Tag archieven: regels

Beter laat dan nooit-code.

Technologie Alle technologie keert zich op enig moment tegen de mens. Dat is niet te voorkomen, omdat in alle technologie het menselijk tekort zit gebakken. Welk menselijk tekort? Onze genialiteit. Die ingenieuze kwaliteit om voor elk probleem een technologische oplossing te kunnen bedenken. Het optimisme daarover gaat zover, dat we minder bij onze fouten stilstaan, dan bij de lonkende perspectieven die de technologie ons biedt.

Zo vinden we de uitvinding van het vuur nog steeds geweldig en denken de bijna 50 duizend branden per jaar wel te voorkomen door betere brandmelders, brandblussers en brandwerend materiaal te ontwikkelen. Ergens in een afgezonderd laboratorium zit een doorgedraaide fysicus al jaren te knutselen aan de zelfdovende vlam. Die vlam heeft-ie al, hij kan er alleen nog geen warme chocola van maken, want net voor het pannetje op het vuur gaat, is het al uit. Voorlopig moeten we het doen met de zegeningen en de rampen van vuur.

Ja, hoor eens hier, zul je denken, die branden ontstaan niet door het vuur, maar door menselijke fouten met vuur. Het is een algemeen aanvaard idee dat technologie niet fout kan zijn. Mensen kunnen er wel foute dingen mee doen. Er zijn optimisten zijn, die dat probleem willen oplossen door de mens dan maar door technologie te vervangen. Dat idee is dan weer niet algemeen aanvaard. We gaan onszelf niet opheffen.

Hoe komen we dan uit die pijnlijke spagaat van genialiteit en brokkenmakerij? Door wat meer bij onze fouten stil te staan. Het ‘van je fouten kun te leren’, is meer een wandtegeltjeswijsheid dan een alledaagse bezigheid. Toch ligt daar de oplossing. Jammer alleen dat de brokken soms zo groot moeten zijn, voor de les geleerd is. Maar er is hoop. Een mooi voorbeeldje uit het nieuws van vandaag.
Minister Rosenthal pleit voor restricties op de export van internetfilters naar dictatoriaal geregeerde landen. In Brussel kwam de IDEA (International Digital Economy Accords ) bijeen en de minister mocht de mooie jongen uithangen, door de vrijheid van digitale meningsuiting te verdedigen. Daarbij refererend naar de opstanden in Tunesië, Egypte en Libië (hier de hele toespraak).

Rosenthal roemt een aantal gedragscodes, die handel met obscure regimes moeten beperken. Zijn collega Bleker overweegt de Kamer te betrekken bij het verlenen van vergunningen voor wapenexport.
Ook op dat gebied is een akelige les geleerd. Nederland had immers al eens technologie, in de vorm van allerhande wapentuig, geëxporteerd naar die landen? Naast internetfilters zijn wapens ook een geliefd middel tegen vrijheid van wat voor uiting dan ook. Nu Nederland meedoet aan het handhaven van de no-fly zone boven Libië, is het natuurlijk oppassen dat die technologie zich niet tegen ons keert. Bleker wil nu de regels voor wapenexport aanscherpen.

Mooie boodschappen. We gaan onze technologische speeltjes niet in de handen geven van kwajongens. We stoppen echter niet met het maken van dat soort technologie. Je weet maar nooit voor welke goede doelen je het zelf kan gebruiken. De technologie zelf is immers niet fout?
Nee, het is al heel wat dat gedragscodes en regels worden aangescherpt. Beter laat dan nooit, toch? De technologische genieën komen ooit nog wel met een slim stukje software, waarmee verstandige beslissingen eerder vroeg dan ooit worden genomen.

Geef een reactie

De wet van het nieuwe jaar

De wet van het nieuwe jaar Het begin van elk nieuw jaar, ziet er hetzelfde uit als die van het vorige jaar. Al die moeite van vuurwerk, champagne, beste wensen en goede voornemens, lijken dus nauwelijks de moeite waard. De eerste dagen is het vooral oppassen voor niet ontploft vuurwerk. En voor de wet.

Iedere burger wordt geacht die te kennen. Dat is niet te doen, omdat elke eerste januari er weer wetten worden gewijzigd, afgeschaft of toegevoegd.
De overheid doet op eigen wijze haar best de burger voor te lichten, maar het is niet zeker dat daarmee de burger de wet op zijn duimpje kent. Daarom de overheid maar een handje geholpen en hier een paar grepen uit de nieuwe wetten en regelingen in 2010.

Goed nieuws voor mensen die wat na te laten hebben. De belastingtarieven op erfenissen gaan omlaag. Slecht nieuws voor de toekomst?
In 2006 werd er nog een idee gelanceerd, om de tarieven juist te verhogen. Daarmee zou een deel van de kosten gedekt kunnen worden, die de vergrijzing met zich mee gaan brengen. Moeten we nu blij of droevig zijn met deze wetswijziging?

Elk bestuur kan wel eens een foutje maken. Een nieuwe wet kan soms onbedoelde en onvoorziene narigheden opleveren. Dan moet zo’n wet ingetrokken worden en de verbeterde versie moet de hele procedure doorlopen. Die rimram is niet langer nodig.
Een manco in een wet of regeling komt vaak pas aan het licht, als er iemand de dupe van is geworden. Die kan naar de bestuursrechter stappen, om zijn verhaal te halen. Per 1 januari kan de rechter de regelgever in de gelegenheid geven reparatiewerk te verrichten. Scheelt tijd en kosten.
Goede regeling? Of biedt dat ruimte om in de haast met wetgevende oplossingen te komen, meer “besluiten met gebreken” te produceren?

Het is één van de wijzigingen die op de website van justitie zijn te lezen. Daar wordt ook iedereen die het internet afstruint, gewaarschuwd. Personen die zich toegang verschaffen tot kinderporno op internet worden strafbaar.
Nu is iedereen natuurlijk tegen kinderporno, dus wat zou men ook te zoeken hebben op websites met ranzige content? De overheid meent dat deze maatregel de mogelijkheden vergroot “tot optreden tegen kinderporno op internet en andere informatiesystemen”.

Dat lijkt me iets te idealistisch gesteld. Want zou het strafbaar stellen van de gebruiker, het aanbod echt verminderen? Ik vrees van niet. Dus zolang providers niet zulke content weren, kan een verkeerde muisklik iemand in problemen brengen. Mij zul je in ieder geval niet meer zien googlen met zoektermen als “kinderen”of “childhood”. Dan maar geen nieuws meer over opvoeding of kindersterfte door hongersnood.

Het nieuwe jaar is begonnen. Eén ding is anders: het wordt nog meer oppassen geblazen.

Geef een reactie

Meer Toezicht

Meer Toezicht

Mensen houden zich niet altijd en overal aan de spelregels. Je kan dan de discussie aangaan over die regels. Deugen ze wel? Moeten er meer, minder of andere regels komen?

Op diverse gebieden staan de spelregels zelf steeds minder ter discussie, maar groeit de trend het over de naleving van de regels te hebben. Meer specifiek: door het toezicht daar op te verbeteren. De kreet “meer blauw op straat”, wordt nu ook vertaald naar sterker toezicht op de financiële wereld, strakker toezicht op jeugd, ouders en opvoeding, meer bevoegdheden voor Raden van Toezicht in de zorg, enzovoorts, enzovoorts.

Nu is ook het voetbal aan de beurt. De UEFA gaat experimenteren met vijf toezichthouders bij Europa League-wedstrijden. De scheidsrechter en de grensrechters krijgen assistentie van twee officials die toezicht houden op het penalty-gebied.

Dat werd tijd, zeg. Bij sporten als handbal, basketbal en ijshockey is het gewoonte dat een van de twee scheidsrechters het doelgebied in de gaten houdt vanaf de achterlijn. Bij voetbal blijven de scheids en grensrechter op een afstand. Logisch dat er dan wel eens een vergissing wordt gemaakt bij het toekennen van een penalty of het afkeuren van een doelpunt.
Het volk kan soms razend worden over een verkeerde beslissing. In dat geval is er nog het toezicht van de ME die het publiek desnoods het stadion uit ramt, als de opstand uit de hand loopt.

Voetbal is economie. Als verandering der spelregels niet leidt tot het uitbannen van excessen, dan is meer toezicht misschien de oplossing. Want voetbal afschaffen, is geen optie. Money makes the world go round en die bal moeten we dus draaiende houden.
Het grappige is dat de UEFA met dit experiment wil onderzoeken of extra menselijk toezicht een alternatief kan zijn voor het gebruik van video-apparatuur. Waar in de openbare ruimte het aantal camera's toeneemt, overweegt de UEFA dus de camera buiten spel te zetten?

Natuurlijk, beelden zijn ook interpretabel. Een beroemdheid die in een parkeergarage staat te zoenen, kan altijd zeggen dat het geen kus was, maar dat het om mondhygiënische regels nodig was de ander te flossen na een zakendiner. Iemand die bij een pinautomaat staat met een panty over het hoofd, kan stellen dat de wasdroger thuis kapot was en dat moeders heeft gevraagd de was even buiten te drogen.
Bovendien kan ook apparatuur falen. Als apparatuur langs de snelweg niet goed werkt, kan de controlerende instantie met duur overwerk worden opgezadeld om zo'n 9300 boetes ongedaan te maken.

Meer toezicht. Wie weet helpt het een uitslag van een voetbalwedstrijd te bewerkstelligen waar iedereen het mee eens kan zijn. Wie weet houdt het ondoorzichtelijke gerommel in het strafschopgebied daar mee op. Hulde aan Het Toezicht, als het leidt tot vermakelijke, sportieve, blessurevrije wedstrijden die toch spannend genoeg blijven omdat de scheidsrechter het spel niet elke keer dood moet leggen.

Zijn we zo van god los dat de behoefte aan Het Toezicht toeneemt? Wat te doen als de Grote Oppas even een black-out heeft? Wie houdt de toezichthouder in de gaten?
De regels handhaven door er meer toezicht op te zetten leidt hooguit tot meer penalty's. De discussie zal niet moeten gaan over waar en hoeveel toezicht er moet komen, maar waarom de behoefte aan toezicht toeneemt. Als voetbal tot waanzin leidt, kun je de regels aanscherpen, het toezicht uitbreiden of het hele spel afschaffen. De waanzin zal zich dan naar een ander gebied verplaatsen.

Wat werkt dan wel? Tsja, ik heb de wijsheid ook niet in pacht (“hear, hear!”), maar de eeuwenlange vraag waarom de een iets doet, wat ten koste gaat van een ander, moet je niet smoren in meer regels die meer toezicht nodig hebben.

Geef een reactie

Fraude in Wymbritseradiel

Fraude in Wymbritseradiel De grote steden en met name het gebied tussen Amsterdam en Rotterdam, staat bekend als het wilde westen. Verloederde wijken, treiterjeugd, coffeeshops, onoplosbare files en je fiets is er geen moment veilig. Als ergens de normen en waarden wankelen dan is het wel in het grootse randstedelijke Sodom en Gomorra. Het zuigt aandacht. Zo sterk zelfs dat we niet in de gaten hebben hoe de traditionele nederlandse cultuur van rust en orde teloor gaat in streken waar stil leven ooit gemeengoed was. Wandaden tieren welig in Wymbritseradiel.

Deze Friese gemeente doet haar best mee te gaan in de vaart der volkeren. En de gemeente is dan ook niet van smetten vrij.
Dat moet de reden zijn geweest om een troepenmacht aan controlerende diensten op de been te zetten en een massale controle uit te voeren. Politie Fryslan, het Korps landelijke politiediensten, de Belastingdienst, de Koninklijke Marechaussee en Inspectie Verkeer en Waterstaat werkten dinsdag eendrachtig samen om het tij te keren. Naar aanleiding van klachten en om te demonstreren dat men serieus werk maakt van klachten en aangiften.

Het resultaat was overdonderend. Loslopende jongeren werden gecontroleerd op spijbelgedrag. Na een telefoontje naar de scholen, bleek geen enkele jongere te spijbelen. Coffeeshops, escortbedrijven en bordelen werden bezocht. Geen enkele overtreding werd geconstateerd. Loos alarm dus?Helaas, het is erger dan je je voor kan stellen.

In Sneek werd een lokfiets geparkeerd die al binnen 4 minuten werd gestolen. De 15-jarige dader werd ingerekend en kon het loeder door zijn moeder worden afgehaald van het poitieburo. Bij een verkeerscontrole werden boetes uitgedeeld wegens losse autogordels en te donkere autoruiten. Een milieucontrole resulteerde in vijf waarschuwingen twee boetes. Verder werd er nog 310 euro aan openstaande boetes geïncasseerd.

Het is slechts een greep uit de resultaten. Maar maakt u zich niet ongerust. Men zit er in Wymbritseradiel bovenop.
Een boer die zondag dacht het eerste kievitsei op zijn land gevonden te hebben, werd door de burgemeester gewezen op de regels die ter plaatse gelden. De boer had verzuimd een sms'je te sturen. Er kan niet worden gesjoemeld met kievitseieren.
Dinsdag vond de boer weer zo'n ei en nu hield de boer zich aan de meldregels. Deze tweede vondst staat nu te boek als het eerste officiële kievitsei in Wymbritseradiel.

Rust en orde zijn maakbaar, mits de regels worden gecontroleerd.
Waarmee Wymbritseradiel weer over kon gaan tot de orde van normen en waarden.

Geef een reactie

Glijbanen

Glijbaan

Je ziet nou nooit eens vacatures voor een glijbaan. Terwijl er regelmatig toch van dat soort baantjes zijn. De pillendraaier Organon heeft op dit moment 150 werkplekken in een glijbaan verandert. Daarmee dwarsboomt het bedrijf de soepele gang naar een economie met nul werklozen. Een ambitie die opgenomen is in de plannen van de commissie Bakker.

Slechts 150 van de 5000 werknemers bij Organon mogen via het sociaal plan op zoek naar ander werk. Omdat na overname door de amerikaanse-duitse farmaceut Schering-Plough er ineens 150 functies dubbel bleken te zijn. De keuze was dus: of je laat 300 mensen half werk doen, of je laat er 150 uit hun neus peuteren, of je doet ze weg.
Nadat in februari al 200 mensen bedankt werden voor hun inzet, is nu de keuze gevallen op 150 nederlandse werknemers en de kans is groot dat er later meer mogen gaan.

Het bizarre is: er zijn geen eigenlijk geen redenen tot ontslag.
Het gaat prima met Organon. Een jaar of 5 geleden had het bedrijf even een dipje, maar inmiddels stijgt de omzet elk jaar weer. Nu gaat het zo zelfs goed zelfs dat Organon voor 11 miljard euro is opgekocht door Schering-Plough. Die uitgave zal Schering-Plough weer moeten terugverdienen en dat wordt nu deels opgehoest door de vertrekkende werknemers.

Organon was tot vorig jaar een onderdeel van Akzo Nobel. Met dat concern ging het wat minder lekker en dus vond topbestuurder Hans Wijers het een prima plan om het goed draaiende Organon aan de hoogste bieder te verkopen. Dat leverde een eenmalige winstverhoging voor Akzo Nobel op, die overigens nu moet zien hoe ze het omzetdeel van Organon weer goed moeten maken.

Dit topkunstje management heeft er in ieder geval voor gezorgd dat Wijers totaalinkomen vorig jaar is verdubbeld. Hij mag op ruim 4 miljoen euro rekenen (basissalaris ruim 700.000 euro, bonussen, aandelen en pensioen vullen het tot die 4 miljoen aan).

Niet alleen financieel gaat het goed met Organon, ook op het ontwikkelen van nieuwe produkten loopt gesmeerd. De farmaceut meent dat continue innovatie van levensbelang is. Je zou dus zeggen dat ze alle mensen nodig hebben om op de huidige weg door te gaan. Niet alleen de pillendraaiers zelf, ook de mensen die het op de markt moeten brengen en voor de administratieve afhandeling moeten zorgen .

Wordt het niet eens tijd het ontslagrecht van een heel andere kant te bekijken?

Om te beginnen zou het ontslagrecht een middel kunnen worden om naar volledige werkeloosheid te streven (zie artikel van 17 juni). Dus als een goed draaiend bedrijf het nodig vindt van een paar honderd mensen afscheid te nemen, dan krijgen die mensen genoeg geld om de rest van hun leven op hun lauweren te rusten.
Die mensen hebben meegeholpen aan de successen van het bedrijf, hun ontslag draagt daar nog een steentje aan bij, dus de dank mag dan ook meer dan ruimhartig zijn.

Maar omdat de meeste mensen voorlopig nog star zullen vasthouden aan het ideaal van volledige werkgelegenheid, is het misschien beter ontslagen aan nog strengere voorwaarden te binden. Niet soepeler maar strenger.

Bijvoorbeeld:
Bedrijven die met juichende plannen en groeiende jaarcijfers komen, mogen niemand ontslaan. Het gaat goed, hoeveel beter mag het gaan?
Bedrijven die met een lagere groei kampen, mogen pas tot ontslagen overgaan als die groei beneden een vooraf afgesproken cijfer komt. Dat cijfer moet geen percentage zijn, maar in concrete euro's worden vermeld.
Eigenlijk zou het alleen tot ontslagen moeten komen als de groei bijna nul dreigt te worden. Dus net voor het omslagpunt naar verlies.
Overnames worden alleen toegestaan als volledige werkgelegenheid wordt gegarandeerd. Hoe leuk ook de overnameprijs is, het feestje gaat alleen door als alle werknemers hun baan behouden.

Je zou dit soort strengere regels nog van een versoepelingsclausule kunnen voorzien:
Er mag wel ontslagen worden als de vertrekkende werknemers dezelfde vertrekbonus krijgen als hun leidinggevenden.
En bij overnames mag wel ontslagen worden als de vertrekkende werknemers een contract meekrijgen waarin is vastgelegd dat als de overname tot meer groei en winst leidt, zij daar een behoorlijk deel van krijgen uitgekeerd. Een regel die tot aan hun pensioengerechtigde leeftijd blijft gelden.
Elk bedrijf mag een x-aantal glijbanen hebben. In het bedrijfsplan moet wel precies worden vermeld welke functies dat zijn en bij het werven van personeel moet ook worden aangegeven dat het om een glijbaan gaat.
De salariëring komt overeen met dat van de gemiddelde beloning voor interim-managers.

Te gek voor woorden? Zeker, maar als we echt een volledige gegarandeerde werkgelegenheid willen, dan moeten alle partijen er ook aan meewerken.
Bedrijven die groeien hebben die middelen. Of de ontslagen werknemers die hebben is allerminst zeker.

Geef een reactie