Dan zijn er ook nog mensen die zoveel eigenwaarde kennen, dat ze het niet nodig vinden de dokter te visiteren als er een kuchje opsteekt. Die mensen gaan zelf dokteren.
De zelfzorg gaat het helemaal worden. De maatschappelijk verantwoord ondernemende patiënt zal er alles aan doen de samenleving zo min mogelijk op kosten te jagen en gaat zelf aan het klussen. Of huurt een Roemeense verpleegster in, maar die moet wel goed geïnstrueerd worden.

De ondersteuning van de zelfzorgende patiënt wordt op het internet verzorgd. Al jaren kennen we de digitale medische encyclopedietjes, waar een leek kan opzoeken wat hij of zij allemaal onder de leden heeft als er een onverwachte pukkel de kop op steekt. Da’s mooi, want wie leest dat de pukkel gewoon acne is, rent naar de drogist voor een zalfje. Wie er uit opmaakt kanker te hebben gaat niet naar de dokter want dat heeft dan geen zin meer. In allebei de gevallen kostenbesparend.

De mensen die zo verstandig zijn wel de dokter te raadplegen, drukken zwaar op ’s lands begroting. Zeker als de arts besluit de pukkel met medicatie te bestrijden. Zijn de pilletjes afgehaald bij de apotheek, leest de zelfbewuste patiënt natuurlijk eerst de bijsluiter. Waarna alweer de dokter geraadpleegd moet worden, want er staan bijverschijnselen op die verdacht veel lijken op de onrust die de patiënt voelt.
Het ergste van alles is dat er mogelijke complicaties staan vermeld, in een taaltje waar de patiënt niets van snapt. Bijna een kwart van de Nederlanders vind de bijsluiter ingewikkeld leesvoer, heeft TNS Nipo uitgevogeld.

Daar is nu snelle en goedkope hulp voor bedacht. Het bijsluiterwoordenboek. Er staan nu 604 woorden in waar mensen moeite mee blijken te hebben. Worden als coeliakie, loperamide en nervus opticus. Maar ook complexe termen als plas, wond en zweet.
Een korte test toont aan dat lang niet alle bijlsluiterlatijn in het on-line woordenboekje staan. Ik tikte ‘sedativa’ in en kreeg de mededeling dat het woord er niet in stond en of ik soms ‘hematoom’ bedoelde. Het hematoom aangeklikt en dat blijkt een blauwe plek te zijn.
Mooi. Via sedativa op hematoom gekomen, maar mijn medische bewustzijn is er niet veel groter door geworden.

Dat is geen ramp want de bedoeling is wel dat het woordenboek compleet gemakt wordt door de zelfinbreng van de gebruikers. Ontbreekt er een woord dan stuur jet op naar de redactie, die je vervolgens bedankt en laat weten het woord te beoordelen en mogelijk in het woordenboek op te nemen.
Prachtig. Maar wat als je de bijsluiter kwijt bent? Geen nood. Gezondheidsnet.nl heeft een database waar je jouw medicatie kunt opzoeken en gebruiksaanwijzing of bijverschijnselen kun opzoeken. Daarna moet je wel terug naar het bijsluiterwoordenboek, wil je er iets van begrijpen.

Leuker is zelfzorg.nl, die hulp belooft bij het maken van een verantwoorde keuze uit de vele zelfzorgproducten. Je kunt er bijvoorbeeld een iPhone applicatie downloaden, waarmee je in de winkel de streepjescode op een medicijnverpakking kunt scannen. Zo kun je de bijsluiter al lezen voor de aankoop, tettert de website.
De website biedt ook de charmante assistente Anouk. Ze praat je aan wanneer je wel of niet naar de dokter moet. Na wat doorklikken kom je ook bij zelfzorgmedicatie. Waar wel weer wat taal in staat die om het bijsluiterwoordenboekje vraagt.

De website zelfzorg.nl en het woordenboekje blijken produkten te zijn van Neprofram, de brancheorganisatie voor zelfzorggeneesmiddelen. Neprofarm’s iPhone applicatie werd in mei van harte gepromoot door minister Ab Klink. De man die ruzie heeft met de medische specialisten. Klink wil hun salaris beperken.