Troonredes

Troonredes Het is gedaan. De Ridderzaal ligt er weer opgeruimd bij. Even leek het erop dat een waxinelichtje de inhoudelijkheid van Prinsjesdag zou overschaduwen. Maar de orde van de dag trad sneller in dan hare majesteit thuis kon komen. De analyses van de troonrede en aanhangende stukken, buitelen over elkaar heen.

En dan twittert Jos Heymans (RTL Nieuws, het commerciële persburo van het kabinet) dat-ie daar zijn handen aan vol heeft. Om precies te zijn: aan de echte troonbrede. Jos twittert: Al die alternatieve troonredes… aan de echte heb ik al mijn handen vol.

Al die alternatieve troonredes? Ik heb er niet zoveel gevonden. Het kan zijn dat de journalist de troonrede op dit weblog hier heeft gelezen en later nog een op het open podium van GeenCommentaar. Maar om nou twee keer dezelfde troonrede tot “al die alternatieve troonredes” te bomarderen?
Terzijde: leuke vondst dat open podium van GeenCommentaar. Maakt u er eens gebruik van.

Na wat research kom ik niet verder dan nog twee andersoortige troonredes. Op Chimsky.nl wordt Hare majesteit de woorden van Max J. Molovich in de mond gelegd. Heer Max is tevens redacteur bij het vaak absurd-satirische weblog Panzerfaust en tevens een van de winnaars van de Blogparel van het jaar 2009.
Heer Max is het blijkbaar eens met journalist Heymans, want hij laat de koningin verzuchten: God beware ons. Nog nooit zijn er zoveel troonredes geschreven als dit jaar. Het stikt van de stukjesschrijvers van zeer divers allooi die het nodig hebben geacht ons hun woorden te geven. En waarom?

Ja, waarom? In een door Sargasso getipte troonrede, geschreven door de cabaretier Micha Wertheim, geeft de koningin eigenlijk het antwoord al: Laten we wel wezen, wij zitten hier elkaars tijd te verdoen. Temeer daar deze troonrede ongetwijfeld zal zijn uitgelekt nog voor zij is uitgesproken.

De jaarlijkse alternatieve troonrede van NRC-columnist Bas Heijne kan ik u nog niet laten zien. Vanavond openbaart hij die troonrede op een debatavond in Nijmegen. Moet u morgen zelf maar opzoeken.

Of u ze nou grappig vind of niet, in de enige echte troonrede heeft de officiële spreekster zelf een grapje geïntroduceerd. De beginletters van de eerste vijftien zinnen, vormen de naam van de troonprecedent. Mogen we nu aannemen dat deze verborgen code de troonopvolging aankondigt?

Geef een reactie

Troonrede

Troonrede Onderdanen!
De demissionaire informatieve toestand in de polder baart Ons grote zorgen. De mist die vandaag over de residentie hangt, mag symbolisch worden genoemd voor de situatie waarin Ons Rijk verkeert. Wij zien de donkere dagen van het naderende herfsttij en de koude winter dan ook somber in.

Onderdanen!
Terwijl uw demissionaire collega’s een stiekeme voortvarendheid aan de dag leggen, hullen de informatieve collega’s zich in een hardnekkig stilzwijgen. Wat U wel naar buiten laat druppelen, beter gezegd, stelselmatig laat lekken, leidt tot onrust onder grote delen van Het Volk. Onder de noemer Bezuinigingen laat U vooral weten wat er allemaal niet kan. Daarentegen blijkt u met stomheid geslagen over wat het Volk mag verwachten wat er nog wel kan.

U zult zeggen: maar wij hebben wel meer naar buiten laten lekken. Dat is ontegenzeggelijk waar en van een schandelijk, beschamend gehalte. Wij hoeven u alleen maar te herinneren aan de Klinknagel die U aan uw doodskist meende te ontwaren en die met brute kracht is verwijderd.
Voorts meende u de door Ons benoemde informateurs telkenmale met een kluitje in het riet te sturen. U kwam herhaaldelijk bij Ons op de thee en de wijze waarop u verscheidene mogelijkheden uitsloot, doet vermoeden dat u Ons ernstig heeft misleid.
Telkens opties met elkander bespreken en nog voor u alles had gewikt en gewogen, waren Wij genoodzaakt alweer de thee gereed te zetten.

Onderdanen!
Wie denkt u wel dat u voor u hebt? Wij mogen dan wel erfelijk belast zijn, dat wil nog niet zeggen dat Wij achterlijk zijn!
Het wordt de hoogste tijd dat u serieus aan het werk gaat. De informatie heeft te lang geduurd en Wij roepen die dan ook met onmiddellijke ingang een halt toe. Wij benoemen Onszelf tot formateur. In die hoedanigheid komen Wij tot de volgende besluiten.
Meneer Verhagen. Uw aandeel in de democratie is tot welhaast sektarsiche proporties geslonken. De kiezer heeft gesproken en het oordeel kan niet naders betekenen dat u voorlopig van enige regeringsdeelname bent ontslagen.
Meneer Wilders. U geeft telkens blijk een stevige rol in de oppositie te ambiëren. Welnu, ik neem die wens uiterst serieus. U wil vrijheid. De vrijheid van regeringsonverantwoordelijkheid. U krijgt wat u wilt. Ook u bent ontslagen van de onderhandelingen.

Meneer Rutte. Ook al heeft u Ons buitengewoon teleurgesteld, Wij dragen u op morgen bij Ons op de thee te verschijnen. U zult daar in gesprek gaan met uw collega’s van de PvdA, D66 en GroenLinks. Onder Onze leiding zult u niet eerder het paleis mogen verlaten tot u en uw collega’s een helder regeerakkoord hebben geformuleerd. Wij geven u nog één week. Volhardt u dan in uw weigering deel te nemen aan een kabinet ten dienste van het landsbelang, dan zien Wij ons genoodzaakt ook u van elke verantwoordelijkheid te ontslaan.

Onderdanen!
Wij hopen u voldoende te hebben geïnformeerd en gaan over tot de orde van de dag.

Geef een reactie

Het noorden wordt opgewarmd

Gronings bier Hier ziet u bier. Van een brouwerij ergens uit het noorden van Nederland. Een opslagmogelijkheid voor CO2? Afvangen en injecteren in bier, reageerde een van de lezers van het Dagblad van het Noorden, die de eerste informatieavonden aankondigde over mogelijke locaties voor de opslag van CO2.

Vanavond was er een bijeenkomst in Grootegast, woensdag en donderdag volgen nog gezellige avonden in Tolbert en Ekehaar. De noordelingen worden opgewarmd voor de CO2-opslag. Zullen ze een stuk koeler reageren op de plannen dan inwoners en gemeentebestuur van Barendrecht?
Waarschijnlijk niet. In Barendrecht bleef het gemeentebestuur demonstratief weg bij een inkoopavond die de Rijksoverheid op 15 september organiseerde. College en gemeenteraad van Assen hebben op 2 september hun standpunt al ingenomen: geen CO2 in Drentse bodem.

Vreemd dat het demissionaire kabinet nog zo’n vaart maakt met de voorbereidingen voor de CO2-opslag. In Barendrecht is het verzet zo hardnekkig, dat het definitieve besluit wordt doorgeschoven naar een volgend kabinet. Toch zet men nu in het noorden de eerste stappen. Dat is om meerdere redenen eigenaardig.

In een eerder artikel hier zette ik de aanwijzing van noordelijke locaties tegenover een andere nota van het kabinet. Een nota waarin werd beweerd dat er nog veel ondergrondse ruimte is te benutten voor allerlei doeleinden. Bijvoorbeeld voor CO2-opslag. Het moet wel zorgvuldig moet gebeuren, stelde het kabinet. Rekening houden met de drukte onder de grond. Kabels, leidingen en misschien ook nog wat natuur. Verder moet het bovengrondse geen gevaar lopen, bijvoorbeeld door lekken.

In een ander artikel schreef ik hier dat de noordelijke locaties absoluut niet zonder risico zijn. Een van de aangewezen locaties, Eleveld in Drenthe, is tamelijk aardschokgevoelig. Gevolg van de aardgaswinning.
Nu is niet alleen Eleveld gevoelig voor een schokje. In andere plaatsen in Drenthe en Groningen wil het ook wel eens rommelen. In augustus was er nog een lichte aardschok in Uithuizen, vorig jaar werden aardschokken waargenomen op diverse andere plaatsen in de provincie Groningen.

In een brief 27 april dit jaar, van de Interdepartementale Projectorganisatie CCS (pdf!), staan wat voorwaarden waar de noordelijke locaties aan moeten voldoen. Eén ervan is dat de kans op een aardschok bij de injectie van CO2 ‘laag’ moet zijn.
Hoe laag is niet bekend. Wel bekend is dus dat het hele gebied te maken heeft met herhaaldelijk voorkomende aardschokken. Een leuke erfenis van de gas- en zoutwinning, dat het noordelijke ondergondse doet wegzakken. Een proces dat nog voor jaren gedonder geeft in noord-nederland.

In maart dit jaar werd bekend dat het kabinet een rapport achterhield, waarin de opslaglocaties in Barendrecht ongeschikt werden verklaard. Voor de locaties in Drenthe en Groningen is zo’n rapport helemaal niet nodig. Een aardschokgevoelig gebied lijkt mij per definitie ongeschikt.

Geef een reactie

De kost gaat voor de bezuiniging uit

De kost gaat voor de bezuiniging Even een praktijkgevalletje maakbaarheid. Eentje uit de welbekende cirkelgang: probleem, idee, proefje, oplossing werkt maar half, er moet geld bij, dat kan niet. Nettoresultaat: geen oplossing en weggegooid geld. Logisch dat voorstanders van bezuinigingen niet geloven in het argument dat je juist op innovaties niet moet bezuinigen.

Er komt geen flistersysteem. Niet te verwarren met het flitsersysteem dat wel geld oplevert. De Flister is een technisch hulpmiddel om hulpdiensten vloeiender door het verkeer te krijgen. Het zou de veiligheid vergroten, het zou tijd schelen en patiënten worden comfortabeler door ambulances vervoerd. Drie mooie punten, waarvan de eerste twee misschien wel geld op kan leveren.

Eerst die veiligheid. Omdat ook de gewone automobilist comfortabel en veilig over de weg wil zoeven, zijn auto’s beter geïsoleerd. Nadeel: ze horen de sirenes van de hulpdiensten slechter. Je kunt je voorstellen dat een automobilist zich rot schrikt als een gillende sirene ineens pal achter hem zit. Dat verhoogt de veiligheid niet.
Dan de tijd: Hulpdiensten moeten daarom behoedzamer door het verkeer rijden. Of zich er doorheen slingeren. Natuurlijk pakt zo’n zwaailicht dan soms een stoepje mee of schuurt langs de vangrail. Waarmee genoeg is gezegd over het comfort van die patiënt in de ambulance.

De oplossing is dan niet de autofabrikanten verbieden goed geïsoleerde wagens te maken of van de autobezitters te eisen dat ze in weer en wind met de ramen open rijden. Verbieden houden we niet van en kost meer geld aan regeltjes controleren.
Maar dan is er gelukkig een genie die met de Flister komt. Een apparaatje dat een signaal uitzendt “op de specifieke FM-radiobanden van autoradio's van voertuigen die zich binnen 200 meter van het hulpvoertuig bevinden. Binnen hondersten van seconden wordt op de FM-band een akoestisch drietonig signaal uitgezonden. Zo zal dus een audio-attentie-signaal voor de bestuurder in de auto hoorbaar zijn en een tekstbericht op het radiodisplay worden weergegeven. Ook als men luistert naar een CD zal deze onderbroken worden”.

Dat kan het producerend bedrijf wel mooi zeggen, maar werkt het ook? Nee, zegt staatssecretaris Bijleveld. Uit de proef blijkt dat de beoogde doelen niet zijn gehaald. Bovendien wordt het signaal ook opgepikt door radio’s in huizen van omwonenden. En de overheid loopt het risico dat radiozenders een vergoeding eisen, elke keer als hun signaal wordt weggedrukt door een of andere hulpdienst. Dat kost geld en dat moeten in tijden van bezuinigingen niet willen.

In een brief aan de Tweede Kamer legt de staatssecretaris het nog eens uit (pdf!). Bij de proef werd nauwelijks positief effect gemeten. Bij de KLPD (Korps Landelijke Politiediensten) toonde de proef wel wat succes, maar de KLPD heeft maar beperkt aan de proef meegedaan.
Als het signaal beter wordt gericht, zullen omwonenden minder last hebben, maar dat gaat wat geld kosten en bovendien is daar nog het probleem van de etherfrequentie, waar de omroepen toch goed voor betaald hebben. Dus zegt de staatssecretaris: “Mede gezien de kosten die mogelijk aan het medegebruik van de FM-omroepband zijn verbonden vind ik, zeker in deze tijden van bezuinigingen, het niet verantwoord om over te gaan tot vergunningsverlening om het systeem Flister officieel te mogen voeren”.

Nou moet je natuurlijk op tijd op de rem trappen als er ongelukken dreigen. De overheid heeft al ellende genoeg van geldverslindende ITC-systemen en campagnes voor veiligheid en rampenbewustzijn, waar de burger zich maar weinig van aan lijkt te trekken. Sinds een mager mea culpa van Balkenende, heet dat tegenwoordig ‘lessons learned’. Dat past Bijleveld nu toe.

Geen dure middelen, die amper effect hebben. Zelfs als zou het signaal goed aankomen, dan werkt het nieuwe systeem soms net zo goed als de bekende sirenes, ook al zijn die inmiddels al 5 decibel harder afgesteld. Bij een druk kruispunt rijdt de Utrechtse brandweer zich toch vast (bron: AD) . De dienstdoende brandweerman weet hoe dat komt. De automobilisten weten niet goed wat te doen. Het mooiste zou zijn als ze de brandweer middendoor laten passeren. U begrijpt nu waarom er verkeersborden zijn verschenen, waarop die instructie staat aangegeven.

Voordat Bijleveld concludeerde dat de proef eigenlijk is mislukt, beweerde de projectleider van het experiment het tegenovergestelde en vond het tijd worden voor een veel grotere proef. Een woordvoerder van Ambulancezorg Nederland vindt dat het project door moet gaan. Hij hoopt dat de Tweede Kamer de staatssecretaris weet te corrigeren. Het CDA-kamerlid De Rouwe wil dat debat graag aangaan.

Hoeveel er tot nu toe in is geïnvesteerd, heb ik helaas niet kunnen vinden. Omdat ervaring leert dat niet alle investeringen zich ook uitbetalen, valt er wat voor de beslissing van Bijleveld te zeggen. Maar telt de mening van de professionals dan niet?
Het hoeft niets meer te kosten. Bijleveld kan ook tegen het toeleverende bedrijf zeggen: u heeft een ondeugdelijk speeltje geleverd. U draait maar op voor de kosten om het goed werkend te krijgen. Wij hebben een oplossing besteld, niet een probleem.
Een overheid die de mond vol heeft van verantwoordelijkheden, moet zichzelf eens innoveren. De verantwoordelijkheid leggen waar die hoort. Wedden dat dat heel wat geld scheelt?

Geef een reactie

Er vallen spaanders

Er vallen spaanders Zie hier de logo’s van de recente gemeentelijke begrotingen. De een hanteert het snoeimes, een ander gaat er met de kaasschaaf overheen, maar in veel gevallen gaat er met de botte bijl gehakt worden. Als met de herfst de blaadjes gaan vallen, hoedt u dan ook voor de spaanders.

De een na de andere gemeente presenteert de begroting. Er zullen ambitieuze keuzes worden gemaakt (de kaasschaaf). Er worden met beleid keuzes gemaakt (het snoeimes). Er worden pijnlijke, maar onvermijdelijke keuzes gemaakt (de botte bijl).
Elke gemeente verwoordt het weer anders, maar bij elkaar worden door heel het land ettelijke miljoenen bezuinigd.

De gemeente Zaanstad legt nog eens uit, waarom dat nodig is. Het Rijk heeft de algemene bijdrage uit het gemeentefonds bevroren. In de praktijk betekent het dat de gemeenten het in 2001 eigenlijk met minder moeten doen. Bovendien geeft het Rijk de gemeenten minder om bijstandsuitkeringen te betalen en heeft het Rijk het Wmo-budget gekort.
En dan moeten de 18 miljard bezuinigingen die Rutte aan het bekokstoven is, nog komen. Dat betekent grote onzekerheid voor de gemeenten, omdat nu nog niet duidelijk is waar de klappen precies zullen vallen.

Dus presenteert de gemeente Alkmaar een begroting met ambities en een duidelijke koers. Bezuinigen is meer een beroep doen op de individuele verantwoordelijkheid van de Alkmaarders. Purmerend zegt dat de enorme bezuinigingsopgave tot pijnlijke keuzes leidt. Zoals bij veel gemeenten wordt er gesnoeid in het eigen ambtenarenapparaat, gaat welzijn op de schop en worden een aantal gemeentelijke belastingen verhoogd.
Voorschoten durft te kiezen. De gemeente doet een beroep op de ondernemersgeest, subsidies worden met vijf procent gekort en gemeentelijke taken worden versoberd. Roosendaal heeft tien gouden regels opgesteld. Het zelforganiserend vermogen van de samenleving staat voorop. Amersfoort heeft door dat het niet alles goud is wat er blinkt en maakt pas op de plaats, vooral ten kosten van welzijnsvoorzieningen.

In Eindhoven komt het college er ineens achter dat er 15 miljoen extra gesnoeid moet worden. De bezuinigingen lopen daar op tot 55 miljoen euro.
De gemeente Hof van Twente heeft een aantal denkrichtingen besproken: korten op sport en welzijn. En zo gaat het maar door in Velsen (geen geld meer voor vervoer van schoolzwemmers en inkrimping aantal buurthuizen), in Hoorn worden ook de subsidies minimaal met vijf procent gekort, in Noordwijk moet nog in gesprek met verenigingen en instellingen, maar het mes gaat er zeker in.
Heiloo moet een grotere tegenvaller dan verwacht wegwerken. Den Bosch doet vrolijk en zegt niet te bezuinigen. Nadere lezing leert dat ook deze gemeente volgend jaar 15 miljoen zal snijden. Ik ben benieuwd of er onder de lezers mensen zijn die in een gemeente wonen waar de komende jaren niet wordt bezuinigd. Laat het vooral weten!

In tegenstelling tot de bezuinigingen, heeft het verzet tegen de afbraak (nog) geen enorme omvang. In Den Haag gaan culturele instellingen in beroep. In Boekel maakt de politie bezwaar tegen het sluiten van het jongerenwerk. Wie volgt?

Het zelforganiserend vermogen van de samenleving, dat pareltje van individuele verantwoordelijkheid, betekent domweg de afbraak van culturele, sportieve en welzijnsvoorzieningen. De sportvereniging zal wellicht tournooitje minder organiseren. Het klaverjassen in De Buurtboom wordt afgelast, omdat de bejaarden de 15 euro entree niet elke week kunnen dokken. Wijkbibliotheken sluiten. De plaatselijke fanfare repeteert voortaan bij de leden thuis. Kinderboerderijen en speeltuinen gaan dicht.

Maar wat een verschil in presentatie van al die armoe. Gemeenten die het hier over ambities en uitdagingen hebben, draaien hun ingezetenen toch een rad voor ogen. Ambities moeten wat opleveren. Sloopplannen zijn alleen een uitdaging als er wat te scoren valt. Niet als het enkel tot kaalslag leidt.

Zoals gezegd: de gemeenten vrezen de plannen van het nieuwe kabinet. Maar omdat de coalitiepartners zich in mysterieus stilzwijgen hullen, weten de gemeenten nog niet wat er nog meer bezuinigd moet worden. Beëdig in godsnaam op Prinsjesdag dat kabinet, dan moeten de heren wel hun mond open doen. En dan zul je zien dat we nog terug verlangen naar de jaren Balkenende. Heel listig van die Verhagen.

Geef een reactie

De kleine dingen

Kleine dingen Goedenavond luisteraars. In ‘waar zullen we het nu weer eens over hebben’, vanavond aandacht voor de kleine dingen. Het spreekwoord zegt: het zijn de kleine dingen, die het doen. Wij gaan opzoek naar de kleine dingen die voor u belangrijk zijn. U kunt weer bellen en wie weet maken we met uw kleine dingen een grootse avond.

Luisteraars, in de redaktie hebben we een klein meningsverschil over het thema van vanavond. De hoofdredacteur is er van overtuigd dat een spreekwoord zegt dat het de kleine dingen zijn die het doen. Zijn vrouw beweert echter dat het om een liedje gaat. Wat denkt U? Ook daar kunt u over belllen. Een meningsverschil van niks, maar het gaat vanavond juist om die kleine dingen.

We hebben aan de lijn mevrouw De Reus. Zegt u het maar?
“Ja, ik ben het er niet mee eens hoor?”
Hoe bedoelt u?
“Groots moeten we leven. Dingen groots aanpakken. Niet dat benauwde. Als je ergens in gelooft, moet je dat de ruimte geven”.
Ik volg u niet helemaal.
“Ons pastoor heeft grootse gedachten”
Over kleine mensjes toch?
“Bah, wat bent u een viezerik! Het is heel vervelend dat er dwaalgeesten zij die het geloof niet zonder handen kunnen belijden. Maar niet alle monniken hebben geen gelijke kappen”.
Het spreekwoord zegt heel iets anders.
“Kijk, u bent een sprekend voorbeeld van dat benauwde. Vaste tradities, ijzeren stramiens, geketend aan verstikkende kaders. Wie ook maar een beetje geloof heeft, moet dat groots uitdragen”.

Dank u wel, Komen we toch weer bij de kleine dingen. Een beetje geloof. We gaan er even uit voor wat muziek.

Wie hebben we nu aan de lijn?
“Goedenavond, met Grimm hier. Ik wilde even zeggen dat de kleine dingen je leven toch ook erg zuur kunnen maken”.
Nou, meneer Grom, even serieus….
“Grimm is de naam. En ik wil op een zeer serieus onderzoek wijzen. Van kleine kinderen worden mensen helemaal niet gelukkig”.
Ach kom, meneer Gram, kinderen krijgen is toch het mooiste…
“Nogmaals, Grimm is de naam. Luister, ik heb zelf kinderen dus ik weet waar ik het over heb. De eerste jaartjes kan je stank voor dank krijgen en sjouw je je een ongeluk naar de pampercontainer en zodra ze op de eigen beentjes beginnen te staan, rijzen de kosten helemaal de pan uit. Mijn vrouw en ik hebben allebei twee banen om dan weer een borgsom te betalen als ze opgepakt zijn voor spijbelen, dan moet je het ziekenhuis weer betalen waar ze voor comazuipen zijn behandeld en nu kunnen we voor de oudste, die is 12 inmiddels, weer dokken voor het kind dat ze gaat krijgen. Een klein ongelukje noemde ze dat”.

Dat was meneer Grimmig met klein leed. Misschien toepasselijk om van het album Little Creatures, bekend van Talking Heads waar je nooit meer wat van hoort, dit nummer te draaien.

Zegt u het maar.
“Halloooo, met mevrouw van Oranje”
Majesteit! Wat een eer!
“Ha, ha, ik ben mijn schoonmoeder niet, hoor. Zegt u maar gewoon Mabel”.
Dank u. En welke kleine dingen zijn voor u belangrijk?
“Dat ik met de groten der aarde ’kleine acties met grote gevolgen’ mag doen”.
Ah, gelukkig. U bent positief over de kleine dingen die het doen, zo te horen? U gelooft in een betere wereld?
“Zeker. De wereld verandert niet door stil te zitten”.
Neemt u me niet kwalijk, mevrouw Mabel, maar is er niet een hoop leed, juist omdat mensen niet stil zitten?
“Ik kan u zeggen: wij zitten niet stil en maken kleine stapjes voorwaarts. Een mens is te klein om alles in een keer te veranderen”.
Daarvoor is het leed te groot, hè?
“Nou, nou, niet zo somber”.
Ik bedoel mevrouw, dat je wel een put kan dempen, waar het kalf in is verdronken, maar het resultaat is dan dat je het kalf hebt begraven.
“Daar heeft u een punt, maar wij hebben wel belangrijker zaken aan het hoofd dan de reanimatie van kalveren”.
Ik hoorde iemand eens zeggen: als niets helpt, doe niets! Wat denkt u daarvan?
“Ik denk niet. Dat is niet de gewoonte in onze familie. En grote woorden klinken fraai, maar het kleine gebaar, daar gaat het om”.

Dank u, mevrouw Van Oranje. Luisteraars, de tijd is weer om. U kunt de kleine dingen die voor u belangrijk zijn nog in de reacties op onze website kwijt.
Bedankt voor het luisteren. Bedankt voor het bellen. We gaan er uit met Linkin Park en Little things give you away.

Geef een reactie

Kabinet stoot taak af naar commercieel persburo

Kabinet stoot taak af naar commercieel persburo En jawel hoor. Nieuws dat allang geen nieuws meer is. RTL4 heeft de prinsjesdagstukken. Voor de zevende keer op een rij.

Vanaf 2007 volgden we dat een beetje op dit blog. Toen had RTL Nieuws voor de 4e keer beslag weten te ;leggen op dat o zo gevoelige materiaal. Maar ook al sputterde Balkenende wat over onbehoorlijke journalistiek, hij wist het lek niet te dichten. Ook in 2008 en vorig jaar hield Frits Wester met guitige oogjes zijn eigen troonrede, zwaaiend met papieren. Kijk eens wat ons nu weer is gelukt! In 2009 was het geen nieuws meer.

Nu ook dit jaar de koningin het gras voor de voeten is gemaaid, kun je eigenlijk maar twee dingen constateren.
Of het kabinet zal het allemaal worst wezen en doet geen enkele moeite meer stukken geheim te houden, laat staan het lek op te sporen. Of er is helemaal geen lek. RTL is gewoon de commerciële tak van de Rijksvoorlichtingsdienst.
Het is niet ongebruikelijk dat de overheid externen inhuurt, omdat ze zelf moet bezuinigen op taken en personeel. Maar maak dat dan openbaar. En leg uit waarom niet de NOS, maar RTL de taak heeft gekregen het volk op te warmen voor de prinsjesdagboodschap.

Dat het kabinet daar niet zo transparant mee is, valt alleen te begrijpen als het doel van het ‘lekken’ bekend is. Als het een lek is, genereer je vanzelf wat meer publicitaire aandacht. Natuurlijk zal jan en alleman er zijn zegje over doen en het kabinet kan zich dus beter voorbereiden op de kritische noten die in algemene beschouwingen worden gekraakt.

Maar dit jaar komen er helemaal geen algemene beschouwingen! Balkenende maakt zich zelf een heel eind uit de voeten. Ik vraag me nu ineens af of er dan wel een troonrede komt. Dat heeft toch helemaal geen zin meer? Blaas de repetities maar af, laat hare majesteit thuis en de eerste bezuiniging is een feit.
Het is onbegrijpelijk dat de Tweede Kamer akkoord gaat met het laten vallen van de algemene beschouwingen. De Kamer heeft inmiddels een reputatie opgebouwd om bij het minste geringste bewindslieden op te trommelen en spoeddebatten aan te gaan. Nu er een leuke meevaller is en er toch aardig wat bezuinigingen zijn aangekondigd, gaat men het debat uit de weg?
Het parlement zal toch niet aan dezelfde desillusie ten prooi zijn gevallen als een deel van het electoraat?

Nou, zult u zeggen, het debat wordt alleen maar uitgesteld tot er een regeringsverklaring ligt van een nieuw kabinet? Welk kabinet? Wanneer dan? Of gaan we nog meemaken dat enkele dagen na Prinsjesdag Frits Wester alweer het lek heeft geconsulteerd en maakt hij bekend dat de formatie is geslaagd?

Geef een reactie

Wie zorgt voor wie nu leeft?

Wie zorgt voor wie nu leeft? Wie dan leeft, wie dan zorgt. Dus schrijven deskundigen toekomstscenario’s. Want als het even kan, proberen we te voorkomen dat putten gedempt moeten worden, waar hele veestapels in zijn verdronken, terwijl we het hadden kunnen zien aankomen. Maar wat te doen, als er hier en nu een kalf onder onze ogen verdrinkt?

Het SCP (Sociaal Cultureel Planbureau) heeft voor van minister Klink uitgerekend hoe groot het personeelstekort in de zorg zal zijn. Als we er niets aan doen, zal dat tekort in 2030 voor problemen zorgen. Het tekort zal misschien wat minder toenemen, omdat ouderen gezonder worden of als de politiek besluit een deel van de zorgvraag niet meer te financieren. Het SCP bouwt dit toekomstscenario op basis van cijfers tot 2005.

Tussen 2005 en nu worden we regelmatig geconfronteerd met hedendaagse personeelstekorten in de zorg. Een greep uit het nieuws.
2006: De RVZ (Raad voor de Volksgezondheid en Zorg) berekende toen al een tekort. In 2040, tien jaren verder dan het SCP gaat.
2007: Het kalf is nog niet helemaal verdronken. Er worden de eerste plannen gesmeed en op experimentele basis uitgevoerd, om het tekort aan te pakken.
2008: Toch verschijnen er steeds meer berichten over mankementen in de zorg, die door personeelstekort veroorzaakt zouden worden. Ouderen die urenlang op hun zorg moeten wachten. Die berichtgeving is geen beste reclame voor de zorg en minder mensen lijken gemotiveerd in de zorg te willen werken. Geen nood, beweren optimisten, het personeelstekort zal er toe leiden dat de werknemers creatiever en dus productiever zullen werken. Het valt allemaal wel mee, omdat elk tekort zichzelf weer opheft, zegt een deskundige.
2009: Kan wel zijn, maar ondertussen lijdt het werk er wel onder. Zorgpersoneel komt steeds vaker voor akelige keuzes te staan. Wat doe je nog wel en wat niet? Laat je iemand die net uit bed is gevallen, even liggen omdat een ander zijn medicatie op tijd moet hebben?

2010: Hulp is in aantocht. Er wordt een compleet nieuwe opleiding uit de grond gestampt. Hoeveel nieuw personeel dat oplevert weten we nu nog niet.
De crisis komt ook te hulp: Het aantal openstaande vacatures is met een kwart gedaald en minister Klink is ervan overtuigd dat de zorg weer aantrekkelijker is geworden voor werkzoekenden. Dan moeten zorgmanagers wel goed omgaan met de werkdruk van hun personeel en dat is nog lang niet altijd het geval. Er zijn toch echt te weinig handen aan het bed.
In een reactie op het SCP-rapport, zegt een voorzitter van een zorgorganisatie dat meer kleinschaligheid en betere samenwerking tussen verschillende disciplines het personeelstekort kan opvangen.

Zeker, het kan anders. Eén verpleger die tien rolstoelen voortduwt. Chirurgen die aan huis opereren. De thuiszorg vervangen door louter tehuiszorg. Elke zorgbehoevende oudere die vanuit het bed nog om hulp roept, gewoon laten liggen, want wie roepende is, is nog niet dood.

Er is dus nu een tekort en naar verwachting zal dat niet verdwijnen. Hooguit zal het tekort minder toenemen. Het kalf houdt maar net de kop boven water. Ondertussen woedt de bezuinigingsdrift voort. De gemeentelijke bezuinigingen en kortingen op de pgb’s leiden tot minder thuiszorg. Komt er een kabinet met VVD, CDA en PVV, dan zal de zorg nog meer moeten inleveren. De PVV houdt nu nog wel de poot stijf, maar de partij heeft al zoveel van haar punten ingeleverd, dat niet valt te verwachten dat deze partij de formatie hierover zal opblazen.

Ach, wie dan leeft, wie dan zorgt. Dat optimisme is nu alleen voorbehouden aan degenen die niet de achteruitgang in de zorg aan den lijve ondervinden.
Welke zorg gunt u de mensen die nu leven en nu die zorg nodig hebben?

Geef een reactie

Volksvertegenwoordigende integriteit

Volksvertegenwoordigende integriteit Gemeenteraadsleden die tegen het gemeentebestuur getuigen. Kan dat? Mag dat? Een onderzoek naar die vraag maandenlang in de la houden? Mag dat? Kan dat?

De integriteit van burgemeester en twee raadsleden van de Brabantse gemeente Rucphen staat ter discussie. Een zaak die onderzocht is door hoogleraar staatsrecht Douw Jan Elzinga. De hoogleraar wordt er wel vaker bij geroepen als gemeentebestuurders en raadsleden in conflicten verzeild raken. Hij wordt immers gezien als de expert op gebied van bestuurlijk dualisme, sinds hij de regering van advies diende voor de Wet dualisering gemeentebestuur.

Voor het online magazine Binnenlandsbestuur.nl laat hij, als columnist, nog steeds zijn licht schijnen over bestuurlijke integriteit, bijvoorbeeld over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting voor volksvertegenwoordigers.
Ook al is Elzinga pleitbezorger voor een sterkere positie van gemeenteraadsleden, die net even iets meer vrije ruimte voor hun meningen mogen hebben, moeten gemeenteraadsleden wel op hun tellen passen. In 2005 leidde een onderzoek van Elzinga ertoe dat vijf fracties in de Amsterdamse gemeenteraad geld moesten terugstorten in de gemeentekas, omdat ze veel te ruimdenkend allerlei onkosten hadden gedeclareerd.

Hoogleraar Elzinga werd te hulp geroepen door de Rucphense burgemeester Everaers. Die was niet zo te spreken over de gemeenteraadsleden Ton Bergenhenegouwen (PvdA) en Guido Koenen (D66). Zij hadden bewoners uit Sprundel bijgestaan in een zaak tegen de gemeente, die een bestemmingsplan had gewijzigd om nieuwbouw mogelijk te maken. De bezorgde burgers procedeerden zelfs tot aan de Raad van State en argumenteerden onder andere dat het gemeentebestuur onzorgvuldig was geweest. In maart wees de Raad van State de bezwaren overigens af.

De twee gemeenteraadsleden hadden de bewoners geholpen met de voorbereidingen en ter zitting tegen het gemeentebestuur getuigt. Dat was voor de burgemeester aanleiding hoogleraar Elzinga te vragen de integriteit van de twee volksvertegenwoordigers onder de loep te nemen.
Het rapport was vlot af, maar op de uitslag moesten de raadsleden nog lang wachten. Nu brengt de burgemeester het rapport alsnog in de openbaarheid.

De gemeenteraadsleden zaten niet echt fout, concludeerde Elzinga, maar hun actie stond wel op gespannen voet met de gemeentewet en de gedragscode bestuurlijke integriteit. Zodra burgers een beroepsprocedure bij de bestuursrechter of de Raad van State starten, is het beter dat volksvertegenwoordigers zich terugtrekken en zeker niet gaan getuigen tegen de gemeente, aldus hoogleraar Ezlinga.

Een beetje fout dus? Met zo’n halfslachtige uitspraak bedwing je actieve volksvertegenwoordigers natuurlijk niet. De beide raadsleden verklaren dan ook stellig, dat ze bij een volgende gelegenheid het volk weer op dezelfde wijze zullen vertegenwoordigen.
De burgemeester zal ook niet blij zijn met de conclusie, Hij vond immers dat de raadsleden niets op die zitting van de Raad van State hadden te zoeken. De gemeenteraad was in meerderheid met het bestemmingsplan akkoord gegaan. Dat die twee raadsleden niet bij die meerderheid hoorde, mag geen reden zijn dan maar hun gelijk proberen te halen, door acties van burgers te ondersteunen. Dat is toch niet loyaal ten opzichte van de gebruikelijke democratie?

Er zal in Rucphen nog wel wat over nagepraat worden. Maar de zaak is wel van belang voor de ontwikkeling van het duale bestuur. Als een gezaghebbend expert als Elzinga het eigenlijk in het midden laat, hoe weten bestuurders en volksvertegenwoordiger dan hoe ze zich ten opzichte van elkaar moeten verhouden, zonder dat ze elkaars integriteit in twijfel trekken?

Even scherp gesteld: als de aanstaande coalitie de eerste bezuiniging realiseert en een getroffen volksdeel stapt naar de Raad van State of zelfs de rechter, mogen oppositionele Kamerleden tot en met de getuigenbank hun volk vertegenwoordigen?

Geef een reactie

Wilders' proeve van gematigdheid

Wilders' proeve van gematigdheid Terwijl Rutte zit te worstelen met een proeve van een regeerakkoord, Verhagen bijna dagelijks een proeve van diplomatieke doortraptheid demonstreert, heeft Wilders heeft zijn proeve van gematigdheid afgelegd. Hij was vooraf flink gewaarschuwd: wil je gedoogregeren, dan moet je een beetje op je woorden letten, vooral in het buitenland.

Wilders heeft zijn proeve van gematigdheid afgelegd en hij is geslaagd. Zijn speech mag dan geen proeve van imposant staatsmannelijk redenaarschap zijn, maar dat vergeven we hem. Hij moet nog wennen aan zijn rol als Leider van de Natie. Hij moet nog wat oefenen om in den vreemde de ambassadeur van Neerlands poldercultuur te zijn. Ook kleintjes moeten groeien.
Maar, het moet gezegd, het lijkt erop dat hij beseft dat het de taak van een Leider der Natie is, mensen bij elkaar te brengen, in plaats van ze uiteen te drijven. Een korte analyse van zijn toespraak.

Om te beginnen: het was een wat lange toespraak, waar soms de aandacht moeilijk bij vast te houden was. Telkens als hij de kern van zijn boodschap verwoordde, volgde er een uitweiding, die wat minder samenhangend was en leek hij soms een saaie geschiedenisleraar. Zo’n uitgebluste leerkracht die het diep in zijn hart eigenlijk zat is voor de honderdduizendste keer, de slag bij Waterloo uit te leggen.
Jammer, maar zoals gezegd: de man moet nog groeien.

Wat was dan de kern van zijn betoog? Hij begint indrukwekkend: May I ask you to be silent for ten seconds? Just be silent and listen. Ten seconds. And listen…
Kijk, da’s mooi. Wilders zegt hier dat het niet altijd nodig is luidruchtig je boodschap te verkondigen. Veel geschreeuw en weinig wol is niet zo effectief. Prachtig begin dus, dat hoge verwachtingen wekt.

Dat valt meteen een beetje tegen, want dan volgt zijn eerste uitwijding. Een poging de poëzie van New York tot expressie te brengen. Aardig, maar een groot dichter zit niet in deze politicus.
Wel van belang is wat hij even later zegt: No place on earth had a more multi-ethnic, multi-racial, and multi-lingual workforce than New York’s proud towers. New York stands for freedom, openness and tolerance. New York is not intolerant.

Dat is dapper. Geconfronteerd met een meute intolerante Amerikanen, leest hij ze de les en herinnert hen aan “the spirit of Abraham Lincoln, the President who freed the slaves”. Hij benadrukt het met ”These words are the key to our survival”.
En, of dat niet genoeg is, citeert hij de New Yorkse imam Rauf, die stelt dat “American secular law and Sharia law are based on the same principles”.
Nou, dat kunnen die intolerante Amerikanen in hun zak steken.

Dan dreigt het toch nog even fout te gaan. “Osama bin Laden is made in the USA”, zegt Wilders. De in het publiek opgestelde CIA-agenten worden onrustig. Een paar lopen al op hem af. Staat er hier zo’n idiote complotdenker voor hun neus? Presteert Wilders het weer een land uitgezet te worden?
Net op tijd realiseert hij zich dat je je gastland natuurlijk niet moet beledigen. Hij komt terug op de kern van zijn vreedzame betoog. “We will always defend liberty, democracy and human dignity”.

Ah, menselijke waardigheid. Goed zo, jochie, hoor je de CIA’ers denken. Die opgelucht hun schiettuig weer in de holsters stoppen. Ze hebben te maken met alweer zo ’n politicus, die vrijheid en democratie in verband brengt met menselijke waarden. Zalvende woorden, die wel vaker worden gebruikt om een verscheurd volk tot normwaardelijke redelijkheid te brengen. De CIA-agenten weten wel beter, maar goed, laat de man zijn diplomatie beoefenen, kunnen zij weer over tot de orde van de dag.

Wilders deed zijn proeve van gematigdheid en lijkt geslaagd te zijn. Misschien ligt er voor hem, als Verhagen verloren is geraakt in zijn eigen valstrikken, een carrière in het verschiet als minister van buitenlandse zaken. Misschien mag hij dan een toespraak houden voor de Verenigde Naties en de toehoorders herinneren aan zijn maiden tolerance speech:
Ladies and gentlemen, I once said “No place in the world, no place in human history, is as richly varied and vibrant and dynamic as New York City”. Let it be an example for all of us. Everyone is of the world, the word is of everyone”.

Geef een reactie