinet al drie keer eerder uitstel om kopers te vinden voor onderdelen van de ABN-Amro. Daarmee bood ze Wouter Bos en haar partijgenoot Zalm meer ruimte dan ze in andere zaken bereid was te geven.
Het laatste nieuws over de ontwikkelingen is dat Wouter Bos hoopvol is gestemd over een goede afronding van de gesprekken met bedrijven die ABN-Amro willen ontlasten van de ballast die Neelie Kroes heeft aangewezen.

Hoopvol? Is dat niet een understatement voor naderend onheil? En wat gaat de Eurocommissaris doen als niet aan haar voorwaarden is voldaan? Nog een keer uitstel geven of, onder het motto “crisisnood breekt wetten”, zal ze toch akkoord gaan met de fusie van Fortis en ABN-Amro?
Een beetje prijswinnaar toont karakter. Ze spreekt natuurlijk haar veto uit.

Geef een reactie

Antwerpen weigert Lange Wapper

Antwerpen weigert Lange Wapper Nederlanders die Antwerpen een lastige onderbreking vinden van hun vakantietripje naar Frankrijk, zullen misschien hopen dat de Vlaamse regering de wil van het Antwerpse volk naast zich neerlegt.

Vandaag werd er een referendum gehouden over de Oosterweelverbinding. Met onder andere een gigantische brug en een tunnel, zou de doorstroom rond Antwerpen op snelheid gebracht kunnen worden.
De Antwerpenaars lijken de huidige situatie wel best te vinden. Bijna 60 procent wil liever geen 2,2 miljard euro uitgegeven aan een bouwput waar ze natuurlijk zelf het meeste last van zouden hebben.

Het is gewaagd, zo’n referendum. Want wat nu? Eerst mag het gemeentebestuur zich buigen over het advies van het volk. Maar de uiteindelijke beslissing ligt bij het Vlaamse kabinet, dat overigens aardig verdeeld is over de kwestie. Zoals bekend, kost verdeling in België behoorlijk wat tijd. De Antwerpenaren zullen dus geduld moeten hebben, voor men te horen krijgt wat hun stem heeft betekend.

Hoe zou de uitslag zijn geweest als ook Nederlanders mee hadden mogen stemmen? Zou aardig zijn geweest, want veel Nederlanders gebruiken de route langs Antwerpen toch zeer intensief. Bovendien, als de Vlamingen gaan vertellen wat wij met onze waterwegen moeten doen, mogen wij toch zeker ook wat zeggen over hun infrastructuur?

Wat mij betreft gun ik de Antwerpenaars dat hun referendum nu serieus wordt genomen. Ik zal eerlijk zijn: ik heb geen enkel belang bij deze kwestie. Die keren dat ik langs Antwerpen sukkelde, vind ik het wel best zo. Verder doet mijn hoogtevrees het net iets te goed op grote bruggen en tunnels heb ik een hekel aan.
Maar daar denkt u misschien anders over?

Geef een reactie

Valt Bos op 19 oktober?

Valt Bos op 19 oktober?Welke banken zijn maandag uitgespeeld? Als er dit weekend geen wonder gebeurt, zal de rechter de DSB-bank maandag buiten spel verklaren. Kleine speler, dus dat zal aan de comeptitie niet zo gek veel veranderen.
Maar er is nog een bank die wat langer in het reservehokje zit te wachten en maandag 19 oktober als deadline boven het hoofd heeft hangen.

De bank van Bos. Ofwel de ABN-Amro. Wouter Bos heeft van Eurocommissaris Kroes tot maandag uitstel gekregen, om onderdelen van de ABN-Amro te verkopen.
Dat moet, omdat de nieuwe nederlandse bank die Bos voor ogen heeft, een te grote positie zou krijgen op de markt voor het MKB. Dat mag niet van Kroes, die overigens zo vriendelijk is geweest al drie keer eerder uitstel te verlenen. alvorens toestemming te geven tot de fusie van ABN en Fortis.

Gek, dat we van Bos nog weinig hebben gehoord of hij mevrouw Kroes tevreden kan stellen. Zijn er inmiddels banken die onderdelen van ABN-Amro gaan opkopen?
En wat nou als het hem niet lukt? Heeft hij een plan B in de kast voor de toekomst van Fortis en ABN? Of is het dan over en uit. Met natuurlijk de kans dat Bos valt, omdat zijn reddingsplan in duigen valt?
Zijn er kenners in de zaal die even in het bancaire koffiedik kunnen kijken?

Geef een reactie

Het waren wereldse dagen

Het waren wereldse dagen Onze chef is een aardige man. Altijd bereid te luisteren. Als je hem een probleem voorlegt, zegt-ie altijd: het heeft mijn aandacht. Als hij er niet uitkomt, gaat hij naar het managementteam. Een uiterst competent stelletje leiders. Als de chef terugkomt, informeer ik even hoe het is gegaan. Nou, zegt-ie, best wel goed. Ja, okee, maar wat zeiden ze dan, wil ik weten. Het heeft onze aandacht, zeiden ze.

Bij de presentatie van de kwartaalcijfers, sprak de directeur. Dames en heren, mag ik even uw aandacht? Nou, die kon ze krijgen, want we rekenden erop dat we nu toch echt te horen zouden krijgen wat er met de jaren doorzeurende problemen gedaan zou worden.
Na de cijfers herinnerde de directeur er aan dat er natuurlijk nog wat problemen weggewerkt dienden te worden. Daar kwam het! Dames en heren, zei ze, u kunt er op rekenen dat het onze aandacht heeft.

Aandacht is een running gag geworden binnen ons bedrijf. Daar doen wij niet moeilijk over. We gaan fluitend naar het werk. Ons bedrijf is immers maar een stipje in de lokale bedrijvigheid. Het is nog geen pixel als je het landelijk inschaalt. Wereldwijd gesproken zie je ons niet eens. Wereldwijd zijn er wel grotere problemen. Daarmee gaat het net zo, als met onze dagelijkse probleempjes: het heeft de aandacht.

En niet zo’n beetje ook. Deze week is de week van de Internationale dag voor de beperking van natuurrampen, de Bossen voor klimaatdag, de Wereldvoedseldag en de Rainforest Week. Drie dagen en een hele week, die aandacht vragen voor grote problemen.
Vorige week ontbrak het ook al niet aan aandacht: de Wereld Habitatdag, De Europese Dag tegen de doodstraf en de Werelddag voor de geestelijke gezondheid.
Gelukkig kunnen we het volgende week wat rustiger aan doen met de Internationale dag voor de eliminatie van de armoede, de Wereldinformatiedag over ontwikkelingsvraagstukken en de Dag van de Verenigde Naties.

In één ding lijken de naties eendrachtig verenigd: aandacht. En het lijkt precies hetzelfde te werken als de aandacht die onze bedrijfsleiders hebben. Als je de websites van de diverse dagen bekijkt, zijn de problemen verre van opgelost. Een klein verschilletje met onze bedrijfsleiding is er wel.
Al die VN-, Internationale- en Europese dagen voor al die problemen vragen ònze aandacht. Het kan namelijk zomaar gebeuren dat al die zaken eventjes aan onze aandacht zijn ontsnapt, druk als we het hebben met onze eigen sores. Dus worden we even herinnerd aan de stand van zaken aangaande honger, gezondheid, ontbossing en klimaat, etcetera.

Da’s leuk, zult u zeggen, maar als naties in verenigd verband de problemen niet kunnen oplossen, wat kan ik er dan aan doen? Lokaal gezien ben ik maar een stipje, nog geen pixel landelijk bekeken en op wereldschaal zie je me niet eens staan.
Dan moet u eens bedenken dat er nogal wat mensen wereldwijd de handen uit de mouwen steken. In opdracht van de VN, Unesco of verenigd in talloze andere organisaties. Bent u om wat voor reden dan ook verhinderd zelf daadwerkelijk iets te doen, dan heeft u vast nog wel iets ruimte voor drie dingen die u wel kunt doen. Doneren, op de hoogte blijven en bij elke verkiezing stemmen op politici die wel serieus werk van oplossingen willen maken.

Ah, zegt u dan, maar dat geeft me niet het gevoel echt iets te betekenen. Nou, dan zou ik toch maar eens anders omgaan met water, energie en voedsel. Dat zou al heel veel helpen. Hoe dat kan, dat kunt u elk jaar weer lezen op genoemde websites. Je hoeft geen idealist te zijn om veel van die dagen geschiedenis te maken door aan de Dag van de Oplossing te beginnen.

Geef een reactie

De moderne mens bestaat niet.

De moderne mens bestaat niet Grofweg zijn er twee opvattingen betreffende onze existentiële werkelijkheid. De een zegt: wij zijn allen schepselen gods. De ander zegt dat we uit het water zijn geklommen, als viervoeter vaste grond onder ons bestaan hebben gezocht en op twee benen zijn gaan staan omdat je zo verder kan kijken dan je neus lang is.

Die eerste opvatting is wel zo makkelijk. Geen getob over de oorsprong. De tweede, wetenschappelijke benadering, levert herhaaldelijk problemen op. Zo zijn er nu een stel onderzoekers die beweren dat een derde van als nieuw soort ontdekte dinosaurussen, afgeschreven kunnen worden. Ze waren niet nieuw, maar nazaten van een reeds bekende soort.
Meteen ruzie met collega’s, die de conclusie zwaar overdreven vinden.

Wetenschappelijke onenigheid komt vaker voor. Zo zijn wetenschappers er nog niet helemaal uit, waar en wanneer de hond onze trouwe metgezel in ons huishouden is geworden.
Misschien zijn de wetenschappelijke controverses over klimaatverandering, de toekomst van de economie en de globalisering veel belangrijker, maar onderschat niet wat een impact de bewering over nieuwe of oude dinosaurussen kan hebben.

Want welke consequenties kan het hebben als je ‘dinosaurus’ vervangt voor ‘mens’? Er is al genoeg discussie over de Homo Sapiens, maar stel dat een derde van de nieuwe soorten mens nooit heeft bestaan? Hele existentiële filosofieën kunnen dan de prullenbak in. Een aantal vragen zullen opnieuw onderzocht moeten worden.
Waren we apen en zijn we dat nog steeds? Waren we vissen en hebben we eigenlijk nog steeds niet meer hersencapaciteit dan een haring? Zijn we nou de moderne mens of niet meer dan een marginale variant van de oermens?

Geef een reactie