Naamsmaakbaarheid

Alles moet een naam hebben. Zonder naam hebben dingen geen betekenis. Alleen bij namen van mensen is het even oppassen. Om te beginnen kan je niet zomaar elke naam aan een nieuwgeboren mensje geven. Bijna alles is mogelijk, maar een al te gekke naam kan door de ambtenaar van de burgerlijke stand geweigerd worden. Heb je eenmaal een naam, dan moet je nog uitkijken op wat voor manier je naam maakt. Maar het is altijd aardig eeuwige roem te verkrijgen als een straat, plein, park, gebouw of wat voor lokatie dan ook, jouw naam mag dragen.
Dat gaat overigens niet altijd goed. In Den Haag vinden bewoners van een sjieke villa-wijk dat de naamgeving van hun straten wel moet passen bij de parkachtige sfeer en de cultuurhistorische achtergrond van hun wijk. Daar past de naam van Aad Mansveld, de beroemde ADO-voetballer, niet bij. Zelfs de aanduiding ''straat'' is in hun ogen niet goed genoeg.
Of neem het stadje Palmerston North in Nieuw-Zeeland. Daar heeft men een vuilnisbelt naar de acteur John Cleese vernoemd. Een wat vreemde manier om het gehele komische oeuvre van de man te eren? Nee, men neemt op deze manier wraak op vuilspuiterij van Cleese, die het stadje ooit te verschrikkelijk voor woorden noemde.
Namen kunnen dus de meest uiteenlopende associaties oproepen. En hoewel je daarmee dus alle kanten op kan, zal het nooit gebeuren dat een doodlopend steegje naar Jan Peter Balkenende genoemd zal worden. En een gemeente zal nooit een woonwagenlokatie ''Pipo de clown-park'' te noemen.
Maar mag ik een beroep doen op uw creativiteit? Weet u, net als de inwoners van Palmerston North, nog namen voor bijzondere lokaties, gebouwen, straten, parken, plassen, enzovoorts? Of zijn er plekken die voor herbenoeming in aanmerking komen? Ik kan me zo voorstellen dat het verkeersknooppunt Prins Clausplein bij Den Haag niet echt een eerbetoon aan genoemde is. Daar is vast een passender naam voor te bedenken.

Geef een reactie

Women are the niggers of the world

Ik kan er maar niet achter komen waarom, maar dit liedje speelt de laatste dagen telkens door mijn hoofd als ik weer iets lees over de kwestie Hirsi-Ali. Met een aantal opvattingen van haar ben ik het roerend eens (bijvoorbeeld de besnijdenis van meisjes), andere opvattingen deel ik absoluut niet (wie sluit zich nu op in een denktank die we liever kwijt dan rijk zijn?). Toch dringt dat deuntje zich weer op en ik weet werkelijk niet waarom. En da''s niet de enige vraag waar ik mee blijf zitten. Waar ik erg nieuwsgierig naar ben is wie de Zembla-redactie op het idee bracht het Ayaan-verhaal nieuw leven in te blazen. Waren dat konkelende VVD-ers die hiermee hun lijsttrekkersgedoe wilden aanscherpen? Of heeft Bin Laden een infiltrant bij Zembla die het nu dus is gelukt een anti-islamiet uit te schakelen? Of is hier sprake van een renaissance van de inquisitie, die elke afvallige van wat voor geloof dan ook, met listige middelen weet aan te pakken? Of is dit gewoon weer het zoveelste voorbeeld het circus-in-de-polder: “We hebben een relletje! We hebben een relletje!” “Waar gaat het over dan?” “Weet ik veel maar we hebben wel een lekker relletje!”

Geef een reactie

Volautomatisch morele keuzes maken

De mens evolueert tot een gemakzuchtig wezen. Daar is hard werken aan vooraf gegaan. Nadenken over hoe dingen makkelijker gemaakt konden worden, uitvindingen doen en toepassingen fabriceren. Maar de resultaten mogen er zijn. Al heel wat lastige en vervelende klusjes worden inmiddels door machines gedaan. Het zal ook niet lang meer duren of we krijgen de beschikking over de volautomatische hulp in huis. Een robot die klopt, die veegt, die zuigt, de maaltijden bereidt, de kinderen op tijd naar bed brengt en ze ook nog eens een verhaaltje voorleest. In Japan hebben ze voor zo''n € 2800,- al een robot die demente zestigplussers opvrolijkt. Het is niet zo moeilijk tal van bekende, routineuze handelingen door een robot te laten doen. De gemakzuchtige mens laat zich daarvoor graag vervangen door een machine. Eén vervelend klusje moeten we echter nog steeds helemaal zelf doen: keuzes maken. Een robot denkt niet na en maakt dus geen keuzes. Dus als het ding de opdracht ''opruimen'' krijgt, dan doet-ie dat ook onvoorwaardelijk. Hij vergeet de plantjes in de vensterbank water te geven en in plaats daarvan kiept-ie de sanseveria''s in de groenbak. Een robot moet worden aangestuurd door programma''s die wij zelf moeten bedenken. De robot voert onze keuzes uit. Maar wat zou het een opluchting zijn als die robots zelf konden nadenken. Want als we ergens de pest aan hebben, dan zijn dat wel die dagelijks terugkerende keuzes. Wanhoop niet! De oplossing is nabij. Nog even en robots verlossen ons zelfs van de allermoeilijkste klus des levens: de morele keuze.

Stelt u zich een voor dat u die overwerkte co-assistent bent die tijdens het spitsuur op de ehbo van een ziekenhuis moet beslissen welke patiënten als eerste naar de operatiekamer mogen om hun levensreddende behandeling te krijgen. Dat vinden we al onmenselijke situaties, dus dat kunnen we beter aan robots overlaten. Met gemak onthouden die welke operatiekamers vrij zijn, welke specialisten dienst hebben en ze kunnen meten hoe dringend de patiënt de hulp nodig heeft. Het grote voordeel van zulke volautomatische keuzes is dat de zwaar gestresste co-assistent ontlast wordt en mocht men achteraf de gemaakte keuzes moreel verwerpelijk vinden, dan krijgt de computer de schuld. Nou kan ik me niet voorstellen dat robots hun morele besef zelf ontwikkelen. Dat moet toch door ''de mens'' in hun programma worden gestopt. En dan rijst dus de vraag: van welk moreel besef moet een robot worden voorzien? Zou er een prototype moraliteit te bedenken zijn waar geen enkel mens moeite mee heeft en waarmee we dus met gerust hart elke robot kunnen uitrusten? Of zouden we straks kunnen kiezen welke mentaliteit onze huishoudelijke robot kan bezitten? Bijvoorbeeld de mentaliteit van een bekende Nederlander naar keuze. Wacht even, dat laatste was de bedoeling niet. We wilden immers van dat eeuwige keuzes maken af?
Geef een reactie

Kontakt met de tijdgeest

Als het even niet naar wens loopt, kun je altijd de tijdgeest de schuld geven. Sommige liberalen menen dat het vanwege die tijdgeest nu even wat tegenzit voor VVD, D66 en zelfs Groenlinks. Maar ja, hoe hou je kontakt met de tijdgeest? Gelukkig hebben we daar een medium voor.
Medium: ''Fijn dat je er bent Mark. Wat is je vraag?'' Mark: ''Tja, ik zou graag kontakt willen hebben met de tijdgeest.''
Medium: ''Okay Mark, maar wat is je vraag dan? De tijdgeest staat niet zomaar voor alles en iedereen open, weet je.''
Mark: ''Ja, ja, dat begrijp ik. Eh… ik wil graag weten hoe we ons liberale gedachtengoed aan de tijdgeest kunnen aanpassen.''
Medium: ''Oei, Mark! Dat is een hele diepe! Okay, laten we eens kijken of we kontakt kunnen krijgen…..''
Mark: ''Spannend! Ik ben benieuwd…''
Medium: ''Oh ja, Mark? Ben je dat echt? Want je kan alleen kontakt krijgen met de geesten als je er echt helemaal voor open staat, weet je.''
Mark: ''Ja, ja… natuurlijk. Ik sta er echt voor open.'' Medium: Okay, Mark. Wacht! Ik hoor geklop. Ik geloof dat de tijdgeest al aan de deur staat. Laten we proberen te kijken wie het is. Dus Mark, ken jij iemand wiens naam met een W begint?''
Mark: ''Nou zeg, da''s ook sterk! Daar ken ik er wel meer van!''
Medium: ''Okay Mark, maar ik zie er hier maar één. Ik zie ook een bril en een sigaar. Komt je dat bekend voor?''
Mark: ''Ach nee hè! Daar heb je hem weer. Da''s Wiegel. Ook een soort orakel, maar zeker geen tijdgeest!''
Medium: ''Okay Mark, maar ik zie nog een W. Er zit ook een i en een l in de naam. Zegt je dat wat?'' Mark: ''Verrek! Dat zou goed kunnen. Misschien heb je het over Wilders? Dat is inderdaad een spook die denkt dat-ie de tijdgeest zelf is. Ik denk niet dat ik bij hem te rade moet gaan.''
Medium: ''Juist, Mark. Het probleem is een beetje dat veel mensen je willen spreken. In die drukte komt de tijdgeest maar moeilijk door. Maar wacht even…. ken je iemand met een T in de naam?
Mark: ''Jawel….''
Medium: ''Een h of een o…?''
Mark: ''Nou, ik ken wel iemand met een t èn een h en een o in de naam, maar of…
Medium: ''Okay! Dat moet dan Thorbecke zijn!''
Mark: ''Ik dacht dat die nu juist helemaal uit de tijd was!''
Medium: ''Aan het spinrag te zien waarmee deze man is omhuld, zou dat best eens kunnen kloppen, Mark. Laten we nog één poging doen. Even concentreren hoor. Ik zie hier een V.''
Mark: ''Dat zegt me niks.''
Medium: ''Okay, ik zie behalve die V ook een T…..''. Mark: ''Een T…., nee, dat komt me ook niet bekend voor.''
Medium: ''Toch dringt deze geest zich sterk op, Mark. Ken je echt niemand met een V of een T, of allebei?'' Mark: ''Nee, echt niet. ''t Zegt me helemaal niets.'' Medium: ''Mark! V, T! Dit is Vadertje Tijd! We hebben kontakt met de echte tijdgeest!''
Mark: ''Joepie!!''
Medium: ''Stil, Mark. De tijdgeest heeft jou wat te zeggen.''
Mark: ''Ja, ja, dat zal wel…..''
Medium: Mark, foei! Als je dit niet serieus neemt, loop je de kans dat de tijdgeest het kontakt met je verbreekt!''
Mark: ''Okee, okee. Ik luister al.''
Medium: ''Vadertje Tijd, de tijdgeest, vraagt of je wel goed bij je hoofd bent.''

Mark: ''Huh? Wat bedoelt-ie?''
Medium: ''De tijdgeest zegt dat je niet als een gek op zoek moet naar populistische korte termijnoplossingen. Ja sorry, Mark, ik weet ook niet wat-ie daarmee bedoelt, maar dit is wat de tijdgeest je zegt.''
Mark: ''Nou, vraag jij hem dan maar eens of hij de oplossingen wel weet!''
Medium: ''De tijdgeest zegt dat je je koers beter moet bepalen en als je dan eenmaal op positie bent…..
Mark: ''Ik ben al oppositie! Wat een vaag geklets, zeg!''
Medium: ''De tijdgeest vraagt nu of je dat ook zo irritant vind en of je nu eindelijk begrijpt waar vaag geklets toe kan leiden.''
Mark: ''Nou, ik ben anders konkreet genoeg! Geen dubbele paspoorten en kleinere scholen! Helder toch?''
Medium: ''Vadertje Tijd zegt dat met elkaar samenleven en werken belangrijker is dan de hoeveelheid paspoorten.''
Mark: ''Tjonge, klinkt bekend. Het lijkt wel of Balkenende de tijdgeest is.''
Medium: ''Vadertje Tijd wil je nog één ding vragen.''
Mark: ''(zucht…) nou, vooruit dan maar.''
Medium: ''Ondanks dat liberalen grote macht hebben (gehad) en aan tal van regeringen hebben deelgenomen, is de wereld er niet beter op geworden. Hij vraagt je nu over de volgende keuzes na te denken. De eerste is: maak het liberalisme sterker door nooit meer met politieke partijen van religieuze signatuur samen te regeren. Misschien dat die strategie echt liberalisme sterker maakt. Of, de tweede keuze. Erken dat liberalisme niet werkt en schaf het af.''
Mark: ''Oh? En wat moet ik dan?''
Medium: ''Mark, de tijdgeest zegt, dat als het je alleen om macht gaat, er nog genoeg andere mogelijkheden voor je zijn. Daar hoef je niet liberaal voor te zijn''
Geef een reactie

Maakbaarheid gaat ondergronds

Het is al een hele drukte boven de grond, maar heeft u enig idee hoe druk het ondergronds is? Het krioelt er van de wormen, kevers, mollen en muizen, die hun weg moeten zoeken tussen telefoonleidingen, glasvezelskabels, waterleidingen, rioolbuizen, de stadsverwarming en metrolijnen. Dat er nog een buis bovengronds te zien is, mag enige verbazing wekken want we hebben ook nog de buisleidingenstraat. En die is aan uitbreiding toe.
De buisleidingenstraat is een ondergonds stelsel tussen Pernis en Antwerpen. Wat er allemaal doorheen gaat weet Koos Hæck (directeur van het straatje) niet. Dat bepalen de bedrijven, die er gerbuik van maken, zelf. Maar Hæck weet zijn ondergrondse wel enthousiast te promoten. Hij ziet het als een prachtig alternatief voor het bovengrondse vrachtverkeer. Zelfs de Betuwelijn had er niet hoeven komen. Men had beter een paar extra buizen op zijn straatje aan kunnen sluiten. Want, zo stel hij, zonder deze buizenstraat zouden er tienduizenden vrachtwagens meer op weg zijn tussen Rotterdam en Antwerpen.
Nu duikt men wel vaker onder de grond om het verkeer meer ruimte en snelheid te geven. Er worden steeds meer trein-en tramtunnels gebouwd. En bij elk nieuw aan te leggen snelweg wordt ook gekeken welke mogelijkheden er onder onze voeten zijn. Maar niet alleen is de ondergrondse een alternatief voor het verkeer. In Almere kent men al enige jaren ondergronds tranport van huis- en bedrijfsafval. Dat scheelt al gauw een paar vuilniswagens en u hoeft thuis uw afval niet te bewaren tot de ophaaldag. Gewoon elke dag naar de stortkoker en u bent onmiddelijk verlost van al die troep.
Nou, doe dan maar meteen ook de bekende buizenpost ondergronds. Nu nog een manier om geldkokers in warenhuizen van kassa naar de boekhouder te sturen, straks wellicht de finale doodsklap voor de laatste echte postbode. Want waarom zou buizenpost alleen bovengronds werken?
Het enige wat al die ondergrondse ruimtelijke ordening kan ondergraven, is dat er wel minder plek is om nog een heipaal de grond in te stampen. De eerder genoemde buisleidingenstraat is 100 meter breed en aan weerszijden moet er om veiligheidsredenen een strook van 55 meter zijn, waarop niet gebouwd mag worden. Dus uitbreiding ondergronds, kan beperkingen bovengronds tot gevolg hebben. Dat geldt natuurlijk ook voor tramtunnels met bijbehorende parkeergarages.
En al die kevers, mieren, wormen, duizendpoten, roofmijten, wormhagedissen, mollen en muizen? Gaan we voor die beestjes ondergrondse natuurreservaten bouwen?
Geef een reactie

Van de drup in de droogte

Staatsbosbeheer heeft liever dat er wordt gezwegen over de droogte. Want het schijnt een wetmatigheid te zijn dat na waarschuwingen voor droogte in de bossen er dan ook brandjes ontstaan. Nou, dan laten we de bossen maar eens links liggen en nemen elders een kijkje naar de gevolgen van de opwarming van het klimaat. Metereologen mogen dan lollig doen ( Het regent records in april), maar er is nog geen druppeltje gevallen en dat doet natuurlijk stof opwaaien.
Bijvoorbeeld in Renkum. Daar is een bospad verhard met een mengsel van kalkzandsteen en cement. Er waren onverwacht kuilen in het pad ontstaan en de gemeente ging de boel egaliseren. Door die actie en de aanhoudende droogte happen de omwonenden aardig wat stof. De gemeente is gestopt met het egaliseren en gaat het pad nu besproeien.
Ondertussen is er onenigheid ontstaan over die de schade mag betalen. Iedereen wijst naar elkaar. Wie weet worden de betrokken partijen het ooit nog eens over wie nu te weinig rekening heeft gehouden met de klimaatverandering.
Als u nog geen stof hapt, dan begint u wel op andere manieren de gevolgen te ervaren. Zo zou u onverwacht een rustig weekendje kunnen krijgen, omdat u de kids niet naar hun voetbalwedstrijd hoeft te brengen. Niet alleen regen, ook droogte kan tot afgelasting van wedstrijden leiden. De velden verharden en maken het edele voetbalsspel onmogelijk. De balsnelheid remt af en het ding stuitert ook nog eens alle kanten op. Om nog maar te zwijgen van de blessures die je op zo''n droog veldje oploopt bij een mooie sliding. Nu worden spelers met brandwonden afgevoerd nog voor een fanatieke fan een vuurpijl het veld heeft afgeschoten.
En hou alstublieft Flappie in de gaten. Op menig balkonnetje ligt het arme dier voor apegapen. Te vaak staan de konijnenhokken in de zon. Als u Flappie er ineens languit bij ziet liggen, aarzel dan niet en schakel de dierenarts in. Anders is de kans erg klein dat Flappie de Kerst haalt.
Water gaat een bizarre rol spelen. Van een bosbrand weten we dat die nog wel eens een halt kan worden toegeroepen door een tegenbrandje aan te steken. Iets soortgelijks vindt er nu plaats. Water is nodig ons te beveiligen tegen overstromingen. Bij het plaatsje Waterveen wordt een dijk opgehoogd en verstevigd. De droogte zorgt er echter voor dat de aangebrachte klei snel inklinkt en afbrokkelt. Gras moet de boel op zijn plaats houden, maar dat gras groeit nu niet zo snel. Dus wordt er een extra graamachine ingezet die scheppen water uit het naast gelegen water haalt om het ingezaaide gras van vocht te voorzien.
Hoe lang is het wachten op de eerste regendruppels? Misschien wordt het tijd om, naar voorbeelden uit China en Tanzania, zelf regen te maken. Door chemicaliën (zeezout of kaliumchloride) op wolken te strooien is het in China gelukt zelfs één centimeter sneeuw te laten vallen.
Dat is natuurlijk ook niet de uiteindelijke oplossing. Laat je hier een wolkje regenen, dan kan het ergens anders helemaal niet meer regenen. Ook wolken raken zo een keer op. Zonder wolken kan het ook, maar dan wel op kleine schaal. Gaat u thuis eens aan de slag en maak uw eigen regen. Leuk en leerzaam voor de kinderen. Kunt u gelijk uitleggen wat ze er zelf aan kunnen doen om de gevolgen van de klimaatverandering te verminderen.
(In deze serie over de gevolgen van de klimaatverandering staat de redaktie ook open voor uw waarnemingen. Wat merkt u ervan? En wellicht heeft u nog leuke vondsten voor aanpassingen aan de hogere temperaturen of oplossingen de opwarming aan te pakken).
Geef een reactie

Toespraken in de polder

Op de pc van de ambtenaren die Balkenende''s toespraken schrijven, is er wat mis gegaan. Uit één van de prullenbakken op het Binnenhof, viste de redaktie een usb-stick. In het geheugen was een toespraak te vinden, die bij nader onderzoek bleek te bestaan uit losse fragementen van heel verschillende toespraken, voor heel verschillende gelegenheden. Aan het eind van deze verhaspelde toespraak bleek zelfs een geschrapte tekst te lezen. Hoe zou u nu tegen Balkenende aankijken, als hij daadwerkelijk deze redevoering gehouden zou hebben?

Dames en heren,
1. Nederlanders zijn geen bevlogen dromers. Geen hooggestemde idealisten. Integendeel. Ze zitten de hele dag te vergaderen. Ze zijn zuinig. Ze zijn een beetje saai. Ze volgen het liefst veilig de kudde. Ze zijn behoudzuchtig en overgeorganiseerd. Hun grootste passie is nieuwe regeltjes bedenken. En hun manieren laten ook te wensen over. Wie ‘American dream’ intoetst in Google, krijgt 2,5 miljoen hits. ‘Rêve français’ levert 16.000 treffers op. En ‘Nederlandse droom’… 1.500. Dùrven we in dit land eigenlijk wel te dromen? Ik droom van een Nederland dat dynamiek en internationale allure weet te combineren met de menselijke maat, zorgzaamheid en duurzaamheid. 2. De Verenigde Staten leerden ons: ‘wees niet bang. Het geeft niet als er eens iets mislukt. Die ervaring maakt je sterker. Geef niet op. Het kan wèl. Feit is dat de Verenigde Staten tot op de dag van vandaag symbool staan voor dynamiek en geloof in de toekomst. Het bouwen aan die toekomst vraagt in onze tijd meer creativiteit dan ooit. Optimisme is een belangrijke eigenschap van de Verenigde Staten. Het land dat steeds weer op zoek gaat naar ‘A New Frontier’. Dat steeds weer het onmogelijke waar wil maken. To go where no man or woman has gone before. Aan dat geloof in de toekomst is grote behoefte. Opnieuw zijn er New Frontiers te overwinnen. Ik denk aan de uitdaging onze economie en energievoorziening schoner te maken op een manier die ons verder brengt, niet terugwerpt. Het stoppen van klimaatverandering is óók een business opportunity. Sommigen zeggen dat dat een onbereikbare droom is. Wij in Europa geloven dat het kan. En we willen het samen met u (de VS) waarmaken. We hebben u nodig om een effectieve en efficiënte manier te vinden om de opwarming van de aarde te stoppen. De Europese Unie heeft zichzelf ambitieuze doelen gesteld. Maar succes is alleen mogelijk als we een coalitie kunnen sluiten met alle grote economieën in de wereld. Waaronder de allergrootste; die van u. 3. Het klimaatrapport van het IPCC, het panel van de Verenigde Naties voor klimaatverandering, was begin deze maand glashelder. En glashard. Er wordt een indringend beeld geschetst van de gevolgen van klimaatverandering. Burgers, bedrijven en overheden zullen structureel duurzame keuzes moeten maken. En dat zal soms pijn doen. In de portemonnee, in de planning of in de organisatie. Dit kabinet zal bij de keuzes die we op alle terreinen maken duurzaamheidsaspecten meewegen. Dat doen we door stil te staan bij ‘inconvenient questions’. Er is zoveel mogelijk. Een mooi voorbeeld vind ik zelf de letterlijke vergroening van Chicago. Daar worden dagelijks zogenoemde ‘green roofs’ geïnstalleerd. Platte daken van overheidsgebouwen worden beplant. En burgers en bedrijven worden gestimuleerd hetzelfde te doen. Duurzaam moet je doen. Ook als overheid moet je gewoon het goede voorbeeld geven. 4. Ik droom van een Nederland dat dynamiek en internationale allure weet te combineren met de menselijke maat, zorgzaamheid en duurzaamheid. Ik droom van een land waarin mensen zich zeker genoeg voelen om te veranderen, omdat ze ruggensteun en voldoende bagage krijgen en in geval van nood nooit met lege handen staan. Ik droom van een land waarin mensen zich onbevangen durven opstellen en nieuwsgierig zijn naar elkaar en naar wat er achter hun horizon ligt. Want wie nieuwsgierig is, heeft niet zo snel last van angst of vooroordelen. 5. Om dat te realiseren roep ik, als vriend van de VS, u op niet langer voor onrust te zorgen in diverse regio''s als Irak en Iran. Richt u zich eerst op het welzijn voor uw eigen burgers en maak gezondheidszorg en onderwijs bereikbaar voor iedereen. De tegenstellingen in uw land tussen ''haves'' en ''not-haves'' zijn a-sociaal groot. Me dunkt dat u daar de handen vol genoeg aan heeft. Ik roep u op uw beleggers en investeerders aan banden te leggen zodat zij niet langer hun eigen portomonnee als ultieme en enige doelstelling zien. Eis van ze dat ze onze bedrijven alleen overnemen als volledige werkgelegenheid en profit voor onze economie is gegarandeerd. Ik roep u op niet langer de afspraken over klimaatmaatregelen te ontregelen. Het is de hoogste tijd dat u nu eens onvoorwaardelijk de Kyoto-afspraken gaat naleven. U heeft de kennis en technologie in huis om hier en nu duurzame en schone oplossingen op de markt te brengen. Wacht u daar geen dag meer mee.
Dank u wel.
Fragment 1 komt uit The Dutch Dream Revisisted. Fragment 2 komt uit een speech ter gelegenheid van de Dutch-American Friendship Day.
De derde passage komt uit Duurzaam moet je doen en het vierde stukje is ook terug te vinden in The Dutch Dream Revisisted.
Fragment 5 is nergens terug te vinden. Het is waarschijnlijk ontstaan toen de redaktie bij al die mooie worden in slaap viel en de hollandse droom op geheel eigen wijze reviseerde.
Toespraken van onze mp kun je vinden op de website van het ministerie van algemene zaken.
Geef een reactie

Valsspelen met kaarten

Bent u wel eens flink om de tuin geleid, terwijl u toch zeker wist dat er een kortere weg binnendoor was? Dan heeft u het zekere voor het onzekere genomen en meer vertrouwen gesteld in de wandelkaart die u bij u had, dan op uw geografische intuïtie.
Is het u ook opgevallen hoe rustig het op de weg is? Natuurlijk, het aantal auto''s neemt nog steeds toe en files genoeg. Maar zelden zie je nog een chauffeur met een van boosheid verwrongen gezicht ruzie maken met de al even woedende bijrijder. Dat komt door al die electronische navigators. Die werken kennelijk beter dan zelf de kaart lezen.
Dit zijn nog bekende situaties waar de mens in conflict met een geografische kaart komt. Maar wat dacht u hiervan? U woont al een tijdje in een mooie, nieuwe wijk. Geheel tevreden met uw nieuwe huis. Het is nog wat kaal in de omgeving, maar u heeft vooraf mooie presentaties gezien, waar aardig wat bomen en grasveldjes te zien waren. Dat moet allemaal nog groeien, dus dat komt wel goed. Dan is er ineens die nacht dat u van veel lawaai nauwelijks hebt kunnen slapen. U staat de volgende ochtend op, doet de gordijnen open en…… er ligt een weidse plas voor uw deur!
Tja, had u vooraf maar beter de kaart moeten lezen. In de legenda stond toch duidelijk vermeld wat al dat groen te betekenen had: de strepen zijn geen groenstroken maar kanalen. Dat groene veld voor uw deur was geen speelveld, maar een waterbekken.
''Een kaart kan louter beschrijvend zijn, maar je kunt die ook inzetten om discussie uit te lokken, om te lobbyen, te overtuigen en te verleiden of om mensen op één lijn te krijgen''. Dat stelt onderzoekster ingenieur Linda Carton, die afgelopen vrijdag afstudeerde op de relatie tussen besluitvorming en de vorm van kaarten. In de ruimtelijke ontwikkeling en planning spelen kaarten een essentiële rol. Maar ontwerpers, bestuurders en politici gebruiken die kaarten elk op hun eigen manier en dan ontstaan er makkelijk problemen.
Met kaarten wordt maakbaarheid inzichtelijk gemaakt. Afhankelijk van wat een cartograaf op papier heeft gezet, kunnen de kaartlezers die maakbaarheid weer naar hun hand zetten. Dat kan omdat een kaart nooit volledig is. Linda Carton geeft een voorbeeld: ''Een ervaren kaartenmaker wees me erop dat Groningen vaak wél op overzichtskaartjes van Nederland staat, maar Delft niet. Toch zijn beide steden even groot, maar Groningen is in het noorden nu eenmaal dé stad, terwijl Delft relatief onbelangrijk is naast Rotterdam en Den Haag.'' Tja, daar zijn de Delftenaren natuurlijk niet blij mee, maar zo zegt Carton verder: ''Met kaarten kun je de werkelijkheid op allerlei manieren manipuleren. Ze lijken objectief omdat ze afkomstig zijn uit een Geografisch Informatie Systeem (GIS), maar in werkelijkheid liggen er allerlei keuzes van de maker aan ten grondslag.''
Die keuzes kunnen de besluitvorming beïnvloeden. Maar de door belangen ingegeven kaartinterpretaties van degenen die er mee moeten werken hebben wellicht een grotere invloed. Een gemeente die snel een vinex-locatie nodig heeft wil vooral geneog huizen op een kaart zien. Hoe het verder met het waterbeheer moet zoekt het waterschap maar uit. Die werkt weer op een andere manier met de kaart. Waar de gemeentelijke planoloog op huizenrijtjes lijkende vakjes had ingekleurd, veegt het waterschap met een paar ferme streken het nodige blauw erover heen. Wat dan volgt, kunt u wel raden. De ene vergadering na de andere, de ene conceptkaart na de andere, alle partijen sjoemelen en uiteindelijk bestaat de kaart uit tal van compromissen. Die kaart kreeg u onder ogen, toen u op zoek was naar een nieuwe woning in een aantrekkelijke wijk. U voelt zich om de tuin geleid en bent woedend op de bestuurder.
Met de kaarten in de hand, komt heel wat maakbaarheid tot stand. Om te voorkomen dat daarbij niet vals wordt gespeeld, met ruzie en teleurstelling als gevolg, gaat ingenieur Carton voorlopig verder met haar onderzoek naar de rol van kaarten in de besluitvormingsprocessen. Ze hoopt dan uiteindelijk genoeg te weten om processen te ondersteunen. Danzkij haar wordt een voorlichtingsavondje planologie straks een genoeglijk potje kaarten en hoeft u niet meer verrast te worden door een plas water voor de deur die u eigenlijk niet voorzien had.
(Meer hierover kunt u lezen in het aritkel ''Voor elk doel een kaart'' van Marion de Boo, op de site van de TU Delft).
Geef een reactie

Waarschuwingsteken

Hij: “Nou, de natuur begint nu toch echt keihard terug te slaan. Als dit geen waarschuwing voor de mensheid is, dan weet ik het niet meer.”
Zij: “Ja, hoor, hij ziet weer eens tekens aan de wand.”
Hij: “Nee, echt! Hier staat dat je bij een wandeling door het bos een beet van een teek kan oplopen. Die beestjes zijn steeds meer besmet en daar kun je goed beroerd van worden. Misschien kunnen we morgen beter niet naar het Braamse Bos gaan en een wandeling door de stad maken.”
Zij: “Door de stad? Ik dacht dat we daar ziek kunnen worden van al dat fijnstof?”
Hij: “Ja, da''s waar ook. Nou, dan blijven we toch een keertje gezellig thuis?”
Zij: “Tjonge, wat jij al niet verzint om niet met je luie reet overeind te hoeven komen……”
Hij: ” Halloooo. Even serieus.”
Zij: “Huh????”
Hij: “Als jij de krant eens zou lezen, dan zou je beter op de hoogte zijn van al die veranderingen in de natuur. Daar moeten we ernstig rekening mee houden.”
Zij: “Nou, als ik de krant zou lezen op jouw manier, dan was het snel afgelopen met de natuur! Je bent nou al de hele week bezig de tuin zo''n beetje onder water te zetten en dat blijkt pure verspilling, mannetje!”
Hij: “Nee, maar luister, schat. Nu komt alles nog dichterbij. Hier staat dat je ''s avonds beter je kinderen kunt nakijken op tekenbeten, als ze een dagje in de tuin hebben gespeeld.”
Zij: “Dat doe je dan toch lekker?”
Hij: “Ho, ho. Ik dacht dat we toch duidelijke afspraken hadden gemaakt over de taakverdeling hier.”
Zij: “En wat waren die afspraken ook alweer, volgens jou?”
Hij: “Dat weet je best wel. Jij regelt de dagelijkse dingetjes en ik ga over de hoofdzaken.”
Zij: “Nou, ik heb jou anders nog nooit de kinderen zien nakijken op luizen.”
Hij: “Ha, ha, grappig hoor. De kinderen vallen onder de dagelijkse dingetjes. Ik heb mijn handen al meer dan vol aan de hoofdzaken.”
Zij: “Misschien kan je dan nu die hoofdzaken eens terugleggen in de krantenbak en als de donder de barbecuekolen gaan halen? Je familie staat binnen een uur hier voor de deur!”
Hij: “Verrek, is het al weer zo laat?”
Zij: “Of zullen we ze maar afbellen?”
Hij: “Hoe bedoel je?”
Zij: “Nou, waar dacht jij die barbecue te houden?”
Hij: “Hè? Ik snap je niet. Gewoon, in de tuin, natuurlijk!”
Zij: “Goed zo, liefje. En als jij je hoofdzaken een beetje op een rijtje had, dan zou je dus moeten weten hoe gevaarlijk dat geworden is, toch?”
Hij: “Okee, okee! Dan koop ik gelijk een tekentang.”
Zij: “Ja, dan kun je je familie er mooi tussen nemen.”
Geef een reactie

Gezondheid over de grens(2)

Waar vind je goede en betaalbare ziekenhuizen? In België.

Het loont vooral de moeite voor complexe behandelingen. Het komt vaker voor dat nederlanders voor specifieke behandelingen naar het buitenland uitwijken, tot naar China aan toe. Maar dichterbij zijn er dus ook mogelijkheden.

In Zeeland zou dat wel eens een fikse concurrentie kunnen betekenen voor de ziekenhuizen aldaar. Zeker voor het ziekenhuis in Zeeuws-Vlaanderen. Geen probleem, zegt neuroloog Hoefnagels uit Terneuzen. Er wordt al veelvuldig samengewerkt met het universitaire ziekenhuis in Gent, dat veel dichterbij ligt dan bijvoorbeeld Rotterdam.

Maar ja, als alle topbehandelingen aan andere ziekenhuizen worden weggegeven, dan dreigt het Zeeuws-Vlaamse hospitaal maar een armzalig, provinciaals EHBO-postje te worden. Dat kan worden voorkomen door van de Belgen de nodige tegenprestaties te eisen.
Bijvoorbeeld om de zuiderburen een bijdrage te laten leveren aan de opleiding van medisch specialisten. Neuroloog Hoefnagels vindt de verschillen in behandelcultuur in de Belgische en Nederlandse ziekenhuiszorg erg ''interessant''. Daar zou je juist wat mee moeten doen.

De redaktie heeft eens wat rondgeneusd in belgische nieuwsbronnnen en vond opmerkelijke zaken in de ziekenhuizen aldaar.
Zo zijn er jaarlijks ruim 11.000 prikongevallen in de Belgische ziekenhuizen. Met als gevolg dat een verpleegkundige of een patiënt het risico loopt besmet te raken met hepatitis of hiv. De Belgen zijn waarschijnlijk zo ontzettend goed in complexe topbehandelingen, dat men vergeten is hoe je veilig een simpel prikje moet toedienen. En dat is niet het enige besmettingsrisico dat er in België rondwaart.

Legionella komt in bijna alle ziekenhuizen voor. Niet elke ontdekking van besmette waterleidingen hoeft daar gemeld te worden. Alleen een echte, grote uitbraak mag men niet verdoezelen. Nu is het nogal duur om alle waterleidingen goed te controleren en gezond te houden, dus daar wordt nog wel eens op bespaard.

En dat is dan waarschijnlijk één van de redenen waarom men in België goedkoper is dan in Nederland. Ik zou zeggen: gaat u vooral over de grens medsich shoppen, maar laat u goed ontsmetten voor u weer naar nederland terugkeert.

Het is prima dat men in België veel aandacht besteed aan uitstekende medische opleidingen en daardoor excellente specialisten kweekt, maar wat meer aandacht voor de alledaagse verzorging zou wel op zijn plaats zijn. De neuroloog uit Terneuzen zou misschien als eerste een tegenprestatie op dat gebied kunnen eisen.
Wat heb je er immers aan als je Zeeuwse patiënt een geslaagde hersenoperatie heeft ondergaan en met hiv wordt teruggestuurd? (Lees ook het eerste artikel over gezondheid over de grens van 15 augustus vorig jaar).

Geef een reactie