Wilders' faalakkoord (2)

Vergagen enWilders Wie Wilders liever in een cordon sanitaire gevangen ziet, mag enigszins tevreden zijn met het gedoogde regeerakkoord. Wilders zit in de tang van het cordon strategique, waarin Rutte en Verhagen hem hebben gelokt. Het maakt Wilders niet monddood, maar beperkt zijn invloed dermate dat het akkoord zelfs tegen hem werkt.

Dat schreef ik gisteren hier en voor we over gaan tot de orde van de dag, omdat het CDA straks van het congres toestemming heeft gekregen mee te regeren, vandaag een kleine toevoeging.

Om te beginnen: ook op twee andere weblogs is te lezen, dat de PVV verliest door het regeerakkoord te gedogen. Op Sargasso een schrijven aan Henk en Ingrid, de karikaturen van de PVV-stemmers. Het duo wordt herinnerd aan het PVV verkiezingsprogramma en Sargasso somt op waar Wilders zijn kiezers tevreden heeft kunnen stellen en waar niet. Wilders’ hoofdthema komt in het akkoord niet uit de verf: “Als je de ‘tsunami van islamisering’ wilt tegenhouden, dan is het geen fraai resultaat. Om dat te doen moeten er toch teveel internationale verdragen worden opgezegd”.

Op Panzerfaust schrijft Kornuit: “Wilders is effectief getangd. Haags gedickswaffeld”. De partij heeft geen macht om de stekker uit het VVD-CDA kabinet te halen, omdat de partij niet in dat kabinet zit. Dat klopt natuurlijk. De PPV blijft in de oppositie en zal daar bondgenoten moeten vinden om het kabinet meer richting de PVV-standpunten te krijgen. Dat zal niet lukken, want de Kamer is te veel verdeeld.

Het concept regeerakkoord maakt de beperkte bewegingsvrijheid van Wilders duidelijk: “Bij voorstellen uit het regeerakkoord kan de PVV-fractie tegenstemmen. Moties van wantrouwen en afkeuring zullen – voor zover het maatregelen uit het regeerakkoord betreft – door de PVV niet worden gesteund”.
Er is al vaker gezegd en geschreven dat Wilders mag blijven roepen wat hij wil. Eén ding mag hij vanaf vandaag niet meer: de een na de andere motie van wantrouwen of afkeuring indienen. Zelfs als hij een motie van treurnis steunt, zal zijn betrouwbaarheid als gedoger in het geding komen.

Wilders heeft gefaald.

Geef een reactie

Wilders' faalakkoord

Wilders faalt Er lijkt een vrijwel unaniem oordeel te zijn dat Geert Wilders goed heeft gescoord in het gedoogakkoord. Er zijn echter een aantal punten aan te wijzen, waaruit je op zou kunnen maken dat Rutte en Verhagen hem vies in de tang hebben. Geen cordon sanitaire, maar een cordon strategique. Het maakt Wilders niet monddood, maar beperkt zijn invloed dermate dat het akkoord zelfs tegen hem werkt.

Alvast een paar van die punten. Uit het regeerakkoord, want het gedoogakkoord is niet meer dan een kopietje van de immigratie- en veiligheidparagrafen uit het regeerakkoord.

Onder het hoofdstukje Bestuur, lezen we: Het kabinet komt met een voorstel dat inhoudt dat Nederland naar een paspoortgeldigheid van 10 jaar gaat en het kabinet komt met voorstellen die het eenvoudiger maken voor Nederlanders in het buitenland om hun stem uit te brengen bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer en het Europees Parlement.

Het Nederlanderschap zal dan wat moeilijker te verkrijgen zijn, heb je het eenmaal dan levert het wel een 10-jarig paspoort op. Binnen de huidige wetgeving zullen er dan meer Nederlanders langer met een dubbel paspoort rondlopen.
En wonen ze in het buitenland dan wordt het makkelijker te stemmen. Nu keren nogal wat Nederlanders terug naar het geboorteland van zichzelf of hun ouders. Als dat een land met overwegend islamitische invloeden zijn, dan bestaat dus de kans dat er vanuit islamitisch denken wordt gestemd.

Onder de kop Economie betuigt het kabinet een grotere steun aan het MKB (Midden- en kleinbedrijf). Maar dat houdt de ‘tsunami’ aan islamitische slagerijen, bakkerijen en kruideniers toch niet tegen?

Onder Migratie lezen we ferme taal. Kern van de boodschap: de immigrant moet er zelf alles aan doen om zijn intrede bewijsbaar te rechtvaardigen en zijn inburgering zelf adequaat ter hand nemen. Echter: Voor degenen die hiervoor over onvoldoende middelen beschikken, komt het kabinet met een sociaal leenstelsel dat inhoudt dat de lening wordt terugbetaald.

In de praktijk gaat dat vervelende gevolgen hebben. Op de eerste plaats voor de immigrant, maar om Wilders ter wille te zijn zal dat Rutte en Verhagen dat aan hun achterwerk oxyderen
Maar belofte maakt ook schuld. Impliciet wordt hier gesteld dat laagopgeleide immigranten wel toelaatbaar blijven, alsmede vluchtelingen, van welk opleidingsniveau dan ook. Voor beide groepen geldt dat ze zeker niet erg rijk zullen zijn en Rutte en Verhagen beloven deze mensen financiële steun. Gezien de kansen op de arbeidsmarkt van veel immigranten, zullen er nogal wat zijn die de lening niet terug kunnen betalen. Voor hen volgt dan uitwijzing, voor de staat volgt een kastekort. Plus de rimram de mensen weer over de grens gezet te kunnen krijgen.
Praktisch erg lastig allemaal en hier is dus, heel listig, de deur opengehouden voor alle immigranten, ook al ronkt de rest van het akkoord iets anders.

Kortom: Wilders heeft geen gedoogakkoord bereikt, maar is akkoord met zijn eigen falen. Zijn er lezers die meer van dit soort punten hebben ontdekt?
Lees ook hier deel twee.

Geef een reactie

Het Huis voor democratie en rechtsstaat

Kabinet Rutte Vandaag is het Huis voor democratie en rechtsstaat officieel opgericht. Hard nodig,want we hadden natuurlijk nog geen democratie, laat staan een rechtsstaat.

De nog officieel te benoemen directie, stelde zich alvast voor aan de pers en verklaarde een sterker Nederland te bouwen. Redt u dat met zijn tweeën?, vroeg een journalist. Nou, antwoordde directielid I, alle goede dingen komen in drieën, dus hebben we de hulp ingeroepen van iemand die de meest wilde ideeën over de democratie en de rechtsstaat heeft.

Het Huis voor democratie en rechtsstaat krijgt een tijdelijke huisvesting. Dat is logisch. Je moet de democratie en de rechtsstaat niet vastpinnen op één plek, in een architectonisch hoogstandje waar een regering over kan struikelen omdat de kosten de pan uit rijzen. Voor de tijdelijke huisvesting had de directie aanvankelijk een grote tent in gedachten. Het hulpje in huis was daar tegen, want een tent trekt alleen maar islamitische nomaden aan. Daar is het Huis voor democratie en rechtsstaat natuurlijk niet voor bedoeld.

Maar, vroeg alweer de journalist de democratie en de rechtsstaat is er toch voor iedereen? Zeker, repliceerde directielid I. Behalve dan voor islamieten, riep het hulpje in huis. Correctie, riep directielid II, het is er wel voor iedereen, mits iedereen zich gedraagt zoals wij dat willen, mits iedereen doet wat wij willen en mits iedereen denkt zoals wij willen. Ja, lachte directielid I, iedereen zal daar iets van merken.

Het is een feestelijke dag. De officiële oprichting van het Huis voor democratie en rechtsstaat is een feit. Een historische omslag, riep het hulpje in huis. Het moet de burger dichter bij de politiek brengen. Dat mag wat kosten, dus leveren we allemaal wat in. Want als er iemand verantwoordelijk is voor de democratie en de rechtsstaat, dan zij wij allemaal dat wel. De overheid treedt terug, sprak directielid I. De hardwerkende burger krijgt het land terug, juichte hij.

Ah, merkte een andere journalist op, u treedt terug en de hardwerkende burger mag het opknappen. En wat gaat u doen?
Wij gaan nu eerst een lekkere borrel nemen op dit geweldige akkoord, sprak directielid I met pretlichtjes in de ogen. Zo is het maar net, zie directielid II en gaf hem een joviale ram op de schouder. Het hulpje in huis was blijkbaar hard aan die borrel toe, want hij bleef maar slikken en zijn lippen bevochtigen.

Geef een reactie

Brussels lof

Eurobetoging In diverse steden in Europa werd gedemonstreerd tegen de bezuinigingen. In Brussel, waar men het ook opnam tegen de Euro-maatregel om landen te beboeten die hun begrotingstekort te ruim houden, kwam in het NOS-journaal, een bijzonder bord voorbij.

Als er geen rijken meer zijn, blijven alleen de armen over. Een vakbondsdissident, die het opneemt voor de rijken? Een gefrustreerde arbeider die een bedreigende waarschuwing hooghoudt, geadresseerd aan het welvarend deel van Europa?

Nee, dankzij deze filosofisch ingestelde boodschapdrager, besef ik ineens het grote gelijk van de bezuinigende overheden. Want de armen willen toch niet graag alleen over blijven? En de rijken willen toch graag wat te delen hebben? Zonder armen komt daar niets van terecht.
Je kunt zeggen wat je wilt van de visie die achter de bezuinigingen schuil gaat, maar oog voor in stand houden van de diversiteit heeft men wel.

Want ach, die paar miljonairs die we in Nederland hebben moeten we koesteren als folkloristisch relikwie. Helemaal de 3000 ambtenaren die tot het legioen van 154 duizend rijken behoren. Op de ruim 16,5 miljoen inwoners vormen ze een met uitsterven bedreigd volksdeel. Vorig jaar waren er nog 10 duizend meer. Nog even en de laatste miljonair moeten we conserveren in een kluis van De Nederlandse Bank.

Die bank meldt trouwens dat De Nederlandse Consument, zeg maar ‘de armen’, over aardig wat vermogen beschikt. Ondanks de crisis heeft die consument, vergeleken met 2007, nu zelfs 200 miljard meer achter de hand.
Wat de DNB naliet rond de IJslandse bankperikelen, doet de bank nu wel. Ze waarschuwt de consument zich niet rijk te rekenen. De waarde van pensioenen en eigen huizen kan wel eens tegenvallen en dat is niet meebrekend in het vermogensplaatje.

Kortom, we zijn stinkend rijk. Alle lof voor de Brusselse demonstrant, die ons voorhoudt hoe armetierig de wereld er uit zal zien, als we die rijkdom wegnemen.
Opmoment van dit schrijven beraadt de CDA-fractie nog over het Rutte-akkoord. Rutte’s 18 miljard aan bezuinigingen maakt de rijken arm. Zal het CDA inzien dat dit een grove aantasting van de goddelijke diversteit der mensen is en dus niet met Rutte akkoord gaan?

Geef een reactie

Sport maakt meer kapot dan je lief is

Alcohol en sport Nu uit de gemeentelijke begrotingen duidelijk wordt dat niet alleen welzijn en cultuur gesnoeid gaat worden, maar ook sport moet inleveren, komen de sportieve penningmeesters in een akelige spagaat terecht. Want waar halen ze geld vandaan om het komende kersttoernooi nog enig allure te geven?
Sponsors natuurlijk. Ook lokale sportverenigingen draaien voor een gedeelte op sponsorgelden. Van de plaatselijke Rabobank tot de bakker om de hoek. Maar niet elk enthousiast clublid is blij met de sponsor die het bestuur heeft gevonden.

In het dagblad Trouw staat het verhaal van een vader, wiens kinderen sporten bij de Utrechtse sportvereniging Kampong. De man wil dat de vereniging de reclameborden van bierbrouwer Heineken weghaalt. Hij vindt dat de reclame niet past bij de regels die de dranksector zelf heeft vastgesteld in de Reclamecode voor Alcoholhoudende dranken. In die code is een reclamepromillage vastgesteld. Op plaatsen waar het publiek voor meer dan 25 procent uit minderjarigen bestaat, is geen alcoholreclame toegestaan.
De man heeft nu een klacht ingediend bij de Reclame Code Commissie. Een unieke zaak, schrijft Trouw, want het is nog niet eerder voorgekomen dat er een klacht is ingediend over alcoholreclame rond sportvelden.

Dat zal best. Reclameborden rond de sport zijn een ingeburgerd verschijnsel en dat daar ook bekende biermerken tussen zitten, kijkt niemand van op. Behalve de alerte vader uit Utrecht. En het immer waakzame STAP, het Nederlands instituut voor alcoholbeleid. STAP liet vorig jaar de communicatiewetenschappers van de universiteit van Twente een onderzoek doen naar de impact van drankreclame bij het EK voetbal. Ruim driekwart van jongeren tussen 12 en 15 jaar was de reclame opgevallen en het kijken naar het EK leverde bij de jongens een positieve verwachting van bier drinken op.

De Utrechtse vader wil natuurlijk niet dat zijn kinderen ook zo positief over de combinatie sport en alcohol gaan denken. Voor je het weet, stappen ze na een gewonnen toernooitje met een biertje teveel op in de auto. Waar dat toe kan leiden, heeft een profvoetballer van FC Twente vorig jaar ondervonden. Hij reed niet alleen zichzelf, maar ook de keeper van de club aan gort.

De penningmeesters van de sportverenigingen gaan een moeilijk jaar tegemoet. Het ligt voor de hand de bezuinigingen op te vangen met meer sponsoring. Dat is op zich al een hele taak, maar na de klacht van de Utrechtse vader, is het verstandig als de sportbesturen ook even uitzoeken hoe verantwoord de sponsorbedrijven met allerlei gedragscodes omgaan.
Als de lokale sportwinkel het in 2008 onder jongeren de zo favoriete Nikes beschikbaar stelt, is het wel goed even na te gaan of Nikes zich al wat meer aantrekt van ontbossing en kinderarbeid. Volgens dat bedrijf zelf wel. Of is dat ook reclame?

Voor zover reclame al misleidend is, de titel van dit stukje is het zeker. Het moet eigenlijk zijn: bezuiniging maakt meer kapot dan je lief is.

Geef een reactie

Snurktalentenjacht

Snurktalentenjacht Fijn dat u voor het slapen gaan nog even langskomt. U gebruikt dit blog toch niet als slaapmiddel? Van het volgende zult u in ieder geval niet wakker liggen.

Nederland sterft van de talenjachten. Nu is er weer eentje die naar de meeste getalenteerden zoekt. Kandidaten mogen hun klanken op een mp3 zetten en een vakkundige jury zal beoordelen wie de grootste snurker van Nederland is.

Een initiatief van de kliniek voor snurken en apneu. Een volkskwaaltje waardoor menig gezin al uit huis is gezet, wegens burengerucht.
Wil je weten of je een kans maakt, doe dan eerst de online zelftest. De uitslag graag in de reacties, want ik wil wel weten of dit weblog door grote snurkers wordt bezocht.

Helaas vermeld de kliniek niet welke prijs je krijgt, als je meer dan 65 decibel bij elkaar snurkt. Op zijn minst had er toch een gratis behandeling aangeboden kunnen worden.
Zou een mooie vondst zijn in het kader van de markwerking in de zorg. Ziekenhuizen en klinieken die op zoek gaan naar de burger met de grootse moedervlek. Stuur filmpje of foto op en maak kans op een gratis behandeling tegen huidkanker.

Dat is misschien te heftig, want heb je serieus zo’n kwaal dan stijgen de zorgkosten weer en daar willen we juist van af. De klinieken kunnen beter op jacht naar niet te verzekeren alle daagse kwaaltjes, die een mens ongelukkig maken. Stuur je geurvreter op en de grootste stinkvoet krijgt een gratis voeten-aroma-therapie.

En wie heeft de slechtste adem van het land? Stuur een flesje met je eigen adem op en win een longwasbeurt. Of veeg je uitgevallen haren bij elkaar, doe ze in een envelop en kijk eens of je bij de kaalkliniek een gratis haardos make-over kan winnen.

Geef een reactie

Anoniem melden zorgincidenten

Anatomische les Rembrandt In onze training “Zorg veilig voor een veilige zorg”, staat vandaag centraal het bekende gezegde ‘van je fouten kun je leren’. Wie weet welk obstakel daarbij een hindernis kan zijn?
Fouten maken is menselijk? Klopt, maar dat is nog niet de valkuil die mensen verhindert ervan te leren. Iemand nog een idee? Juist! Mensen geven niet makkelijk een fout toe.

Dat wordt de komende week een stuk makkelijker. Van 27 september tot en met 3 oktober wordt de Nationale Meldweek Patiëntveiligheid gehouden. Zorgmedewerkers kunnen, volledig anoniem, incidenten melden. Het doel van de project is lering te trekken van situaties, waarvan men denkt: dat had beter gekund. Voorkomen is natuurlijk beter dan genezen.

Of de duvel ermee speelt, komt de week net op het moment dat twee incidenten de actualiteit hebben gehaald. Minister Klink stelt een onderzoek in naar de dood van een jongen, die overleed na een prik tegen de mazelen, bof en difterie.
Het Scheper Ziekenhuis in Emmen heeft brieven gestuurd naar patiënten die zijn overleden na een complexe maagverkleining. In de brief werd meegedeeld dat het ziekenhuis dit soort ingrepen niet meer in het aanbod zal houden.

Elke zorginstelling heeft veiligheidsinstructies, protocollen voor foutmeldingen en klachtenprocedures voor cliënten. Daarbovenop komt er nu toch die Nationale Meldweek. In opdracht van het ministerie van VWS, georganiseerd door IQ healthcare, UMC St Radboud, 14 eerstelijns beroepsorganisaties, en het eerstelijnsprogramma ‘Zorg voor Veilig’.

Voldoen de interne protocollen en de meldingsprocedures dan niet? Je mag er toch op rekenen dat medewerkers hun werkzaamheden, inclusief eventuele fouten, keurig rapporteren. En als medewerkers zelf hun conclusies niet trekken na gemaakte fouten, mag je er ook op rekenen dat leidinggevenden en managers hun maatregelen treffen. Tot aan het ontslaan van incompetente medewerkers toe.

Dat is iets te ideaal gesteld. Fouten toegeven is voor niemand leuk. Voor de medewerker niet, die misschien een pittig functioneringsgesprek staat te wachten. Voor leidinggevenden en managers ook niet, want het betekent de erkenning van een misschien rammelende organisatie en personeelsbeleid.
In een tijd waarin naast personeelstekorten en budgetkortingen wegens wanprestaties, ook nog flink bezuinigd moet worden, nodig je mensen en organisaties uit meer hun succesverhalen te melden, dan hun tekortkomingen.

Dus is een weekje anoniem melden een zinnige bijdrage de patiëntenveiligheid te vergroten? Mij lijkt het eerder een extra kostenpost op de al zo zwaar belaste zorgbegroting. Als er toch geld over is voor zit soort zaken, waarom dat dan niet besteed aan verlichting van de werkdruk, vergroten van kennis en verbeteren van technieken en procedures?
Ongelukken voorkom je er nooit helemaal mee, maar je werk rustig en goed geconcentreerd kunnen doen, levert minder incidenten op, dan het zoveelste protocol of vernieuwde gedragscode die na zo’n meldweek uit de bus zal rollen.

Geef een reactie

Een stabiel binnenbrandje

Binnenhofbrandjes De koningin wenste het land een stabiele regering toe, in haar jongste troonrede. Ja, dat zouden we allemaal wel willen, toch? Ondertussen groeit het aantal twijfelaars. Zal de coalitie, die nu zo goed als gereed is, vier jaar in stabiele samenwerking kunnen regeren?

In de digitale editie (betaalde toegang) van het NRC, wijst journalist Oscar Vermeer, op oude wonden die de eendracht kunnen verstoren. Oude politieke vetes ontbranden snel, kopt het artikel. Verwijzend naar wat de huidige onderhandelaars elkaar in het verleden hebben verweten, vraagt Oscar Vermeer zich nu al af hoe groot de levensvatbaarheid zal zijn van een coalitie waarin een draaikont, een relschopper en een lafaard het met elkaar moeten zien te vinden.

In het artikel wordt natuurlijk het historische kabinet Den Uyl genoemd als voorbeeld van een regering dat minstens net zoveel tijd aan ruzies besteedde, als aan regeren. Balkenende IV ging tenonder aan een smeulende veenbrand, die in de kwestie Uruzgan, ineens weer oplaaide. Je kan een verleden, waarin men elkaar soms fikse kopstoten uitdeelde, niet zomaar vergeten, zegt Arie Slob (CU) in het artikel.

Hoogleraar politicologie Rinus van Schendelen verklaart in het NRC-artikel dat oude vetes geen obstakel hoeven te zijn. Maar “bij het grote publiek en de media blijven de oude beelden hangen. Die komen steeds weer terug, waardoor de oude wond elke keer opengaat”. Toch meent hij dat de politici wel een stootje kunnen hebben. “Ik ken geen sector die zo hard is. Er wordt veel eelt gekweekt”.

Eind 2008 vroeg ik de lezers hun oordeel over de binnenbrandjes van Balkenende IV. Nog voor de uitslag binnen was, telde de coalitie al een gloeiend conflictgehalte van 1, 25 binnenbrandjes per maand. Velen waren het er uiteindelijk over eens dat het kabinet hoe dan ook zou vallen. Als het niet over de kwestie Uruzgan was, dan toch zeker over de begrotingsonderhandelingen die nog moesten volgen en waar de meningsverschillen over de aanpak van de crisis een rol zouden spelen.

De combinatie Rutte, Wilders, Verhagen kent al potentieel brandgevaar, nog voor het aan de slag kan. Het smeult binnen het CDA en de gedoogvariant is geenzins een fraai voorbeeld van brandpreventie. De PVV zal geen ministers in het kabinet hebben en kan op elk gewenst moment een vuurtje opstoken. Dat Rutte de koelbloedigheid zelve lijkt, is nog geen garantie dat hij elke brand meester zal zijn. Hoewel hij in het verleden moeiteloos meewerkte aan het verwijderen van onruststokers binnen de VVD. Wilders en Verdonk kunnen daarover meepraten.

Het wordt dus een coalitie van oud zeer. Maar elke andere coalitie zou dat toch ook zijn? Het verschil is wel dat Rutte I een gedoogpartner heeft, die in staat is gebleken minder op inhoud en meer op persoonlijke aanvallen de boel kan opstoken.
Krijgen we de meest instabiele coalitie ooit?

Geef een reactie

Maatschappelijk betrokken bezuinigen

Rekening retour Iedereen lijkt er inmiddels van overtuigd dat er bezuinigd moet worden. Er is nog nauwelijks enig verzet tegen de kaasschaaf. Er wordt wel gemopperd. Waarom treft het ons (het culturele en welzijnsveld), moet het zo snel? Er zijn mensen die met alternatieve plannen komen, tot aan een heuse tegenbegroting toe. Maar de consensus is: snoeien.

Iedereen lijkt te vergeten, waarom de overheid een tekort heeft. Iedereen? Nee, Jan Peter Balkenende weet het nog precies. Hij toog naar New York om een clubje creatieve leiders toe te spreken. “Het recessieverhaal is immers bekend. De start: de val Lehman Brothers op 15 september 2008”, wist Balkende nog.
En zo is het maar net. Wat volgde, lijkt ook iedereen vergeten. Overheden deden hun best de financiële avonturiers te redden. Het netto-resultaat: oplopende begrotingstekorten en staatsschulden.

Dat moet niet te gek worden, dus gaan we bezuinigen. Balkenende komt in zijn toespraak met een oplossing aanzetten, die we nu in de voorwoorden en toelichtingen van de gemeentelijke bezuinigingsplannen terug vinden. Het beroep op de burger. Niet alleen de banken, ook de burger moet zich moreler gedragen en laten leiden door de waarde van spaarzin, de waarde van maatschappelijke betrokkenheid en de waarde van omzien naar een ander, aldus de demissionaris.

Je vraagt je af waar de realiteitszin van ’s lands leider zit. Want maatschappelijke betrokkenheid, daar staat dit land bol van. Het begint er aardig op te lijken dat iedereen die werkt, er een vrijwilligersbaan naast heeft en iedereen die niet werkt plantsoenen schoffelt of mantelzorger is.
Zo gingen medewerkers van het gerenommeerde adviesbureau Berenschot, vandaag de deur uit om bij diverse projecten een handje te helpen. Onder andere bij het Rode Kruis en bij Haagse welzijnsinstellingen.
Het levert in ieder geval werk op voor bureaus die in maatschappelijke betrokkenheid handelen.

MVO Nederland helpt ondernemers hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen. Een cateraar die jongeren gezond eten leert, een adviesbureau die een verpleegtehuis helpt een businessplan op te stellen, zijn voorbeelden van medewerkersvrijwilligerswerk, zoals MVO dat noemt.
Movisie stimuleert het werknemersvrijwilligerswerk ook om de “kwaliteit van de (lokale) leefomgeving te verbeteren”. Dat kan een middagje speeltuin opknappen zijn, maar ook wat langere tijd gespecialiseerd advies of praktische hulp verlenen. Zoals de “young professionals” van stichting Laluz doen. Voor 43% van het jonge talent is maatschappelijke betrokkenheid van een bedrijf zelfs van invloed op de keus om wel of niet voor deze organisatie te gaan werken, zegt Laluz.
Dat hebben ze natuurlijk al op de middelbare school geleerd, waar maatschappelijke stages de publieke sector aan extra handjes helpt.

En dan hebben we het nog niet eens over de 24 vrijwilligers die op Prinsjesdag, als eerbetoon aan alle vrijwilligers, de troonrede mochten bijwonen. Of al die mensen die 1x per jaar meedoen aan Nederland Doet, de nationale vrijwilligersdag waar onze hare majesteit zo enthousiast aan meedoet, omdat ze dan een keertje echt de lakens mag uitdelen. In een bejaardentehuis.

Nee, meneer Balkenende, nee colleges van B&W, nee dames en heren bezuinigers, het ontbreekt absoluut niet aan maatschappelijke betrokkenheid. Nu daar een beroep opdoen, kan niet anders betekenen dat mensen het ook als vrijwilliger nog drukker gaan krijgen. Als beloning zal hun koopkracht dalen, moeten er verhoogde zorgpremies en lokale heffingen worden betaald.
Tegelijkertijd vrezen mensen voor hun baan. Ambtenaren die er uit moeten, culturele organisaties en zorg- en welzijnsinstellingen die personeel moeten laten gaan.

En dat allemaal omdat op 15 september 2008 in Amerika de Lehman Brothers bank omkukelde? Wij krijgen de rekening gepresenteerd voor het falen van anderen?
De discussie die daarop volgde is wat mij betreft nog niet voldoende afgehandeld. Even pas op de plaats en met een ‘nee tegen de crisis’, gaan we de rekening eerst maar eens terugsturen. En dan nog eens opnieuw bepalen of en bij wie de kaasschaaf, het snoeimes of het nagelschaartje er aan te pas moet komen.

Geef een reactie

Narcisme of het syndroom van Machiavelli?

Narcisme? Met verwijzingen naar de zelfingenomenheid van de drie Toppers, narcisme en hoogmoed, wijst Annemarie de Jong, director Change bij De Baak, naar Maxime Verhagen en vraagt zich af waarom hij de kritiek van Herman Wijffels niet meer ter harte neemt.

In haar column in het Financieel Dagblad, duidt ze eerst de tijdsgeest waarin ouders, in plaats van een straffe opvoeding, meer het talent van hun kroost bejubelen. Zo kweken we narcistische prinsjes en prinsesjes.
In haar eigen vakgebied worden leiders opgevoed in het bekrachtigen van wat er goed gaat en in het geven en ontvangen van complimenten. Waar veel leidinggevenden nog best veel moeite hebben, schrijft ze.

Er kan wel een riskant schaduwkantje aan die opvoeding zitten. ”Ook op het gebied van leiderschap hebben we akelige equivalenten van De Toppers, die in hun glittertunnel nauwelijks nog oog hebben voor de realiteit”, aldus Annemarie de Jong. Om vervolgens Maxime Verhagen als praktijkcase op te voeren. Dat Verhagen de kritiek van Wijffels bagatelliseert, “duwt hem dieper zijn eigen tunnel in”.

Verhagen hoogmoedig? Wellicht een narcist? Eén zinnetje uit zijn reactie op Wijffels doet het ergste vermoeden. “Ik wil graag met het CDA, in dit gefragmenteerde politieke landschap, een fatsoenlijke bijdrage leveren aan het landsbestuur” (met dank aan blogger Laurent, die er wel de humor van in zag).
Dat “ik met het CDA” getuigt van narcisme of Verhagen lijdt aan het syndroom van Machiavelli. Hoe zit dat met de overige coalitieonderhandelaars?

Wilders reageert deze keer nog redelijk gematigd op de troonrede van de koningin. Een visieloos stuk, noemt hij het. En hoewel anderen menen dat hare majesteit zich in de eerste zinnen kritisch uitte over regeringsdeelname van de PVV, eiste Wilders deze keer niet meteen het aftreden van de monarch. Dat was wel anders bij de kersttoespraak in 2007. Wilders klaagde: “De PVV komt in de hele tekst niet voor, maar iedereen begrijpt wel op wie ze doelt”.
Valt dit onder de zo typerende gedragsveranderingen van narcisten? Onder de manipulatieve kwaliteiten, waarmee narcisten de wereld naar hun hand proberen te zetten?

Rutte reageert op de troonrede met: “Hier is het kabinet-Rutte I zeer mee geholpen”. Hij is er dus van overtuigd dat er hoe dan ook een kabinet met zijn maar komt. Indirect eigent hij zich de bezuinigingsboodschap toe.
Herkennen we hier ook het overdreven egocentrisme van de narcist?

Duidelijk is wel dat de drie heren er alles aan willen doen, de komende jaren hier te willen domineren. Sterk gefocused op dat ideaal en op de 18 miljard bezuinigingen.
Het is te hopen dat ze af en toe hun blik eens afwenden van wat ze zichzelf voorspiegelen en luisteren naar de geluiden die steeds sterker uit de samenleving opborrelen, nu zo langzamerhand meer mensen beseffen dat de kaasschaaf hun wel wat meer dan alleen het vel over de oren haalt.

Geef een reactie