Stralende baby's.

Baby In België kennen ze natuurlijk ook kinderdagverblijven. En Belgen wensen hun kinderen te beschermen tegen allerlei ongerief. Dus stellen de zuiderburen net zo vlot richtlijnen en gedragscodes op, als de Nederlanders.

De organisatie Kind en Gezin heeft een lijst met aanbevelingen opgesteld, die de ouders helpen het jonge volkje te beschermen tegen elektromagnetische straling. Heeft de uitdrukking ‘een wolk van een baby’ sinds de kernramp in Japan soms een onbedoelde bijwerking gekregen?
Nee, van Japan liggen de Belgische ouders niet wakker. Kind en Gezin doelt op de risico’s die het gebruik van het mobieltje of de iPhone met zich meebrengen. Hoe voorkom je stralende baby's?

Eén van de aanbevelingen luidt: Bel niet te lang met de baby op de arm. Logisch denk je dan. Als je bedenkt hoe lang mensen tegenwoordig aan de leuterdoos gekluisterd zijn, valt te voorzien dat de arm met de baby het gewicht niet zo lang kan torsen en het kroost onverwachts op de vloer plettert.
Mis. Dat bedoelt Kind en Gezin niet. Loop je rond met de baby èn ben je in gesprek, dan zoekt het toestel continu naar het sterkste signaal. Loop je daar iets te ver vandaan, dan wordt de uitgezonden straling groter. Da’s niet goed voor het kind.

Beter kun je helemaal niet me de baby op de arm bellen. Hou de afstand tussen kind en kletsbox zo groot mogelijk, om de tijd dat het kind blootgesteld kan worden aan straling zo klein mogelijk te houden.
“De onderzoeken naar straling geven geen eenduidige resultaten, maar uit voorzorg kiezen we er toch voor om deze aanbevelingen te doen”, zegt Leen Du Bois van Kind en Gezin in De Morgen.

Juist. We weten er niets van, maar toch die stralende baby’s uit de buurt houden van telefoons, de wifi en zelfs babyfoons.
Maar dat is toch geen doen? De thuiswerkende ouder hangt uren aan de iPhone. Hoe moet de oppasbuur horen of er nog wat door de babyfoon komt? En vooral: hoe hou je dat kroost bezig als ze niet aan de wifi mogen?
Ze mogen op deze manier stralingsvrije volwassenen krijgen in België, maar die hebben dan nooit geleerd zichzelf bezig te houden.

Geef een reactie

Rutte's Torentje omsingelen?

Protesten Een voormalig minister denkt dat de Eurocrisis Rutte de das om doet. Pechtold vindt de verantwoording van Rutte’s crisisbeleid maar broddelwerk. De rest van Nederland protesteert gestaag door tegen de bezuinigingen. Waar gaan we met dit prachtige land toch naar toe?

Woensdag mag Rutte zich verantwoorden in het parlement. Voor een deel gaat die verantwoording over de laatste maanden van Balkenende. Rutte ging immers pas in oktober 2010 aan de slag. Maar vanaf dat Rutte het roer overnam, werd hij geconfronteerd met een gestaag groeiende stroom protesten. Een groot deel waren gericht tegen lokaal bezuinigingsbeleid, dat echter door de gemeenten wordt verdedigd met het argument dat er rekening moet worden gehouden met Rutte’s bezuinigingen.

De maatschappelijke onrust is in drie categorieën te verdelen. Arbeidsonrust, bezuinigingen en overige maatschappelijke onrust.
Arbeidsonrust betreft stakingen en werkonderbrekingen naar aanleiding van conflicten over cao’s en reorganisaties. Overige maatschappelijke acties zijn bijvoorbeeld de demonstraties tegen een nieuwe kerncentrale, tegen militaire interventie in Libië of tegen oneigenlijk gebruik van het bsn-nummer.
Acties tegen de bezuinigingen vormen de hoofdmoot van alle onrust, maar sinds deze maand scoort arbeidsonrust ook hoger dan in 2010. Zie hier Rutte’s onrust samengevat en vergeleken met periode voor zijn aantreden.

Rutte's Onrust
2010 2010 2011
arbeidsconflicten 14 3 20
acties tegen bezuinigingen 4 12 76
overige maatschappelijke acties 0 2 17

Tot in april liep het aantal acties op. In mei zijn er nog slechts 17 acties gevoerd, maar we zijn nog maar halverwege de maand en er zijn in ieder geval wat acties gepland, waaronder een landelijke manifestatie tegen de bezuinigingen op Defensie.

okt nov dec jan feb mrt apr mei Tot.
Totaal acties 7 3 10 8 12 29 44 17 132


Alle acties zijn terug te vinden in de Onrustmonitor (exceldocument), die tot en met 15 mei is geactualiseerd.In 2005 omsingelden zo’n 3500 demonstranten de Hofvijver, uit onvrede met Balkenende’s beleid. Dit jaar liepen honderden hoogleraren een rondje rond het Binnenhof. Wanneer zullen al die verspreide acties zich samenballen in een omsingeling van het torentje van Rutte?

Geef een reactie

Overhevelen.

Overhevelen Als het water tot de lippen komt, ga je natuurlijk overhevelen. Het water in de kelder pomp je de straat op. En dan maar hopen dat het riool jouw overlast aan kan. Overhevelen is een techniek, die bij noodgevallen een oplossing kan zijn.

In het beleidsjargon van de het kabinet kom je de term steeds vaker tegen. Minister Rosenthal mocht afgelopen vrijdag uit de ministerraad klappen, omdat Rutte, Verhagen en Van Opstelten er vandoor waren. Met trots meldde hij dat het kabinet weer wat overlast had overgeheveld.
Revalidatie voor ouderen wordt overgeheveld van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet. Het waarom is niet helemaal duidelijk. Althans, bij mij niet. Misschien kan iemand me helpen het te begrijpen.

In een bijgaand persbericht staat dat de overheveling vanaf 2015 een besparing van € 50 miljoen per jaar zal opleveren en dat het winst oplevert voor de patiënt.
Het kabinet meent dat de patiënt er beter van wordt omdat de aansluiting tussen de behandeling in het ziekenhuis en de revalidatie soepeler zal verlopen, er ruimte ontstaat ruimte voor een gevarieerder zorgaanbod en de patiënt eerder naar huis kan, omdat het verpleeghuis dan zorg aan huis kan bieden.
De 50 miljoen besparing wordt gerealiseerd omdat zorgverzekeraars de revalidatiezorg voor ouderen kosteneffectief kunnen inkopen. Dat is, volgens het kabinet, nu in de AWBZ niet mogelijk.

En daar volg ik het niet meer. Als dat in de AWBZ niet mogelijk is, dan verander je toch die wet? De AWBZ is toch al een potje dat vanaf de invoering continu aan overheveling lijdt. Vorig jaar liet het CBS nog weten dat ondanks ingrijpende wijzigingen in de AWBZ de kosten alsmaar bleven stijgen. En dat geldt niet alleen voor de AWBZ, maar ook voor de Zorgverzekeringswet. Dus wat heeft overheveling voor zin?

Dat heeft in de visie van het kabinet alleen zin als techniek om een bezuiniging door te voeren en de uitvoering daarvan op het bordje van een andere instantie of organisatie te leggen. Zo worden taken op gebied van de jeugdzorg en de sociale werkvoorziening overgeheveld naar de gemeenten en tegelijkertijd rond de 2 miljoen bezuinigd, volgens het omstreden Bestuursakkoord.

Overheveling is versluierend taalgebruik voor bezuinigen. Dat strookt niet met de opvatting ambtelijk taalgebruik voor de burger helder en begrijpelijk te maken. Het ziet ernaar uit dat het met dit kabinet pompen of verzuipen is.

Geef een reactie

Dag van de Nagtegaaltjes.

Verpleging Nog een paar uurtjes avonddienst en de dag van de Floortjes Nagtegalen is weer voorbij. De Internationale Dag van de Verpleging wordt altijd op 12 mei gehouden, de geboortedag van Florence Nightingale, symbool van de onbaatzuchtige verpleegster.
Een pittig beroep en toch populairder dan ooit, getuige het groeiend aantal studenten dat een diploma in een zorgopleiding haalt. Na de studie begint het echte werk.

“Verpleegkundigen en verzorgenden moeten hun werk op niveau uitvoeren, genoeg opleidingsmogelijkheden krijgen en samenwerken met voldoende en vakbekwame collega's. Zo kunnen zij excellente zorg aan patiënten bieden”, zei minister Schippers van Volksgezondheid, die de Dag van de Verpleging mocht aftrappen.
Ze vergat helaas een cadeautje mee te nemen op deze heuglijke dag. Het zou mooi zijn geweest een garantie af te geven dat er geen cent bezuinigd zal worden op de zorg.
Ziekenhuizen vrezen banen te moeten schrappen, verpleeghuizen sluiten afdelingen en werkgevers willen het onregelmatige werk niet langer met een toeslag belonen. Dat laatste gaat niet door, gelukkig. Het verplegend personeel mag onbaatzuchtig zijn, het moet niet te gek worden. Dankzij een stevige actie is de afschaffing van de onregelmatigheidstoeslag in academische ziekenhuizen van de baan.

Ondanks werkdruk, personeelstekorten, reorganisaties en een niet al te riante beloning, vinden de verplegenden en verzorgenden toch dat ze een prachtig beroep hebben. In een poll op Nursing.nl zegt een meerderheid met plezier naar het werk te gaan, maar de arbeidsvoorwaarden beter kunnen.
Het is “het mooiste rotberoep” dat er is, schrijft Marcellino Bogers, ook op Nursing.nl. “Zo was er de boze patiënt die wilde opstappen, maar per abuis de kast inliep, in de lach schoot en toch maar bleef. Was er die totaal ondervoede en vervuilde zwerver, die ik in een bad met olie zette en die later in een pak van een overleden medepatiënt zat te glimmen aan het kerstdiner”, zo beschrijft Bogers de tijd dat hij als jonge verpleegkundige in een verpleeghuis werkte.

Het is natuurlijk ook een mooi beroep. En nog mooier is het dat er weer meer jongeren voor dat vak willen kiezen. Het mooiste zou zijn dat het niet met een symbolische feestdag wordt beloond, maar met de waarde die dat vak verdient.

Geef een reactie

Alle macht aan het volk?

RutteLenin Alle macht aan het volk. Dat zou de titel kunnen zijn van het bestuursakkoord tussen Rijk, gemeenten en provincies. Het gaat immers om decentralisatie? Het overhevelen van bevoegdheden naar de kleinere overheden, zodat besluitvorming over belangrijke zaken dichter bij de burgers komt te liggen. Gemeenten krijgen wat geld en ze mogen helemaal zelf beslissen wat ze ermee doen. Aangezien gemeenten toch veel dichter bij de burgers staan, dan het Rijk, is het bijna een communistische opvatting te noemen, om taken naar de lokale overheden over te hevelen.

Waarom groeit het protest tegen het bestuursakkoord dan? Op 21 april tekenden het kabinet en de koepels van gemeenten en provincies (VNG en IPO) het akkoord. Het akkoord is nog niet definitief, want de achterban mag zich er nog over uitspreken. En daar klinkt gemor. Het is ook nooit goed. Geeft de regering wat macht uit handen, gaan er ineens gemeenten en provincies klagen.
Sterker nog: al 19 gemeenten verklaarden zich tegen het akkoord, dat op 8 juni ter stemming zal komen op een bijeenkomst van het VNG. Drie provincies zijn ook tegen. Diverse maatschappelijke organisaties, waaronder het FNV en de GGZ Nederland, vinden ook dat het akkoord niet definitief getekend dient te worden.

Niet dat het veel zal uitmaken. Minister Donner vindt de handtekening van VNG en IPO meer dan genoeg. Hij onderhandelt niet met afzonderlijke overheden en maakt duidelijk dat het Rijk uiteindelijk beslist. Rutte vindt het een prachtig akkoord, dat voor verdere onderhandeling niet in aanmerking komt.
Tot zover de werkelijke opvattingen over decentralisatie van bestuur. Zie je wel, het zijn toch geen communisten, zal iedereen opgelucht denken.

Rutte meent dat het bestuursakkoord de gemeenten zal helpen bij de kwaliteit van de uitvoering van de overgehevelde taken. Zoals de bezuinigingen op de bijstand en de sociale werkplaatsen.
En daar zit hem de meeste pijn. De meeste gemeenten zijn helemaal niet tegen de decentralisatie van de jeugdzorg, de extramurale begeleiding uit de AWBZ en de hervormingen van WWB/WIJ, WSW en Wajong, maar zijn het niet eens met de bezuinigingen die met de reorganisatie gepaard gaan.
Bovendien: gemeenten moeten afslanken. Het idee om met minder ambtenaren, meer taken uit te moeten voeren, vindt men ook niet zo aantrekkelijk.

De protesterende gemeenten zien de bui al hangen. Ze hebben al veel moeten bezuinigen. Op cultuur, welzijn,sport, recreatie en de eigen organisatie. Dat leverde al boze burgers op, die petities en demonstraties organiseerden in een poging bibliotheken, zwembaden, buurthuizen, muziekverenigingen en gemeentelijke voorzieningen te redden. Nog een bezuinigingsgolf er overheen, leidt misschien tot nog meer onrust.

Nog voor Rutte aan de macht kwam bezuinigden de kersverse gemeentebesturen, na de gemeenteraadsverkiezingen in 2010, er al flink op los. In totaal zo’n 600 miljoen euro dit jaar en nadat Rutte zijn plannen bekend maakte, zitten de gemeenten nu al te piekeren over bezuinigingen voor de komende jaren. Als het bestuursakkoord naar de kleine lettertjes wordt uitgevoerd, moeten gemeenten aan de slag om ook het mes te zetten in jeugdzorg, AWBZ-zorg en arbeidsparticipatie voor gehandicapten.

Nog krap een maand en dan zullen we weten hoe alle gemeenten over dit fraaie bestuursakkoord denken. Ondertussen houden we de reacties bij in dit overzicht (exceldocument).

Geef een reactie

Verbijsterveldt's toeval.

Bijsterveldt Toeval bestaat. Toevallig is het volgende week woensdag gehaktdag. De dag waarop de Algemene Rekenkamer het kabinetsbeleid in mootjes hakt. Dit jaar wordt voor het eerst de bezuinigingsmonitor gepresenteerd. Een stuk waarin de Rekenkamer duidelijk zal maken welke bezuinigingen al zijn volbracht en welke niet.

We weten nu al dat de bezuiniging op het passend onderwijs niet is gehaald en dit jaar zeker ook niet zal worden volbracht. Laat de verantwoordelijke minister nu toevallig met een herziening van de motieven komen, waarmee de bezuinigingen eerder werden verantwoord.
Het motief was: er zijn teveel zorgleerlingen, het wordt te duur, dus gaan we hakken. Daar is mevrouw Bijsterveldt nu op terug gekomen. Er zijn lang niet zoveel zorgleerlingen als ze aanvankelijk beweerde.
Bijsterveldt’s manoeuvre lijkt verdacht veel op een truc om het uitstel van de bezuinigingen zodanig te verantwoorden, dat er misschien wel afstel van komt. Of dat er op zijn minst een veel minder wordt bezuinigd, dan het kabinet eigenlijk van plan was.

Een tegenvaller, die nog niet op de agenda van mevrouw Bijsterveldt staat, is de zorgwekkende toestand van spelende kinderen. Kinderen spelen niet meer op het schoolplein of op straat. Ze zitten achter de pc en twaalfduizend tieners zijn zwaar verslaaf aan online gamen.
Die twaalfduizend vormen een aardig potentieel aan zorgleerlingen, dus misschien loopt het nog goed af met mevrouw Bijsterveldt en kan ze alsnog forse bezuinigingen doorvoeren. Dat lijkt echter niet haar bedoeling. Want toeval of niet, het valt ook reuze mee met andere zorgwekkende kindertjes. Scholieren bezitten steeds minder drugs, schrijft mevrouw Bijsterveldt aan de Tweede Kamer. Dat zijn dan weer wat zorgleerlingen minder.

Toeval of niet, de drugs die normaal gesproken in de rugzakjes van de scholieren zitten, zijn weer terecht. Ze zitten in het drinkwater. En daar gaat mevrouw Bijsterveldt niet over. Ze mag hopen dat de waterschappen niet te fors op waterzuivering bezuinigen. Want van eerst wel en dan niet bezuinigen, zou ze nog eens overspannen kunnen raken. Het zou mooi zijn als er dan toevallig een beetje kalmerend water uit de kraan beschikbaar is.

Geef een reactie

Van de appel en het ei.

Apple en het ei Apple is het waardevolste merk ter wereld. De eer dankt het bedrijfje vooral aan de iPhones en iPads. Leuke gadgets, met geinige apps voor spelende @@pjes. Wie heeft zo’n ding nou niet?
Apple biedt het voor een ei aan. Zo duur zijn ze niet. Verguld met de eer, dankt Apple allen, die aan de roem hebben meegewerkt. Want Steve klaart de job niet alleen.

Apple bedankt al die medewerkers ter wereld, die voor 50 dollar per maand zich hebben ingezet voor het succes.De hartelijke dank gaat uit naar de 250 medewerkers in India, die ziek werden van giftige stoffen. De Chinese arbeiders, die zich uit solidariteit met hun Indiase collega’s lieten vergiftigen, worden bedankt. Met een fikse schadevergoeding, door Apple’s toeleverancier betaald.
Wat minder tevreden was Apple over hun leveranciers, die kinderen aan het werk zetten. Niet meer doen hoor, waarschuwde het dankbare Apple.

Veel dank is Apple ook verschuldigd aan de nabestaanden van zelfmoordarbeiders, die hun leven gaven voor het waardevolste merk ter wereld. Zo’n arbeidsethos vindt Apple iets te gek, en de toeleverancier zag zich gedwongen alleen nog werknemers aan te nemen die contractueel beloofden hun motivatie binnen de mensenrechtelijke perken te houden.

We feliciteren Apple met de prominente plaats op de wereldmarkt. Mede omdat Apple’s eigen gedragscode hier zo voorbeeldig aan heeft bijgedragen.

Geef een reactie

Eénrichtingscode.

QR Code Op dit weblog is al vaker over tamelijk nutteloze codes geschreven. Vandaag iets over codes die het gemak moeten dienen. Een grote hoeveelheid informatie kan worden gecodeerd. In het pré-computertijdperk had je al codes, die een grotere boodschap kort en bondig samenvatten. Die techniek leeft nog voort in chatboxen, sms’jes en e-mails.

De laatste tijd wordt steeds vake de QR code gepromoot. QR staat voor quick response. Geen gecodeerde tekst, maar een plaatje waarachter een bom informatie schuil gaat. Het is vooral een reclamedingetje. Je kan er ook kunst, boeken en films mee samenvatten.
Het plaatje kun je met je mobieltje fotograferen en als je mobieltje een qr-lezer heeft brengt de afbeelding je rap naar de informatie die er achter zit. Meestal is dat een website. “Deze methode bespaart de gebruiker het moeizaam op een telefoon intypen van een URL”, zegt Wikipedia.

Dat geloof ik meteen, want voor een digibeet als ik, die amper met zijn mobieltje het internet opgaat, is nogal een gepiel op de virtuele toetsenborden van smartphones. Maar zou een beetje geroutineerde gebruiker niet net zo snel een webadres intikken, als de camera activeren, de camera richten, de foto nemen en de qr-applicatie starten? De juichkreten over dit ‘snelle gemak’ zijn dus zwaar overdreven.

Er zou nog een voordeel zijn. Waar je ook bent, als je je mobieltje bij je hebt kun je met de QR-code overal toegang tot interessante informatie krijgen. Wat je er ook over leest, in veruit de meeste gevallen bedoelt men met interessante informatie: reclame. QR-codes op de reclameposters langs de weg, op de borden die makelaars op te koop-huizen hangen, op de uit-agenda in de lokale uitgaansmagazines, noem maar op. De qr code linksboven zou je meteen naar dit weblog moeten sturen.

Er ontbreekt volgens mij nog iets aan deze techniek. Het is eenrichtingsverkeer. Je kunt pas communiceren met de qr-code verspreider, als je op de website bent beland. Het zou toch mogelijke moeten zijn na het scannen van de code meteen je eigen boodschap er aan toe te voegen? Een paar voorbeeldjes.

Je ziet een reclameposter met de qr code. Waarom opent de code niet meteen een tekstvakje waar je je ‘feedback’ op de reclame kunt geven? Ik zie vaak genoeg reclameposters langs de weg, waarvan ik denk: haal die maar weg. Het zou toch aardig zijn voor de marketingjongens- en meisjes als ze een ‘quick response’ van hun potentiële klanten krijgen? Dat scheelt al gauw een duur en tijdrovend marktonderzoek.

Of neem de qr codes op de borden van de makelaars. Als ze het een beetje goed doen, zie je na het scannen informatie over de bouwkundige kwaliteit van het huis en de vraagprijs. Meestal zie je alleen het telefoonnummer van de makelaar. Dat is iets te weinig informatie. Maar zou het niet aardig zijn als de qr code ook hier meteen een tekstvakje opent, waarin jij dan tikt: te duur. Weet de makelaar ook weer genoeg.

Zoals de qr code zich nu verspreidt, is het vooral een van de vele speeltjes, die handig lijken, maar niet echt voordeel biedt voor de afnemers. Het is niet sneller dan een url intikken en als gebruiker kun je alleen maar consumeren in plaats van communiceren. Daarmee is de qr code een van de vele overbodige gadgets, die de wereld ‘rijk’ is. Jammer, maar maak met die code op zijn minst tweerichtingsverkeer mogelijk.
Ik hou me overigens aanbevolen voor voorbeelden, die de gebruiker, materieel of immaterieel, echt rijker maakt.

Geef een reactie

Jeugd gaat van geluk naar psycholoog.

Opvoeding Het is weer helemaal terug: de ouders de schuld geven van alles. Psycholoog Hans van de Sande is de ouders juist dankbaar. Dankzij de ouders bezoeken steeds meer jongeren onder de 21 jaar de eerstelijnspsycholoog. De psycholoog is dus verzekerd van een goed belegde boterham.

Meneer Van de Sande heeft een verklaring voor de drukte in zijn spreekkamer. “De missie van ouders en opvoeders is veranderd”, zegt hij in een artikel in De Telegraaf. Hij zal er de bedrijfsplannen van de firma’s in de sector Gezin wel op nagekeken hebben en ontdekte een opzienbarende verandering in de doelstellingen, die de gezinmanager nastreven. “Was het vroeger zo dat met name moeders het belangrijk vonden dat hun kind een goede baan en voldoende geld had, nu willen ze dat hun kind gelukkig is”, aldus de deskundige.

Ouders maken hun kinderen dus gek van geluk. De psychologen mogen dat weer uit de hoofdjes van het jonge volkje zien te kletsen. Want geluk kan een lastige hinderpaal zijn bij zelfontplooiing. Het is mooi dat de jongeren zich naar de psycholoog spoeden, want “hoe ouder je wordt, hoe lastiger het is om te veranderen”, zo citeert Nu.nl het Telegraafartikel.

Het roept wel vragen op. Was vroeger je kind een carrière opdringen een uitstekende therapie? Of hielden psychologen vroeger de statistieken van hun bezoekers niet bij?

Geef een reactie

Rutte zorgt voor paniek.

Ontslagen Rutte lijkt wel Sinterklaas. Dit prachtige land geeft hij niet zomaar terug aan de Nederlanders. Voor het kadootje wordt uitgedeeld, worden de verwachtingsvol kloppende hartjes bang gemaakt. Wie krijgt het lekkers, wie krijgt is de roe? Met Sinterklaas valt dat allemaal reuze mee. Uiteindelijk krijgt iedereen wel wat.
Er zijn mensen in het land,die twijfelen of dat bij Rutte ook zo al aflopen Een op de drie ambtenaren vreest ontslag, luidt de uitkomst van een enquête onder 700 ambtenaren. Zij zijn niet de enigen. Er is sprake van een heuse angstgolf. Een greep uit dat troebele water.

De Radboud Universiteit vreest voor ontslag van 200 docenten en 100 onderzoekers. De vice-voorzitter van de HBO-raad vreest 2000 ontslagen in het HBO. De vakbond Abvankabo vreest 4000 ontslagen bij het UWV. Ook al worden de bezuinigingen in het passend onderwijs even uitgesteld, als ze uiteindelijk worden uitgevoerd zijn ontslagen niet te vermijden, zegt de staatssecretaris en bij Defensie vreest men duizenden ontslagen.
Holland Solar, de organisatie van bedrijven in de sector van de zonne-energie, vreest ontslagen als gevolg van het nieuwe subsidiebeleid van minister Maxime Verhagen van Economische Zaken. De omroepen Avro en Tros fuseren om de bezuinigingen het hoofd te bieden en ontslagen zijn niet te voorkomen.
En dan is er nog het grootstedelijk openbaar vervoer, dat geprivatiseerd moet worden. Ook een vorm van bezuinigen en in Den Haag vreest men het ontslag van 200 tot 300 mensen.

Die angst is volkomen terecht. Zowel in de gesubsidieerde, als in de commerciële sectoren zijn ontslagen gevallen of aangekondigd.
Bij het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN) kregen 96 medewerkers hun ontslag, als gevolg van het wegvallen een onderzoeksubsidie. De Thuiszorg Rotterdam gaat 70 van de 170 banen schrappen. In de thuiszorg gaat het er toch al pittig aan toe. In Twente worden 90 van de 220 medewerkers ontslagen. Een Noord-Hollandse organisatie heeft collectief ontslag aangevraagd voor 650 medewerkers.
Bij KPN Rotterdam is onrust ontstaan na de aankondiging dat 4000 tot 5000 banen geschrapt zullen worden. Bij een Noord-Hollandse winkelketen wordt het al personeel op hoofdkantoor en distributiecentrum ontslagen.
Als we hier de reeds gevallen ontslagen in de sectoren cultuur, zorg en welzijn en de bouwsector op zouden noemen, zou dit een veel te lang blogje worden.

De angst is dus begrijpelijk. Maar zien we ellenlang rijen wachten bij uitkeringsinstanties en arbeidsbureau’s? Lezen we berichten over een gigantisch stijgende werkloosheid? Nee. Valt het dus wel mee?
Helaas. Werkgevers kiezen langs de weg van geleidelijkheid voor volkomen legitieme middeltjes om van hun personeel af te komen. Tijdelijke contracten worden niet verlengd. Daar valt niet tegen te protesteren. Voor ‘overtollig’ personeel met een vast contract halen de werkgevers het “individueel ontslag om bedrijfseconomische redenen” uit de kast. Daar hoeft geen rechter of UWV aan te pas te komen.
Cijfers over 2010 en dit jaar zijn (nog) niet bekend, maar het SCP (pdf!) onderzocht de verschillen tussen de crisis in 2003 en de huidige crisis. En dit waren de uitkomsten.

2009 2003
individueel ontslag om bedrijfseconomische redenen 16% 7%
beëindiging van tijdelijke contracten 12% 9%
verkorten contractuele arbeidsduur 4% 1%

Mijn werkgever (dak- en thuislozenopvang) begon in oktober 2010 met het beëindigen van alle tijdelijke contracten en zit nu in de fase van individueel ontslag om bedrijfseconomische redenen. Ook collega’s met een vast contract zijn dus de klos. En dat is ook het geval bij veel reïntegratiebureaus door heel het land en buurt- en welzijnsorganisaties. Zo lossen werkgevers de crisis op.

Rutte heeft banen beloofd. “Een zeer ambitieuze agenda van dit kabinet, in de kern samen te vatten als 'minder overheid, meer banen', zei hij na een van de ministerraden. Dat was wel op 1 april. Snapt u?
Een op de drie mensen vrezen voor hun baan. Ik vrees dat een op de drie nog aan de lage kant is.

Geef een reactie