Mannen van eer kunnen zomaar mannen van misdaad zijn. Gerespecteerde lieden, sommige zelfs gelauwerd als ‘beste topman’, doen ook wel eens duistere zaken.
Er staan nogal wat witte boorden onder verdenking. Katholieke boorden worden achtervolgd door aantijgingen wegens kindermisbruik. Rechterlijke boorden krijgen een wrakingverzoek aan de kraag, omdat ze Wilders niet objectief zouden kunnen veroordelen. Zakelijke boorden worden verdacht van een misdaad tegen de mensheid: de kredietcrisis.
Misschien is het wel zo dat onder witte boorden verhoudingsgewijs net zoveel criminelen voorkomen, als onder mensen zonder nette pakken. Hoe dan ook, ze zijn moeilijk in hun witte boord te vatten. Niet alleen omdat hun louche praktijken vaak te ingewikkeld zijn om aan klip en klaar bewijs te komen, maar vooral omdat ze als gerespecteerd bekend staan en hen geen criminele trekjes wordt toegedacht.
Je verwacht geen gesjoemel van de topman van de NMa, de toezichthouder op de financiële sector. Toch moet de man zich nu verdedigen tegen een aanklacht wegens meineed, in de Chipshol-zaak. En een voormalig topman van Bouwfonds bekende fraude in de Philips Pensioenfondszaak.
In de V.S. gaat een speciale eenheid van de F.B.I. daar nu eens goed op studeren. De FBI's Behavioral Analysis Unit, die gespecialiseerd is in het opstellen van profielen van seriemoordenars, gaat proberen profielen op te stellen van witte boordencriminelen (meer op Reuters, engelstalig).
De profielmakers van de F.B.I., advocaten en criminologen zijn het in ieder geval met elkaar eens, aan welke kenmerken een witte boordencrimineel te herkennen zou zijn.
Acht kenmerken. Als u zich hierin herkent, dan bent u dus een potentiële zakencrimineel. Dat is iemand die graag de touwtjes in handen houdt, een control freak. Snel aangebrand en dus vaak agressief. Maar ook een charmeur en iemand met uitstraling. Verder weinig transparant als hij met klanten onderhandelt. Hij is natuurlijk een hebberige gierigaard en wraakzuchtig als er wat fout gaat. Hij heeft graag macht en waant zich superieur.
Bent u gezakt voor de witte boordentest? Niet getreurd. U kunt altijd nog opgepakt worden, omdat uw DNA overeenkomt met het DNA dat bij een crimineel akkefietje is gevonden. Die F.B.I-profielen zijn leuk, maar al gauw van toepassing op meer mensen dan alleen een frauderende zakenman. Een DNA-profiel is het helemaal.
Wat zegt u? U wilt helemaal niets te maken hebben met welke criminaliteit dan ook? Dat kan. Het CDA wil alleen het DNA van mensen die in de buurt van een zwaar misdrijf waren. Dus daar loopt u met een hele grote boog omheen. En nooit meer naar herdenkingen, want iedereen kan als schreeuwerd opgepakt worden.
Nog even over dat F.B.I.-profiel. De kredietcrisis kan toch met recht een zwaar misdrijf worden genoemd. Maar hoe krijgen we de daders nu eindelijk eens te pakken?
Tag archieven: criminaliteit
Nazorg DNA.
De gemeente Barneveld telt ruim 52 duizend inwoners. De nazorg voor slachtoffers van inbraken is voorbeeldig. Iets meer dan 2800 Barnevelders krijgen een gratis DNA-spray setje. Als beloning voor hun aangifte van een inbraak. De overige inwoners kunnen zo’n setje kopen voor 50 euro. En dat alles in het kader van een stevige campagne tegen de criminaliteit in de Veluwse legbatterij.
Stel dat de overige, ruim 49 duizend Barnevelders allemaal meewerken, dan strijkt de gemeente bijna 2 miljoen euro op. Logisch dus, dat de DNA-setjes niet aan alle inwoners gratis worden verstrekt. Dat kan helemaal niet in tijden waarin ook Barneveld moet bezuinigen.
Dat de 2800 door criminaliteit getroffen burgers zo’n setje gratis krijgen, kun je absoluut geen preventie noemen. Dat is nazorg en 140 duizend euro weggegooid.
Het hele project is overigens tot mislukken gedoemd. Niet omdat Barnevelders van die opstandige rebellen zijn die lak hebben aan god en gezag. Helemaal niet zelfs. In god hebben ze alle vertrouwen, in het gezag ietsjes minder, maar toch is ruim de helft tevreden over de politie. Tachtig procent van de Barnevelders voelen zich veilig. Volgens de politie van Gelderland-Midden, de regio waar Barneveld in valt, rekenen de burgers ‘te hard rijden’ tot de grootste overlast.
De kans is dus klein dat al die 49 duizend burgers een setje aanschaffen. Waarom zou je, als je je veilig voelt? Zit de gemeente Barneveld straks opgescheept met tienduizenden, onverkochte DNA-spray setjes? Of besluit de gemeente alsnog er wat subsidie tegenaan te gooien, zodat de burgers de preventieve waar voor een prikkie in huis halen?
In de grote stad geloven ze wel in subsidie als preventief middel tegen criminaliteit. In Amsterdam, best wel een grote stad te noemen, kunnen ondernemers subsidie aanvragen om een DNA-douche aan te schaffen. U weet wel, zo’n sprinklerinstallatie bij de uitgang van een winkel, die afgaat als u vergeet af te rekenen.
In Rotterdam en Amsterdam-Zuid had men goede ervaringen met de aanwezigheid van DNA-douches. Zestig procent minder winkeldiefstal en overvallen.
Een installatie kost tussen de 12 en 15 honderd euro. Subsidies kunnen oplopen tot 50 procent van de aanschaf. Zouden alle ondernemers er tussen 600 en 750 euro voor over hebben om een DNA-douche te installeren? En waarom het Barneveldse voorbeeld niet gevolgd en krijgen de reeds getroffen winkeliers zo’n douche niet gratis?
Terug naar Gelderland-Midden. Een stukje verderop bij Barneveld, rekent men zich in Ede alvast rijk. De komende twee jaar denkt men 30 procent minder inbraken te scoren, als de inwoners hun dure spulletjes met synthetisch DNA markeren. De grootstedelijke zestig procent is blijkbaar iets te ambitieus voor provinciale regio.
Het synthetische DNA is echter alleen bruikbaar ter afschrikking. Als bewijsmateriaal is het niet voldoende. Het spul bewijst hooguit dat iets of iemand op de plaats van delict is geweest. Om een persoon ook echt aan het delict te linken, is een bekentenis nodig of aanvullend bewijsmateriaal.
Allemaal niet nodig, want als afschrikking werkt, zijn er geen inbraken of overvallen. Zou dan alleen een bordje “Hier waakt DNA” niet voldoende zijn? Een stuk goedkoper.
Liefhebbers van een stukje kip moeten oppassen. Wie wel eens een Barnevelder verschalkt, kan door overijverige speurders verdacht worden van kippendiefstal, terwijl eigenlijk een Veluwse vos heeft huisgehouden in de Barneveldse kippenhokken. Ontkennen dat jij die vos niet bent, helpt niet als het Barneveldse DNA in je huisafval is aangetroffen.
Criminelen tot naturalisatie gedwongen?
Om te voorkomen dat het land afglijdt, wordt de glijdende schaal aangescherpt. Dat is zo’n beetje het antwoord van het kabinet op de wens van sommigen om alle criminele vreemdelingen het land uit te zetten. Om tegemoet te komen aan wat onderbuikgeluiden is tot een strengere aanpak van de criminele vreemdelingen besloten.
Daartoe wordt de glijdende schaal aangescherpt. Een instrument om de criteria te bepalen voor uitzetting van veroordeelde vreemdelingen. Hoe korter iemand in Nederland verblijft, hoe lager de strafmaat kan zijn, hoe langer iemand hier vertoeft, hoe zwaarder de opgelegde straf moet zijn, om tot uitzetting over te gaan. Grofweg: iemand die net een week hier is en meteen een rol pepermuntjes ontvreemd kan meteen terug gestuurd worden. Iemand die hier al twaalf jaar is, moet heel wat meer op de kerfstok hebben.
Het kabinet heeft onderzoek laten doen naar de effecten bij aanscherping van de regels. Het WODC (Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatiecentrum) concludeert in het beschikbare rapport (pdf!), dat een aanscherping van de “naar schatting leidt tot iets meer beoordelingen”. Dat “iets meer” komt vooral voort uit de groep delinquenten die minder dan drie jaar hier verblijven.
Verder concludeert het WODC dat “de meerwaarde zeer bescheiden zijn, omdat er in de loop van 2002- 2008 steeds minder veroordeelde vreemdelingen zijn die nog maar kort een verblijfsvergunning hebben”.
Het WODC is niet over één nacht ijs gegaan. Eerst is over de periode 2002 – 2008 gekeken naar de huidige resultaten van de glijdende schaal. Om vervolgens de voorgestelde aanscherping nog eens los te laten op de doelgroep.
In de onderzochte periode kwam de WODC tot een onderzoeksgroep van 11.697 delinquenten (gemiddeld 1948 per jaar). Allemaal onherroepelijk veroordeeld. Je zou dus kunnen stellen dat politie en justitie aardig hun werk doen.
Toepassing van de huidige glijdende schaal leidt tot steeds minder uitzettingen. In 2005 kwamen ruim 300 delinquenten in aanmerking getoetst te worden, in 2007 waren dat er nog maar 32. Er zijn minder gegadigden waarop de criteria losgelaten kunnen worden, omdat er vrij weinig veroordeelde vreemdelingen het land uit- of instromen. De onderzochte populatie bouwt dus langer verblijf op en de meeste opgelegde straffen waren niet zwaar genoeg om binnen de criteria te vallen.
De huidige glijdende schaal levert tamelijk weinig verblijfsbeëindigingen op. Van de 11.697 delinquenten kwamen er 797 in aanmerking voor toetsing. Daarvan zijn er wel 485 het land uitgezet, maar slechts 28% daarvan op basis van de glijdende schaal. De overige 72% is op andere gronden uitgezet.
Aanscherping van de regels zou dus op zijn plaats zijn? Het kabinet vindt van wel. Belangrijkste wijziging van de regels: ook criminelen die langer dan vijf jaar hier verblijven, kunnen worden uitgezet. Het moet dan wel om veelplegers gaan, die herhaaldelijk een onvoorwaardelijke straf hebben gekregen.
Nogmaals, De WODC concludeert dus dat het weinig zin heeft. Het zal niet to veel meer uitzettingen leiden. Maakt niet uit, justitie en IND doen toch wel hun uiterste best mensen heen te zenden. In 2008 zijn er 7200 vreemdelingen gedwongen vertrokken. Die kregen niet de kans de crimineel te worden waar sommigen ze voor verslijten.
Maar goed, het kabinet kan het natuurlijk ook niet helpen dat strengere maatregelen nauwelijks effect hebben. Gewoon te weinig criminele vreemdelingen. Dat gegeven zal echter aan dovedemonimans oren gericht zijn. Hooguit wordt het kabinet verweten met deze maatregelen de boeven op het idee te brengen zich maar te naturaliseren. Zou dat het listige plan zijn? Genaturaliseerd betekent Nederlander. En wie zou nou durven roepen dat elke Nederlandse crimineel het land uitgezet dient te worden?
Onderzoek en gij zult vinden
Meten is weten. Maar cijfers, voor zover ze al objectief gevonden zijn, zeggen niets. De interpretaties zeggen alles. En meningen sturen die interpretaties, voor zover meningen al niet aanleiding tot onderzoek zijn. Voor die stelling heb ik geen enkel wetenschappelijk of statistisch bewijs gevonden. De vraag of iets waar is, dient niet alleen voor, maar ook na een onderzoek te worden gesteld. Naar mijn mening dan.
Een paar voorbeeldjes, die tot deze zondagse overpeinzing hebben geleid, roepen bij mij meer vragen op, dan de antwoorden die de onderzoeken gaven. Lees mee en kijk of dat ook bij jou het geval is.
Drie onderzoekers gingen op zoek naar het mogelijke verband tussen criminaliteit en culturele achtergronden. En wat vonden ze? Een vermoeden.
Ze graaiden wat cijfers bij elkaar, lieten wat sociaal-economische factoren weg. De verschillen tussen autochtonen en allochtonen bleken kleiner te worden, maar toch nog redelijk groot. De onderzoekers vermoeden daarom dat culturele factoren een rol spelen.
Dat roept dan de volgende vragen op:
– Is er ergens ook een onderzoek dat een verklaring geeft waarom 98,6 procent van de autochtonen en 95,5 procent van de allochtonen helemaal niet in de misdaadstatistieken voorkomt?
– De verschillen werden dus kleiner nadat een aantal sociaal-economische factoren weggelaten waren. Ofwel: andere factoren beleven over. Wat zouden de vermoedens zijn als je de statistieken alleen filtert op psychische gesteldheid? Of eetgewoontes, drankgebruik, of vrije tijdsbesteding?
Als de opinie zelf wordt onderzocht, wil dat ook wel eens tot opmerkelijke conclusies leiden. Twee onderzoekjes peilden de meningen over de verhoging van de aow-leeftijd. Zowel 21minuten.nl als het roemruchte Peil.nl (pdf!) van Maurice de Hond vonden dat een meerderheid tegen doorwerken tot je 67e is. Maurice de Hond peilde in opdracht van de SP. Agnes Kant concludeert nu dat CDA en PvdA kiezersbedrog plegen. Tijdens de verkiezingen zouden die partijen namelijk tegen de verhoging van de aow-leeftijd hebben gepleit.
Ook hier weer een paar vraagjes.
– Kan de SP zich nog herinneren hoe dat onderwerp tijdens de verkiezingscampagnes werd besproken door CDA en PvdA? Het CDA sloot het eerst niet uit en werd geattaqueerd door de PvdA. Waarop de PvdA door het CDA van loze verkiezingspraat werd beschuldigd en zich afvroeg hoed de PvdA de vergrijzing dan wel wilde bekostigen. Vervolgens kwam de PvdA toen met het idee belasting te heffen op de wat rijkere AOW'ers.
– Hoe zou de SP de vergrijzing dan wel bekostigen, als ze in een kabinet zou zitten?
– Is ook onderzocht of de mensen wel tegen langer doorwerken zijn, maar wellicht inzien dat er geen ontkomen aan is? Dat denken leden van de PCOB (Protestant Christelijke Ouderenbond) namelijk wel. Die vinden doorwerken prima, mits aan voorwaarden gebonden.
Tot slot nog een onderzoekje van het soort waar je zowel links- als rechtsom mee kan.
Italiaanse onderzoekers hebben het luisterend vermogen van discotheekgangers onder de loep genomen. Links en rechts wat geturfd en op basis daarvan durven de onderzoekers wel de verklaring af te geven dat de linkerhersenhelft actiever is bij benaderingsgedrag en de rechterhersenhelft meer betrokken is bij teruggetrokken en vermijdingsgedrag.
Eerst constateerden ze in een discotheek dat relatie veel mensen hun rechteroor aanboden als ze werden toegesproken. In een vervolgonderzoek werden de dansliefhebbers om een sigaret gevraagd. Degenen die dat in hun rechteroor werd getoeterd, bleken vrijgeviger te zijn dan degenen die links werden aangesproken.
Levert dat nog vragen op? Zeker wel.
– Is er een voorkeursoor in stille ruimten?
– Hoe zit dat met het rookverbod in Italiaanse discotheken?
Verder iemand nog vragen?
Jong verkeerd, oud misdaan?
In november 2007 ging er een schok door het land. “Explosieve groei aantal criminele bejaarden“, kopte, onder andere, Elsevier. Aanleiding was een documentaire van Zembla, met de even afschrikwekkende titel “Bejaarden op het dievenpad“.
Harm Brouwer, opperhoofd van het OM (Openbaar Ministerie) wilde snel een onderzoek naar bejaarden die het rechte pad niet langer konden volgen. In de Zembla-uitzending wist een hoogleraar Forensische Psychiatrie te vertellen dat de toename aan geriatrische criminaliteit, te verklaren valt uit de degeneratie van de hersenen.
Het is 9 april 2009 en het onderzoek is klaar. Meteen opgepakt door de pers die nu constateert dat het goed mis is op hoge leeftijd. “Een forse toename van het aantal criminele ouderen“, zegt de een. “Criminaliteit onder 65-plussers neemt snel toe“, zegt een ander.
Het OM stuurde het bericht de wereld in onder de vette kop: “OM-studie: seniorencriminaliteit is een bescheiden probleem“.
Waarschijnlijk dementeren journalisten en persvoorlichters van het OM in rap tempo. Want hoe kan het anders dat journalisten die vette kop over het hoofd hebben gezien? Evenals het zinnetje: “Het aandeel van de 65-plussers in de totale criminaliteit blijft gering“.
Het kan ook zijn dat de journalisten ernstig in verwarring zijn gebracht door de eerste regel van het OM-bericht: “Het aantal oudere verdachten is de laatste jaren fors gestegen“.
Ja, wat is het nou? Zuchten we onder een terreur van bejaarde bendes of zijn slechts een paar oudjes het spoor bijster?
De explosieve groei waar Elsevier het in 2007 over had blijkt 0,5 procent te bedragen. In 1996 bedroeg het aandeel van bejaarden op de totale score aan verdachten slechts 1,8 procent. Dat is tot 2007 gegroeid naar 2,3 procent. In elf jaar dus gemiddeld 0,045 procent per jaar gestegen.
Wie dat een forse en snelle toename noemt, moet zich toch eens op ouderdomskwaaltjes laten onderzoeken.
Hoewel? In het OM-onderzoek staat dat veroudering wel tot achteruitgang van een aantal cognitieve functies leidt, maar dat het emotionele domein een opvallend positief effect laat zien. Of, zoals het OM schrijft: “Het oudere brein is beter in staat tot zelfbeheersing dan het jongere. Dat zou als effect kunnen hebben dat senioren minder snel over de schreef gaan“.
Maar goed, er gaan dus wel iets meer ouderen in de fout. Moord en doodslag? Inbraken en zakkenrollerij? Nee, “uit het onderzoek blijkt dat de senioren van tegenwoordig maken zich in de eerste plaats schuldig aan verkeersdelicten, op afstand gevolgd door gewelds- en vermogensdelicten“, zo meldt het OM.
Conclusies? Vrees niet voor je oude dag. Er zal van alles anders zijn, maar je wordt niet zomaar een bejaarde crimineel. Vrees wel de pers die blijkbaar zondebokken te weinig heeft om de kolommen te vullen. Met een beetje dank aan het OM, die ook wel eens de aandacht wil afleiden van de criminaliteit die we dagelijks in voorgeschoteld krijgen.
Oranje kinderen
De waarde van oranje. Daar zal in deze tijden verschillend over worden gedacht en vooral met sport geassocieerd worden. Even de dagelijkse sores laten voor wat het is en je overgeven aan het plezier van een leuk potje voetbal.
Nu zijn er in de kleurensymboliek de meest uiteenlopende opvattingen over de waarde van oranje. Plezier wordt er mee geassocieerd, maar het kan net zo goed voor verdriet staan.
De treurige kanten van sportieve gebeurtenissen zou in augustus wel eens onder de aandacht gebracht kunnen worden. Een deense kunstenaar wil oranje als protestkleur wil bij de Olympische Spelen in China.
Maar goed, da's allemaal gedoe van volwassenen. Bij oranje en kinderen spelen heel andere zaken. De meeste mensen zullen onmiddellijk aan het nageslacht van de koninklijke familie denken. De één krijgt dan een vlaag van vertedering, een ander zal verzuchten dat het jammer is dat Rouvoet de oranje-selectie vooral in god's hand wil houden.
In Gelderland hebben ze oranje kinderen in een wel heel bijzonder daglicht gezet. Oranje kinderen zijn probleemkids of afkomstig uit een ongelukkig gezin. Met die vaststelling zullen niet blij zijn in het koninklijk huis.
De politie in Gelderland heeft een systeem ontwikkeld om zo vroeg mogelijk kinderen met criminele ambities in kaart te brengen. Dat systeem wordt nu landelijk ingevoerd en kan op een staatssubsidie van 270.000 euro rekenen.
Met het systeem wordt geregistreerd welke kinderen in aanraking met oom agent komt en welk probleemgedrag het vertoont. Die informatie wordt gelinkt aan de thuissituatie. Komen daar criminele broertjes of zusjes voor of zijn er andere problemen, dan heeft men genoeg gegevens om het kind een code te geven.
En dat wordt op een wel heel creatieve manier gedaan. Wit staat voor geen risico, geel is opkomend risico. Ben je oranje dan ben je dus een probleemkind. Rood is crimineel.
Codes zijn bedoeld om bepaalde zaken simpel en overzichtelijk te houden. Maar had men in dit geval niet wat beter kunnen nadenken? Los van wat er in de diverse theorieën over de symboliek van kleuren wordt vermeld, is hier sprake van een codering die sterk stigmatiserende trekjes heeft. Of mogen we nog blij zijn dat zwart niet in het kleurenspectrum van het registratiesysteem voorkomt?
Nou mag de koningin zich niet al te veel met de keuzes van het kabinet bemoeien, maar hopelijk voelt ze zich nu zo zeer in haar oranje waarde aangetast dat ze in deze kwestie stevig ingrijpt.