Exotisch Nederland

Exotisch Nederland Ook de natuur globaliseert. Met als gevolg dat we hier steeds meer planten en dieren zien, die we eerder niet voor mogelijk hielden. Dat wordt niet overal gewaardeerd. In het midden van Nederland wordt bekeken hoe de Amerikaanse rivierkreeft aangepakt kan worden. Die beesten horen hier niet thuis, zegt het Hoogheemraadschap Rijnlanden. Hoe ze hier komen is onbekend, maar ze doen zich wel te goed aan viseitjes en waterplanten. Voorlopig gaat men eerst 50 duizend euro besteden aan literatuuronderzoek en veldexperimenten om te kijken hoe de delicatesse bestreden kan worden.

Er leven meer exotische gerechten in neerlands wateren. De Chinese wolhandkrab bijvoorbeeld. Het lokale Chinese restaurant is wel blij met de krab, maar het waterschap Hollandse Delta maakt zich toch een beetje zorgen. Logisch, want de krab maakt fuiken van vissers kapot of steekt wel eens massaal een weg over en dan kan je met de auto alleen nog voort door er een paar honderd naar het hiernamaals te rijden (lees hier meer).

En wat dacht u van de Japanse oester. Ooit hier uitgezet omdat het me de inheemse oester niet zo best ging, maar nu concurreert de Japanner andere schelpdieren weg. Lekker eten in onze wateren is mooi, maar niet zo best voor de biodiversiteit.

Maar goed, je kunt de oesters, krabben en kreeften eten en dat kan bijdragen aan een wat evenwichtiger natuur. In Engeland denkt men er over de consumptie van de Chinese wolhandkrab te promoten, zodat er voldoende worden gevangen en de schade die ze aan de oevers van de Theems toebrengen tot een minimum beperkt kan worden (met dank aan Sargasso).

Ruim 10 procent van de dieren is van buitenlandse herkomst. Hoewel de laatste eeuw de exoten sterk toenemen, zitten er ook beestjes bij die hier al heel lang verblijven. De paalworm en de muskusrat bijvoorbeeld. Die zijn ook nog eens lastig omdat ze onze verdediging tegen het water kunnen ondermijnen. Samen met de bescherming van inheemse soorten, is met de aanpak van exotische dieren ruim 1 miljard euro gemoeid.
Dat is dan buiten de kosten die Haagse ambtenaren kwijt zijn
aan de stomerij als ze ondergepoept zijn door de halsbandparkiet.

Wie denkt dat de stad eigenlijk niet zo geschikt is voor biologische evolutie, vergist zich. Niet alleen die papegaai gedijt goed, ook exotische planten als de mediterrane kransmuur en het afrikaanse straatliefdegras tieren welig tussen steen en beton.
Ach, zoveel natuurlijke import, het is teveel om op te noemen. De natuur gaat haar gang. Niet leuk voor de donderpad las de grondel binnen komt zwemmen en of iedereen net zo vrolijk als de Zoogdierenvereniging zal worden van de naderende wolf, is nog maar de vraag.

Maar tijden veranderen. Door het klimaat, door de globalisering. En de natuur doet daar lustig aan mee. Het lijkt me een volstrekt vanzelfsprekende ontwikkeling dat dieren en gewassen de kop op steken in een biotoop waar het goed vertoeven is. Mensen pakken dat anders aan. Althans, sommige mensen in Nederland. Die klagen over regen en kou, maar vestigen zich pas in zonniger oorden als ze uitgewerkt zijn en hun pensioentje dat toelaat. Terwijl ze natuurlijk een hartverzakking van de chagrijnigheid hadden kunnen voorkomen door al veel eerder een zonniger humeur op te zoeken.

Stadsmensen

Stadsmensen De stad moet teruggegeven worden aan de mensen. Dat staat in een rapport dat het Wetenschappelijk Instituut van het CDA vandaag presenteerde. De overheid moet zich uit de stad terugtrekken en ruimte maken voor initiatieven van de burgers. Dat wil de stad zo want die “vraagt om mensen die geïnspireerd hun maatschappelijke taak oppakken, bijvoorbeeld in de buurt, in het onderwijs, op het werk of op de sportvereniging. Dat is essentieel voor een leefbare stad“.

De stad terug aan de mensen. Het werd tijd. Heeft u nog wel eens een stad met mensen gezien? Het CDA niet. Die ziet alleen nog steden met veel overheid. Dat klopt wel. Veel camera's en wat er nog aan mensen rondloopt zijn toezichthouders, parkeerwachten, straatvegers en meer blauw op straat om bepaalde initiatieven van de burger in de gaten te houden. Maar dat zal het CDA niet bedoelen.

Wat het CDA ook met dat rapport beoogt, de plank wordt vreselijke misgeslagen. Als ik in mijn stad rondkijk, zie ik burgers, mensen ook, die enthousiast deelnemen aan tal van initiatieven. Al dan niet door de overheid geïnitieerd.
De buurt netjes houden zodat de “Gouden buurtklinker” in de wacht gesleept kan worden, autoloze middagen om de kinderen op straat te laten spelen, buurtfeesten om de samenhang in de straat te vergroten, dichters aan huis, huiskamerconcerten, Nationale Burendag, acties voor een speelterreintje, meer groen in de stad, dialogen aan ronde tafels, een middagje zwerfvuil rapen en wie liever recreëert, gaat met gezin of kennissen naar de koopzondag.

Ja, soms hoor je de deelnemers wel eens klagen over de opkomst bij bepaalde activiteiten. Er mogen wel meer mensen, burgers ook, aan meedoen, vinden ze. Maar het gebeurt allemaal wel.

Als het CDA bedoelt dat er wat meer naar de mensen, of burgers, geluisterd kan worden en ze wat serieuzer worden genomen als ze eens een plannetje lanceren, ja, dat kan soms wel wat beter. Maar verder leeft de stad, pardon, leven de mensen wel en doen ze al aardig wat hun dingetjes in de stad.

Overbodig rapport.

Inburgeren bij het leger

Inburgeren bij het leger

Het Amerikaanse leger gaat wellicht een dubbele rol spelen bij problemen rond immigratie.

In 2006 werd de grens met Mexico versterkt met een gigantisch hek en werd de grenspolitie bijgestaan door de Nationale Garde om illegale immigranten tegen te houden.
Daar was niet iedereen het mee eens omdat de troepen al zo zwaar belast waren met de oorlog in Irak. George Bush wilde tegelijkertijd de illegale immigranten die het wel gelukt was binnen te komen, een kans bieden het Amerikaanse staatsburgerschap te verwerven.

Die kans lijkt nu groter te worden. Hoeveel van die immigranten sindsdien een “green card” (tijdelijke verblijfsvergunning) hebben gekregen, weet ik niet, maar voor hen doemt een nieuwe mogelijkheid op, definitief in te burgeren in het land van onbeperkte kansen.

Het leger wil meer immigranten werven, aldus de New York Times. Tijdelijke immigranten die opgenomen worden in Uncle Sam's troepen, kunnen zo binnen een half jaar het Amerikaanse staatsburgerschap verwerven. Het leger hoopt zo op een snelle manier het personeelstekort weg te werken, dat door de activiteiten in Irak en Afghanistan is ontstaan.

De afdeling rekrutering is daar heel positief over, want ze verwachten dat deze doelgroep meer onderwijs, beheersing van vreemde talen en specifieke expertise op gebied van medische zorg, vertaalwerk en terreinverkenning heeft, dan menig geboren en getogen Amerikaan.

Grenswacht en werkgever. En het leger als instrument om de inburgering op gang te helpen? Je ziet Eberhard van der Laan al aanschuiven bij Eimert van Middelkoop. “Zeg Eimert, leuke wervingsspotjes met dat geschikt-ongeschikt. Nu zat ik zo eens te denken….”

Eén probleempje moet dan nog wel worden weggewerkt. In Amerika gaat het niet altijd even goed met de mannen en vrouwen die in den vreemde dienst hebben gedaan en terugkeren in de burgermaatschappij. Geschikt als soldaat, ongeschikt als burger. Niet alleen door trauma's die in diensttijd zijn opgelopen, ook omdat er niet voor iedereen meteen een baan is of men moeite heeft zich los te weken van de legercultuur en zich aan te passen aan die van het leven van alle dag.
Tegenover “inburgeren in het leger”, mag dan wel een “uitsoldaten in de samenleving” staan.

20 miljard burgermedeplichtigheid

20 miljard burgermedeplichtigheid Het kabinet gaat de komende tijd uitvogelen hoe een tekort van 20 miljard euro opgevangen moet worden. Daar moeten we ons snel mee bemoeien, anders zijn we ons vakantiegeld van 20 miljard ook kwijt. Terwijl we dat zelf hard nodig hebben om de gaten te vullen.

Aankloppen bij sectoren waar het wel goed gaat? Tja, het kabinet zou aan farmaceut Galagapos steun kunnen vragen, nu het bedrijf denkt 20 miljard te kunnen verdienen aan een medicijn tegen Alzheimer.
Hm, ik denk dat kunnen we wel vergeten.

Volgens een onderzoek van Ernst & Young zouden fabrikanten van consumentenproducten 20 miljard kunnen besparen door een betere bedrijfsvoering. Helaas ligt dat ook buiten het bereik, want dat gaat meteen op aan de schulden die ze nu hebben. Het kabinet zou wel kunnen eisen dat die bedrijven eerst het onderzoek van Ernst & Young serieus nemen voor ze komen bedelen bij de overheid.

Net zo als de overheid alleen nog steun geeft aan bedrijven die niet meteen 20 miljard wegsluizen naar de aandeelhouders. Even pas op de plaats zou in deze tijden een betere houding zijn.
Wouter Bos zou wel wat strenger kunnen optreden. Niet alleen even een ernstig gesprek over de moraal en vriendelijk vragen of de heren onderling tot
een akkoord kunnen komen de bonussen te matigen, maar keihard stellen dat ook de financiële sector eerst de bedrijfsvoering op orde maakt. En zeker dat deel dat al 20 miljard heeft mogen ontvangen, mag op dat gebied wel inbinden.

De twintig miljard zal onvermijdelijk in bezuinigingen worden vertaald. Bij het huidige aantal inwoners betekent het dat er 1212 euro per hoofd van de bevolking minder op rijk's begroting zal zijn. Voor een alleenstaande is dat ruim 100 euro per maand, voor een gezin van 4 personen ruim 400 euro per maand. Opdat u alvast maar weet voor welke bedragen straks een beroep op uw burgerverantwoordelijkheid wordt gedaan om zorg, onderwijs, filebestrijding en milieuverbetering betaalbaar te houden.

Maar ik ben toch niet verantwoordelijk voor de crisis, zult u misschien zeggen?
Dan heeft u het concept “verantwoordelijkheid van de burger” nog niet goed begrepen. Die verantwoordelijkheid is geen vrijblijvendheidje. Het is een burgerplicht. Anders gezegd: we zijn allemaal medeplichtig de samenleving draaiende te houden. Dus als een bank een kapitale fout maakt, met ernstige gevolgen voor de economie, dan hoort het tot onze medeplichtigheid de klappen op te vangen.

Ja maar, werpt u tegen, als een crimineel gepakt wordt moet-ie toch ook de aangerichte schade en verworven inkomsten terugbetalen?
Ook hier maakt u een denkfout. Je kunt goudreinetten niet met rotte tomaten vergelijken. Banken zijn eerbiedwaardige instituten die we in het leven hebben geroepen om geld van burgers bedrijven en overheden keurig te beheren, zodanig dat het geld zijn waarde blijft behouden. Een crimineel onttrekt geld aan de samenleving en daar zien we niets van terug.

Dus niet langer gedraald, maar die € 1212,- fluks betaald. Doe uw medeplicht als verantwoordelijke burger.

Veelzijdigste stukje vlees

Veelzijdigste stukje vlees Het duurzaamste stukje vlees komt er aan: de combinatiekip. Dat wordt, als de ChristenUnie haar zin krijgt, de nieuwste bijdrage aan de evolutie. Het nobele doel is het leven van eendagskuikens te sparen. De gangbare consumptiekippen zijn nog helemaal niet zo veelzijdig, want òf het is een legkip, òf het is een braadkip. Die functies moeten te combineren zijn, meent de CU en minister Verburg heeft toegezegd de potentie van de combi-kip te laten onderzoeken.

De minister, visionair landbouwdeskundige, wijst er wel op dat de combi-kip alleen succesvol wordt als er voldoende eieren en vlees worden geconsumeerd. Het bedrijfsleven zal daar voor moeten zorgen.

Nu staat het nederlandse bedrijfsleven wel bekend om haar creatieve innovativiteit, dus dat komt wel goed. Het meest veelzijdige stukje vlees, zal over niet al te lange tijd in de supermarkts te vinden zijn als het allesomvattendtse stukje vlees.

U koopt een hele kip. Natuurlijk met twee gebraden kippenpootjes. Het borststuk is beenloos, dus daar heeft u uw kipfilet kant en klaar. Onder de vleugels twee gebakken eitjes. Even in de magnetron en smullen maar. Op de rug kant-en-klaar gekookte eieren.

Als het onderzoek is afgerond, zul je zien dat de CU alsnog afhaakt. De combi-kip kan alleen tot stand komen met behulp van gentechnologie en da's net een evolutionaire bijdrage te ver

Dear Mr. Brown….

Dear Mr. Brown

Dear mister Brown,
Well, we now can say: you baked dzem brown, mister Brown. Wat an unbeliefabel sing to doe. Ofcos mister Wildman is not from all spots free, but beguilting him of hatesaying, you undermine the freedom of spietsj.

And now mister Wildman is engrie. So now the problem here will be greeter dzen befor. Hef you ever seen a engry wilderman from closeby? Thenk you, mister Brown!

Why did you not listen to our minister of outside business, mister Verhegen, or our primetime minister, mister Belkenende? Dont you hef any respect? If they come up for the freedom of spietsj, you could understend that it must be no problem to let mister Wilderman do his sing.

I agree wizz you that it is not all so nice what he say. It is also not always very smart, or consekwent, or intellidzjent. But is that a rieson to thriet him as the first the best statesdangerous type? I sink not!

Take an forimage of us. We have a lot of fun with him. Evrie time he gets a speedy debat in the house of parlement, we sit on the tip of our bank, with pensil and peper, waiting to wright down the newest mindtwists he makes. And let we be honest: evrie time he says “it's the islam, stupid!” we can be engrie because he calls us stupid, but we pull our shoulders up and sink: “what you say, are you self, poor bastard”.

I always toght Britisj piepel have a good feel for humor too. Here we loved a lot about your mister Bean. He is also a small minded person who has conflicts with the world around him, because the world in his head match not with the reality of all days. I sink, mister Brown, you wood not be amjoesd if we did not let mister Bean in our cuntry. Clowns like that always harm dzemselfs in the end.

So please, take back on your steps, in the case of free humor, and we send in our clown again.

Wij doen het goed, nu zij nog

Wij doen het goed, nu zij nog

We doen erg ons best een goed en duurzaam leven op te bouwen. Dat lukt ons ook aardig. Het zou wel helpen als de rest van de wereld ook een beetje ging meewerken. Vooral op het gebied van klimaatverandering en biodiversiteit.

Het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) komt met een update van de Monitor Duurzaam Nederland. Op veel terreinen gaat het goed. Het gemiddelde inkomen en het niveau van gezondheid en onderwijs zijn toegenomen. De meeste burgers vertrouwen elkaar en de instituties van dit land. We zijn hardwerkende burgers en we leven in een steeds schoner wordende omgeving.

We zijn ook in staat de grootste duurzaamheidsproblemen op te lossen. Echter, de rest van de wereld ligt dwars. Wat het klimaat betreft moet het mogelijke zijn de opwarming te bepreken tot twee graden. Maar, zo stelt het SCP, “het is vooralsnog niet gelukt om de hiervoor noodzakelijke mondiale afspraken te maken”.

Met de biodiversiteit is het ook niet zo best gesteld. Er is nog maar 15 procent van de oorspronkelijke biodiversiteit over. Minder vleesconsumptie kan bijdragen aan het behoud van biodiversiteit, ware het niet dat in zich ontwikkelende landen de vleesconsumptie juist toeneemt.
We willen het wel anders, maar “voor klimaatverandering en biodiversiteit is de internationale coördinatie een grote complicerende factor”, aldus het SCP.

Zo gesteld, zou het buitenlandbeleid wellicht een andere koers kunnen varen. Bijvoorbeeld: de VS wil dat we wat gedetineerden uit Guantánamo Bay overnemen? Da's best, maar eerst laten zien dat de VS de CO2-uitstoot substantieel vermindert. Wat extra troepen naar een of andere brandhaard? Prima, maar we gaan er pas heen als het groen goed op orde is. Ontwikkelingshulp? Alleen als van dat geld onze roetfilters, spaarlampen en windmolens wordt gekocht.

Wij willen best duurzaam vergrijzen, maar wil de rest van de wereld dan een beetje meewerken, alstublieft?

Hoe de overheid onlust tot onrust verheft

Hoe de overheid onlust tot onrust verheft Wie in tweevoud blogt, kan in drievoud antwoord krijgen. Daarom deze keer mijn gastlog op GeenCommentaar, onder het pseudoniem P.J. Cokema, ook op Sargasso en hier (triple-posting).

Afgelopen vrijdag stond op GeenCommentaar en Sargasso een crosspost van Sargasso's redacteur Steeph, die met behulp van de formule (kc=sw)+mi=80², wees op de mogelijkheid dat het ook buiten de jaarwisseling om wel eens onrustig op straat kan worden. En wel (zie formule) omdat de kredietcrisis een stijgende werkloosheid veroorzaakt en mede door een mislukt integratiedebat extreemrechtse tendensen zullen groeien, zoals ook in de 80'er jaren het geval was. Onlust wordt maatschappelijke onrust, die hardhandig afgereageerd zal worden op immigranten en hun nazaten. Het is slechts een scenario, volgens Steeph.

Toegegeven: er zijn wat overeenkomsten tussen de 80'er jaren en nu. Aan het begin van dat roemruchte decennium trekt de 2e oliecrisis een aardige wissel op de economie en een beurskrach in 1987 doet menigeen huiveren. De werkloosheid steeg en de kabinetten Lubbers reageerden met stevige bezuinigingsmaatregelen. Het integratiedebat begint goed op gang te komen en extreemrechts groeide dermate dat ze in 1982 een zetel in het parlement wist te bemachtigen. Maar rellen?

Tja, in de jaren 70 waren er inderdaad heel vervelende matpartijen in Den Haag en Schiedam jegens allochtonen. Maar misschien was het aan de verkiezingswinst van Janmaat te danken dat de onrust zich in de parlementaire tradities voegde. Of zouden de maatregelen van de overheid, op grond van de Wet Arbeid Buitenlandse Werknemers (1979) voor rust op straat gezorgd hebben?

Mwah, het was allerminst rustig in de eerste helft der 80'er jaren. Krakersrellen in Amsterdam, Nijmegen en Groningen, het feestje bij de kroning van Beatrix, massale demonstraties tegen kruisraketten, blokkades bij Borssele en tegen munitietransporten, een grote havenstaking en een ambtenarenprotest waardoor we dagen van de post verstoken bleven. Maar aan het einde van de 80'er jaren was het ook met die onrust wel gedaan.
Want het had allemaal niet geholpen. In 1986 ging de 2e Kamer akkoord met de stationering van de kruisraketten en de betogers tegen kernenergie bleven verdwaasd en verbaasd achter toen de regering in datzelfde jaar als enige reactie op de ramp in Tsjernobyl, een verbod op het verbouwen van rode kool afkondigde. Mede door het failliet van het communisme, dat in 1989 zijn teloorgang begon te beleven, worden die 80'er jaren nu vooral herinnerd als één grote historische vergissing.

Sindsdien kan de overheid doen wat ze wil. Na het Duyvendak-gedoe denkt men wel twee keer na voor men iets onderneemt, omdat niemand de geschiedenis in wil als politiek crimineel. En scholierenopstandjes worden gezien als nodeloze urenvulling, krakers staan alleen nog maar te boek als cliëntonvriendelijke horecaondernemers. De maatschappelijke onrust is gekanaliseerd in nieuwe parlementaire bewegingen of wordt voor de rechter uitgevochten. Op straat is het alleen onrustig bij de jaarwisseling en een enkele voetbalpartij. En zelfs dat neemt af.

Maar dat is allemaal niet de reden waarom ik niet snap waar Sargasso-Steeph zich zorgen om maakt. Want we hebben tenslotte altijd nog onze overheid. De overheid heeft ook een scenario voor maatschappelijke onrust. Dit kabinet meent dat polarisatie en radicalisering tot de rampen behoren, die dit land kunnen treffen. Grote kans zelfs, maar wel met kleinere gevolgen, meent het kabinet. Er wordt zelfs hard gewerkt aan de voltooiing van een Operationeel Actieplan Polarisatie en Radicalisering, die u hier kunt downloaden. We kunnen dus gerust gaan slapen, de overheid is op haar hoede.

Vergeet het maar. Niks slapen. Waakzaam zijn. De burger wordt onderdeel van het veiligheidsbeleid.
Daartoe heeft het kabinet de DSP-groep
analyses laten maken (pdf-alert) van een paar brandhaarden, waaronder de rellen in Slotervaart (1998), de situatie na de moord op Van Gogh (2004) en de onlusten in Utrecht (2007).
Conform de wens van het kabinet de burger te betrekken bij het voorkomen van dat soort onrust, presenteert de DSP-groep in
dit document (pfd!) een vragenlijst (zie bld. 6 in link), die door actieve wijkbewoners en buurtprofessionals ingevuld kan worden om te kijken of er reden voor paniek is. En verdomd, Steeph's analyse is al lang onderkend, want de eerste vraag vist naar “problemen op het terrein inkomen en/of werkomstandigheden. Denk aan: ontslag, achteruitgang in inkomsten, armoede, arbeidsonrust, economisch zwaar weer“.

Bij vraag 5 kan aangegeven worden of er sprake is van “aantasting van fundamentele burgerrechten“. Nee, niet de inperking van uw privacy of de vrijheid van meningsuiting, maar of er mensen belaagd worden wegens hun etniciteit, geloof of seksuele geaardheid.
Mochten alle vragen een score van 7 of hoger opleveren, dan is verdieping nodig. Eén van die verdiepingsvragen is: “is er sprake van een grote nieuwswaardigheid van het (de) incident(en) en/of springen de media er sterk op in (kan ook zijn door gebrek aan ander nieuws)? Komen er veel media/journalisten op af?” Tevens is het seizoen en het weer van belang: “is het voor- of najaar (geen vakanties); is het mooi/warm weer (geen regen/kou)?“. U kunt als waakzaam burger dus uw buurt scannen.

Is dat de manier om te voorkomen dat onlust omslaat in onrust? Ik meen van niet. De irrationele onlust onderkennen is één ding, maar dat één van de peilers van het veiligheidsbeleid te maken is wat anders. De burger daarbij als instrument inzetten om zijn buurlui te observeren op verdachte elementen, voedt de gedachte dat de ander de moeite waard is in de gaten te houden. Dat soort maatregelen zal zeker tot onrust leiden. Het splijt de samenleving meer dan het nu al het geval is.
De risico's zitten dus niet zozeer in de kredietcrisis, werkloosheid en een pover integratiedebat, maar in een overheid die onbedoeld, dat geloof ik nog graag, burgers tegen elkaar opzet. Wie houdt die beweging staande?

Wie betaalt de loodgieter?

Wie betaalt de loodgieter?

Hoewel er een WOB is (wet openbaarheid bestuur) en transparantie tot de ambities van dit kabinet behoort, blijkt sommige informatie louter door lekken naar buiten te komen. Of door doortastend journalistiek werk. Het is maar hoe je dat ziet, want hoe weet een journalist waar-ie naar zoeken moet en hoe weet-ie dan precies dat document te vinden die tot een onthullend artikel leidt?
Het lijkt de eerste anderhalve maand van dit jaar wel of de hoeveelheid lekken toenemen alsof het hele buizenstelsel van het kabinet naar de ratsmodee is.

Zeven stuks, dat is een gemiddelde van ruim 4 per maand. In 2008 lag dat gemiddelde op 0,4 en in 2007, het eerste jaar van dit kabinet, op 0,3 per maand. Waarom loopt het nu ineens zo op? Toeval of doen journalisten beter werk? Of zijn sommige ambtenaren het kabinet beu? Het kan ook zijn dat onder de druk van een paar netelige kwesties (kredietcrisis, Irak-onderzoek) er intern wat los begint te raken. En wie betaalt eigenlijk de loodgieter, die de lekkende leidingen moet onderhouden?

Ik heb geen verstand van dat soort zaken, maar er is vast een deskundige in de zaal die daar nadere informatie kan lekken. Ondertussen hier de lek-statisitieken van dit kabinet.

2009:
7 februari -Voor de 2e keer is de Volkskrant gewezen op een documentje van de Kamer van Koophandel betreffende
belasting-sluiproutes, die vanuit paleis Noordeinde worden georganiseerd.
6 februari – RTL nieuws heeft de 20
grootste probleemwijken opgeduikeld.
5 februari – Wie het gedaan heeft weet niemand, maar
vertrouwelijke informatie van de Nederlandse vertegenwoordiging op Aruba doorgespeeld aan de Arubaanse regering. Staatssecretaris Bijleveld gaat op zoek naar het lek.
31 januari – De eerste keer dat De Volkskrant de archieven van de KvK opengooit en vermoed dat het koninklijk huis een geheel
eigen belastingmoraal er op na houdt.
31 januari – Het VPRO-porgramma Argos onthult een geheim ambtelijk document waarin de ambtenaren van Vrom uitleggen hoe ze onder een Kamermotie uit kunnen komen, om havencontainers op giftige goedjes te controleren.
23 januari – Geheel onbedoeld wordt
een beveiligingsscenario van het ministerie van Defensie bij het huisvuil aangetroffen.
17 januari – Het NRC komt met de inmiddels beruchte Irak-memo.

2008:
september – RTL nieuws heeft (alweer) de Miljoenennota te pakken.
15 juli – Een stuk van één van de adviesorganen van de regering, het Planbureau voor de Leefomgeving, lekt uit. De
Milieubalans 2008 en leidt tot kamervragen.
11 juni – Commotie over een uitgelekte brief van
minister Klink over de donorregistratie.
2 mei – Minister Hirsch Ballin staat voor schut omdat een brief van hem per ongeluk op internet terecht is gekomen. De CDA-minister pleit daarin voor uitbreiding van het verbod op godslastering. Coalitiepartner PvdA wil juist af van het verbod.
29 januari – het NRC weet de hand te leggen op een nog geheim rapport uit 2007
van de VWA (Voedsel- en Waren Autoriteit), waarin wordt gemeld dat de vleessector onvoldoende gecontroleerd kan worden. Minister Verburg wil op zoek naar het lek.

2007:
20 oktober – Een advies van generaal Berlijn over de
troepensterkte in Uruzgan lekt uit.
15 september – RTL nieuws
vestigt traditie met opduikelen Prinsjesdag-stukken.
20 juni – Minister Donner krijgt het even lastig als de kabinetsplannen over
de ontslagvergoedingen (gouden handdruk) uitlekken.
16 januari – Telt eigenlijk niet mee voor dit kabinet, maar Balkenende III nog een lek mee: een
gedragscode voor militairen. Naar aanleiding van een paar incidenten in uitgaansgelegenheden waar militairen bij betrokken waren.

Mocht u in dit overzicht nog wat missen: lek het door in de reacties a.u.b.

Overheid vergeet probleemwijken

Overheid vergeet probleemwijken De documentenjagers van RTL-nieuws hebben er weer één te pakken. De lijst met de 20 grootste probleemwijken. Het ministerie van Volkshuisvesting wilde die lijst niet openbaar maken omdat die wijken onnodig gestigmatiseerd zouden raken. In een hoger beroep stelde gade rechter het ministerie groot gelijk. Dus heeft RTL langs andere wegen de lijst gevonden. Daar hebben ze veel ervaring mee, want voor bijna elke Prinsjesdag weten ze ook de Miljoenennota uit een of andere koffer te jatten. Ik heb het al eens eerder gezegd: de jongens en meisjes van RTL-nieuws zijn de hedendaagse Duyvendakjes. Met één verschil: iedereen lijkt nu het jatwerk wel prima te vinden.

Er dreigt echter een negatief effect te ontstaan voor al die aandacht voor de kracht-, pracht- of probleemwijken. Een ander deel der bevolking, die evenzeer in hoge nood verkeert, lijkt te worden vergeten en aan hun lot te worden overgelaten. Het zijn onze medeburgers die wegteren in de 20 rijkste buurten van Nederland (zie lijst onderaan). Wat is er aan de hand?

Veiligheid en criminaliteit:
1. De wijken kenmerken zich doordat een relatief minimaal aantal inwoners het hoogste inkomen heeft en die bovendien regelmatig buitenproportionele bonussen ontvangen, ongeacht het feit of men de bedrijven waarvoor men werkt, heeft kunnen redden of niet.
2. De bewoners worden op hoge kosten gejaagd omdat ze zich genoodzaakt zien hun bezittingen met elektronische hekken en camera's en beveiligingspersoneel te beschermen.
3. Veel bewoners leven regelmatig in angst voor ontvoeringen of inbraken, elke keer als ze weer met naam en toenaam in de Quote worden vermeld.

Huisvesting:
4. Het aantal vierkante meters leefbare woongrond wordt door relatief erg weinig mensen benut. Zo wordt kostbare grond onttrokken aan maatschappelijk belang.
5. Bovendien wordt die grond een aanzienlijk deel van het jaar niet gebruikt omdat men op landgoederen in het buitenland verblijft.
6. Dit verschijnsel drijft de kosten voor de veiligheid in die wijken onnodig hoog op, omdat de verlaten panden door particuliere beveiligers moeten worden bewaakt.
7. Dat is dan nog los van de problemen die ontstaan als men kostbare grond onttrekt aan het algemeen belang door er dubbele zwembaden, golfterreinen en zelfs zandverstuivingen op aan te leggen. In één wijk kwamen we zelfs tegen dat alle drie die voorzieningen op één perceel voorkwamen.

Sociale aspecten:
8. Het aantal inwoners is niet alleen erg klein, het ontbreekt ook aan sociale en culturele diversiteit. Er blijkt hier al jaren sprake te zijn van ghetto-vorming met alle ongewenste effecten van dien.
9. Het sociale leven speelt zich af in een eenzijdige en beperkte wereld van brunches, modeshows en glamourparty's.
10. Eén van de grootste problemen die dit soort wijken kenmerken is de onbenaderbaarheid en weigerachtigheid om te communiceren over herstrukturering, waardoor tal van problemen opgelost zouden kunnen worden. Zo zult U in deze wijken zelden parkeerproblemen en nooit een opvang voor dak-en thuislozen aantreffen.

Werkgelegenheid:
11. De bewoners hebben ernstige problemen goed personeel te vinden om de tuinen en zwembaden te onderhouden.
12. De verborgen werkloosheid: zie punt 5 en 9 hierboven.

De 20 geteisterde wijken vindt u in dit overzicht van het CBS.

Het kabinet heeft de dialoog als krachtig wapen tegen vele missstanden ingezet. Wij adviseren de regering een dialoog te organiseren waar de bewoners uit de 20 grootste probleemwijken en uit de 20 rijkste wijken elkaar kunnen ontmoeten, om van gedachten te wisselen over een gemeenschappelijke aanpak van beider problemen.