Categoriearchief: Diversen

Wegens drukte van de orde van de dag

Wegens drukte zal het vandaag niet tot een eigen artikeltje komen. Geen nood, want de artikelen van de vorige dagen heb je vast nog niet gelezen.

Wel een tweetal doorverwijzingen. Neem een kijkje op GeenCommentaar om de reacties te bekijken op Willem Drees beste crisismanager, het artikel dat hier eerder verscheen en nu als gastlog daar te zien is.

Verder is een bezoek aan motievan wantrouwen.nl de moeite waard. Zeer bijzondere motie van wantrouwen ingediend door David Rietveld. Het aantal ondersteuners groeit, wellicht kun je jouw goedkeuring daar aan toevoegen.

Tot slot nog een tip, die ik op Sargasso zag. Op de website Aan de voorzitter worden kamervragen beantwoord, zoals het ook had gekund. Zo zit je een kamerdebatje met een vete glimlach uit.

Wens ik ieder verder veel plezier met de orde van de dag.

Geef een reactie

Er is een collega doodgestoken

Er is een collega doodgestoken Vergeef me de pathetische titel van dit stuk. Maar het is het eerste wat ik dacht bij het bericht dat een medewerkster van een opvang voor dakloze jongeren is getroffen door een cliënt die door het lint ging. Als je zelf in die sector werkt, denk je al gauw aan een collega. En aan de momenten dat je zelf en eigen directe collega's door het oog van de naald zijn gekropen. Dat is een private en emotionele gedachte. Daar zal ik je niet verder mee lastig vallen. Wel een paar kanttekeningen.

1. Het incident gebeurde dus in de entourage van het daklozenwereldje. In dat wereldje is het aantal mensen met een fikse psychische stoornis behoorlijk toegenomen. Moeilijk om mee om te gaan en ze creëren vaak onvoorspelbare situaties. Het heeft ons werk een stuk zwaarder gemaakt, maar we leren elke dag bij en weten steeds beter door te dringen tot deze mensen. En hoewel we soms wel eens bang zijn, komt het zelden tot bedreigende situaties.

In die groep lopen een handjevol echt gevaarlijke mensen rond. Waarom ze rondlopen is me eigenlijk een raadsel. Bekend bij justitie en ggz. Maar de wet zit nu eenmaal zo in elkaar dat zonder overduidelijke aanleiding ze niet opgesloten kunnen worden. Die wet kan niet zomaar worden veranderd, want dat zou ook vervelende consequenties voor jou en mij kunnen hebben.

2. Ik ken de feiten niet en toch ga ik er vanuit dat de 21-jarige dader tot die kleine groep gestoorden hoort. Met wellicht een jeugdzorgverleden. De aansluiting tussen jeugdzorg en maatschappelijke opvang schiet tekort. Onder andere omdat het een wettelijk recht van een 18-jarige is op eigen benen te mogen staan. En omdat ieder het te druk heeft met de eigen toko's, komt het dus te vaak voor dat iemand die aan het eind van zijn jeugdzorgbegeleiding zit, niet of slecht wordt overgedragen aan de maatschappelijke opvang.

3. De instelling waar het incident gebeurde is een HKZ-gecertificeerde organisatie. Dat wil zeggen dat de toko aan allerlei kwaliteitseisen voldoet. Eén daarvan betreft de veiligheid van personeel.
Mijn eigen organisatie heeft ook zo'n certificaat gekregen. Ondanks de manco's die er nog zijn. Op papier is het geregeld, de praktijk voldoet er nog niet aan, ook op het gebied van de veiligheid. Ik hoop nu dat dit aspect in het onderzoek naar het incident goed wordt meegenomen en geopenbaard zal worden hoe dat bij de getroffen Amsterdamse opvang heeft gewerkt.

4. Uitgerekend op deze dag komt minister Rouvoet met 18 miljoen euro over de brug om ons nader in contact te brengen met de jeugd van tegenwoordig. Een “extra impuls” voor “verschillende vormen van vrijwillige inzet voor en door jongeren en gezinnen“.
Alle goede bedoelingen van de maatregel ten spijt, maar mijn treurigheid is daarmee wel compleet vandaag. Is dat het uiteindelijke resultaat van de eerste 100 dagen luisteren naar de praktijk? Is dat de uitkomst van de talloze dialogen met de professionals?

Je kunt mensen zoals die Amsterdamse dader veel beter aanpakken dan nu het geval is. Ook zonder inzet van drastische middelen als isoleercellen en zweedse banden. Dat kost wel meer personeel dat betere methodes leert gebruiken. Dat stelt eisen aan gebouwen omdat er in kleinere groepen met multidisciplinaire teams gewerkt moet worden.

Dat kost wel wat en het geld is maar beperkt beschikbaar. Het zal wel even duren voor vrijwilligers, ouders en de jeugd van tegenwoordig elkaar stukken beter begrijpen. Mag ik dan toch de hand ophouden voor wat extra geld om die mensen goed op te vangen die ondertussen de boot blijven missen?

Geef een reactie

Koers kabinet beter zichtbaar

Koers kabinet beter zichtbaar Minister Van der Laan gaat zijn beleid beter zichtbaar maken. Hij hoopt met zijn feiten een einde te kunnen maken aan het gezeur van Wilders. De uitslag van de Europese verkiezingen is voor de minister ook aanleiding de kiezers in te peperen wat het kabinet zo al presteert.

En da's heel wat, zo zei Balkenende aan de vooravond van Verantwoordingsdag. Het kabinet ligt voor 82% op koers. De Algemene Rekenkamer vroeg zich echter af of de premier dat wel waar kon maken, want er was ok dit jaar weer onvoldoende inzichtelijk gemaakt of met het uitgegeven geld de gestelde doelen wel zijn gehaald (zie ook eerdere artikelen op dit weblog, hier en ook hier).

Het kabinet doet wel vreselijk haar best het aan de burger uit te leggen. Op de website Verantwoordingsdag heeft het kabinet de resultaten voor u op een rij gezet. Verdeeld over groepen als Iedereen, Automobilisten en forenzen, Ouders, Jongeren, Vrijwilligers, Woningzoekenden, legt het kabinet aan de hand van 165 items uit, wat er is bereikt.

Lees je daar wat er onder “Inburgering en integratie” en “Bewoners van aandachtswijken” staat, dan mag minister Van der Laan inderdaad hard an de slag. Want veel staat daar niet vermeld. Afgaande op de tekst zijn er 12 resultaten bereikt of staan in de startblokken. Die laatsten horen dan wel bij de nog te realiseren doelen en dat zijn er een stuk of elf. Zo is een resultaat dat Rijk en gemeenten een charter hebben opgesteld, waarin afspraken staan hoe wijkactieplannen worden uitgevoerd.
Wie meer wil weten kan doorlinken naar het dossier Wijkenaanpak om er achter te komen dat minister Van der Laan 30 miljoen euro gaat verdelen voor leefbaarheid in de wijken. Wat er precies mee is bereikt gaat de minister dus de komende tijd duidelijk maken.

Wie andere items op de website doorneemt, zal regelmatig zien dat het kabinet het ook haar wensen als een resultaat benoemt. Onder het onderwerp “Leraren” zit de link over Voortgezet onderwijs en mbo verborgen. Daar lezen we bij het item voorkomen vroegtijdig schoolverlaten: Via allerlei maatregelen en projecten wil het kabinet vroegtijdig schoolverlaten voorkomen. Hiervoor is in 2008 extra geld uitgegeven. In het voortgezet onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs verlieten in 2002 nog 71.000 kinderen school zonder een diploma. Het kabinet wil dit aantal halveren.
Geen resultaat nog. Dat lijkt voor het hele onderwijs wel het geval. Alle items op een rij gezet en gekeken naar wat het kabinet er over meldt, is onderwijs het enige gebied waar wel heel weinig is gescoord.

Een quickscan van de “resultaten voor u”, laat zien dat het kabinet vindt dat bij 63% van de genoemde items positief resultaat is behaald.
In deze excelsheet heb ik die gecategoriseerd als “Gestelde doelen gehaald en concrete start projecten”. Onder dat laatste vallen zaken als “afspraken gemaakt” of “wetsvoorstel naar de Kamer gestuurd”. Het kabinet ziet dat zelf als klinkend resultaat.

Het betekent wel dat de doelen nog gehaald moeten worden en dus valt een deel van deze 1e categorie onder de tweede categorie: “Nog te halen doelen en voorbereidingen”. Hier valt alles onder wat nog helemaal of gedeeltelijk niet is gehaald en een aantal ambities waar het kabinet nog werk van moet maken, maar in afwachting is van onderzoeken of gewoon nog niet aan toe is gekomen.

Het kabinet is tevreden. Minister Van der Laan gaat glashelder maken wat er is bereikt. Hopelijk volgens zijn collega's ook. Maar, om het kabinet tegemoet te komen en niet alleen gezeur over het beleid te storten, kunnen we natuurlijk zelf ook eens melden wat het kabinet voor ons heeft bereikt.

Daarom de hamvraag aan de lezers: wat heeft het kabinet voor u concreet gedaan? En deze keer alleen de positieve voorbeelden!

Geef een reactie

Afslanken op de fiets

Afslanken op de fiets Een klein berichtje over een klein fabriekje dat nog kleiner moet worden omdat de vorig jaar in dienst getreden CEO zijn 'Change for Growth' realiseert. Groeien door te krimpen. Een bedrijfseconomisch foefje, dat menig werknemer zijn baan heeft gekost. De groei realiseer je bijvoorbeeld door bedrijven over te nemen, de krimp door meteen een paar man te ontslaan.

Het Barneveldse bedrijfje De Woerd, producent van fietsonderdelen is de klos. Bij bedrijven die last hebben van de kredietcrisis, lijkt het afstoten van personeel onafwendbaar. Zo gaat het slecht met de auto-industrie en dan vallen er ook klappen in de toeleverende bedrijven.
In de fietsenmakerij is dat echter niet het geval. Sterker nog, die sector lijkt helemaal geen last te hebben van de economische tegenwind. Dus waarom zouden bedrijven die onderdelen leveren, dan gesaneerd moeten worden? Misschien omdat de fietsfabrikant al jaren steeds meer onderdelen uit lage lonen landen betrekt?

De werknemers en de vakbonden zien blijkbaar in dat daar niet tegen te concurreren valt en maken zich alleen nog hard voor een goede ontslagregeling. Ook al is het Barneveldse bedrijfje goed voor een omzet van 6 miljoen euro en hebben de aandeelhouders vorig jaar nog een leuke dividenduitkering gekregen.

Nou gaat het slechts om 38 werknemers. Daar gaan de werkloosheidstatistieken niet dramatisch van omhoog. Ik kan me voorstellen dat de overheid zich er niet druk over maakt. Die heeft de handen al vol aan het redden van sectoren die wel last hebben van de crisis.
De vraag of de bekende economische processen aan verandering toe zijn, zou niet alleen gesteld moeten worden als de crisis aan de deur klopt.

De overheid zou zich er ook stevig mee kunnen bemoeien als goed draaiende bedrijven personeel op straat zet. Het moet geen automatisme worden dat na overname er toch ontslagen vallen. Tenzij er een heel dringende reden voor is, maar dat zou een bedrijf dan eerst moeten aantonen bij minister Donner. Die doet al moeilijk bij noodlijdende bedrijven die werktijdverkorting aan vragen. Mag-ie nu dwars gaan liggen om ontslag te voorkomen.

Geef een reactie

Bos brandt Balkenende af.

Bos brandt Balkenende af Niet alleen een gebrekkige moraal, ook een gebrekkig toezicht en een weinig solide regelgeving, maakt van een eerzaam bankier een graaiende boef. Met die stelling corrigeert Wouter Bos de opvattingen van Jan-Peter Balkenende, die in het NRC de gelegenheid kreeg zijn visie op de kredietcrisis weer te geven.

Het NRC herinnert er nog eens aan dat de MP bankiers met de verkeerde menselijke waarden, verantwoordelijk houdt voor de crisis. Niet de markt faalde, maar de mens.
In het tv-programma Binnenhof zegt Bos nu: “Dat schiet qua analyse tekort. Een inbreker komt niet alleen een huis binnen omdat hij het verschil niet weet tussen goed en kwaad. Het scheelt als er politie op straat is en goed hang- en sluitwerk op de deur zit“, aldus het NRC (zie quotes onder aan dit artikel).

Ben benieuwd of Balkenende zijn boekhouder nog terug gaat fluiten. Vorig jaar hekelde Balkenende de openlijk geventileerde voorkeur van Bos voor Obama, toen nog kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het lijkt me voor een premier niet wenselijk dat zijn ministers zijn analytisch vermogen publiekelijk aan de kaak stellen.

Als Balkenende Bos nu weer een uitbrander geeft, komen we aan het 19e binnenbrandje op het Binnenhof. Vorig jaar oktober telden we hier al elf broeierige zaakjes binnen de coalitie (zie verkiezing Binnenbrand van het jaar). Eigenlijk waren dat er 12, omdat ik de Obama-kwestie helemaal over het hoofd had gezien. Het artikel was nog geen week oud of er konden alweer vier wrijvingen toegevoegd worden (zie de uitslag).
Tellen we het interne gerommel over de JSF, begin dit jaar erbij en nu de lucifer waarmee Bos Balkenende's analyse afbrandt, komt de teller op 19 binnenbrandjes te staan. Een gemiddelde van 8,2 per jaar.

Het kabinet sneuvelt niet, het brandt langzaam op. Nog tot 2011 te gaan, als het voor die tijd niet tot as vergaan is.

Geef een reactie

In het rijk der lichten

In het rijk der lichten

In de duisterheid die de waan van de dag soms is, schittert vaak genoeg een licht die de donkere poel doet flonkeren. Een waanzinnig cliché en of daar enige waarheid in zit, mag een ieder zelf beoordelen.

Het zou misschien van toepassing kunnen zijn op René Magritte. In bijna elke biografie (zie hier de engelse wikipedia, die uitgebreider is dan de nederlandse), wordt verwezen naar de zelfmoord van zijn moeder. Wat Magritte toen op 15-jarige leeftijd heeft beleefd, zou in tal van zijn werken terug te zien zijn.

Bijvoorbeeld in zijn schilderij Het rijk der lichten. De blauwe wolkenhemel, die er toch zonnig uitziet, verlicht blijkbaar niet de duisternis beneden, waar slechts een schamel schijnsel van een straatlantaarn het enige glimpje is. Waar de een daarin Magritte's kijk op het aardse bestaan in ziet, meent een ander dat hij België met een paar kwaststreken heeft samengevat.

Maar de surrealist Magritte is toch meer bekend om werken, die bij menigeen een glimlach provoceren. Dat is misschien ook Magritte's bedoeling geweest.
In 1946 schreef hij mee aan het manifest “Surrealisme en plein soleil” (Surrealisme in de volle zon). Een reactie op het Surrealistisch Manifest van André Breton en kornuiten. Door Magritte te zwaar op de hand en veel te dramatisch bevonden. Tegen de “schreeuw van de geest die tegen zichzelf keert en vastbesloten is om haar ketenen te verbreken, ook al moet dit gebeuren met behulp van materiële hamers!“, van Breton en zijn maten, wilde Magritte de lichtheid van vreugde en plezier stellen.
Het leverde hem hoon op van de serieuze surrealisten en Magritte hield zijn zonnige kijk ook maar kort vol. Tussen 1943 en 1947 maakte hij meer impressionistisch getinte doeken, licht als lucht en zon. om later toch ook meer dramatischer werken te maken. Zoals het hierboven afgebeelde Rijk der lichten, uit 1954.

België eert hem nu eindelijk met een museum. In het huis waar hij 24 jaren heeft gewoond, is gisteren, 20 mei, het Magritte Museum geopend door koning Albert en zijn eega Paola. Bijna het complete oeuvre bij elkaar. En dat mag toch een lichtende aanwinst heten.
Het museum is dan officieel geopend, het blijft voor het publiek dicht tot 2 juni. Pas dan gaat het regulier open, al mag het volk erop 30 mei ook een dagje gratis in. Niet gezeurd, het museum is er en Brussel ligt dicht genoeg in de buurt om er eens een bezoek te brengen (alhier de openingstijden).

Of België nu met recht het rijk der lichten kan worden genoemd? Zeker wel. De koninklijke opening gaf aanleiding voor twee reacties in Belgische kranten, die minstens zo vrolijk stemmen als sommige van Magritte's werken.

In De Standaard staat onder aan het artikel deze comment: “Albert en Paola in een museum, definitie van surrealisme, of een practical joke?”

In Het Laatste Nieuws wijst een zuiderbuur op de verstrekkende culturele waarde van een koningshuis: “Al goed dat we nog een koning hebben om een museum te openen. Anders bleef het misschien dicht“.

Die lichtjes geef ik maar even door.

Geef een reactie

Juryrapport verantwoordingsdag

Juryrapport verantwoordingsdag Het kabinet moet zoveel verantwoording afleggen, dat het een mirakel is dat het nog aan werken toekomt. Behalve in de vele spoeddebatjes en de begrotingsdebatten, moet het kabinet ook eenmaal per jaar een tussentijdse verantwoording afgeven. Dat vond vorige week plaats en Balkenende en Bos deelden mee dat het eigenlijk best wel goed ging.

In tegenstelling tot vorig jaar, toen de Algemene Rekenkamer de vloer aanveegde met de resultaten en transparantie van het beleid, zit het kabinet nu met 82 procent van de gestelde doelen op de goede weg. Vorig jaar was dat nog maar 44 procent. Bovendien was de haalbaarheid van de gestelde doelen deze keer voor bijna de volle 100 procent te meten. Vorig jaar wist de het kabinet slechts de helft van de voortgang inzichtelijk te maken.
Aldus Balkenende's verantwoording. Hij meende het oordeel van de Algemene Rekenkamer dus met gerust hart tegemoet te kunnen zien. En wat zegt de Algemene Rekenkamer nu?

Om te beginnen is de Rijksrekening goedgekeurd, ondanks de kanttekening dat de 23 miljard euro die is gespendeerd aan de kredietcrisis als onrechtmatig is bestempeld. Het betreft hier de uitgaven om Fortis overeind te houden.
Officieel had daar eerst uitvoerig met het parlement over gedebatteerd moeten worden. Daar was geen tijd voor, zo stelde het kabinet destijds, haast was geboden bij om grotere ongelukken te voorkomen. De Tweede Kamer nam daarmee genoegen en dus volstaat de Algemene Rekenkamer met een kanttekening.
Waarmee de Algemene Rekenkamer eigenlijk zegt: als de Tweede Kamer niet op haar strepen staat, wie zijn wij dan om de boel af te keuren?

Het kabinet zal het worst zijn. De Tweede Kamer wordt wel vaker niet serieus genomen (late beantwoording kamervragen, opzij schuiven wensen van het parlement) en van de kritiek van de Rekenkamer trekt men zich ook bar weinig aan.
Zo concludeert de Rekenkamer dat er vorig jaar voldeed slechts één ministerieel jaarverslag niet aan de eisen. Nu zijn dat er vier.
De bedrijfsvoering gaat maar matig vooruit. Vorig jaar telde men 57 onvolkomenheden, nu nog 54. Bepaald geen vooruitgang waar het kabinet trots op kan zijn.

Wat positiever is de Rekenkamer over de beschikbaarheid van beleidsinformatie. De ministers stellen steeds meer informatie beschikbaar. Dan echter relativeert de Rekenkamer het compliment onmiddellijk, door te stellen dat die informatie te vaak weinig bruikbaar is. “Ondanks deze overwegend positieve trend, vragen we toch aandacht voor het feit dat ministers in hun begrotingen en jaarverslagen steeds vaker uitleggen dat de realisatie van algemene en/of operationele doelstellingen niet kan worden toegelicht“, zegt de Algemene Rekenkamer.

Kortom: de trotse veren waar het kabinet zich vorige week mee tooide, kunnen weer de verkleedkast in tot volgend jaar.

Wie de verslagen van alle rijksonderdelen wil napluizen kan op de website van de Algemene Rekenkamer hier doorlinken naar de diverse resultaten.

Geef een reactie

Het Opvoeddebat

Het Opvoeddebat Minister Rouvoet is er wel over uit: opvoeders zijn niet alleen de ouders. Leerkrachten, kinderopvangers en sportcoaches zijn ook opvoeders. Vandaag, de Internationale Dag van het Gezin, startte hij het Opvoeddebat. De spelregels voor dat debat zijn simpel: “Een opvoeddebat brengt ouders, maar ook andere opvoeders zoals leraren, begeleiders op een kinderopvang en sportcoaches, binnen gemeenten met elkaar in contact“. En natuurlijk “met begrip en respect voor ieders rol en verantwoordelijkheid“.

De bedoeling is de diverse opvoeders van elkaar horen hoe je kinderen een evenwichtige opvoeding kunt geven. Opvoeden doe je niet zomaar, opvoeden kun je leren.
Hoewel dat debat al eeuwenlang wordt gevoerd op verjaardagsborrels in families, op ouderavonden in de scholen en in pedagogische geschriften, meent de toezichthouder voor Jeugd en Gezin, dat we er nog lang niet over zijn uitgepraat.

Dat zal best, maar waar gaat het over? Willen we ideale opvoeders of willen we ideale kinderen?
Het ideale kind bestaat niet. Niet als product van opvoeding. Vertel een kind dat-ie niet met zijn tengels aan de verhitte oven moet zitten en de een neemt het voor kennisgeving aan en gaat weer braaf achter zijn pc'tje zitten, een ander denkt: je kunt me meer vertellen en brandt zijn vingers. Meteen een fikse blaar en janken natuurlijk. Welk kind is hier het ideale kind?

De ideale opvoeder dan. Bestaat die wel? De ene waarschuwende ouder zal de braverik toeroepen: wat ben je toch een lieverd, de ouder van het aangebrande kind zal zeggen: zie je wel, dat komt er nou van. Welke ouder is hier de ideale ouder?
Zeker, er zijn meer opties. De ouder die een kind bij de hand neemt en dicht genoeg naar de oven leidt om het kind de warmte te laten voelen. Of de ouder die, na de waarschuwing, een oogje in het zeil houdt en de bengel net op tijd bij de oven wegsleurt.

Het probleem met kinderen is: het zijn net mensen. Leidt ze in verzoeking en de een gaat er volledig in op, een ander zal zich er vanaf keren. Zal een ouder die cum laude is afgestudeerd als neuroloog, psycholoog, pedagoog en gedragswetenschapper, de ideale opvoeder zijn?
Of moeten ouders hun kroost maar afstaan aan een instelling waar een heel team van professionals de opvoeding ter hand neemt?

Rouvoet laat ongediplomeerde opvoeders, de ouders, debatteren met professionals en hoopt er het beste van. Mooi, een goed gesprek is nooit weg. Maar de problemen waar opvoeders mee te maken hebben, neem je daar niet mee weg.
Een overheid die in de gaten houdt of er nog wel wordt opgevoed, moet de opvoeders wel de gelegenheid geven voldoende hun taak uit te kunnen voeren. Bijvoorbeeld door ouders voldoende inkomen te garanderen, zodat hun kinderen “maatschappelijk actief” kunnen zijn. De meeste ouders redden dat wel, maar volgens het SCP groeien zo'n 350.000 kinderen op onder de armoedegrens en voor hen zit er een sportclub of vioolles niet in.
En de professionele opvoeders moeten natuurlijk hun werk in alle rust kunnen doen, bijgestaan door voldoende collega's en met ruim voldoende middelen in niet al te grote scholen.

Is dan een goede opvoeding gegarandeerd? Nee, maar het helpt wel mee. Voorkom je dan wel falende ouders of probleemjeugd? Ook niet. Wat wel een verbetering kan zijn, is dat je opvoeders (ouders, leerkrachten, sportcoaches en Rouvoet zelf) leert ook hun fouten toe te geven. Kinderen zijn kwetsbaar, maar ze voelen zich wellicht minder rottig als ze zien dat volwassenen dat ook kunnen zijn.

Wat zeker zal helpen, is de jeugd van tegenwoordig niet tot nationale ramp te verklaren, waar een compleet ministerie voor moet worden ingezet. De meeste kinderen die wat rottigheid uithalen, groeien op tot redelijk goede burgers. En verder doet de bevolkingsgroei haar werk wel. Het aantal kinderen daalt fors, meldt het NRC. Dus mag je verwachten dat het aantal probleemkinderen ook daalt.

Eén probleem groeit misschien. Over een aantal jaren zullen er zoveel meer ouderen dan kinderen zijn, dat er teveel opvoeders zijn. Daar ben je als minderjarige minderheid mooi klaar mee.

Geef een reactie

Nederlanders vrolijk volk

Nederlanders vrolijk volk

Na de diepe zucht, komt de bevrijdende lach. Zo verging het Hare Majesteit. Zo vergat het ook haar volk. Het onderzoeksburo Intomart gfk heeft de relativiteitszin van de Nederlanders doorgelicht. Met welk wapen relativeer je de waan van de dag? Met humor natuurlijk. En Intomart zag dat humor hoog scoort bij een volk dat stelselmatig gezeur en geklaag wordt verweten.

Uit het humoronderzoek (pdf!) blijkt dat humor erg belangrijk wordt gevonden. Na gezondheid en familieleven, voor economische zekerheid en een goed seksleven, staat humor op de derde plaats.

Nederlanders waarderen hun eigen gevoel voor humor met een gemiddelde voldoende (7,1). Grappige noot: liberalen en hoger opgeleiden waarderen hun eigen humorgevoel beter dan andere mensen. Trek daar uw enige conclusies maar uit.

Intomart zocht ook uit welke humor het beste in de smaak valt. Top drie: droge humor, de woordgrap en de subtiel grappige opmerking. In chagrijnigheid kan de Nederlander soms grof en bot zijn, als er gelachen moet worden kiest men meer voor de spitsvondigheid en subtiliteit.

Grappen maken met of over anderen wordt het laagst gewaardeerd. Dat gegeven staat haaks op het lijstje onderwerpen dat hoog scoort. Op de 1e plaats: politici. Verder scoren belgenmoppen ook nog steeds goed. Zijn politici en Belgen dan geen anderen?

Van alle Nederlandse grappenmakers scoort cabaretier Najib Amhali als kampioen van de lach. Herman Finkers doet het ook heel aardig en ook Hans Teeuwen telt nog mee. Drie heel verschillende narren. Blijkbaar hecht de Nederlander aan grote diversiteit in de humor.

Humor moet op de eerste plaats de gezelligheid dienen, vinden de meeste Nederlanders. Dat voelen de meeste cabaretiers goed aan. Venijnig humor, kritische steken, geëngageerde grappen zie en hoor je nauwelijks meer in het Nederlandse cabaret.
Da's jammer, zo blijft er voor de zaken die wat minder goed gaan in de samenleving, alleen dat notoire geklaag over. Wat relativering zou best op zijn plaats zijn en natuurlijk het liefst met humor.

Geef een reactie

Eenzaam en gevaarlijk

Eenzaam en gevaarlijk Terwijl in Europa de Dag van de Arbeid werd benut om massaal te protesteren tegen de crisis, werd in Nederland de dag gebruikt om, in het kader van de rouwverwerking, enige duiding te geven aan de crisis die op koninginnedag plaatsvond.

Dat varieert van de blunder van de geautomatiseerde nieuwsverwerker van Google, die een deel van dat nieuws in de rubriek Entertainment plaatste. Tot een uitstekend stuk van Thomas van Aalten op Sargasso.
Hij wijst op de toename aan eenlingen die tot verschrikkelijke acties in staat blijken. De nihilistische exhibitionisten, zoals hij dat noemt.

Nu de dader “een van ons” blijkt te zijn is er officieel geen sprake van terreur. Ook al lijkt het er sterk op dat meneer een zelfmoord-terrorist was. Toegegeven: da's speculatie en we zullen nooit te weten zullen komen wat de man precies heeft gedreven.

Maar stel dat hij een mislukte eenling was. Dan rijzen er twee vragen:
1. Hoeveel “lonley losers” moet je hebben voor er sprake is van een groep waarvan terroristische dreiging uitgaat?
2. Hoe gevaarlijk is eenzaamheid?

Zegt u het maar.

Geef een reactie