Categoriearchief: Diversen

Kinderen in bewaring

KinderopvangDe tijd dat kinderopvang een a-sociaal zootje was, is lang vervlogen. Geen malafide matressen meer, die hun bijverdiensten belangrijker vonden dan het welzijn van de kindertjes. Geen hobbyzaaltjes meer waar de gegoede burgerij de kinderen van de a-socialen opvingen en naar beste vermogen de peuters verzorgden. Geen experimentele crèches meer, waar uitgevogeld werd hoe de onmaatschappelijheid van vermeende hufterige gezinnen bestreden kon worden, door kinderen de taal eens fatsoenlijk te leren.
De kinderbewaarplaats is geëvolueerd naar de huidige kinderopvang.

Met de Wet Kinderopvang, van kracht sinds 2005, moet het in bewaring geven van kinderen niet meer alleen afhankelijk zijn van particuliere initiatieven, die maar wat aanrommelden. Eisen aan kwaliteit en regelingen voor de btaalbaarheid moeten het mogelijk maken dat iedere ouder met gerust hart zijn kind in bewaring kan geven. De wet regelt gezamenlijke verantwoordelijkheid, die ouders, werkgevers en overheid hebben om werk en zorg voor de kinderen te combineren.

En werkt het? Nauwelijks. In 2006 werd een kleine 20 procent van het kroost toevertrouwd aan de formele kinderopvang (zie CBS). Opa's en oma's scoorden aanmerkelijk beter. Dat zal heus niet alleen aan de vergoeding liggen die zij tegenwoordig kunnen krijgen.
Veel waarschijnlijker is dat opa's en oma's geen wachtlijsten kennen, flexibelere openingstijden hebben en de opvoedingsmethoden bij de bekende familiaire waarden en normen zullen liggen.

Maar nog waarschijnlijker is, dat ouders hun schaamte zo binnen de familie houden. Want aardig wat ouders, zo'n 61 procent, zit toch regelmatig met een schuldgevoel opgezadeld. De opvatting dat je wel een heel harteloze ouder bent als je je kind op de crèche doet is nog weidverbreid. Wie voor kinderen kiest, moet er ook voor kiezen er zelf voor te zorgen.
De smartlap van Willy Alberti zit goed in het volksgeheugen gegrift: Niemand laat zijn eigen kind alleen.

Heeft de kinderopvang wel een toekomst? Mochten de voorspellingen van het CBS, aangaande de leeftijsopbouw van de bevolking kloppen, dan kan de formele kinderopvang over een jaar of vijf wel op slot. Het aantal kinderen zal beduidend afnemen, de vergrijzing neemt toe. Kortom, die kleine schare kinderen kunnen wel bij alle opa's en oma's worden gestald.

Maar wie vangt die paar kinderen op als ook die opa's en oma's aan het werk moeten blijven? Zo denkt men immers de financiële problemen van de vergrijzing voor een deel op te lossen? Ik zie het al voor me: de kinderopvang is staks alleen nog in handen van ouderen die de 70 zijn gepasseerd.

Als de trends aan gedachten die de laatste kabinetten ventileerden, ook de komende tien jaar gemeengoed zullen blijven, dan zul je nog zien dat bejaardenzorg en kinderopvang worden gecombineerd.
Iedereen in de werkzame leeftijd tussen 18 en 70 zal aan de slag moeten en zullen hun kinderen en kleinkinderen toch echt in bewaring moeten geven. De kinderopvang gratis maken is geen optie, nooit geweest ook. Goedkoper kan wel door zorg te combineren.
Pedagogisch ook een uitstekende optie, want kinderen kun je zo al vroeg leren respect voor ouderdom te hebben en een handje te helpen bij het voeren van de maaltijd, het opruimen van de incontinentieluiers en het fixeren van te beweeglijke oudjes.

De kinderopvang zal nooit meer de bewaarplaats zijn die het honderd jaar geleden was. Het zal de opslagplaats voor de alleroudsten worden, waar kinderarbeid een opvoedkundige taak zal zijn.

Geef een reactie

Van harte verantwoordelijkheid

VVD

Groot feest bij de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. De club heeft er 60 jaar over gedaan om van 160 jaar liberalisme wat te maken en, zoals dat gaat als je ouder en wijzer wordt, men heeft erkend dat het er hopeloos voorstaat met het liberale gedachtengoed. Geen probleem. Mark Rutte gaat de hele liberale filosofie eventjes herschrijven en zal nog dit jaar met een fonkelnieuwe beginselverklaring komen.

Mooi kado aan de jarige. Ik weet niet hoe dat bij u gaat, maar ook ik heb steeds meer moeite een orgineel kado te verzinnen bij mensen die ouder worden. Meestal kom ik met niks beters dan een of andere tegoedbon. Voor spulletjes bij een warenhuis, of voor een museumbezoek of het theater.

De jarige VVD heeft nu dus ook wat tegoed van Mark Rutte. Orgineler kado kon ook hij dus niet verzinnen. Mark is ook maar een mens.

Hij kondigt wel een revolutionaire koerswijziging aan, want zo zei hij: De twee kernwaarden van het liberalisme, vrijheid én verantwoordelijkheid, zullen leidend zijn bij het opstellen van de nieuwe Beginselverklaring.

De VVD zal dan VVV moeten gaan heten. De kernwaarde democratie wordt immers vervangen door verantwoordelijkheid. Hopelijk verwart de kiezer de partij straks niet met het alom bekende buro voor toerisme. Straks krijgt Rutte nog vreselijk op zijn donder van heer Bolk, die vreest dat Mark het liberalisme naar de knoppen bollen helpt.

Maar Mark heeft goed nagedacht. Hij weet waar hij steun moet halen. Zijn grote voorganger Thorbecke had immers de katholieken gepaaid met de scheiding van kerk en staat, hetgeen destijds inhield dat de overheid uitoefening van het geloof niet zou dwarsbomen. Dat is Rutte ook niet van plan en belooft, in een poging ontevreden CDA-kiezers binnen te halen, dat de VVD zich zal blijven plaatsen op de grondslag der verworvenheden der christelijke beschaving. Ja, als je 60 bent kun je terugvallen op quotes van professor Oud, mede-oprichter van de huidige VVD. De feestgangers verkneukelen zich nu al op de leegloop van het CDA.

Verder kan Rutte op de steun van zijn partijvoorzitter blijven rekenen, die ook twee kadootjes had te melden. Atzo Nicolaï wordt voorzitter van het Nationaal Historisch Museum. Het museum staat er nog niet, maar als Nicolaï aan de inrichting gaat beginnen, kan hij Mark vast terzijde staan met leuke historische herinneringen aan wat liberalisme nou eigenlijk ook al weer was.

Het tweede kadootje is meer strategisch van aard. Rutte krijgt een burgemeester in Den Haag. Jozias van Aartsen, die in zijn eerste met leugentje niet is gestikt (zie weblog Verbal Jam), zal ongetwijfeld de huidige verkeersellende in Den Haag zo weten te manipuleren dat Balkenende en ander concurrenten van Rutte, de weg hopeloos kwijt raken.

De weg naar het Torentje lijkt dus al geplaveid. Vrijheid en verantwoordelijkheid worden de nieuwe liberale kernwaarden en nou nog alleen beslissen of het een volkspartij zal blijven of niet. Bolkenstein ziet de V van volkspartij liever vervangen door de E van elitair. Zal je zien dat de VVD straks Balkenende nog rechts inhaalt, want Atzo Nicolaï ontdekt natuurlijk ook de VOC. Het nieuwe logo voor neo-liberaal nederland: Verantwoordelijkheid Onder genot van een glas Cognac.

Je zou van armoe bijna het idee van GroenLinks en D66 om een nieuwe sociaal-liberale partij (zie Sargasso) te vormen serieus gaan nemen, want van VVD naar VOC, da's geen goed idee.

Geef een reactie

Geheugen onder invloed

VergeetachtigheidDe invloed van televisie op jongeren kan, volgens sommigen, kwalijke gevolgen hebben. Als dat al zo is, dan gaat dat probleem nog veel groter worden door de vergrijzing.
Tot nu toe wordt aangenomen dat de vergrijzing maar twee grote problemen met zich mee gaat brengen: geld en vergeetachtigheid. Over de financiering van de grijze golf is het laatste woord nog niet gesproken en echte, effectieve maatregelen blijven vooralsnog uit. De vergeetachtigheid wordt echter breed aangepakt. Van zelftestjes tot spreekuren, tot tips om je geheugen operationeel te houden.

En wetenschappers zijn driftig op zoek hoe met electronische neurostimulatie het geheugen kan worden verbeterd. Chipje inbouwen en ineens herinner je je alles weer.
Maar nu duikt er een alarmerend voorbeeld van neurosimulatie op. U leest het goed: geen sTimulatie maar simulatie. Scheelt een letter, de t van televisie.
In Almelo is gebleken dat het geheugen van een 81-jarige vrouw prima in orde was. Het bleek vol te zitten met televisiebeelden, waar ze gebruik van maakte bij het zoeken naar een parkeerplek. De vrouw, al sinds haar jeugd liefhebber van crimi's en ander gewelddadig spul, zag in de stadsjungle van Almelo een lege plek. De snelste weg er naar toe bleek een trap en ze aarzelde niet.
Net als in de film stuurde ze haar auto de trap af.

Om de vitaliteit van de grijze generatie hoeven we ons dus geen zorgen te maken. Over de vergeetachtigheid ook niet. Maar het wordt wel de hoogste tijd nader te onderzoeken welke invloed televisie op ouderen kan hebben.
Het is leuk dat het geheugen wordt opgepimpt, maar wat heb je daar aan als het louter uit film- en televisiebeelden bestaat? Straks dendert de hele grijze golf de trappen af en wordt winkelen in het stadscentrum wel een erg risicovolle bezigheid.

Nou moeten we niet meteen alle spannende scenes willen verbieden. Ook zulke scenes vallen onder de vrijheid van meningsuiting en expressie. Wellicht kan, in de traditie van het huidig kabinetsbeleid, elke avontuurlijke actie voorzien worden van een waarschuwend onderschrift. “U wilt zelf eens de trap af rijden? Dat gaat u € 8500,- kosten plus verlies van uw rijbewijs en auto.” Zo is het ook afgelopen met die mevrouw in Almelo. Ze kreeg een fikse boete, mag de wegsleepkosten van het wrak betalen en het vehikel ziet ze niet meer terug, evenals haar rijvaardigheidsbewijs.

Zo'n maatregel willen de meeste mensen ook niet. Een leuke film verpesten met de schoolmeesterachtige overheidsbemoeienis is uit den boze.
Maar ja, je moet toch wat? Als we bepaalde televisiebeelden niet wensen te verbieden, misschien moeten we dan een goed werkend geheugen in de ban doen. Want laten we eerlijk zijn, hoe goed het geheugen ook is, het heeft tot nu toe niet geholpen de wereld veiliger te maken.
Misschien zit dat geheugen wel vreselijk in de weg. Af en toe de boel geheel wissen en blanco en onbevangen naar de situatie om je heen kijken, levert misschien meer op dan een met overbekende beelden beladen geheugen.
Of zit een mens nu eenmaal zo in elkaar dat alleen de meest spectaculaire en spraakmakende beelden blijven hangen?

Geef een reactie

In de hemel is geen bier

MonnikenbierHet gaat goed met het christelijk deel der natie. Met slechts 49 zetels in de 2e Kamer en ruim 123.000 leden in hun politieke partijen, sturen ze, blakend van zelfvertrouwen, dit land aan met hun normen en waarden. Vreemd dat ze zich zo sterk voelen want hun niet-christelijke collega's zijn goed voor 101 zetels in de Kamer, gesteund door ruim 178.000 leden. Hetgeen een geflatteerd cijfer is want de PVV en Verdonk hebben geen leden (zie website DNPP).

Maar goed, zeer zelfverzekerd roert men de trom. Zo is men er van overtuigd dat de jeugd veel te veel drinkt. De 2e Kamer is het daar grotendeels mee eens en wil een goede aanpak, om te voorkomen dat straks heel jong nederland in coma ligt. Het kabinet wil het aan de lokale bestuurders zelf overlaten waar men de leeftijdsgrens trekt om alcoholconsumptie toe te staan. De 2e Kamer vindt dat een lafhartige opstelling en eiste een landelijke richtlijn.

En nu willen twee CDA-kamerleden dat de prijs van bier tijdens het carnaval nader wordt onderzocht.
Dat carnaval is, naar goed christelijk-katholieke tradities, een drankfestijn die zijn weerga niet kent. Na het vasten, om berouw van alle zonden te doen, spoelt men de laatste restjes kwaad weg met tonnen bier. Men neemt tijdens het aardse leven alvast een voorschot op het hiernamaals, want hoe zeker men ook is, blijkbaar zijn er ernstige twijfels over de horecavoorzieningen in de hemel.

De hemel? Voor de niet-kenners: dat is de permanent comateuze toestand die intreedt als u uw laatste adem uitblaast. De CDA-kamerleden willen dat het indrinken voor die glorieuze periode voor iedereen bereikbaar blijft en balen als een stekker dat de gezamenlijke bierproducenten juist met carnaval de prijzen verhogen. Dat vinden zij ongehoorde prijsafspraken en nu eist het CDA dat de kartelwaakhond NMa dat eens tot op de bodem uitzoekt.

Dat overal in het land vele burgers, inclusief de jonkies, op zelf bepaalde tijden een drankgelag houden, dient bestreden te worden, maar het alcoholische festijn der katholieken moet natuurlijk beschermd worden.
Ik meen me te herinneren dat Balkenende meermalen dit land geroemd heeft om haar nuchterheid. Binnen eigen gelederen wordt blijkbaar verschillend gedacht over de manieren waarop je die nuchterheid kan afdwingen.
Prijsverhogingen van bier horen daar niet bij. Want stel je toch eens voor: nog even en het carnaval wordt zo duur dat de lol er af is. Nuchter de hemel in, het CDA moet er niet aan denken.

Geef een reactie

Aardappeljaar

AardappeletersNu uitgerekend is dat we in 2008 zo'n € 13,- per maand minder kunnen uitgeven, moet toch echt even gekeken worden hoe we dat gat van drie euro per week kunnen opvangen. Aan de oorzaken van deze armoedeval kunnen we niet zo gek veel doen.
Op de inflatie heeft een simpele burger weinig invloed, maar met de stijgende prijzen van voedsel en benzine valt creatief om te gaan. Zo kan je bijvoorbeeld in plaats van drie keer per week naar de supermarkt, slechts 1x en dan wel een paar mud aardappelen inslaan.

Jawel, de oplossing lag al vanaf 1 januari voor de hand. De VN heeft namelijk 2008 gebombardeerd tot het jaar van de aardappel en die eigenheimer heeft ongekende mogelijkheden!
Een knol met aardig wat voedingswaarde en een hoger rendnement op landbouwgronden dan andere groenten. Dat hebben ze in armere landen inmiddels ook door. China en India groeien als kool met hun aardappelproductie.
Het is wel een wat arbeidsintensievere teelt, maar dat is in die landen geen probleem. Genoeg betaalbare krachten voorradig die met hun handen in de klei willen werken.

Het is eigenlijk raar gegaan met de aardappel. De van oorsprong zuid-amerikaanse knol, was tot de negentiger jaren vooral populair in Europa, Amerika en Rusland. Maar daarna steeg wereldwijd de vraag en productie snel en produceren zuid-amerikaanse, afrikaanse en aziatische landen 159 miljoen ton meer aardappels dan de industrielanden.

De kunst is wel een fraai ogend bintje te kweken, want er zijn consumenten die van een lelijke pieper absoluut geen pap lusten. Of een vlekje wordt aangezien voor Jezus en dat is natuurlijk niet te vreten.

Behalve gezond eten en terugdringing van armoede en honger, blijken eigenheimer en bintje meer talenten te hebben. En dan hebben we het niet over de huishoudelijke kwaliteiten alleen. Het is natuurlijk mooi dat je ketelsteen uit de fluitketel kan verwijderen door aardappelschillen mee te koken, brakke soep er mee kan opwaarderen of je open haard-schoorsteen er mee schoon kan branden. Veel aardiger is dat je er een hele aardappelfabriek van energie mee kan voorzien.

De aardappel staat natuurlijk ook op de lijst van biobrandstoffen. Er valt ethanol en waterstof van te maken. Je hebt wel erg veel aardappels nodig voor een beetje brandstof, maar zelfs al eten we alles op, de achtergebleven schillen bieden toch mogelijkheden voor een goedkopere en schonere energielevering.

En wat te denken van plastic? Van het zetmeel kan een afbreekbaar kunststofje worden gemaakt. Zowel de zak waar je aardappels in zaten als de plastic tas van de supermarkt kan terug de natuur in. En de patat natuurlijk opdienen op een afbreekbaar bordje. Scheelt afwas, dus ook energie. Gemaakt van natuurlijke stof, breekt het ook tot natuurlijke stof af.

Van stof tot stof. De aardappel heeft religieuze allure. Nu wil niet iedereen meteen in de heer, maar kom, eet eens een aardappeltje meer. Goed voor je huishoudbudget, goed voor je gezondheid, goed voor het miieu en goed voor de ontwikkelingslanden. Bestaat er ergens een eigenheimer die daar wat aan kan afdoen?

Geef een reactie

Twee jaar!

weblog twee jaarVandaag een klein feestje hier. Codes, keuzes en maakbaarheid bestaat nu twee jaar.
Twee jaar is niks. Ik kan me nog goed herinneren dat, toen ik zelf twee jaar werd, die verjaardag volledig aan me voorbijging, laat staan dat ik in 1954 al plannen had om te gaan bloggen. Kwestie van nog onvolgroeide hersens, die volgens mij nog steeds niet tot volle wasdom zijn gekomen.

Maar goed, twee jaar is jong. Nou zijn er weblogs die binnen die tijd al afsterven, maar hier is het nog een levendige boel.

Even een stukje feestrede: dankzij een paar zeer ondersteunende momenten van de grotere weblogs Sargasso en GeenCommentaar had dit blog nog wel bestaan, maar niet zo kunnen groeien als nu het geval is. Wat trouwens ook te danken is aan al die andere weblogs die links naar dit gebeuren op hun site hebben geplaatst.
En het groeiend aantal bezoekers was evenzeer stimulerend. Ik moet zeggen dat het me soms verbaast dat er ook lezers zijn die bijna dagelijks hier op bezoek komen. Bij de start was de verwachting dat alleen een kleine kring van bekenden tot de vaste lezers zouden horen. Dat is dus heel anders uitgepakt en een aansporing om het blog verder te ontwikkelen.
Alle reaguurders ook bedankt. Tenslotte is dit weblog ook bedoeld om allerlei zaken eens uit te spitten en zonder reacties leidt dat spitwerk nergens toe.
Tot zover de feestrede.

Twee jaar is ook geen reden om een aanval van nostalgie te krijgen. Hoewel de blik voorwaarts is gericht, ga ik, lui geworden van de toch wat feestelijke stemming, nog even deze korte geschiedenis langs.

Over twee projecten ben ik zelf erg vrolijk. Om te beginnen natuurlijk de deze week lopende verkiezing voor de Donkey Shocking Award. Als je nog niet hebt gestemd: tot zondagavond 23.00 u. Kan dat nog hier rechts. De stand op dit moment: Midas Dekker op de 1e plaats, Ronald Plasterk en Neelie Kroes staan 2e, op de hielen gevolgd door Frits van Oostrom. Zegt helemaal niks, want in twee dagen tijd is de volgorde al een paar keer veranderd. Het Donkey Shocking-project wordt dit jaar voortgezet, nu hopelijk met genomineerden die door de lezers worden voorgedragen.

Vorig jaar was er dan “Goden, geuzen en gaanbaarhein“. Mijn “zomergasten”-project op het oude blog, waar andere webloggers van Sargasso, hetkanWel, Stroomopwaarts, Opa Buiswater, David Rietveld, Kielzog, Ouweherder en eveneens bijzondere gasten als Melle de Boer (Smutfish), Elly (GGD-voorlichtster) en Maja Vervoort (psychologe) 15 dagen lang de inhoud van dit weblog hebben opgewaardeerd. Dankzij die gasten was het een boeiende tijd en daarom valt er dit jaar een “wintergasten”-project te verwachten.

Tot slot de feestbijlage. Met daarin het eerste en laatste artikel van elke vaste rubriek.

Natuurlijk de eerste Code, waarin de mahsro-code werd gepresenteerd, die tot mijn stomme verbazing een jaar later diverse kranten haalde, waarin werd beweerd dat die term gemeengoed is geworden in de it-wereld. Nou ja, met dank aan de journalist die de term serieus heeft genomen, zullen we maar zeggen. De laatste Code ging over een wel zeer bekende gedragscode.

De eerste Keuze was een beetje obligaat gefilosofeer, de laatste ging over merkwaardige keuzes rond goede doelen.

De eerste Maakbaarheid was evenzeer filosofie van de kouwe grond, de laatste ging over de maakbaarheid als iedale film.

De overige rubrieken mag u zelf doorsnuffelen. Maar niet zonder eerst nog even de eerste en de laatste uit de serie Opmerkelijke gesprekken te lezen. Want webloggen is voor mij vooral opmerkelijke gesprekken voeren. Ik hoop dat nog jaren met jullie te kunnen doen.

Geef een reactie

Hersens bieden hoop

Hersens hoopEr ontbreekt eigenlijk een ding aan de Donkey Shocking Award. Hoe kunnen goed bedoelende plannenmakers nou wel rekening houden met de obstakels die hun kans van slagen in de weg staan?

Zoals eerder gezegd: ik weet het niet. Maar recente ontdekkingen in de wetenschap bieden hoop. Of beter gezegd: onze hersens bieden hoop.

We gingen er tot nu toe van uit dat onze hersens al vanaf 26-jarige leeftijd flink aan het degenereren slaan. Vanaf die tijd valt er niet zo veel meer te verwachten van onze intelligentie. Dat zou, volgens de psycholoog Lars Larsen (Universiteit Aalborg, Denemarken) onjuist zijn. Onze hersencellen mogen dan wel afnemen, de kunstjes die de hersens beheersen blijven in tact en worden in sommige gevallen zelfs beter.

Wiskunde kan nog tot op hoge leeftijd prima worden bedreven en onze verbale capaciteiten nemen zelfs toe met het klimmen der jaren. Volgens de deense psycholoog beheersen ouderen complexe taalvaardigheden juist veel beter dan jongeren, omdat ze meer ervaring hebben met het oplossen van sociale en praktische problemen.

Dat is dus de hoop voor alle shocking donkeys. Komt tijd, komt raad. Gewoon door blijven denken en ergens zal het dubbeltje vallen. En dat zou dus ook kunnen betekenen dat die peperdure vergrijzing dik wordt terugverdiend door de oplossingen die de ervaren senioren op gaan hoesten. Stom dat ik dat niet eerder heb ingezien. De slogan dat de jeugd de toekomst heeft, moet zo gelezen worden dat 'toekomst' de oude dag betekent.

De deense onderzoeker remt eventueel enthousiasme over een glorievolle grijze generatie meteen af door er ook op te wijzen dat onze intellectuele groei toch een keer ophoudt. Maar we kunnen dat proces uitstellen door (waar heb ik dat eerder gehoord?) gezond te eten, veel te bewegen en onnodige stress te vermijden.

Nou heb ik net mijn hersens een flinke dosis vitamine C toegediend, heb een kwartiertje lopen headbangen en vervolgens mijn hoofd te ruste gelegd, maar waar blijven die geniale invallen nou?

Geef een reactie

Lokale loopbanen

Wethouders vertrokkenHet is een rommeltje in het lokale bestuur. Mensen komen, mensen gaan, maar weinig wethouders behouden hun baan. Het is blijkbaar een enerverende klus om deel te nemen aan gemeentelijk bestuur, want in 2007 is het aantal opgestapte wethouders meer dan verdubbeld. Een onderzoek onder alle 443 gemeenten wijst uit dat er 131 wethouders zijn vertrokken.
Burgemeesters doen het beter. Slecht zes moesten om een of andere reden opstappen.

Ruim de helft (77) van de wethouders kon opkrassen na een politiek conflict. Dertien zochten het hogerop en werden burgemeester en voor een stuk of zeventien was het ambt te zwaar en gingen weg om hun gezondheid te sparen.
Er wordt kennelijk snel ruzie gemaakt binnen gemeentelijke coalities. Er is slechts één geval bekend van misbruik waarbij een wethouder mocht blijven zitten, terwijl-ie wel het gemeentelijk fietsenhok voor privé-doeleinden annexeerde. Maar ja, da's Nijmegen. In Buren zou dat anders afgelopen zijn alwaar een wethouder van de Protestants Christelijke Groepering zijn biezen kon pakken wegens een buitenechtelijke affaire met een Burense ambtenaar.

De rest van de wethouders sneuvelden vooral in de strijd van partijbelangen die binnen coalities en gemeenteraden speelden. Soms loopt die strijd zo hoog op, dat een paar wethouders er genoeg van hebben en vrijwillig heengaan. Van twee wethouders (in Gorinchem en Twenterand) is bekend dat ze niet zo goed konden leven met het dualisme en een agressiever wordend debattoontje.

Heftig beroep dus, wethouder. De doorstroom is zo groot dat het interessant wordt de vacatures in de gaten te houden. Wie politieke ambities heeft kan eerst in eigen gemeente beginnen. De eerste stap op weg naar het Binnenhof, als parlementariër (1 wethouder), of staatssecretaris (2). Wie andere politieke gebieden prefereert kan naar de provincie (1) of het europees parlement (2).
Iemand interesse?

Geef een reactie

't Is even wennen…

… zo'n nieuwjaar. De naam bekt nog niet lekker, wat heel goed kan komen omdat de smaak van oliebollenvet en verschraald bier in de weg zit.
Alles is ineens anders. Zo op het eerste gezicht zie je niet veel verschil met gisteren, maar dat kan natuurlijk ook komen door de rook van vuurwerk dat in je ogen is achtergebleven of een doorwaakte nacht alle gevoel voor realtiteit even op zijn kop lijkt te zetten.
Maar alles is wel anders. De zon is net iets vroeger opgekomen en jawel, er liggen, net als vorige nieuwjaarsdag, miljoenen stukjes rood papier op de straten. Maar wie goed kijkt ziet dat ze deze keer net even iets anders liggen.
Het rituele televisieprogramma met skischansspringen (kreeg dat woord gisteravond net niet voor elkaar met Scrabble) en weense walsen is ook nauwelijks waarneembaar anders. De sprongen lijken net iets korter, maar de walsen gaan dan weer net ietsjes sneller. Alsof het aloude orkest van het nieuwe jaar beseft dat 2008 ook een jaartje ouder betekent en we op moeten schieten, want ja, er is nog zoveel te doen.
Zoveel, daar ga ik dan maar eens aan beginnen, want het is alweer bijna kerst. Wat vliegt zo'n jaar om. Da's dan wel hetzelfde als vorig jaar.
Beste lezers, een goeie start gewenst!

Geef een reactie

Dieren dichter bij burger

Ree in de stadWat politici nog maar matig lukt, krijgen dieren veel beter voor elkaar. De kloof tussen dier en mens wordt steeds smaller. Je kan wel zeggen dat 2007 wat dat betreft een zeer geslaagd jaar is geweest. De absolute topper was natuurlijk Bokito, maar ook andere beesten hebben bergen werk verzet. Zo gaat dat in de natuur. Waar fraaie politieke plannen nog tekort schieten om de burger dichter bij de natuur te brengen, komt de natuur dan zelf wel naar “de mensen” toe.
En dan gaat het niet om bekende exemplaren die een stadhuis kaalvreten of het pittoreske Urk teisteren, nee, steeds exotischer dieren komen tot ons. Nu ik toch in de ban van lijstjes ben geraakt: hier zijn de diertjes van 2007.

1. Papegaaien hebben schijt aan haagse ambtenaren.
2. Innig kontakt tussen aap en vrouw, de topper van het jaar.
3. Vos heeft lol in bebouwde kom van Ede.
4. In Voorburg zijn ze verbaasd dat een ree ook kan loslopen.
5. Niet alleen de steden, ook de dorpen zijn in trek.
6. Dieren zoeken ook de politieke hoofdstad op.
7. Is jouw achtertuin ook al eens bezocht?
8. Damherten drijven reeën richting burgers.
9. De wolf zoekt grenzen op.
10. Een kijkje in een Nijmeegse achtertuin.

Je ziet het: vooral vossen en everzwijnen gaven de toon aan.
Er zijn uiteenlopende redenen waarom we meer dieren in het vizier krijgen. Een warmer klimaat is niet alleen gunstig voor de genoemde papegaaien, maar andere vogels en tal van insecten krijgen meer kans.
Wat de zwijnen en herten betreft is de overpopulatie vaak een reden dat de beesten het dichter bij de burger zoeken.
Maar de mens zelf haalt ook rare streken uit. Nieuwsgierig naar al wat groeit en bloeit, menen sommigen het dierenvolkje patat aan te moeten bieden, om het contact tussen mens en dier te verbeteren. Daar moet je vreselijk mee oppassen, want voor je het weet krijgen de dieren de smaak te pakken en staan ze naast je in McDonalds, zoals in Amerika de coyotes de weg naar het fastfood al hebben gevonden.
Er zijn al voorspellingen gedaan dat 2008 warmer wordt dan 2007. Als dat zo is dan mogen we verwachten dat het everzwijn nu huizen met goede airco's gaat bezoeken. Zal de reiger worden verdreven door de flamingo? Gaat de kolibri hier op zoek naar Balkenende's zoet? Of zal, omdat het klimaat in nederland daar af en toe last van heeft, de gifslang massaal oprukken?
Durf jij te voorspellen welke dieren dichter bij de burger komen te staan?

Geef een reactie