Categoriearchief: Codes

Big Brother waarschuwt voor broertje

Big Brother waarschuwt voor broertje De AIVD (algemene inlichtingen- en veiligheidsdienst) zorgt voor ons aller veiligheid. Dat doet de dienst door ons inlichtingen te verstrekken. Over je kwetsbaarheid, als je een baantje hebt waar ‘gevoelige’ informatie bij aan te pas komt.

De AIVD waarschuwt onder andere voor digitale spionage. Wel eens een gratis usb-stick gekregen van een zakenrelatie? Zo’n stick kan een paard van troje zijn. Eenmaal op je pc gestoken, zou een of andere veiligheidsdienst ineens toegang tot je digitaliteit kunnen krijgen.

Maar ook zonder allerlei gadgets vinden buitenlandse spionnen je wel. Op het internet, het worldwide web waar zo langzamerhand iedereen in verstrikt is geraakt. Volgens de AIVD zijn digitale netwerken als Hyves, LinkedIn en Facebook sites, waar ze zo personen kunnen vinden die, gezien hun profiel, kandidaten kunnen zijn om nader te bespioneren.

De AIVD waarschuwt nu vooral zakenmensen en wetenschappers voorzichtig te zijn. Ga gerust met je gezicht op Facebook, maar zet er dan niet dat je bij de kerncentrale in Borssele werkt, bijvoorbeeld. En wees achterdochtig als je een gratis laptop krijgt aangeboden.
De AIVD heeft zelf vervelende ervaring genoeg. De waarschuwende brochures heeft de AIVD als pdf-documenten op hun website staan. Volgens Security.nl zijn ze echter een tijdje er van af gehaald, omdat er een foutje in zat, waardoor identiteit en e-mailadressen van AIVD-medewerkers waren te achterhalen. Een foutje waarvan onlangs Google slachtoffer was.

Een AIVD die zelf niet voorzichtig genoeg is, hoe veilig is die voor onze veiligheid?
Dat informatie over het eigen personeel naar buiten kan, is niet handig maar het geeft aan hoe snel en makkelijk een fout is gemaakt. En dus geen garantie gegeven kan worden dat ook informatie van burgers verkeerd terecht kan komen.
In opdracht van het huidige kabinet verzamelt de AIVD wel erg veel informatie van burgers. Die verzamelwoede in combinatie met technologische tekortkomingen, is reden om er juist terughoudend mee te zijn.
De hoogste politieke baas van de AIVD, minister Ter Horst, heeft net de Big Brother-award (initiatief van Bits of Freedom) gewonnen. Wegens een al te gemakzuchtige houding betreffende digitale verzameling en opslag van persoonsgegevens.

Tja, met zo’n baas zou de AIVD zelf gewaarschuwd moeten zijn en eerst eens de veiligheid van haar eigen digitaliteit onder de loep moeten nemen.
Overigens krijg ik zo langzamerhand de indruk dat het world wide web beduidend meer riskanter is, dan de real life open ruimte. Ik zou het jammer vinden, maar misschien is het veiliger het internet te slopen en terug te keren naar de analoge waan van de dag?

Geef een reactie

Naar een opvoeddiploma

Naar een opvoeddiploma Daar is-tie dan! De Haagse opvoedcanon. Geen produkt van het Haagse Opvoedburo van Rouvoet, maar van de gemeente Den Haag, die de lokale ouders wil bijstaan. Ontwikkeld door René Diekstra en nu in de winkel verkrijgbaar.

Tijdens de voorbereiding van de opvoedcanon konden ouders vragenlijsten invullen en zelfs de best scorende respondent had nog 10 vragen fout. Zo erbarmelijk is het in Den Haag gesteld met de opvoedkennis.
Op de website van de opvoedcanon kun je je eigen pedagogische inzichten testen door ook zo;n vragenlijst in te vullen (alleen na verkrijging van een inlogcode).

Kijk wel uit of je zoon of dochter niet zo’n computernerd is die jouw vragenlijst hackt om achter je opvoedkundige competenties te komen. Vanaf hun 12e gaan ze immers al zelfstandig denken, zonder anderen iets te vragen. En sta ze dan maar eens fatsoenlijk te woord als ze hun mening ventileren over jouw antwoorden.
Je zou je nog kunnen verdedigen dat je hersenen zich slechts tot je 25ste ontwikkelen, dus dat je kroost je gebrek aan moderne kennis maar niet kwalijk moet nemen. Maar je kids zitten nog volop in die ontwikkeling en snappen dus niet waarom ze daar genoegen mee zouden moeten nemen.

Ik weet niet hoe het in andere gemeenten er voor staat, maar ik vrees dat als daar vragenlijsten worden losgelaten, ook menig antwoord niet door de deskundigen geaccepteerd zal worden. Ik zou graag eens de antwoorden uit Staphorst, naast die van Den Haag of Maastricht willen zien.

Nu op naar de volgende fase: mensen die ouders willen worden krijgen ook eerst de vragenlijst voorgeschoteld. Hebben ze 10 fouten, dan geen kinderen.
En natuurlijk moeten eenmaal verwekte kinderen om de vijf jaar een vragenlijst invullen om te bepalen of het wel voorbeeldige kinderen zijn.

Opvoeden doe je in de beschermende handen van de overheid. Ik vind daar heel wat voor te zeggen. Alleen wil ik dan eerst een andere overheid.

Geef een reactie

Nostalgie maakt depressief

Nostalgie maakt depressief Nemesis staat bekend als de keiharde wraakgodin uit de Griekse mythologie. Geenszins wraakzuchtig, minder bekend, maar wel bezig met keiharde gegevens te komen is Nemesis, het onderzoek naar de krankjorumheid van Nederland.

Alsof we zelf niet weten, hoe gek we zijn. Bewijs? Een artikel in dagblad Trouw, die een blik heeft geworpen in de eerste resultaten van het Nemesisonderzoek.
Nemesis staat voor Netherlands Mental Health Survey and Incidence Study. Vandaag zijn resultaten uit dat onderzoek gepresenteerd op de GGZ Kennisdag, een symposium waar dit jaar aandacht besteedde aan de rol van de gemeentelijke overheid en het geestelijk welzijn van hun inwoners.

Nou, weet Trouw, dat kan per gemeente behoorlijk verschillen. Het gekke is, dat bij een ouder Nemesisonderzoek bleek dat stedelingen aardig depressief konden zijn. Wat blijkt nu? Dorpelingen zijn ineens een stuk depressiever geworden.
Naar de oorzaken is het gissen, blijkt bij nader lezing. De projectleider van Nemesis geeft twee mogelijke oorzaken. Dorpelingen, ooit levend in oases van rust, nemen het jachtige leefpatroon van stedelingen over. Als een idioot zitten internetten en meer met de auto naar het werk. Dat stedelingen vroeger meer mentale malheur hadden, was te danken aan werkloosheid, die steden meer in de dwangbuis hielden dan menig dorpje.

U ziet het, vroeger was het alleen in dorpen beter. Over vroeger gesproken, even nog een Grieks mythologisch intermezzo.
Die GGZ Kennisdag werd gehouden in Apeldoorn. En wel in zaal Orpheus. U kent Orpheus toch nog wel? De welluidende zanger die zijn liefje verloor. Hij miste haar zo, dat jij een poging deed haar uit het dodenrijk terug te halen. Dat mocht, onder voorwaarde dat hij niet naar zou kijken. Bij het verlaten van het dodenrijk keek Orpheus toch achterom en verloor daarmee definitief de liefde van zijn leven.

Je maakt mijn niet wijs dat Nemesis bij toeval dezelfde naam heeft als de mythologische wraakgodin. Ik ben niet gek! Hoewel, je maakt me zomaar wijs dat het geen toeval is dat Orpheus is gekozen om wat voor te dragen uit Nemesis werk.
De verborgen boodschap is: kijk niet om, ander zal de wraak verschrikkelijk zijn. Ofwel: nostalgie maakt depressief.

Terugkijken naar, zelfs intens hunkeren naar wat is geweest, dat schiet niet op. Hoe je er ook naar staart, het komt alleen maar terug in weemoedig makende liedjes. En daar wordt je behoorlijk depri van.
De dorpelingen zouden nog gered kunnen worden van voortschrijdende zwaarmoedigheid, door onmiddellijk op te houden met gemeentelijke fusies. Maar blijven ze dan de tevreden dorpsbewoners? Die fusies zijn immers bedoeld om de kleinere gemeenten om te vormen tot conglomeraten van meer stedelijke allure. En juist stedelingen zijn nu veel minder depressief.

Nee, maak van dat geluk maar een herinnering en vergeet het. Omkijken leidt maar tot ellende. Al was het maar omdat je er minstens nekklachten aan overhoudt.

Geef een reactie

'Lessons learned' gaat het helemaal worden

Lessons learned gaat het helemaal worden “De commissie Davids heeft gelijk met de kritiek, maar het valt me niet zwaar hem gelijk te geven. Zijn rapport helpt ons. Dank daarvoor”.

Had de premier dat nou maar gezegd, dan hadden we onze tijd niet aan het Kamerdebat verprutst. Nu viel, na heel wat moeite, eindelijk de term ‘lessons learned’. En het moet gezegd, het kabinet leert ineens akelig snel.

Vandaag overhandigde de Nationale Ombudsman zijn rapport over de telefonische relatie tussen burger en overheid, aan staatssecretaris Bijleveld. En wat zei ze daarbij? “De ombudsman heeft gelijk met zijn kritiek, maar het valt me niet zwaar hem gelijk te geven, want we werken er al hard aan. Zijn rapport helpt ons. Dank daarvoor”.

Kijk, zo kan het ook. De staatssecretaris heeft een stuk makkelijker praten dan Balkenende, want ze kan terecht wijzen op reeds ingezette verbeteringen. En ze sluit, heel slim, aan bij kritische noten van de Ombudsman: “Als de ombudsman landelijk servicenormen wil heeft hij gelijk. Burgers moeten weten waar ze aan toe zijn. Dat past ook binnen mijn opzet van de Burger Service Code”.
Ik denk niet dat er nu ook maar één Kamerlid hierin aanleiding ziet de staatssecretaris in een spoeddebatje aan een kruisverhoor te onderwerpen.

Balkenende beloofde gisteravond bij het komende debat over het rapport Davids ook met de “lessons learned” te komen.
Krijgt-ie dat ook voor elkaar? Met de Ombudsman heeft hij herhaaldelijk overhoop gelegen. Ook zijn secondant Bos, medeplichtig aan de wanvertoning van de laatste dagen, kan er wat van.
Staatsecretaris Bijleveld gaf vandaag de heren een fraai voorbeeld van “lessons learned”-strategie, toe te passen bij de volgende keer dat de Ombudsman kritiek levert.

Het moet natuurlijk niet een pr-gimmmick worden, maar een duurzame strategie. Dat kan alleen als van lessen ook daadwerkelijk wordt geleerd en we het in het overheidsbeleid bewijsbaar terugvinden.
En jawel hoor. De eerste verbetering om de telefonische kloof tussen burger en overheid te dichten, is nog vandaag gelanceerd. Burgers krijgen de gelegenheid JP aan het lijntje te houden, waarmee de rollen ook eens omgekeerd kunnen worden.
Met de hotline “De Premier Aan de Lijn”, kun je bellen met JP.

Meteen uitgeprobeerd natuurlijk. Nummer gedraaid en krijg je toch nog eerst een bandje te horen: “Wilt u de premier iets vragen, toets een 1, wilt u hem iets zeggen, toets een 2”.
Nou, ik wil hem wel wat zeggen. “Wilt u hem complimenteren? Toets een1, wilt u hem feedback geven? Toets een 2. Wilt u hem uitschelden? Toets een 3”.

Krijgen we nou? Schelden mag ook? Bam, een hengst op de 3. “De lijn is overbelast, probeert u het later nog eens. De verbinding wordt verbroken”.
Na 12 pogingen steeds dat riedeltje te horen, toch maar een andere optie geprobeerd. De 1 ingetoetst. Een compliment kan ik wel uit mijn duim zuigen.

“Wilt u hem feliciteren met zijn laatste openbare optreden? Toets een 1. Wilt u hem complimenteren met zijn onberispelijke uiterlijk? Toets een 2. Wilt u hem loven voor zijn prestaties van de laatste zeven jaar? Toets een 3”.
Ach, waarom ook niet. Ik toets een 3. “Voor hulde, kies een 1. Voor ga zo door, kies een 2. Voor dank lieve vader des vaderlands, kies een 3. Nadat u uw keuze heeft gemaakt, wordt de verbinding verbroken. Dank u voor de complimenten”.

Onverbeterlijk krijg ik nu een onweerstaanbare drang de premier wat te vragen. De allereerste optie getoetst. “Alle antwoorden van de premier zijn via internet te vinden in de Kamerstukken. Ga naar Parlando en maak uw keuze. Een prettige dag verder”.
Ik heb een leerzaam dagje gehad.

Geef een reactie

Anti-idiotica

Anti-idiotica De hoeveelheid schadelijke bacteriën, die hun neus ophalen voor antibiotica, neemt nog steeds toe. Soms gaat dat zo snel dat een gemiddelde huisarts op de feiten achterloopt en rustig een niet-werkend middeltje tegen gonorroe voorschrijft.

Het lijkt bijna niet te doen om duurzaam werkende antibiotica te maken. Bacteriën blijken een slim mechanisme in hun DNA te hebben, om weerstand te bieden tegen aanvallers. Die zijn er volop, want antibiotica spoelen we niet alleen door de wc als het kuurtje al na 2 dagen helpt, het komt ook in de natuur terecht omdat het als groeimiddel in veevoer wordt gebruikt.

Onderzoekers hebben bodemmonsters bestudeerd, afkomstig van vijf veldproeven, gedaan tussen 1945 en 2008. Men ging op zoek naar het DNA dat bacteriën resistent maakt en kon zo vaststellen dat steeds meer micro-organismen resistent zijn geworden (lees hier meer).
De oorzaken heeft men nog niet in kaart, maar “een effect van het gebruik van stalmest op de ontwikkeling van resistentie kon niet worden aangetoond”.

Kan iemand mij uitleggen hoe die conclusie zich verhoudt tot het wereldwijde beleid antibiotica in de veehouderij drastisch te beperken?
De gezamenlijke veedierenartsen willen zelfs een eigen toezichthouder oprichten, om in ons land het gebruik van antibiotica in de intensieve veehouderij met twintig procent omlaag te brengen. Voorlopig is het oppassen als u het ziekenhuis in moet en naast een varkensboer komt te liggen. Die kan wel eens met een MRSA-bacterie besmet zijn. Een bacterie die erg problematisch kan zijn voor mensen die ermee besmet zijn en een operatie moeten ondergaan.

Nu zijn de ziekenhuizen daar erg alert op en gelukkig is er een snelle methode gevonden, om die bacterie op te sporen. Gewoon een wattenstaafje door de neus halen en binnen anderhalf uur weet men of de eigenaar van de neus besmet is. De uitvinders van deze sneltest menen dat grootschalige toepassing van deze methode hier honderden levens per jaar kan redden. Over de hele wereld zelfs tienduizenden.

Voorkomen is beter dan genezen, heet het op de wandtegeltjes der volkswijsheid. Bacteriën verdedigen zich tegen antibiotica door resistent te maken. Maar dat doen ze alleen als ze ook echt worden aangevallen. Blijft de bedreiging weg, dan verandert hun DNA weer, nu zonder die afweer die hen resistent maakt.

Beleidmakers en wetenschappers zijn het er in ieder geval over eens dat het gebruik van antibiotica sterk met worden verminderd, wil het voorkomen van een groeiend leger resistente ziekteverwekkers nog een beetje kans van slagen hebben.

Als leek vraag je je dan af of het gebruik van antibiotica niet helemaal moet worden gestopt. Meer anti-idiotica. We hoeven tenslotte geen vegetariër te worden, om een gezonde bijdrage te leveren. Gewoon minder vlees op tafel en op brood. Eén keer per week, zou al veel schelen. Het zal menig veehouder zijn baan kosten, maar veel meer mensen hun leven. En waarom is het vandaag de dag nog nodig gonorroe op te lopen?

Minder antibiotica, meer anti-idiotica. Antibiotica is mooi spul, maar als het tegen ons gaat werken, moeten we er zo snel mogelijk van af.

Geef een reactie

Klusjes voor lagelonenlanden

Klusjes voor lagelonenlanden

Even een postje over post van eind vorig jaar. Uw handgeschreven kerst- en nieuwjaarskaarten, worden voortaan eerst naar lagelonenlanden gevlogen. Het Nederlands Dagblad meldde dat TNT Post een klusje gaat uitbesteden.

Enveloppen die onleesbaar zijn voor de sorteermachines, worden handmatig voorzien van een barcode, zodat ze alsnog door de sorteerautomaat kunnen.
Dat werk mag nu in India, Mexico en op de Filippijnen worden gedaan. Dat scheelt echt een stuk, zegt een TNT-woordvoerder in het ND: “TNT hanteert in Nederland een uurloon van 23 euro. In India en op de Filippijnen doen ze het voor een fractie van die prijs”.
In het ND stelt de woordvoerder dat 94% van de post automatisch wordt verwerkt. Zou dan 6% tot de onleesbare post horen?

Op de wist-je-dat-pagina van TNT lezen we dat er jaarlijks ruim 5 miljard poststukken worden bezorgd. Dan zouden we het dus over 300 miljoen onleesbare stukken per jaar hebben?
We lezen daar ook dat TNT over computers beschikt die handschriften kunnen lezen en sommige computers wel 250 adressen per seconde aankunnen. Dat zijn er 900 duizend in een uur. Maakt één computer een 8-urige werkdag, dan zijn er 7,2 miljoen stukken verwerkt.
Stel de computer heeft een 32-urige werkweek, 5 weken op vakantie gaat en 4 weken ziek is, dan zijn er op jaarbasis ruim 9.9 miljard van die stukken verwerkt. Geen 300 miljoen. Dus welk werk wil TNT nu naar de lagelonenlanden exporteren?

Goed, laten we ervan uitgaan dat er toch een fractie werk overblijft dat echt helemaal met de hand gedaan moet worden. Kleine beetjes. Maar die kunnen wel uitmaken in de concurrentieslag die TNT, dankzij de privatisering van de postmarkt, nu moet leveren. “Het is een kwestie van: alle kleine beetjes helpen”, verzucht de TNT woordvoerder in het ND, “het gaat niet om grote aantallen banen”.

Je zou denken: de arme man moet wel. Zijn concurrenten, Sandd en Selekt Mail, hebben net een kort geding tegen de Staat gewonnen. Geschrokken van de gevolgen van de privatisering, wil de overheid de post weer een beetje reguleren, door de bedrijven te dwingen op korte termijn medewerkers in vaste dienst te nemen. De rechter had echter begrip voor de moordende veldslag en verbood de overheid zulke dwingende maatregelen op te leggen.
Tja, dan zit je als TNT nog steeds in het nauw, op een moment dat zo’n 42% van de werknemers hun baan dreigen te verliezen.

Dus begint TNT eerst wat handwerk af te stoten. Een fractie werk, dat nu voor een fractie loon op exotische locaties in de wereld gedaan mag worden.
Ik zou als TNT-baas meteen staatssteun aanvragen voor het lumineuze idee. Het ministerie van economische zaken heeft namelijk 10 miljoen euro per jaar beschikbaar voor Nederlandse bedrijven die willen exporteren naar of investeren in India. Nu geldt dat vooral voor ICT, biotechnologie, design, vliegtuigonderhoud en de maritieme logistiek. Maar wellicht valt het ministerie over te halen ook de postale handenarbeid en logistiek erbij te betrekken.
Meteen een aanvraag insturen en wie weet heb je zelfs de fractie loonkosten daarmee gehalveerd.

Maar is het nou wel sociaal om hier een paar werknemers de uitkering in te sturen en het werk over te laten aan mensen die niet eens een kerstgratificatie in hun cao gegarandeerd hebben? Laat staan dat met sociale premies allerlei ongemak verzekerd is? Gaat TNT de gebruikelijke werkgeverspremies betalen?
Helaas. Al zou TNT Post dat willen, ze vallen niet onder het sociaal zekerheidsverdrag, dat sociale zakenminister Donner, vorig jaar met India ondertekende. Dat verdrag is alleen bedoel om de uitwisseling van hoogopgeleide experts makkelijker te maken. Zulke mensen worden maximaal 5 jaar vrijgesteld van de sociale premies in het gastland. Een regeling waar de postsorteerder uit Zwolle dus niks aan heeft, als hij vervangend werk zoekt in India.

Kortom, er wordt flink gewerkt aan een gezonde handelsrelatie met lagelonenlanden, zoals India. Maar postsorteerders in Nederland en in India worden er niet wijzer van. Misschien iets om te onthouden als uw volgende nieuwjaarswens weer in een handgeschreven enevelop de bus ingaat?

Geef een reactie

Sneeuw- en ijsvrij

Sneeuw- en ijsvrij Meer kou, meer sneeuw, meer ijs. Voorlopig nog geen herhaling van echter winters, toen we als schoolgaande jeugd al “ijsvrij, ijsvrij!” joelden, slechts enkele dagen voordat we werkelijk vrij kregen om te schaatsen.

Toch hebben veel mensen nu moeite met de vorst, al zou je op 30 april anders vermoeden. Dan ligt menig stoepje bezaaid met huisraad, waarvan driekwart de volgende dag door de gemeentereiniging verwijderd moet worden. Nu laat men ook de rommel liggen en dat is meer te begrijpen. Sneeuw en ijs zijn immers niemands eigen rommel?

Dat moet de gemeente ook maar opknappen? Daar breekt een enkele burger nu het hoofd over. Want stel dat buurman ook zijn hoofd breekt, tengevolge van een uitglijder, omdat je het eigen stoepje niet van sneeuw- of ijs hebt ontdaan?
Vroeger, in de tijd van echte winters, was elke burger verplicht het eigen stoepje schoon te houden. Die verplichting was niet te handhaven, dus heet het nu “de eigen verantwoordelijkheid van de van elke bewoner” te zijn.

De verplichting tot het sneeuw- en ijsvrij houden van je stoepje, vind je niet dus meer terug in de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) van je gemeente. Mag niet ook meer. Want die verplichting zou aanzetten tot gedwongen onbetaald werk, hetgeen verboden is volgens Europese regelgeving.
De website jurofoon merkt gladjes op, dat vreemd te vinden. In België kent men die verplichting wel. Maakt men de stoep niet schoon dan kan men in de prijzen vallen (een boete van 250 euro).

Sommige gemeenten kennen wel een gladheidverbod. Dat wil zeggen: je mag niet opzettelijk van de stoep een ijsbaan maken. De stoep met water reinigen mag dus niet bij min-8, je auto wassen voor de deur evenmin. Dat zie je ook weinig. Eerder is men hard aan het werk de auto sneeuw- en ijsvrij te maken. Wat blijkbaar niet onder gedwongen onbetaald werk valt.

De meeste gemeenten doen nu een beroep op de zelfwerkzaamheid van de burgers met oproepen om maar wel de stoep veilig te houden en het aanbieden van gratis strooizout. De burger die zijn straatje schoon wil houden kan echter in problemen komen, want het strooizout raakt op.
Er zal dus meer sneeuw en meer ijs blijven liggen. Strooizout zou het de brave burger een stuk makkelijker maken. Want wie heeft er tegenwoordig nog een fikse sneeuwschuiver, laat staan een machine die de sneeuw op de stoep van de buren aan de overkant spuit?

Er is een verplichting geschrapt die niet te handhaven viel. Zitten we nu met een eigen verantwoordelijkheid, die niet gehandhaafd hoeft te worden. Zul je zien dat de overheid, bij aanhoudende vorst, oproept tot een gedragscode sneeuw- en ijsvrij.
Misschien gewoon maar alles laten liggen en wachten tot de dooi het werk doet?

Geef een reactie

De wet van het nieuwe jaar

De wet van het nieuwe jaar Het begin van elk nieuw jaar, ziet er hetzelfde uit als die van het vorige jaar. Al die moeite van vuurwerk, champagne, beste wensen en goede voornemens, lijken dus nauwelijks de moeite waard. De eerste dagen is het vooral oppassen voor niet ontploft vuurwerk. En voor de wet.

Iedere burger wordt geacht die te kennen. Dat is niet te doen, omdat elke eerste januari er weer wetten worden gewijzigd, afgeschaft of toegevoegd.
De overheid doet op eigen wijze haar best de burger voor te lichten, maar het is niet zeker dat daarmee de burger de wet op zijn duimpje kent. Daarom de overheid maar een handje geholpen en hier een paar grepen uit de nieuwe wetten en regelingen in 2010.

Goed nieuws voor mensen die wat na te laten hebben. De belastingtarieven op erfenissen gaan omlaag. Slecht nieuws voor de toekomst?
In 2006 werd er nog een idee gelanceerd, om de tarieven juist te verhogen. Daarmee zou een deel van de kosten gedekt kunnen worden, die de vergrijzing met zich mee gaan brengen. Moeten we nu blij of droevig zijn met deze wetswijziging?

Elk bestuur kan wel eens een foutje maken. Een nieuwe wet kan soms onbedoelde en onvoorziene narigheden opleveren. Dan moet zo’n wet ingetrokken worden en de verbeterde versie moet de hele procedure doorlopen. Die rimram is niet langer nodig.
Een manco in een wet of regeling komt vaak pas aan het licht, als er iemand de dupe van is geworden. Die kan naar de bestuursrechter stappen, om zijn verhaal te halen. Per 1 januari kan de rechter de regelgever in de gelegenheid geven reparatiewerk te verrichten. Scheelt tijd en kosten.
Goede regeling? Of biedt dat ruimte om in de haast met wetgevende oplossingen te komen, meer “besluiten met gebreken” te produceren?

Het is één van de wijzigingen die op de website van justitie zijn te lezen. Daar wordt ook iedereen die het internet afstruint, gewaarschuwd. Personen die zich toegang verschaffen tot kinderporno op internet worden strafbaar.
Nu is iedereen natuurlijk tegen kinderporno, dus wat zou men ook te zoeken hebben op websites met ranzige content? De overheid meent dat deze maatregel de mogelijkheden vergroot “tot optreden tegen kinderporno op internet en andere informatiesystemen”.

Dat lijkt me iets te idealistisch gesteld. Want zou het strafbaar stellen van de gebruiker, het aanbod echt verminderen? Ik vrees van niet. Dus zolang providers niet zulke content weren, kan een verkeerde muisklik iemand in problemen brengen. Mij zul je in ieder geval niet meer zien googlen met zoektermen als “kinderen”of “childhood”. Dan maar geen nieuws meer over opvoeding of kindersterfte door hongersnood.

Het nieuwe jaar is begonnen. Eén ding is anders: het wordt nog meer oppassen geblazen.

Geef een reactie

Code Sneeuwjacht

Pieter Bruegel de Oude - 1565 In de tijd van Pieter Bruegel de Oude hadden jagers in de winter meer last van sneeuw, dan van weidelijkheid. Ik geloof, dat ik voor de allerjongsten onder ons, dat even moet uitleggen. Die kennen de winters van 1565 natuurlijk niet. De allerjongsten zijn vooral bezig met hedendaagse zorgen. Zo liggen alweer wat kinderen angstig wakker en vragen zich af of hun marmot met kerst op tafel zal komen.

Die kans is eens stuk groter geworden nu het land wordt geteisterd door een winter, waar de meeste ouderen hun neus voor ophalen. Aan alle ongemakken van de laatste dagen, kunnen we ook de zorgen om het kerstmenu toevoegen.
Er mag tot kerst niet meer op wild worden gejaagd, lezen we bij de NOS. Geen reerug, geen fazant. De huiskonijnen en marmotten vervloeken de gedragscode van de KNVJ (Koninklijke Nederlandse Jacht Vereniging), die de jacht verbied als het land dik besneeuwd is.

In een persbericht van de KNVJ staat dat het slechts een advies is. Een advies “vooral gebaseerd op de huidige sneeuwbedekking en de sneeuwverwachting op korte termijn, en betreft de gebieden waar een fors pak sneeuw ligt”. Maar, meldt de KNVJ, “in de winter is de jacht sowieso al aan strenge regels gebonden. Zo mag er in de buurt van wakken in het ijs niet worden gejaagd. Daarnaast gelden voor jagers fatsoensregels met het oog op dierenwelzijn, het zogeheten weidelijk jagen”.

De mensen die het niet zo op jagers hebben, zullen misschien denken dat de maatregel pure imagobuilding is. Zijn de jagers bang dat burgers, op hun winterse wandelingen, gaan mekkeren over de rode bloedsporen in de maagdelijke sneeuw?
Volgens de jagers zelf is dat niet de reden de jacht te staken. Het heeft met die weidelijkheid te maken.

Weidelijkheid was tot jaren terug een ongeschreven code, “vooral van belang is de houding ten opzichte van het wild en het welzijn der dieren die bejaagd worden. Soms ook in barre winters, bij overstromingen en andere natuurcalamiteiten”. Aldus een jager op dejachthut.eu.
Het houdt in dat bij streng winters weer de beesten met rust worden gelaten, omdat ze een iets te makkelijke prooi zijn. Ze moeten zich rot zoeken naar voedsel en vergeten dan natuurlijk de jager in het oog te houden. Da’s een onsportieve situatie.

Jagers moeten nu vooral de rillende dieren helpen. Mooi toch? Dat zullen tegenstanders van de jacht met een korrel zout nemen. Vijf jaar geleden openden ze zelf de jacht. Op ongewenste praktijken op het jachtveld. Krista van Velzen (SP) en Marianne Thieme (PvdD) openden een website die illegale jachthutten in kaart ging brengen.
De website jachthut.nl licht ons voor: “Veel van die jachthutten zijn niet zichtbaar voor het publiek omdat ze verscholen zijn achter bordjes streng verboden toegang, rustgebied voor het wild“. Dat is volgens de website niet waar. Het zou eerder gaan om “de laatste rustplaatsen voor in het wild levende dieren”, die er heen worden gelokt met voedsel en lekkere plantjes. Natuurlijk worden ze dan neergeknald, als ze zich aan het lokvoer tegoed doen.

Da’s ook niet zo sportief. De gedragscode van de jagers lijkt dan ook wat hypocriet. In de winter zijn de dieren toch al een makkelijke prooi. Zelfs als er geen sneeuw ligt, is voedsel schaars en zijn ze goed zichtbaar tussen de kale bomen. Waarom dan de jacht stilleggen als bos en weide ineens wit zijn? Men kan dan ook geblinddoekt en uitgerust met pijl en boog ter jacht gaan?

Komt uw kerstmenu nu in gevaar door de weidelijkse gedragscode?

Geef een reactie

Kabinet verzuimt plicht alweer?

Kabinet verzuimt plicht alweer? Herinnert u zich deze nog? Vorig jaar maart boden de ministers Klink en Donner de kabinetiële excuses aan, nadat ze door de 1e Kamer waren betrapt op plichtsverzuim.
De regering had een verdrag betreffende sociale zekerheid opgezegd, zonder dat de 1e Kamer gelegenheid had gekregen de zaak te behandelen en goed te keuren.

Afijn, Donner en Klink mochten verantwoording afleggen en bogen diep. Ze beloofden dat zulks nooit meer zou voorkomen. Sterker nog: ze garandeerden dat niet alleen zij die fout nog eens zouden begaan, nee, alle leden van het kabinet zouden zich voortaan netjes aan de geldende procedures houden.

En toen werd het september 2009. De 1e Kamer stuurt een brief op hoge poten naar Hirsch Ballin. De strekking: hoe is het toch mogelijk dat “een koninkrijk bindende ontwerpverordening waarop instemmingsrecht rustte van de Eerste Kamer”, door de regering is goedgekeurd in de Europese Raad voor Economische en Financiële Zaken?
Het ging hier om een besluit waarin de onderhandelingsprocedures werden vastgesteld met betrekking tot huwelijkszaken en onderhoudsverplichtingen (hier te lezen in een Kamerverslag).

Minister Hirsch Ballin antwoordde een week later: “Ik betreur dat door miscommunicatie binnen mijn departement, (…) afbreuk is gedaan aan de staatsrechtelijke rol van uw Kamer bij de totstandkoming van Europese regelgeving. Hiervoor bied ik u mijn excuses aan. Ik zal voorzieningen treffen om te voorkomen dat een dergelijk voorval nogmaals zal plaatsvinden”.

Maar dat was toch al een jaar eerder gegarandeerd door Klink en Donner? Ach, waar gewerkt wordt, en de regering werkt keihard, daar kan wel eens wat fout gaan.
En jawel, driemaal is scheepsrecht, dat is met glans gelukt. Nu is er weer een brief van de 1e Kamer en weer mag Hirsch Ballin uitleggen waarom “zonder de wettelijk vereiste instemming van de Eerste Kamer akkoord is gegaan met een tweetal ontwerpbesluiten tijdens een vergadering van de Raad van Ministers van de EU”.

Deze keer vraagt de 1e Kamer wel wat meer dan excuses en loze beloften. Mij lijkt die vraag overbodig. Het omzeilen of negeren van het parlement is een traditie geworden. Het kabinet heeft er een gewoonterecht van gemaakt en is er tot nu toe mee weggekomen. Alleen al in voornoemde gevallen heeft de regering onomstotelijk bewezen niet van haar fouten te kunnen leren, laat staan herhaling te voorkomen.

Drie maal plichtsverzuim? Ik weet niet wat uw ervaring daarmee is, maar in de dagelijkse praktijk van burgers betekent het een fikse boete of ontslag uit welke functie dan ook.
Een boete is niet toepasselijk. Aan wie moet het kabinet die betalen? Het lijkt logisch dat het kabinet deze keer geen excuses als antwoord geeft, maar haar ontslag aanbiedt. Of ziet u dat anders?

Geef een reactie