Eigen vermogen gemeenten – Epiloog

Eigen vermogen gemeenten - Epiloog

Normaal gesproken zou, in deze tijd van het jaar, het nieuws vol staan van vallende blaadjes op het spoor. Veroorzaakt vierkante wielen en iedereen is ongerust dat gansch het raderwerk stil komt te staan door een jaarlijks terugkerend natuurverschijnsel.

Nu banken vallen en zelfs lokale overheden blaadjes verliezen, hoor je over het spooronderhoud weinig meer.
Omdat ook dit weblog aardig wat aandacht heeft besteed aan lokale overheden die wellicht het spoor bijster zijn, meen ik dat u recht heeft op een laatste update.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft de huidige stand van zaken gepresenteerd aan de 2e Kamer. Staatssecretaris Bijleveld deelde mee dat het allemaal wel meeviel. Ze telde 1 gemeenten en 1 provincie minder dan in dit artikel stond vermeld en kwam 11,6 miljoen lager uit aan kwetsbare spaargelden. Mijn overzicht, die in dit artikel was verwerkt, is nu aangevuld met het Bijleveld-lijstje (zie deze excelsheet).

De ramp is te overzien, aldus de staatssecretaris. Tja, dat krijg je, als je 1 provincie weglaat, die zelf meedeelde 5 miljoen in gevaar te zien.

Is de meevaller soms aan de herfst te danken?
Zou er in een roerige herfst door storm en wateroverlast een ramp op grote schaal hebben plaatsgevonden, dan kan het enige dagen tot zelfs weken duren voor een volledig overzicht van slachtoffers en schade kan worden opgemaakt. Hoe goed we ook alles rapporteren en bijhouden, het zal iedereen duidelijk zijn dat in de chaos rond een ramp, een week te weinig is voor alles is geteld.

Zou Binnenlandse Zaken daarom de opaven van alle 443 gemeenten, 12 provincies en 27 waterschappen nog niet compleet hebben?
Ik wil de “ramp” moet groter maken dan-ie is, liever niet, maar het lijkt een beetje vreemd dat zo weinig lokale overheden geavontureerd hebben op IJslandse, Amerikaanse en Duitse banken.
Maar goed in de regio midden en zuid was het wel herfstvakantie. Het kan dus goed zijn dat de verantwoordelijke financiële ambtenaren en wethouders onbereikbaar waren, omdat ze met hun gezin even weg waren. In dat geval heeft de herfst ook hier een goede voortgang geblokkeerd.

Er waren wel degelijk veel meer gemeenten actief met hun spaargelden. In het nieuws van de afgelopen week vonden een aantal gemeenten het noodzakelijk persberichten uit te sturen om te melden hoe ze net op tijd hun geld weer hadden terug gehaald. Als alles zo meevalt, had BZK daar ook wel een lijstje van kunnen maken. Enerzijds om de omvang van avontuurlijk eigen vermogen volledig te krijgen, anderzijds om te laten zien welke ambtenaren en wethouders net op tijd hun verstand terug gevonden hadden.

Dat slechts bijna 4 procent van de lokale overheden zich gek heeft laten maken door ongelooflijke renteprecentages, lijkt mij onwaarschijnlijk. Mocht dat wel waar blijken te zijn, dan kunnen we trots zijn op die roemruchte hollandse nuchterheid?

Gemeentelijke armoede dag

Gemeentelijke armoede dag Gemeenten doen veel goede zaken. Echt wel. Wie deze week het idee heeft gekregen dat gemeenten vooral geld verspillen in de rat-race van vermogensvermeerdering, heeft het goed mis. Vandaag doen door heel het land tal van gemeenten mee aan de WAD. Het wat? Nee, W.A.D., de Wereld Armoededag.

Sommige gemeenten hebben zich benoemd tot Millennium Gemeente. Dat wil zeggen dat ze zich inspannen voor uitbanning van extreme armoede, voor onderwijs voor alle kinderen en een duurzaam leefmilieu (Millenniumdoelen 1, 2 en 7). De gemeente Utrecht mag het startschot geven met een winkelwagentjesrace. De lege karretjes moeten de armoede symboliseren. Men hoopt op veel publiek en daarmee het Guiness Book of Records te halen. Dat staat natuurlijk veel leuker dan opgenomen te zijn in een lijstje van kredietcrisisslachtoffers.

Het is vooral veel symboliek. De gemeente Leek hangt de Millennium Gemeentevlag uit. Maar, het moet gezegd, heel concreet trekt men ook de buikriem aan. Financieel is de gemeente kwetsbaar en dus komt er een vacaturestop en wordt er gekort op uitgaven voor het openbaar groen en wegen.

Een rondje door het nieuws van de afgelopen dagen leert dat gemeenten oog hebben voor de armoedebestrijding binnen de eigen grenzen. Een selectie.

Burgers delen mee in een meevaller bij de gemeente Geldermalsen. Daar wordt de ozb (onroerendzaakbelasting) met 1 procent minder verhoogd dan was gepland. De gemeente Mill en Sint-Hubert pakt dat voortvarender aan en ziet helemaal af van een verhoging van de ozb.
In de gemeente Druten gaat een gezin volgend jaar 20 euro per jaar minder betalen voor de blauwe afvalzak, zo deelde men mee bij de presentatie van de begroting voor 2009 en de gemeente Binnenmaas pakt de speelarmoede aan en geeft extra geld voor speelattributen 12- en18-jarigen.

Sociale armoe wordt bestreden in Lonneker, waar de gemeente met een half miljoen euro het Dorpsplein gaat herinrichten tot een heus verblijfsplein.
De verarming van de zorg wordt in de
gemeente Hulst een halt toegeroepen door een mantelzorgcompliment van € 250,- aan mantelzorgers te geven.

Echte armoe. Zullen we dat hier ooit kennen?
Alle gemeenten mogen dit jaar, namens de toekomstige burgemeester van Rotterdam, 50 euro geven aan huishoudens met een inkomen tot 120% van het sociaal minimum. Bijna één miljoen huishoudens leeft van zo'n minimum.
Gemeente Oldenzaal doet er een schepje van vijf mille extra bovenop. Daarmee moeten kinderen uit gezinnen met een minimuminkomen gemakkelijker lid te worden van een sport- of culturele vereniging.

En zijn er ook nog gemeente die de boodschap van de Wereldarmoede Dag goed hebben begrepen?

Jawel, de gemeente Groningen houdt noodopvang voor asielzoekers open, tegen de zin van staatssecretaris Nebahat Albayrak. De noodopvang volgend jaar dicht moeten, maar de Groningers vinden het niet deugen om mensen die wegens medische of juridische redenen het land niet kunnen verlaten, de straat op te schoppen.
Bussum stuurt 18.000 euro naar een project in Gambia. Het gaat om een tuinbouwcoöperatie, waarin veertig vrouwen deelnemen, die groenten en kruiden verbouwen voor eigen gebruik en verkoop. Men hoopt zo een grotere onafhankelijkheid en zelfstandigheid te bevorderen.

Maar de gemeente die echt door heeft hoe je armoe de wereld uit helpt is Renkum. Het gemeentebestuur aldaar legt zich er bij neer dat het aantal inwoners de komende jaren flink gaat dalen. Kijk, geen dure campagnes om de bevolking te vermeerderen, maar pas op de plaats.
Slow grow. Dat zal toch uiteindelijk echt zoden aan de dijk zetten.

Eigen vermogen gemeenten (2 en slot – de meningen, oplossingen, maatregelen)

Eigen vermogen gemeenten verdampt Een waterschap, 3 provincies en 16 gemeenten vormen (tot nu toe) het selecte gezelschapje aan lokale overheden die gezamenlijk in de rats zitten over 237,4 miljoen euro's verspreid over IJslandse en Amerikaanse banken die roemloos ten onder gaan (zie ook deel 1, voor de details en deze excelsheet).

Het nieuws leidde de afgelopen dagen de aandacht af van het onbekend aantal particuliere spaarders die ook slachtoffer dreigen te worden van overmoedige buitenlandse banken. Jan, Piet en Klaas halen de kranten niet om hun onzekere spaartegoeden publiek te maken.

De meningen:
Variërend van “tja, kan gebeuren” tot “schandalig”, is de leidende teneur dat veel mensen zich afvragen hoe dit toch kon gebeuren.

Het had niet mogen gebeuren, vinden velen. Want, zo zegt Luigi van Leeuwen, voormalig hoogleraar openbare financiën der lagere overheden aan de Universiteit van Tilburg en voormalig burgemeester van Zoetermeer, gemeenten hadden kunnen weten dat de IJslandse spaarrekeningen risicovol waren. Lees altijd de kleine lettertjes. “Strapatsen buiten het bekende patroon zijn niet verstandig”, aldus van Leeuwen in het NRC.
Ondertussen blijven gemeenten
op zoek naar banken met de hoogste rente.

Een andere professor, Arnold Heertje, zegt in
het AD dat “gemeenteambtenaren niet over grote geldbedragen mogen beslissen. De falende ambtenaren moeten ontslagen worden en de wethouders moeten aftreden”.

De oplossingen:
Heertje doelt op een zelfde oplossing, als
de PvdA voorstelde. Voor dit soort financiële avonturen moeten kleine gemeenten toestemming krijgen van een toezichthouder.
Een andere oplossing: de Zalm-norm voor bankieren. GroenLinks lijkt het meer eens te zijn met een voorstel van Wouter Bos, dat neerkomt op een idee van
voormalig geldminister Gerrit Zalm, die vind dat lagere overheden alleen bij de Nederlandse Staat mogen bankieren.

Zelf, ondeskundige leek, zie ik graag een grotere zeggenschap van de burgers bij dit soort zaken (zie
dit artikel). Een gemeente zou eerst een referendum moeten houden, alvorens 12 miljoen op een of andere bank weg te zetten. En een veel actiever gebruik van het participerend budget (burgerbudget) kan voorkomen dat lokale overheden teveel geld over houden en dan speculatieve neigingen krijgen. Het Rijk zou ook eerst het volk moeten raadplegen, om goedkeuring te vragen voor eventuele reddingsoperaties.

De maatregelen:
Uiteraard wil iedereen maatregelen. Over laten waaien, uithuilen en opnieuw beginnen is geen optie.

Het kabinet is vooralsnog niet van plan de lokale overheden te redden, hoewel ze een gesprek niet uit de weg wil. Ze zoeken het zelf maar uit. Dat vindt ook het grootste deel van de lezers hier.
De uitslag van de poll bij
deel 1: 87% vindt dat de gemeenten het zelf moeten oplossen, 8% meent dat het Rijk garant moet staan voor zijn gemeente en 5 % vindt dat de burgers mee moeten betalen.
Zelf meen ik dat de lokale overheden het inderdaad zelf op moeten lossen. Het eigen vermogen en
de stille reserves zijn groot genoeg om dit debacle te overleven, zonder dat huidige voorzieningen en toekomstige plannen gevaar lopen.

Het is dan ook goed dat de provincie Noord-Holland het initiatief heeft genomen de gedupeerde handen ineens te slaan om gezamenlijk uit de malaise te komen.

Verder zou, op niet al te lange termijn, een grondig onderzoek naar de gehele gang van zaken wel op zijn plaats zijn. De VNG en lokale wethouders menen dat de DNB (De Nederlandsche Bank) tekort is geschoten in informatieverstrekking over de IJslandse banken.
Bovendien zou ook wel eens gespit kunnen worden naar de motieven van het kabinet om niet de helpende hand te bieden. Immers, in het regeerakkoord was vastgelegd dat de eigen vermogens van provincies in vier jaar tijd met 800 miljoen euro
afgeroomd moet worden. Kortom, de rol van de centrale overheid verdient nadere beschouwing, lijkt mij.


De toekomst:
Burgers, bedrijven en overheden onttrekken behoorlijk wat geld aan de dagelijkse roulatie, door het weg te zetten als spaargeld en te beleggen in aandelen. Het idee was dat rente en winsten het spaargeld en de waarde van aandelen zouden vermeerderen en dat zou dan weer goed voor de dagelijkse economie. En al die reserves zijn een buffer voor onverwachte tegenvallers.

Nu wordt echter duidelijk dat het niet om het stimuleren van de dagelijkse gang van zaken te gaan, maar om vermeerdering van ieders eigen vermogen. Een groeiend getal op de bankafschriften bleek belangrijker dan de groeiende saldi te besteden aan tal van noden en behoeften. Sterker nog: reserves werden zo stil gehouden dat velen het wel accepteerden dat er op sommige van die behoeften bezuinigd kon worden. Hebzucht en angst (risico-dekking) zijn de leidende motieven.

Worden de woekeraars en angsthazen nu dan definitief de tempels uitgegooid? Het zal wel aan de vallende herfstblaadjes liggen, maar daar ben ik pessimistisch over. Een diepgaande herbezinning over de rol van geld zie ik er ook niet van komen.

De geschiedenis leert één ding: bloeiende rijken en economieën komen en gaan. De cyclus van rijzen en ineenstorten lijkt wel een natuurwet. De tijd lijkt nu wel weer rijp om een keuze te maken tussen het geloven in die natuurwet of de alternatieven serieus te overwegen.
Alternatieven als
krimp in plaats van groei, ons consumentengedrag veranderen of meedenken op forums die uitzoeken of een wereld zonder geld mogelijk is.

Maar vooral onze eigen inbreng en verantwoordelijkheid opeisen. Want als de boel dan toch in elkaar moet storten, waarom dat overlaten aan financiële experts? Ik wil best vier jaar minister van financiën zijn of met een paar bekenden de Nederlandsche Bank runnen.

Wat ook kan, is onze aandacht houden bij geldkwesties die we nu misschien uit het oog dreigen te verliezen. Zoals de gemeente Leek. Terwijl de 14 collega's van Leek de vlag halfstok hebben hangen, gaat morgen in Leek de vlag ten top om de aandacht aan een andere kredietkwestie te vestigen.

Gezond geld

Appeltje voor de dorst An apple a day, keeps the doctor away. En een appeltje voor de dorst is goed voor een gezonde oude dag.

Een spin-off effect van de kredietcrisis kan zijn dat over een aantal jaren het CBS met nieuwe cijfers moet komen.
Vandaag berichtte
het CBS namelijk, dat ouderen met een hoog inkomen een stuk gezonder zijn dan arme oudjes. Wie voor de oude dag heeft gespaard in IJsland, heeft dus een potentieel gezondheidsrisico.

De relatie tussen inkomen en gezondheid is moeilijk in alle zuiverheid vast te stellen. Het CBS kwam eind 2007 met een statistiekje waaruit bleek dat mensen met een hoog inkomen, minder naar het ziekenhuis gaan. Of die mensen dan ook gezonder zijn, is daarmee niet bewezen. Iemand die net zin topbonus heeft geïncasseerd, heeft wellicht genoeg geld voor een privé-arts en gaat daarom minder naar het ziekenhuis.

En een ander onderzoek wees uit dat mensen met een laag inkomen zelf vinden dat ze ongezonder zijn. Eén van de gehanteerde argumenten was dat men te weinig geld heeft om dure, verse groenten en fruit te kopen. Hetgeen tegengesproken werd door het Voedingscentrum, die stelde dat er ook voor weinig geld gezond eten is te kopen.

Vast staat wel dat armere mensen doorgaans vaker ziek zijn. Maar of dat wat met inkomen te maken heeft? In arme landen, waar geld en eten nauwelijks voor het oprapen liggen, kun je daar wel iets bij voorstellen.
In rijkere landen blijkt het veel vaker met ongezonde leefgewoonten verband te houden. Om dat te lijf te gaan wil het Voedingscentrum de snackbar weren uit arme wijken.

Maar goed, stel dat er wel een direct verband is tussen inkomen en gezondheid, dan zullen de cijfers van het CBS er dus anders uitzien over een aantal jaren.
Oorzaken? Mensen die spaargeld zijn kwijtgeraakt en onvoldoende in staat zullen het gat te vullen als gevolg van bezuinigingen op de AOW en in de kredietcrisis verdampte pensioengelden.

Aller ogen zijn gericht op Kwatta

Aller ogen zijn gericht op Kwatta

Het wordt een spannende dag vandaag. Aller ogen zijn gericht op Kwatta. Een aantal mensen tuurt de hemel af, vol verwachting van de komst van buitenaardsen die ons wel even zullen channelen. Daarna zal het beter gaan met ons.
Andere turen hoopvol naar de beursberichten. Vooral benieuwd wat de aandelen Fortis zullen doen. Men verwacht dat het beter zal gaan.

Kwatta, een koloniaal chocolaatje, bestaat al lang niet meer. Door financieel wanbeleid ten onder gegaan en uiteindelijk aan de Belgen verkocht.
UFO's met reddende engelen zijn echter de wereld niet uit te krijgen, evenals de handel in gebakken lucht. Die handel leeft weer op nu afgelopen weekend regeringen ferm bereid bleken de kredietmalaise met veel geld aan te willen pakken.

Kunt u er nog chocola van maken? Er is blijkbaar geld en dan heb je nog geld. Geld waar de dagelijkse boodschappen van burgers, overheden en banken mee betaald moet worden. En geld waar je geld mee kan maken. Spaargeld, aandelen en de inleg in lotto's, bingo's en gokmachines.
Met spaargeld en aandelen kopen wordt geld, tijdelijk, ontrokken aan het dagelijks verkeer. Zou niet erg moeten zijn, want dat geld komt dik terug. Dachten veel mensen. Kwestie van vertrouwen.

In 2003 verloren velen het vertrouwen in goede doelen organisaties. Die bleken miljoenen verloren te hebben op de beurs. Het leidde er toe dat het aantal donaties en schenkingen sterk terug liep. De goedgeefse burger reageerde onmiddellijk en sprak daarmee zijn afkeuring uit over gespeculeer met zijn gulle gift.

De overheid, rijk, provincie of gemeente, zijn geen particuliere goede doelen. De donaties (belastingen) zijn verplicht. Om de vier jaar mag de burger duidelijk maken of hij vindt dat de donaties goed besteed zijn. Acuut terugtrekken van de donaties kan niet.
Heeft de burger nog andere middelen om zijn stem te verheffen als er plotselinge veranderingen zijn? Op dit moment niet. En daarom zijn ook in de kredietkwestie aller ogen gericht op Kwatta. Laat Wouter Bos er maar chocola van maken. Dat doet-ie heel aardig, volgens sommige recensies.

De lessen die er nu worden geleerd zijn divers. Tijd voor een ander soort economie, roept een deel der natie. Het waait wel weer over, menen optimisten. Sterkere controle en regulering, zeggen zij die in maakbaarheid geloven.

Nu het Rijk met grote sommen geld de financiële sector overeind wil houden, nu blijkt dat lokale overheden met hele bakken geld hebben gespeculeerd, is het wat vreemd dat menig burger gelaten de schouders ophaalt in plaats van een actieve rol op te eisen als aandeelhouder in die overheid.

Zou een gemeente niet eerst een referendum moeten houden, alvorens 12 miljoen op een of ander bank weg te zetten?
Zou het Rijk niet eerst het volk moeten raadplegen, alvorens vast te stellen met welke plannen en met hoeveel geld er reddingsoperaties van start mogen?

Of zou een deel van de verplichte donaties anders besteed moeten worden, zodat het niet eens de kans krijgt naar dubieuze banken te verdwijnen? Ter herinnering: de burger zou elk jaar op het belastingformulier de mogelijkheid moeten hebben om doelen aan te wijzen voor een x-percentage van zijn donatie. En gemeenten zouden het “burgerbudget” actief kunnen hanteren. Elk jaar mogen burgers doelen aanwijzen voor een deel der gemeentelijke inkomsten.

(Zie ook verwante artikelen op dit blog. Eigen vermogen gemeenten verdampt, Ontwaakt aandeelhouders der aarde, Staatsdeelneming en sponsoring, Malaise in de polder)

Eigen vermogen gemeenten verdampt

Eigen vermogen gemeenten verdampt Inmiddels is bekend dat niet alleen particulieren, maar ook lagere overheden geld hebben staan bij de omgevallen IJslandse Icesave-bank. Zeker twaalf gemeenten hebben voor 58 miljoen euro bij buitenlandse banken staan.

(Zie ook de updates onderaan het artikel en vul de poll in – laatste update: 15 okt. 18.30 u.)

In Asten had men 1 miljoen weg gezet bij Icesave, in Zundert en Goes is het aantal euro's nog onbekend, maar het gaat om miljoenen.In Zeeland is het helemaal mis. Niet alleen de gemeente Goes moet zien wat ze nog terugkrijgt uit IJsland, ook de provincie is niet zeker wat ze van de 5 miljoen die ze bij de failliete Lehman Brothers Bank terug zal zien.

De Staat is niet van plan garant te gaan staan voor de lagere overheden. De VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten) is zwaar teleurgesteld in de houding van het Rijk. De gemeenten hadden immers vertrouwd op de informatie van DNB (De Nederlandsche Bank) dat het allemaal wel okee was in IJsland en Amerika?

Het Rijk weigert niet voor niets garanties te bieden. Het eigen vermogen van gemeenten en provincies is aanzienlijk. Ze hebben een aardig appeltje voor de dorst. Het kabinet maakte begin 2007 bekend de stille reserves van de provincies te willen afromen.

De oplossing?
Gemeenten hebben, volgens het CBS,
zo'n 2,3 miljard euro aan eigen vermogen.
De provincies hebben een wat
grotere spaarpot: 3,8 miljard euro.
Die vermogens zijn inder andere mogelijk gemaakt door het superdividend dat de Bank Nederlandse Gemeenten heeft uitgekeerd (231 miljoen euro)aan de gemeenten en afkoopsommen van het Rijk aan de provincies, voor het onderhoud van wegen

Het lijkt mij dat de gemeenten en provincies dus hun eigen boontjes wel kunnen doppen. Het wordt wel scherp in de gaten houden of uw gemeentelijke en provinciale belastingen zullen stijgen.
Raak niet in paniek als uw lokale overheid aankondigt uw spaargeld hard nodig te hebben, omdat het Rijk niet bijspringt in de lokale kredietcrisissen.
U kunt in dit geval uw medewerking gerust weigeren.

Update 13 okt; 15:40 u.
In
Goes en Zundert gaat het om respectievelijke 12 en 2,5 miljoen euro. In Dordrecht staat zeker 11,4 miljoen aan onzekere aandelen uit.
Een nog onbekend aantal gemeenten zouden bij elkaar voor
minstens 100 miljoen in onzekerheid leven.
Al zou dat tot 1 miljard oplopen, dan nog houden de gemeenten een reserve van 1,3 miljard euro over.
De
VNG wil dat minister Bos garant staat. Hopelijk houdt Bos in dit geval de beurs gesloten.

Update 13 okt. 20.15 u.
Amstelveen: 15 milj.; Pijnacker/Nootdorp: 12 miljoen.
Een inventarisatie van het ANP zou duidelijk maken dat het allemaal meevalt. De grote steden zeggen niks op buitenlandse banken te hebben staan.
Meldt u het hier als uw gemeente uit de kast komt?

Update 13 okt. 21.50 u.
Jawel, mijn gemeente is er bij! Den Haag: 10 miljoen. Het ANP had het dus mis. Minstens 1 grote stad moet zien hoe dat geld terugkomt.
Verder: Naarden 1 milj., Alphen a/d Rijn 3 milj., Veere (och, dat arme Zeeland) ook 3 milj.
Tussenstand: 10 gemeenten, bij elkaar goed voor 70,9 miljoen. Wie volgen? Want we zijn nog lang niet aan de geschatte 100 miljoen.
De PvdA heeft, bij monde
van Pierre Heijen, in de 2e Kamer voorgesteld de kleine gemeenten onder financieel toezicht te stellen. Aha! op de kleintjes letten, hè? En Den Haag dan?

Update 14 okt., 12.00 u.
Gemeente Opmeer 7 miljoen. Scherpenzeel: 2,5 milj.
Voorlopige stand: 12 gemeenten, te samen 80,4 miljoen onzekerheid.
Gemeente
Diemen vindt het noodzakelijk persbericht te verspreiden, dat men geen geld in IJsland heeft.
In Nova verklaarde de wethouder financiën in Zundert, dat ze daar nog altijd het Van Goghmuseum hebben. Geld is ook niet alles?

Update 14 okt., 16.40 u.
Gemeente Texel: 8 miljoen. Daarmee is de verwachte 85 miljoen overschreden en is men op weg naar de 100 miljoen.
De tweede provincie is ook “binnen”: Groningen heeft 30 miljoen in IJsland uitstaan..
Overigens is het eigen vermogen der provincies sinds 2006 toegenomen met
465 miljoen euro.

Update 14 okt., 23.00 u.
Gemeente Woudenberg: 1 miljoen. Provincie Noord-Holland: 110 miljoen (zegt Bos)
Tussenstand: 14 gemeenten, goed voor 89,4 miljoen.
Drie provincies, totaal 135 miljoen onzeker.
Eén waterschap (Roer en Overmaas): 5 miljoen in IJsland.
Dat geld zijn “we” kwijt. Nu naar je eigen lokale overheid stappen en gaan vertellen wat er met de rest van het eigen vermogen moet gebeuren, voor dat ook verdampt?
(Lees ook het
artikel van 14 oktober)

Uit de poll blijkt, tot nu toe, dat een grote meerderheid vind dat de lokale overheden in deze kwestie hun eigen boontjes moeten doppen. Geen beroep op het Rijk of de eigen burger doen.

Update 15 okt., 11.30 u.
Provincie Noord-Holland blijkt 2 miljoen minder onzker spaargeld uitgezet te hebben dan Bos eerst aankondigder.
Diverse media berichten dat er ruim 250 miljoen door lokale overheden op tijfelachtiuge bankrekeningen is geparkeerd.
Echter: tot nu toe weet men niet meer dan een krappe 230 miljoen op te sommen. Nog een aardig bedrag.
De roep om maatregelen wordt steeds luider. Wouter Bos volgt het idee dat zijn partij in de 2e Kamer lanceerde, om lagere overheden scherper te contoleren op hun spaar- en beleggingszin.
Ook wordt er gekibbeld over de “schuldvraag”. Het VNG komt op voor haar leden. De staatsbank DNB had immers een A-rating gegeven voor de IJslandse bank?
Over die schuldvraag kom ik, in een nieuwe artikel, later nog terug.

Update 15 okt., 18.00 u.
De provincie Noord-Holland
maakte bekend samen met de gedupeerde provincies en gemeenten aan een oplossing te gaan werken.
Morgen zouden er meer gegevens bekend gemaakt worden over het aantal overheden en de omvang van het onzekere vermogen. Prangende vraag: eerst vielen gemeenten door de mand, toen wat provincies. Zou het Rijk ook nog wat geld hebben weggezet op één van de IJslandse banken?
Morgen de laatste
update hier.
Lees ook de
epiloog.

Prins wast bankiers de oren

Prins wast bankiers de oren

In het regeringscentrum van de Verenigde Staten is thans gans de wereld verenigd. Op de eerste plaats om de financiële toestand in de wereld te bespreken. Maar op een lege maag is het slecht vergaderen, dus wordt er ook voor de lunch gezorgd.

Wie er even tussenuit wil kan een broodje eten tijdens de Duisenberg Lecture. Een bijeenkomst die de Rabobank voor zijn relaties organiseert ter gelegenheid van de jaarlijkse IMF-meeting.

Ingewijde bronnen verklappen dat een prins de lunchgasten zal toespreken. Een prins die van water en sanitatie verstand heeft.
Zouden de aanwezigen bij de Duisenberg Lecture nog interesse voor water hebben, nu ze een heel andere crisis aan hun hoofd hebben?
Oningewijde bronnen verwachten dat die prins met hetzelfde gezag het internationale gezelschap zal toespreken als enige weken geleden. Toen waste hij in New York de oren van de geachte VN-afgevaardigden en
verklaarde ferm dat iedereen recht op schoon water en een wc heeft.

Diezelfde oningewijde bronnen verwachten dat die prins ongeveer hetvolgende zal zeggen:

“Heren! De mens is vervreemd geraakt van de natuur. Neem de eigenschappen van water. U bent ze vergeten en dat komt u nu duur te staan.
U had geld als water, u baadde in het geld. U liet het rijkelijk stromen over uw eigen kunstmatige akkers.

Water heeft de eigenschap bij de geringste verwarming te verdampen. Nu uw markten oververhit zijn geraakt, is dat precies wat er met uw geld is gebeurd. Verdampt! In rook opgegaan! Foetsie, weg, uw bronnen zijn opgedroogd. Een tsunami van vallende banken overspoelt de wereld.

U zag de bui al hangen en wat deed u? Het laatste geld bij elkaar graaien. Dat laatste geld was wel het appeltje voor de dorst van vele eenvoudige burgers, die spaarden voor hun oude dag of voor de toekomst van hun kinderen.

Een aantal weken geleden heb ik hier al duidelijk gemaakt dat iedereen recht heeft op water, iedereen recht heeft op een wc-pot.
Laat ik u nu vertellen: iedereen heeft recht op geld, iedereen heeft recht op een spaarpot. Dat geld kunt u niet naar eigen believen aftappen en afvoeren naar uw oases. Nu die slechts een fata morgana blijken te zijn, bedelt u bij uw regeringen en vraagt hen de kraan voor u open te zetten. Ik moet zeggen: uw wichelroedes weten de bronnen wel te vinden.

Heren! Ik eis van al diegenen die geld als water hebben onttrokken aan de samenleving, dat zij het onmiddellijk laten terugvloeien in de spaarbekkens van de burgers die nu hun huizen moeten verlaten, omdat ze slachtoffer zijn van een vloed aan valse beloften.

De regeringen roep ik op geen geld als water te verspillen aan hen die verantwoordelijk zijn voor deze rampen. Gebruik het om die talloze burgers te redden die, over heel de wereld, hun schamele voorraden in gevaar zien komen en op een droogje komen te zitten.

Heren! U pakt nu uw lunch op. U loopt met mij mee om het naar het Leger des Heils te brengen, in de wijk Anacostia, hier om de hoek. U weet wel, de wijk waar ruim 40 procent van de mensen onder de armoedegrens leeft en waar u dure huizen bouwt onder het mom van vooruitgang en ontwikkeling.

Heren! Uw tijd van brassen en feesten is voorbij”.

Kredietaardigheid

Kredietaardigheid

Uw kredietwaardigheid wordt nauwlettend in de gaten gehouden door het BKR (Bureau Krediet Registratie). Bent u wat slordig met uw financiële beheer en u wilt morgen een nieuwe wasmachine aanschaffen met een betaalregeling, dan blijkt dat ineens niet meer te kunnen. Het BKR neemt u in bescherming, zo zegt men zelf.
Waarom dan er dan toch nog veel geleend kan worden en de roodstand is toegenomen, is een raadsel. Faalt het toezicht van het BKR?

De financiële sector wordt in de gaten gehouden door Wellink's DNB (De Nederlandsche Bank). Zo lezen we op de DNB-website: “Het DNB toezicht is er op gericht verstoringen in de financiële sector te voorkomen en zo bij te dragen aan de goede werking van de financiële markten”.
Nu de kredietwaardigheid van banken er droevig bijstaat, rijst de vraag of de DNB wel op heeft zitten letten.

Maar er is wel een groot verschil tussen u of een gemiddelde bank. Mocht het BKR u te laat weerhouden hebben van schulden, dan is het over en uit. U kunt nergens meer terecht voor grote aankopen of leningen. Eerst naar de Gemeentelijke Kredietbank om een regeling voor schuldaflossing los te peuteren. Uw dagelijks functioneren raakt er door ontregeld.

Voor de banken is men echter uiterst kredietaardig. De Staat gaat met 34 miljard euro Fortis uit de schulden helpen. Om het dagelijks functioneren van de bank niet in gevaar te brengen, zo heet dat. De Staat gaat nog verder, in haar rol van Nederlandsche Kredietbank: er komt een vangnet van 20 miljard euro om de complete financiële sector gaande te houden.

De kredietaardigheid van onze overheid loopt over van barmhartigheid. Al ergens gelezen dat bankemployees, van directeuren tot de boekhouders, zijn ontslagen wegens de veroorzaakte ellende? U zou als boekhouder van uw bedrijf of penningmeester van de vereniging al lang er uit zijn gebonjourd.

Dat de financiële sector overeind wordt gehouden door al die noodhulp, valt nog enigszins te begrijpen. Maar dat er niet flink wat koppen rollen, is niet te volgen.

De kredietaardigheid blijft overigens binnen de eigen grenzen. De Staat wordt een stuk grimmiger als een IJslandse bank er een puinhoop van heeft gemaakt. Dan wordt er straffe taal gesproken en gedreigd met maatregelen. De Britse regering haalt zelfs de anti-terreurwet van stal om tegoeden van IJslandse bedrijven in beslag te nemen.

Ben benieuwd hoe hard de Britten en onze Wouter Bos zullen zijn op het overleg van het IMF (Internationaal Monetair Fonds), dat dit weekend wordt gehouden. Gaat hij, samen met wat andere Europese landen, de handen ineen slaan en Amerika, waar de leende begon, onder strenge curatele stellen?

Dat komt er natuurlijk niet van. Ook hier zal men kredietaardig voor elkaar zijn. Allemaal wat bij elkaar lappen en de boel draaiende houden. In de hoop dat de paniekerige stormen op de beurzen wel weer liggen.
Die beurzen sluiten is er niet bij.

Uw beurzen worden ook open gehouden. Om al die kredietaardigheid te betalen.

Gemeente Arnhem maakt het te bont

Gemeente Arnhem maakt het te bontHoe krijgen ze het voor elkaar! Arnhem mag een werkloze niet langer aan het schoffelen zetten en is toch is de groenste stad van Nederland geworden.
De rechter heeft een “
schoffelweigeraar” in het gelijk gesteld. Een man, die na 20 jaar werk in de horeca, door wat ongelukkigheden werkloos werd, hoeft niet mee te werken aan het groenonderhoud van Arnhem. Het mag van de rechter geen dwangarbeid heten, maar het is geen werk op maat voor iemand met veel werkervaring.

De man had slechts 1 dag de schoffel gehanteerd. Niet zo leuk voor de sociale dienst in Arnhem, wel goed voor de afdeling gemeentewerken. Want er is nu zo weinig geschoffeld, dat Arnhem wel de groenste stad van nederland is geworden.

De prijs zou uitgereikt worden door minister Verburg, maar die was verhinderd. Wellicht had die de bui al zien hangen en wilde ze vragen ontwijken over hoe het nou verder moet met de straffe reïntegratieprojecten die gemeenten op last van het kabinet dienen uit te voeren.

Copyright op de burger

Copyright op

Ben je wel eens om je mening gevraagd en zag je die de volgende dag terug in een krantenartikel waarin vermeld werd hoe “de nederlander” over bepaalde zaken denkt?

Dat is mij nog nooit overkomen. Wat eigenlijk heel vreemd is. Niet dat mijn mening zo bijzonder is. Maar er worden zoveel polls en publieksonderzoeken gehouden, dat het zo langzamerhand merkwaardig is dat enkele burgers worden overgeslagen.

Het wordt tijd dat de populistische polls ook eens worden onderworpen aan een goed-gedrag-code. Veel burgers wordt niets gevraagd en toch ventileren de media de mening van die burgers.

Ik ga er even van uit dat mijn mening ook daadwerkelijk van mij is. Die mening is natuurlijk niet erg uniek. Er zijn vast wel meer mensen die er een zelfde opinie op na houden. Maar het is wel mijn mening. En niemand heeft toestemming gevraagd die in een krantenartikeltje te verwerken.
Als ik dan lees dat “de nederlander” of “de burger” erg sceptisch is over dit kabinet, dan klopt dat toevallig, maar er is geen onderzoeker of journalist langs geweest om dat hier te vragen of te verifiëren.

Publiceer ik echter de opvattingen van een onderzoeker of een journalist, en ik vergeet zijn of haar toestemming te vragen, dan kun je zomaar een auteursrechtenburo op je nek krijgen.
Als blogger heb je je maar aan de wet te houden en dien je zorgvuldig om te gaan met het copyright dat op de woorden van iemand die beroepshalve meningen aan de openbaarheid prijsgeeft.

Da's prima, maar mij was dus niks gevraagd en toch staat er regelmatig in de krant hoe ik over sommige zaken denk. Dat is op zijn minst onzorgvuldig en, voor zover de gepubliceerde mening klopt met die van mij, is het puur jatwerk.

Ook mensen die niet beroepshalve in de media verschijnen hebben rechten. Als ongevraagd je hoofd in een televisieprogramma verschijnt, dan kun je je beroepen op zo iets als het beeld- of portretrecht. Het lijkt mij dat zulks ook moet gelden voor mijn mening.

De burger, dat ben jij en, hoewel ik met het etiket niet blij ben, de burger dat ben ik ook. Wordt het niet eens tijd dat we voor ons copyright opkomen?
De term “de burger” is een iets te makkelijke anonymisering en wordt wel gebruikt voor tal van doeleinden. Op die manier wordt jouw persoontje voor tal van karretjes gespannen en er wordt voordeel mee gedaan voor wie dat zo uitkomt.

We hebben er geen enkel verweer tegen. Het gebruik van “de burger” zou best aan wat striktere regels gebonden kunnen worden.

Iemand in de zaal die weet of dat juridisch haalbaar is?