Lokale loopbanen

Wethouders vertrokkenHet is een rommeltje in het lokale bestuur. Mensen komen, mensen gaan, maar weinig wethouders behouden hun baan. Het is blijkbaar een enerverende klus om deel te nemen aan gemeentelijk bestuur, want in 2007 is het aantal opgestapte wethouders meer dan verdubbeld. Een onderzoek onder alle 443 gemeenten wijst uit dat er 131 wethouders zijn vertrokken.
Burgemeesters doen het beter. Slecht zes moesten om een of andere reden opstappen.

Ruim de helft (77) van de wethouders kon opkrassen na een politiek conflict. Dertien zochten het hogerop en werden burgemeester en voor een stuk of zeventien was het ambt te zwaar en gingen weg om hun gezondheid te sparen.
Er wordt kennelijk snel ruzie gemaakt binnen gemeentelijke coalities. Er is slechts één geval bekend van misbruik waarbij een wethouder mocht blijven zitten, terwijl-ie wel het gemeentelijk fietsenhok voor privé-doeleinden annexeerde. Maar ja, da's Nijmegen. In Buren zou dat anders afgelopen zijn alwaar een wethouder van de Protestants Christelijke Groepering zijn biezen kon pakken wegens een buitenechtelijke affaire met een Burense ambtenaar.

De rest van de wethouders sneuvelden vooral in de strijd van partijbelangen die binnen coalities en gemeenteraden speelden. Soms loopt die strijd zo hoog op, dat een paar wethouders er genoeg van hebben en vrijwillig heengaan. Van twee wethouders (in Gorinchem en Twenterand) is bekend dat ze niet zo goed konden leven met het dualisme en een agressiever wordend debattoontje.

Heftig beroep dus, wethouder. De doorstroom is zo groot dat het interessant wordt de vacatures in de gaten te houden. Wie politieke ambities heeft kan eerst in eigen gemeente beginnen. De eerste stap op weg naar het Binnenhof, als parlementariër (1 wethouder), of staatssecretaris (2). Wie andere politieke gebieden prefereert kan naar de provincie (1) of het europees parlement (2).
Iemand interesse?

Blowen helpt (niet)

Keurmerk goede doelenBlowen helpt. Het is rustgevend, helpt bij pijnbestrijding en blijkt ook een heilzame uiwerking voor goede doelen te hebben.
Een coffeeshop in Groningen levert al jaren een mooi voorbeeld van
'cause-related' marketing.

Bedrijven maken heel graag goede sier met wat 'maatschappelijk verantwoord ondernemen' wordt genoemd. Steun aan goed doelen is ook uitstekende reclame.

Het onderzoeksburo TNS Nipo had dat in 2004 al onderzocht. Bijna de helft van de nederlanders vind dat je zeker gezien mag worden met een merk, waarmee ook een goed doel wordt ondersteund.

De relatie tussen bedrijfsleven en goede doelen is soms een beetje vreemd.
Dat ambachtelijke bakkers miljoenen binnen haalden met hun
Pandabroodjes voor natuurbeschermingsprojecten wordt meer gewaardeerd dan banken die zowel de wapenindustrie als Oxfam/Novib steunen.
In dat laatste geval kan je natuurlijk zeggen dat een goede doelen organisatie maar een andere bank moet zoeken. Ook die organisaties hebben hun eigen verantwoordelijkheid en moeten dus goede keuzes maken in de relatie tussen het geld en het doel. De relatie tussen geld en het doel moet toch zo zuiver mogelijk zijn, menen de donerende burgers.

In 2002 kregen de goede doelen organisaties een flinke draai om de oren, nadat bleek dat de clubs een aardige deel van de donaties in beleggingen staken. Een normale werkwijze, die echter ook risico's had. Slechte koersen veroozaakten het nodige vermogensverlies en dat pikten de donateurs niet. Ze stopten hun bijdragen. Een klap waarvan men inmiddels wel weer is hersteld.

Het is dus goed oppassen voor de goede doelen. En dat doet Heifer International nu ook. Dit fonds doet aan een bijzondere vorm van ontwikkelingssamenwerking. In plaats van geld stuurt men levende have naar arme landen.
Een goed idee vond de volstrekt legale coffeeshop
De Vliegende Hollander in Groningen. Daar heeft men al jaren
iets met beestjes (klik op hun site op “Wij steunen…). De coffeeshop is mede-eigenaar van het berenbos (voor afgedankte circusberen) in Ouwehands Dierenpark en heeft al menig biologische kip geadopteerd. Logisch dat de coffeeshop graag geld geeft voor de zending van geiten en koeien naar arme landen.

Heifer International bedankt echter voor de gulle gift. Men wil niet in verband worden gebracht met de coffeeshop, omdat in sommige landen waar de organisatie opereert, softdrugs nog steeds verboden zijn.

Tja, de kans bestaat natuurlijk dat een gedoneerde geit ergens wordt geweigerd. Bovendien denk ik dat een geit, zo stoned als een garnaal, weinig melk en wol produceert. Maar behalve ondankbaar, is het ook wel een beetje vreemd. Wereldwijd weet ondertussen iedereen dat coffeeshops in nederland legaal zijn. En als dan de bezoekers ook zo vriendelijk blijken aardige sommen geld naar het goede doel te willen blowen, moet dat toch kunnen.

Wat denk jij: mag zo'n café het keurmerk goede doelen dragen?

Bouwjaar 2008

Molen in de steigersHet kersverse jaar is bepaald niet hufterproof begonnen. Dat wil zeggen: als je alleen de uitgebrande autowrakken, uitgefikte scholen en lastig gevallen hulpverleners bij elkaar optelt.
Korpschef van Zwam, die onder andere de vorig jaar door de luchtmacht geteisterde Bommelerwaard onder zijn hoede heeft, constateerde tijdens de recente jaarwisseling 'ontluisterende taferelen'. Hij verbaast zich over de metamorfose die menig brave burger rond het uur nul ondergaat. Nu wil hij
een debat over de aard van de feestelijke uitingen en PvdA en VVD zijn reeds op zijn uitnodiging in gegaan.

Valt mooi samen met de vooortzetting van Doekle Terpstra's initiatief, die heel nederland nu oproept tot 'benoemen en bouwen'. Op de gelijknamige website zijn tal van hufters ook al op zijn uitnodiging in gegegaan.
Wie de lijst van deelnemers wil bekijken stuit op de mededeling “Wegens overmatig misbruik zijn wij genoodzaakt de deelnemerslijst tijdelijk niet te tonen”. Kort voor die mededeling stonden er tal van illustere namen op de lijst als Mohamed B., O.nozele actie, Volkert G., Ali cyaankali en meer van die uiterst creatieve oprispingen.
Nee, met internet bereik je net zoveel uit de band springende lieden, als lui die zich elke jaarwisseling opwarmen aan de brandende auto van de buurman.

Lijkt daarmee de toon voor 2008 gezet? Wordt het nog meer 'spugen en slopen' of doen we mee met Terpstra's 'benoemen en bouwen'?
Ik denk niet dat er hier en nu oplossingen zijn te bedenken die morgen al het gewenste effect zullen hebben. Onredelijkheid en onzinnigheid zijn niet van vandaag of gisteren.
Dat betekent niet dat de 'redelijken' het bijltje er maar neer moeten gooien. Ik geloof (jawel, naïviteit blijft ook in 2008 mijn opvallendste kenmerk) dat het bijltje door andere wapens moet worden vervangen. Inhakken op je tegenstander geeft even wat ruimte aan je frustraties, maar het levert een smeerboel op waar geen gemeentereiniging tegen is opgewassen.

Wat dan wel? Ik geef toe dat ik mijn twijfels heb bij de alternatieven, maar wil toch op twee zaken wijzen.
De eerste mag bekend zijn: humor, humor en nog eens humor. Hoeveel mensen zijn, ondanks de sterk wisselende kwaliteit en inhoud, lachen het nieuwe jaar in gegaan, danzkij de oud- en nieuwjaarsconferences. Steek de draak met alles en iedereen, maar steek niet de auto van je buurman in de fik. Spot en zelfspot. Flauwekul en scherpe steken. Benoemen en bouwen. Benoem de absurditeit en bouw aan een hilarische lach.

Als tweede wijs ik op een fenomeen dat vorig jaar op een aantal weblogs en forums de kop op stak. Daar waar in de reactie-velden onderbuiksprekers de kop op staken, gingen de redacteuren in gesprek met hun reageerders. Geen ip-bans, geen terugschelden, maar pogingen argumenten uit te wisselen. Dat was nieuw. En dat is een weg waar ik wel wat in zie. Personen als meneer G.W en mevrouw R.V. kunnen het beste met humor aangepakt worden en verder genegeerd. Maar hun aanhang zou je niet moeten negeren. Tenslotte zijn dat de mensen die naast je wonen, waarmee je op je werk moet samenwerken en die af en toe op je weblog verschijnen.
Benoemen en bouwen is hier argumenten aandragen en je bouwt aan een gesprek dat hopelijk steeds beter wordt.

Dat is niet makkelijk, want er zit soms een voc-achtige doofheid in de weg. Ik vind het in ieder geval verfrissend te zien hoe op diverse weblogs de diskussie werd aangegaan en in een aantal gevallen het schelden van sommige reageerders veranderde in het aandragen van argumenten.
Hang bij benoemen niet de dominee uit en bij bouwen niet de architect met tunnelvisie. Zelf heb ik nog geen idee, maar ik hoop dat met humor en praten 2008 toch een goed bouwjaar wordt.

't Is even wennen…

… zo'n nieuwjaar. De naam bekt nog niet lekker, wat heel goed kan komen omdat de smaak van oliebollenvet en verschraald bier in de weg zit.
Alles is ineens anders. Zo op het eerste gezicht zie je niet veel verschil met gisteren, maar dat kan natuurlijk ook komen door de rook van vuurwerk dat in je ogen is achtergebleven of een doorwaakte nacht alle gevoel voor realtiteit even op zijn kop lijkt te zetten.
Maar alles is wel anders. De zon is net iets vroeger opgekomen en jawel, er liggen, net als vorige nieuwjaarsdag, miljoenen stukjes rood papier op de straten. Maar wie goed kijkt ziet dat ze deze keer net even iets anders liggen.
Het rituele televisieprogramma met skischansspringen (kreeg dat woord gisteravond net niet voor elkaar met Scrabble) en weense walsen is ook nauwelijks waarneembaar anders. De sprongen lijken net iets korter, maar de walsen gaan dan weer net ietsjes sneller. Alsof het aloude orkest van het nieuwe jaar beseft dat 2008 ook een jaartje ouder betekent en we op moeten schieten, want ja, er is nog zoveel te doen.
Zoveel, daar ga ik dan maar eens aan beginnen, want het is alweer bijna kerst. Wat vliegt zo'n jaar om. Da's dan wel hetzelfde als vorig jaar.
Beste lezers, een goeie start gewenst!

Op de drempel van de tijd (2)

Nieuwjaar vader tijd 3

Vervolg op de vorige drempel.

Nieuwjaar: “Zo ouwe, het zit er bijna voor je op.”
Oudjaar: “Gelukkig wel, jongen, ik ben zo ontzettend moe…”
Nieuwjaar: “Tja, je wordt sneller oud dan je denkt, hè?”
Oudjaar: “Je hebt helemaal gelijk. Al is het denken nog zo snel, de leeftijd achterhaalt het wel.”
Nieuwjaar: “Huh?”
Oudjaar: “Laat maar. Dat was nog even een doordenkertje op de valreep van de tijd.”
Nieuwjaar: “Oh. Nou, dat is mij te diep, geloof ik.”
Oudjaar: “Geeft niet, joh. Je hebt een heel jaar om erachter te komen.”
Nieuwjaar: “Nog dingetjes die ik mee moet nemen?”
Oudjaar: “Mwah, liever niet. Zo'n geweldig jaar was het nou ook weer niet..”
Nieuwjaar: “Wat? Je hebt toch wel je best gedaan, ouwe?”
Oudjaar: “Zeker wel, zeker wel. Maar soms heb ik het idee dat het niet aan de mensen is besteed.”
Nieuwjaar: “Is er wat mis met die mensen dan?”
Oudjaar: “Wil je dat echt weten? Dan moeten we de jaarwisseling een dagje of twee uitstellen, ga d'r maar voor zitten…..”
Nieuwjaar: “Nee, nee, ouwe, ik ben hier met een opdracht en die dient stipt op tijd van start te gaan!”
Oudjaar: “Luister, jongen, wij zijn al-tijd stipt op tijd, als de mensen ook zo stipt zouden zijn, dan liepen ze niet zo vre-se-lijk achter de feiten aan.”
Nieuwjaar: “Man, man, ze hebben je lelijk te pakken gehad, hè?”
Oudjaar: “Ja, en nu is het jouw beurt!”
Nieuwjaar: “Nou, ik ben niet van plan zo te eindigen als jij.”
Oudjaar: “Goed zo, jeugdig elan, le naïvité du temps innocente… “
Nieuwjaar: “Huh? Wat?”
Oudjaar: “Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.”
Nieuwjaar: “Ik bèn de toekomst, ouwe!”
Oudjaar: “En de geschiedenis.”
Nieuwjaar: “Ho, ho, zover is het nog niet. Jij bent geschiedenis, maar ik moet toegeven: je ziet er niet uit! Zijn mensen echt zo vreselijk? Hebben ze dan niks goeds in petto voor onze generatie?”
Oudjaar: “Jawel. Ze hebben geloof, ze hebben hoop, …”
Nieuwjaar: “Ah, die riedel ken ik! En ze hebben liefde…. “
Oudjaar: “Nou, dat zijn er maar een paar, veel te weinig eigenlijk. Ze hebben keuzes, ze hebben maakbaarheid……. “
Nieuwjaar: “Je vergeet er eentje: ze hebben codes….. “
Oudjaar: “Mwah, de meesten leggen hun hele hebben en houen in de code van hun oudejaarslot.”
Nieuwjaar: “Oei! Da's niet zo slim om je toekomstig geluk van een paar cijfertjes af te laten hangen.”
Oudjaar: “Zo, zo, je bent nog niet begonnen of je wordt al ouder!”
Nieuwjaar: “Wat bedoel je?”
Oudjaar: “Nou, dat soort wijsheden is normaal gesproken voorbehouden aan jaren met wat meer ervaring.”
Nieuwjaar: “Ja zeg, ik ben wel jong maar nog niet achterlijk!.”
Oudjaar: “Ha, ha, ha , ja, toe maar. Je bent je tijd ver vooruit!”
Nieuwjaar: “Je moet me niet dollen, ouwe. Ik geloof dat het het credo van onze familie bent vergeten: Laat de tijd je niet voor de gek houden: je kunt haar nooit de baas worden.”
Oudjaar: “Ah, mooie uitspraak van Wystan Hugh Auden. Maar dan vergeet je even wat lang, heel lang geleden Marcus Aurelius zei: In een mensenleven is de tijd slechts een moment, het bestaan een continue stroming, het verstand een zwak nachtpitje, het lichaam een prooi voor de wormen, de ziel een onrustige maalstroom, het lot duister en de reputatie twijfelachtig.”
Nieuwjaar: “Luister, ouwe. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan…..”
Oudjaar: “Hè? Sta ik hier tegen een wandtegeltje te kletsen?”
Nieuwjaar: “Niks ouwe, jij gaat nu en ik ga aan de slag….”
Oudjaar: “Zo is het, jongen. Zie je die drempel hier?”
Nieuwjaar: “Mwah, drempeltje van niks….”
Oudjaar: “Luister, ik stap er over heen en ga die kant op, jij gaat er over heen en die kant op. Ik wens je sterkte met die andere 365 drempels.”
Nieuwjaar: “Okay, ouwe, ga maar lekker uitrusten. Ik beloof je dat ik niet zo zal eindigen als jij.”
Oudjaar: “Is dat een goed voornemen of een voorspelling?”
Nieuwjaar: “Nee, ouwe, dat is een vastomlijnd plan en dat weet ik zeker!”

Ik wens alle lezers een leuke jaarwisseling en dezelfde zekerheid als het jonge, nieuwe jaar.

Dieren dichter bij burger

Ree in de stadWat politici nog maar matig lukt, krijgen dieren veel beter voor elkaar. De kloof tussen dier en mens wordt steeds smaller. Je kan wel zeggen dat 2007 wat dat betreft een zeer geslaagd jaar is geweest. De absolute topper was natuurlijk Bokito, maar ook andere beesten hebben bergen werk verzet. Zo gaat dat in de natuur. Waar fraaie politieke plannen nog tekort schieten om de burger dichter bij de natuur te brengen, komt de natuur dan zelf wel naar “de mensen” toe.
En dan gaat het niet om bekende exemplaren die
een stadhuis kaalvreten of het pittoreske Urk teisteren, nee, steeds exotischer dieren komen tot ons. Nu ik toch in de ban van lijstjes ben geraakt: hier zijn de diertjes van 2007.

1. Papegaaien hebben schijt aan haagse ambtenaren.
2. Innig kontakt tussen
aap en vrouw, de topper van het jaar.
3. Vos
heeft lol in bebouwde kom van Ede.
4. In Voorburg zijn ze verbaasd dat
een ree ook kan loslopen.
5. Niet alleen de steden, ook
de dorpen zijn in trek.
6. Dieren zoeken ook de
politieke hoofdstad op.
7. Is jouw
achtertuin ook al eens bezocht?
8.
Damherten drijven reeën richting burgers.
9. De wolf zoekt
grenzen op.
10. Een kijkje in een
Nijmeegse achtertuin.

Je ziet het: vooral vossen en everzwijnen gaven de toon aan.
Er zijn uiteenlopende redenen waarom we meer dieren in het vizier krijgen. Een warmer klimaat is niet alleen gunstig voor de genoemde papegaaien, maar andere vogels en tal van insecten krijgen meer kans.
Wat de zwijnen en herten betreft is de overpopulatie vaak een reden dat de beesten het dichter bij de burger zoeken.
Maar de mens zelf haalt ook rare streken uit. Nieuwsgierig naar al wat groeit en bloeit, menen sommigen het dierenvolkje
patat aan te moeten bieden, om het contact tussen mens en dier te verbeteren. Daar moet je vreselijk mee oppassen, want voor je het weet krijgen de dieren de smaak te pakken en staan ze naast je in McDonalds, zoals in Amerika de coyotes de weg naar het fastfood al hebben gevonden.
Er zijn al voorspellingen gedaan dat 2008 warmer wordt dan 2007. Als dat zo is dan mogen we verwachten dat het everzwijn nu huizen met goede airco's gaat bezoeken. Zal de reiger worden verdreven door de flamingo? Gaat de kolibri hier op zoek naar Balkenende's zoet? Of zal, omdat het klimaat in nederland daar af en toe last van heeft, de gifslang massaal oprukken?
Durf jij te voorspellen welke dieren dichter bij de burger komen te staan?

Doorgeeflijstjes

Lijstje Toch maar wat lijstjes wegdoen, die hier en daar rondhangen, zo bij de achterdeur van het jaar. Ik geef ze maar even door:
1. Op
Bieslog: Tien woorden die in 2007 niet zijn gevallen en ook in 2008 waarschijnlijk niet zullen worden gebruikt.
2. Op
iamzero een heel bijzondere terublik op 2007.
3. Agrarische hits, een top-tien van nummers uit de Top 2000, die allemaal met
de landbouw verandert hebben te maken, inclusief de aanvulling.
4. Een lijst die niks te maken heeft met 2007:
stripboeken allertijden op Sargasso.
5.
Vooruitziende lijsten op GeenCommentaar. (update 30/12: inmiddels is men ook op Sargasso aan zo'n lijst begonnen)

En afkomstig van dit weblog: vijf lijsten die oningevuld zijn gebleven en die je op de drempel van de tijd alsnog compleet kunt maken:
6. Polderwonderen, een geheel andere lijst van trotse nederlandse zaken.
7. Gekke fietsplannen, de redding van het verkeersinfarct?
8. Scherpzinnige uitspraken, deze week weer actueel geworden dankzij gekke geertje malle pietje.
9. Een rommellijstje, lekker knoeien met nederland.
10. En wellicht wordt je hiermee de nieuwe profeet of verlosser waar iedereen op zit te wachten.

Voor de digibeten die moeite met de reactieknop hebben: mailen kan ook naar postmaster@peterspagina.nl

Feestelijke uitgaven

Vuurwerk collecteVan alle lijstjes die tegen het einde van het jaar verschijnen, roepen de lijstjes sinterklaas-, kerst- en vuurwerkinkopen altijd weer vragen op. Je hoort hier en daar wel eens iemand mopperen dat de miljoenen feestgeld wel beter besteed kunnen worden. Daarom vandaag een zeer eenvoudig overzichtje van wat men in Nederland aan de decemberfeesten uitgeeft en hoeveel men aan goede doelen spendeert.
De totale cijfers voor de feestelijkheden van dit jaar zijn natuurlijk nog precies bekend maar bij elkaar zal er rond de 1,5 miljard worden gekocht, gegeten en geknald.
Sinterklaas was goed voor 760 miljoen euro, de kerst wordt geschat op ruim 700 miljoen en straks gaat er ook nog minstens 60 miljoen de lucht in.
Bij elkaar een bedrag van € 1.520.000.000

Da's een zijn leuke som geld en samen met de berichtgeving dit jaar over het optimistische consumentenvertrouwen dat leidde tot meer autoverkopen, meer inkopen van luxe goederen en meer besteding aan duurder voedsel, mogen we toch stellen dat 2007 een erg rijk jaar was. Die paar armoedzaaiers die van voedselbanken afhankelijk zijn, vallen dan nauwelijks meer op.
Maar goed, hoeveel denkt de feestende consument aan hulpbehoevende anderen?

Wel, het Centraal Bureau Fondsenwerving kon eerder dit jaar melden dat in 2006 er ongeveer 1,1 miljard euro via collectes en donaties aan goede doelen is weggegeven. Stel dat ook dit jaar er zoveel is gedoneerd en tellen we daar de laatste goede doel-actie bij op (Serious request van 3FM) dan komen we op het toch ook zeer fraaie bedrag van € 1.105.249.466
Met andere woorden: er wordt € 414.750.534 minder aan goede doelen gegeven dan aan feestjes. Ruim 400 miljoen is een druppel vergeleken met de genoemde miljarden, maar toch een aardig gat.

Nu wil ik niemand tekort doen en zeker de hardwerkende detailhandelaars niet, maar zou het een goed idee zijn om elke euro die aan feestelijkheden wordt gespendeerd minsten te verhogen met € 0,25 en dat dan aan de gezamenlijke goede doelen geven? Tot nu toe hebben prijsverhogingen de feestende consument niet weerhouden elk jaar weer meer uit te geven. En ondanks die uitgaven, doneert men het hele jaar door aardig wat aan de diverse collectebussen. Ik denk niet dat als een vuurpijl een kwartje duuder wordt, men dan een euro minder aan het goede doel geeft. Of zit ik me nou vreselijk te verrekenen?

Relikeuzevrijheid

SchaapMoet elk schaap een herder hebben? En wat heeft dat schaap daar zelf over te zeggen?
Nou zou het voor de werkgelegenheid een aardige opsteker zijn als elk individueel schaap zijn eigen herder meekreeg. Dat is echter niet haalbaar. Niet iedereen is geschikt voor het herdersambt en het toch al dure lamsvlees wordt onbetaalbaar.
Maar wat houdt een schaap tegen om zijn eigen herder te kiezen? Ook een schaap heeft zo zijn individuele behoeften, voorkeuren, dromen en wensen. Schapen zijn net mensen.

Tegen de tijdgeestelijke stroom in, wil ik hier een pleidooi houden voor een renaissance van het polytheïsme. Het wordt tijd een paradoxale ontwikkeling in de geschiedenis te corrigeren. Het is tenslotte raar dat waar de mensenmassa zich steeds verder individualiseerde, de massa aan goden en godinnen is gereduceerd tot pakweg een stuk of vier geesten, waarvan er twee nog sterk op elkaar lijken ook.

De behoefte aan meerdere goden is nooit weggeweest. Het eerste bewijs daarvoor is dat binnen de paar overgebleven hoofdstromen altijd een gewoonte is geweest zich op te splisten in tal van variaties op het thema. Hoewel men het over een en dezelfde god sprak, had men blijkbaar toch heel verschilllende opvattingen over de godsbeleving. Men wilde wel monotheïstich worden, maar men is nooit tot een eensgezinde monomanie gekomen.

Het tweede bewijs: daar waar men de religie dan maar helemaal opgaf, kozen velen voor een welhaast goddelijke verering van tal van andere zaken, Van de mammon tot het voetbal, van popidolen tot internethypes.
De behoefte om iets te willen geloven, om iets te aanbidden, om op te gaan in gemeenschappen van min of meer spirituele aard is nooit weggeweest. De ontwikkeling naar meer monotheïstiche stromen heeft de verdeeldheid onder de mensen niet weggenomen. Wellicht is dat tegen de natuur van het kuddedier dat zonder de groep niet kan leven, maar wel erkenning wil van zijn individuele existentie.

Ook de behoefte aan meer vrijheid is nooit weggeweest. Vrijheid te kunnen zeggen wat je wilt, te kunnen kiezen wat je wilt en jawel, ook te geloven wat je wilt. Het is de behoefte van het schaap zijn eigen herder te kiezen, in plaats van er eentje van staatsrelibeheer opgedrongen te krijgen.
Dat vraagt om meer producten op de schappen van de spirituele supermarkt. In een tijd waarin “vrije markteconomie” een bijna religieus credo is geworden, wordt het dus hoog tijd het polytheïsme nieuw leven in te blazen.

De eerste aanzetten daartoe zijn er de laatste decennia al gedaan. Veel zoekenden vonden heil in oude culturen of quasi wetenschappelijke varianten waar god tot energie of je reinste chaos werd verklaard. En zo kennen we naast allah, boeddha, brahma, god, ook quantum en energetica.
Het feit alleen al dat mensen in staat zijn de overstap van de ene god naar een andere te maken, zegt wat over de alles overheersende drang naar keuzevrijheid. En er valt alleen wat te kiezen als er meerdere keuzes zijn. Misschien zou het een schone taak van de overheid kunnen zijn om ook op religieus gebied innovatie en oprichting van eigen bedrijfjes te stimuleren.
Wie weet er een paar leuke goden en godinnen, waarmee we de democratisering van het reli-gevoel kunnen uitbreiden?

Verwante blogjes over de democratische potentie van religie vind je hier en daar op het oude weblog en alhier op dit weblog.

Nabeschouwing kersttoespraak

ToespraakVeel mooie woorden gehoord in de verschillende kersttoespraken. Als de toehoorders die kerstboodschappen net zo serieus nemen als de inkopen die ze voor de kerst hebben gedaan, dan komt het allemaal wel weer goed.
In
de toespraak van onze moeder des vaderlands was een zeer intrigerende zin te horen: “Gelukkig is hier in de loop der eeuwen veel tot stand gebracht”. Wat zou ze hiermee bedoeld hebben?
Zou ze aan haar duits-franse voorvaderen hebben gedacht, die de erfelijke positie van haar familie hier stevig in neerlands bodem hebben geworteld?
Of wil ze dat kleine franse potentaatje herdenken, die met behulp van diezelfe voorvaderen hier is weggejaagd, maar waar we wel ons burgerlijk wetboek en de gemeentelijke burgerregistratie aan te danken hebben?
Of bedoelt ze met “eeuwen” slechts de moderne tijd, waarin het wat pas werd met dit land toen we door amerikanen waren bevrijd en de grenzen open gingen voor auto's, koelkasten, televisies en kauwgum?
Of heeft ze gedacht aan de
hele nederlandse geschiedenis? Vanaf de eerste landbouwers, veehouders en vissers, afkomstig uit alle delen van europa, ja zelfs tot uit Azië toe. Mensen die de moerasdelta hebben ontsloten met de eerste houten wegen en veenbruggen. Die rond het jaar 1000 de eerste dijken aanlegden. Een infrastructuur die door de Italianen, onder leiding van Julius Ceasar, werd verbeterd en waarvoor ze als dank door de Bataven er weer uit werden geranseld.
Of denkt Beatrix met dezelfde weemoed waar Balkenende zo'n last van heeft, aan de VOC, die chinese waren hierheen haalde, veel later gevolgd door de Chinezen zelf die het spul hier in hun restaurants voor ons gingen koken? Daarmee de aardappel langzaam verdringend, in 1730 hierheen gebracht uit Zuid-Amerika door de West-Indische Compagnie.
Grootse tijden, zeker, want zonder die varende handelaars hadden we nu geen reisburo's gehad en hadden we nooit beseft dat vooruitgang niet zonder slachtoffers kan. Wat we dan weer goed maken met een slavenmonument waarmee we de helden herdenken die bijgedragen hebben aan de bloei van deze natie.
Bedoelde ze soms de uitvinding van de boekdrukkunst, zowel hier als elders geclaimd en waar binnen haar familie nog steeds de nodige ruzie ontstaat als haar duitse neven en nichten op verjaardagsbezoek zijn? Een uitvinding die dit volk geletterd heeft gemaakt en daarmee wereldwijs?
“Gelukkig is hier in de loop der eeuwen veel tot stand gebracht”. Wat zou Beatrix daar nou eigenlijk mee hebben bedoeld?