Nooit meer huilen

GroenteNa zoveel tranentrekkend speurwerk valt gelukkig ook weer iets leuks te melden: uiensoep!
Uiensoep? Jawel, dat heerlijke gerecht zal voortaan beter smaken dan ooit. Was het al opgevallen dat dat soepje nogal aan de zoute kant wordt opgediend?
Dat was tot nu toe te wijten aan de tranenvloed die los kwam bij het snijden van de uien. Veel koks vergeten dan dat je rustig wat minder zout kan toevoegen omdat er al aardig wat tranen in zijn vergoten.
Dat wordt verleden tijd. Wetenschappers gaan een traanvrije ui ontwikkelen.

Groente is al lang niet meer het toevalsprodukt van een geplant zaadje, waarvan je mag hopen dat het gezond en volwaardig voedsel oplevert. Niet alleen knutselt men virusresistente tomaten in elkaar, maar worden groenten ook gemodificeerd om ze het hele jaar door te kunnen eten.
Verder worden er tal van nieuwe soorten bedacht. Ik doel daarbij niet op de al lang bekende kleurvarianten als groene bloemkool, paarse broccoli en witte paprika's. Nee, al eens het hippe bimi of zeekool gegeten?

Hoe gezond groenten ook zijn, af en toe hebben ze heel vervelende eigenschappen. Die ui is erg irritant voor de traanklier. Dat ontregelt de samenleving zo sterk, dat er wel een noodzaak is het gewas van zijn irriterende stofjes te ontdoen.
Je staat te huilen in de keuken en partnerlief komt binnenlopen en vraagt natuurlijk wat er aan de hand is. Jij zegt dat er niks aan de hand is en voor je het weet loopt je relatie in de soep.
Of je ziet het schilmesje niet zo duidelijk meer met als gevolg dat de statistieken over ongelukken in het huishouden nog altijd alarmerende cijfers laten zien.

Zo zijn er wel meer van die fijne groenten. Het sap van bleekselderij kan huidirritaties geven en wel eens in je ogen gewreven nadat je een rood pepertje hebt fijngehakt?
Dat zijn dan nog de meest onschuldige voorbeelden. Erger wordt het als je een voedselallergie hebt. Zou het niet prachtig zijn als we nooit meer huilen van een ui? Geen winderigheid meer na het eten van bruine bonen, geen ruwe tanden van spinazie, geen rode vingers meer na het snijden van paprika, pepertjes en bieten.

En het mooist van alles is wel dat we al die vage weetjes, al dan niet uit grootmoeder's keuken, achterwege kunnen laten. Je kunt een ui wel onder water snijden, maar dat is toch wel erg omslachtig. En de probiotische yoghurtjes zullen maar net uitverkocht zijn als je trek hebt in een lekkere bruine bonenschotel.
De traanvrije ui, dat zijn nou de revolutionaire ontdekkingen waar we echt op zitten te wachten. Of is dit alweer een typisch geval van overbodig?

Geef een reactie

Informatie vermist

ColomboNet op de dag van de Grote Onthulling, blijkt mogelijke relevante informatie zoek geraakt. Wie pogingen in het werk stelt om het speurwerk van onze nationale private-R.-eye na te trekken en nog eens op wil zoeken welke andere verdachte aanwijzingen de revue hebben gepasseerd, stuit op dit moment op onbereikbare sites.
Is heel de wereld nu bezig de zaak uit te zoeken en liggen daarom de sites plat? Of zijn er andere oorzaken?

Een eerdere uitzending van netwerk.tv leverde tot een half uur geleden slechts een error-melding op. Inmiddels lijkt de site weer toegankelijk en is er een verslag te vinden waar de mogelijke dubieuze rol van de moeder van N.H. niet nader te bestuderen.
Een link naar het Arubaanse Amigoe, waar journalist Gielen twijfels zaait over diezelfde moeder is vooralsnog zo dood als een pier.

Wie de geruchten wil natrekken die in de comments op dit artikel opborrelen, zal diep moeten spitten en waarchijnlijk twee jaar bezig zijn om net zulke twijfelachtige informatie vinden, als onze nationale privé detective.
Doet het er toe of de moeder van N.H. gelogen heeft over het karakter van haar dochter, over aankomstijden op Aruba, over het gebruik van de bankpas?
Doet het ertoe of de arubaanse justitie, de FBI en P.R. de V. bepaalde draadjes te weinig hebben onderzocht?

Welnee, de 'continuing story' is veel belangrijker dan het feitenmateriaal. Aan die soap kan ik dus nog wel wat toevoegen.
Vanavond zal de sublieme genialiteit van P.R. de V. blijken. Het hele zaakje is opgezet om ma Holloway er in te luizen. Hij confronteert haar met tegenstellingen in haar boek en in proces verbalen. Van ellende spat de plastische chirurgie, betaald van de inkomsten na de verdwijning van haar dochter, tegen het tv-scherm uit elkaar. Ze stort in en bekent.

Geef een reactie

Beton compensatie

Groen in de stadWe zouden graag een groene wereld willen hebben, maar natuurlijk niet de verworvenheden van de welvaart er voor inleveren. Inruilen valt wel over te praten. We blijven auto rijden en vliegen, maar compenseren dat met de aanplant en onderhoud van groen. Da's leuk, maar niet gemakkelijk, want die compensatie blijkt meer nep dan tegenstanders ervan al eerder dachten. Je denkt een nieuwe aanplant betaald te hebben, blijkt het een al jaren bestaand struikgewas.

Het is nog veel ingewikkelder. Niet alleen CO2-uitstoot dient gecompenseerd te worden, ook elke vierkante meter bebouwing moet aan hedendaagse groennormen voldoen. Je kan niet zomaar de ambassade van een bevriende natie verkassen naar een fraai landgoed. Daarom beloofde de gemeente Den Haag de nieuw te bouwen VS-ambassade in landgoed Clingendael te compenseren met groen elders in de stad.

Nu wordt tot 'groen-in-en-om-de-stad' zo'n beetje alles gerekend dat op iets van natuur lijkt. Niet alleen de van oudsher aanwezige wildgroei, ook aangelegde parken, voetbalvelden, begraafplaatsen, boerderijen rond de stad en bomen op de stoep, alles telt mee.
Daarom dacht de gemeente Wassenaar, de groene buur van Den Haag, rustig een vergunning voor de uitbreiding van een golfterrein af te kunnen geven. Da's ook groen. Er is echter een klein volksopstandje losgebroken, want de omwonenden zijn niet zo blij dat voor twee extra holes 639 bomen moeten worden gekapt.
De voorzitter van de golfclub belooft groencompensatie. Wat, hoeveel en waar is nog onduidelijk, dus de omwonenden blijven nog even boos.

Tja, het kan niet altijd even goed gaan. Toch zijn veel nederlanders tevreden met het hen omringende groen. Het landschap rond steden wordt met een dikke 7 gewaardeerd, het groen in de stad zelf wordt nog iets hoger gewaardeerd. Wel stelt het MNP (Milieu en Natuur Planbureau) dat de waarderingen erg verschillen tussen groepen mensen en delen van het land.
Daar kwam ook het CPB (Centraal Planbureau) achter. Die publiceerde afgelopen week een onderzoekje naar de groenbeleving van de stedelingen.
De opmerkelijkste twee resultaten: 1. in Den Haag en Rotterdam zijn mensen eerder bereid meer voor een woning aan een park te betalen dan in Amsterdam. Eén opvallende uitzondering: Amsterdammers tasten weer wel dieper in de buidel als ze bij het Vondelpark kunnen wonen.
En 2: hoe meer men verdient, hoe groter de wens en bereidheid om in een groenere omgeving te wonen.

Als je wat verder doorleest bij het MNP en het CPB dan wordt duidelijk dat mensen die al in tamelijk groene gebieden wonen, veel meer waardering hebben voor hun omgeving, dan mensen die vooral tegen beton en baksteen aankijken.
Meer groen maakt mensen meer tevreden. Dat wordt alom erkend. In de Nota ruimte heeft het ministerie van VROM de voordelen van een groene leefomgeving overgenomen van het RLG (Raad voor het Landelijk Gebied). Om er maar eens een paar te noemen:

Groen leidt tot sociaal contact, het geeft een recreatiemogelijkheid als ‘tussendoortje' en bijvoorbeeld speelmogelijkheden voor kinderen.
• Groene kwaliteit is wezenlijk voor onze gezondheid omdat groen ontspanning biedt, stress verlaagt en de sociale ontwikkeling bij kinderen stimuleert. Groen vermindert ook de geluidsoverlast, en schadelijke concentraties fijn stof. De ministeries van VROM én VWS zouden aan deze gezondheidsbaten meer aandacht moeten geven.
• De groene kwaliteit van de openbare ruimte verbetert het economische vestigingsklimaat en draagt bij aan hogere omzet van het toeristisch bedrijfsleven en aan hogere waarden van woningen.
• Ten vierde draagt de groene kwaliteit bij aan de biodiversiteit, hoewel voor de zeldzame soorten toch meer om dan in de stad gekeken moet worden.

En dus, zo stel het RLG, zal investeren in 'groene kwaliteit' leiden tot een hoog maatschappelijk rendement. Een volkstuintje kan zo meerdere opbrengsten voor meerdere belanghebbenden betekenen.

Hoeveel groen is er nodig voor een tevredener, gezonder en socialer volk?
Op dit moment wordt er uit gegaan van 75 vierkante meter per woning. Het liefst binnen 500 meter van bebouwd gebied.
Onderzoek in 30 steden toonde aan dat iets meer dan de helft die 75 vierkante meter binnen de bouwde kom wel scoorde. Werd het landschap direkt grenzend aan de stad meegerekend, dan haalden alle 30 steden die norm.
Op de website van Mlieu en natuurcompendium, kun je met behulp van digtiale kaarten uitzoeken of jouw omgeving voldoende groen scoort.

Het zal een hele klus zijn om ooit elke woonplek aan die norm te laten voldoen. Als een ontevreden randstedeling een huis laat bouwen in de Achterhoek, dan zal de randstad er weer wat beter voor staan als zijn oude huis wordt gesloopt en er een grasveldje voor in de plaats komt.
De Achterhoek verliest echter weer een kaveltje groen en gaat er dus op achteruit.
Het kost nu al vreselijk veel moeite elk stukje asfalt en beton te compenseren met de nodige natuur. Of zoals in een artikel van de TU Delft valt te lezen: het is ploeteren om een postzegel natuur.
Elke woning 75 vierkante meter groen, binnen 500 meter afstand van die woning geven, lijkt mij totaal onhaalbaar. Die norm zie ik de komende jaren nog wel omlaag gaan, wat de europese eisen ook zullen zijn.

Er is toch echt maar één echte oplossing. De idealen betreffende CO2 en betoncompensatie haal je alleen maar als de bevolking drastisch inkrimpt en er grenzen aan de consumptie worden gesteld. Zo lang er dus niks aan bevokingsgroei en economische groei wordt gedaan, zal er nog jaren met normen worden gerommeld en zullen nepcompensaties voor lief worden genomen.

Geef een reactie

Verjaardags linkdump

KoninginnedagOp de verjaardag van Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz enz. is het dan toch nog een leuke koninginnedag geworden dankzij Wij Weblog, bij de gratie, der van, enz. enz. enz.
Daar kunnen de komende vrijmarkten en Makkum en Franeker niet meer overheen.
Update 1-2-08: Nou hebben wij lekker een enz. meer dan hare jarige zelf.

Geef een reactie

Mon argh…

MonarchieHet verjaardagsfeestje van hare majesteit wordt altijd weer opgeluisterd met enige discussie over de toekomst van de monarchie. Mijn stadsgenoot en collega weblogger heer Rietveld meent dat het na de aanstaande troonopvolging maar afgelopen moet zijn en heeft er zelfs een speciale site aan gewijd: Willem de Laatste.
Omdat die discussie vermoedelijk net zo'n lange toekomst zal hebben als soortgelijke woordenwisselingen over het geloof, vandaag wat stellingen die de boel wellicht nog wat kunnen verlevendigen.
Ze zijn te vinden op het aardige stellingenweb Hora Est. Mag ik uw mening over de volgende stellingen?

1. 'Eigentijdse monarchie' is een contradictio in terminis.
A. POSTMA, Rijksuniversiteit Groningen (2001)

2. De monarchie als staatsvorm heeft het voordeel dat zij kan dienen als bliksemafleider voor allerlei naar persoonsverheerlijking neigende sentimenten die onder brede lagen van de bevolking bestaan, en die in een republikeins staatsbestel zouden kunnen worden geprojecteerd op personen die beschikken over werkelijke politieke macht.
BRAM ROTH, Universiteit van Maastricht (2003)

3. Het elitair karakter van het Republikeins Genootschap en het Nieuw Republikeins Genootschap doet vrezen dat de monarchie in Nederland nog lang zal voortbestaan.
BJØRN VOLKERINK, Rijksuniversiteit Groningen (2001)

En tot slot nog eentje van eigen hand:

4. Dat het de nederlandse monarchie voor de wind gaat, verdient een dagelijkse stormwaarschuwing.

Geef een reactie

Kinderen in bewaring

KinderopvangDe tijd dat kinderopvang een a-sociaal zootje was, is lang vervlogen. Geen malafide matressen meer, die hun bijverdiensten belangrijker vonden dan het welzijn van de kindertjes. Geen hobbyzaaltjes meer waar de gegoede burgerij de kinderen van de a-socialen opvingen en naar beste vermogen de peuters verzorgden. Geen experimentele crèches meer, waar uitgevogeld werd hoe de onmaatschappelijheid van vermeende hufterige gezinnen bestreden kon worden, door kinderen de taal eens fatsoenlijk te leren.
De kinderbewaarplaats is geëvolueerd naar de huidige kinderopvang.

Met de Wet Kinderopvang, van kracht sinds 2005, moet het in bewaring geven van kinderen niet meer alleen afhankelijk zijn van particuliere initiatieven, die maar wat aanrommelden. Eisen aan kwaliteit en regelingen voor de btaalbaarheid moeten het mogelijk maken dat iedere ouder met gerust hart zijn kind in bewaring kan geven. De wet regelt gezamenlijke verantwoordelijkheid, die ouders, werkgevers en overheid hebben om werk en zorg voor de kinderen te combineren.

En werkt het? Nauwelijks. In 2006 werd een kleine 20 procent van het kroost toevertrouwd aan de formele kinderopvang (zie CBS). Opa's en oma's scoorden aanmerkelijk beter. Dat zal heus niet alleen aan de vergoeding liggen die zij tegenwoordig kunnen krijgen.
Veel waarschijnlijker is dat opa's en oma's geen wachtlijsten kennen, flexibelere openingstijden hebben en de opvoedingsmethoden bij de bekende familiaire waarden en normen zullen liggen.

Maar nog waarschijnlijker is, dat ouders hun schaamte zo binnen de familie houden. Want aardig wat ouders, zo'n 61 procent, zit toch regelmatig met een schuldgevoel opgezadeld. De opvatting dat je wel een heel harteloze ouder bent als je je kind op de crèche doet is nog weidverbreid. Wie voor kinderen kiest, moet er ook voor kiezen er zelf voor te zorgen.
De smartlap van Willy Alberti zit goed in het volksgeheugen gegrift: Niemand laat zijn eigen kind alleen.

Heeft de kinderopvang wel een toekomst? Mochten de voorspellingen van het CBS, aangaande de leeftijsopbouw van de bevolking kloppen, dan kan de formele kinderopvang over een jaar of vijf wel op slot. Het aantal kinderen zal beduidend afnemen, de vergrijzing neemt toe. Kortom, die kleine schare kinderen kunnen wel bij alle opa's en oma's worden gestald.

Maar wie vangt die paar kinderen op als ook die opa's en oma's aan het werk moeten blijven? Zo denkt men immers de financiële problemen van de vergrijzing voor een deel op te lossen? Ik zie het al voor me: de kinderopvang is staks alleen nog in handen van ouderen die de 70 zijn gepasseerd.

Als de trends aan gedachten die de laatste kabinetten ventileerden, ook de komende tien jaar gemeengoed zullen blijven, dan zul je nog zien dat bejaardenzorg en kinderopvang worden gecombineerd.
Iedereen in de werkzame leeftijd tussen 18 en 70 zal aan de slag moeten en zullen hun kinderen en kleinkinderen toch echt in bewaring moeten geven. De kinderopvang gratis maken is geen optie, nooit geweest ook. Goedkoper kan wel door zorg te combineren.
Pedagogisch ook een uitstekende optie, want kinderen kun je zo al vroeg leren respect voor ouderdom te hebben en een handje te helpen bij het voeren van de maaltijd, het opruimen van de incontinentieluiers en het fixeren van te beweeglijke oudjes.

De kinderopvang zal nooit meer de bewaarplaats zijn die het honderd jaar geleden was. Het zal de opslagplaats voor de alleroudsten worden, waar kinderarbeid een opvoedkundige taak zal zijn.

Geef een reactie

Misleiding

Misleiding

Misleiding van kinderen is al zo oud als de weg naar Rome. Eigenlijk nog ouder. Neem de oude Grieken. Plato verhaalt in zijn boek Politeia, hoe Socrates ter dood wordt veroordeeld wegens het introduceren van nieuwe goden en, jawel, het misleiden van de jeugd.
Socrates doet in het schijnproces nog een poging zijn hachje te redden en vraagt zijn rechters of hij ze met argumenten op andere gedachten kan brengen. Als antwoord vragen de rechters Socrates hoe hij dat denkt te bereiken als zij niet luisteren. De rechtbank maakt duidelijk niet voor rede vatbaar te zijn, althans niet voor de rede van Socrates. De komische filosoof mocht de gifbeker ledigen tot de dood er op volgde.

Vandaag de dag is misleiding van kinderen nog steeds dagelijkse kost. Maar gelukkig zijn er nieuwe Socratessen, die hun best doen de jeugd en hun ouders te wijzen op de vele leugenachtige verleidingen waar de mensheid aan wordt blootgesteld.

De stichting Mijn Kind Online komt op een weblog met fraaie voorbeelden van verlokkingen op het internet, die speciaal voor kinderen zijn bedoeld. Niets is reclamemakers te dol. Gratis ringtones waar dure abonnementen aan vast blijken te zitten, een europese commissie die kinderen belooft dat ze slim en sterk zullen worden als ze vis en vlees eten en grappige varkentjes die de jeugd een worst voorhouden.

Zelfs het gegeven dat kinderen nog wel eens een foutje maken bij het intikken van zoektermen, wordt uitgebuit. In Amerika is zo'n kinderlokker al veroordeeld voor het opzetten van websites met verkeerd gespelde namen van populaire kinderthema's. Wie Disney World verhaspelde, kon op zeer dubieuze sites terecht komen.

Mijn Kind Online doet nu een beroep op minister Plasterk de misleiding eens flink aan te pakken. Het valt te betwijfelen of de minister voor meer rede vatbaar is dan destijds de rechters van Socrates. Plasterk vindt het tot nu toe voldoende media en reclamemakers op te roepen tot zelfregulering. De keuze is aan hen zonder te hoeven vrezen dat de minister ze tot de gifbeker zal veroordelen.

Daar komt-ie nog goed mee weg, omdat niet de hele bevolking massaal moord en brand schreeuwt bij welke praktijken van misleiding dan ook. Dat doen we niet, omdat we verdomd goed weten dat we allemaal wel eens zijn misleid en zelf ook niet vies zijn van een trucje hier of een leugentje daar. Het is alledaagse gemeengoed en we gaan van onszelf natuurlijk niet zeggen dat we er slechter van zijn geworden. Dus zal Mijn Kind Online niet op zoveel steun kunnen rekenen dat Plasterk wel zal moeten zwichten en misleidende kinderverlokkingen in de ban moet doen. Er is tenslotte nog altijd de Reclame Code Commissie. Die moet ook aan het werk kunnen blijven. De stichting Mijn Kind Online meent dat die commissie wel meer regels moet krijgen om de digitale reclame te kunnen controleren.

En laten we eerlijk zijn (als dat nog mogelijk is): een leven zonder misleiding is vreselijk saai. Je moet er toch niet aan denken dat we een wereld krijgen waarin we niet meer kunnen genieten van goochelaars, waar geloof in goddelijke wonderen zijn verboden is, waar hopen op een berg geld geen enkele kans meer maakt en het hiernamaals slechts een hilarische mucical van Joop van den Ende is.

Toch ben ik wel benieuwd wat voor volwassenen de hedendaagse kinderen zullen worden als ze de eerste twaalf jaar geen enkele reclame te zien krijgen. En dat ze geen sprookjes meer te lezen krijgen. En dat ze op elke vraag een eerlijk antwoord krijgen van hun ouders, ooms, tantes en onderwijzers.

Waar zou dat experiment toe leiden?

Geef een reactie

Van harte verantwoordelijkheid

VVD

Groot feest bij de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. De club heeft er 60 jaar over gedaan om van 160 jaar liberalisme wat te maken en, zoals dat gaat als je ouder en wijzer wordt, men heeft erkend dat het er hopeloos voorstaat met het liberale gedachtengoed. Geen probleem. Mark Rutte gaat de hele liberale filosofie eventjes herschrijven en zal nog dit jaar met een fonkelnieuwe beginselverklaring komen.

Mooi kado aan de jarige. Ik weet niet hoe dat bij u gaat, maar ook ik heb steeds meer moeite een orgineel kado te verzinnen bij mensen die ouder worden. Meestal kom ik met niks beters dan een of andere tegoedbon. Voor spulletjes bij een warenhuis, of voor een museumbezoek of het theater.

De jarige VVD heeft nu dus ook wat tegoed van Mark Rutte. Orgineler kado kon ook hij dus niet verzinnen. Mark is ook maar een mens.

Hij kondigt wel een revolutionaire koerswijziging aan, want zo zei hij: De twee kernwaarden van het liberalisme, vrijheid én verantwoordelijkheid, zullen leidend zijn bij het opstellen van de nieuwe Beginselverklaring.

De VVD zal dan VVV moeten gaan heten. De kernwaarde democratie wordt immers vervangen door verantwoordelijkheid. Hopelijk verwart de kiezer de partij straks niet met het alom bekende buro voor toerisme. Straks krijgt Rutte nog vreselijk op zijn donder van heer Bolk, die vreest dat Mark het liberalisme naar de knoppen bollen helpt.

Maar Mark heeft goed nagedacht. Hij weet waar hij steun moet halen. Zijn grote voorganger Thorbecke had immers de katholieken gepaaid met de scheiding van kerk en staat, hetgeen destijds inhield dat de overheid uitoefening van het geloof niet zou dwarsbomen. Dat is Rutte ook niet van plan en belooft, in een poging ontevreden CDA-kiezers binnen te halen, dat de VVD zich zal blijven plaatsen op de grondslag der verworvenheden der christelijke beschaving. Ja, als je 60 bent kun je terugvallen op quotes van professor Oud, mede-oprichter van de huidige VVD. De feestgangers verkneukelen zich nu al op de leegloop van het CDA.

Verder kan Rutte op de steun van zijn partijvoorzitter blijven rekenen, die ook twee kadootjes had te melden. Atzo Nicolaï wordt voorzitter van het Nationaal Historisch Museum. Het museum staat er nog niet, maar als Nicolaï aan de inrichting gaat beginnen, kan hij Mark vast terzijde staan met leuke historische herinneringen aan wat liberalisme nou eigenlijk ook al weer was.

Het tweede kadootje is meer strategisch van aard. Rutte krijgt een burgemeester in Den Haag. Jozias van Aartsen, die in zijn eerste met leugentje niet is gestikt (zie weblog Verbal Jam), zal ongetwijfeld de huidige verkeersellende in Den Haag zo weten te manipuleren dat Balkenende en ander concurrenten van Rutte, de weg hopeloos kwijt raken.

De weg naar het Torentje lijkt dus al geplaveid. Vrijheid en verantwoordelijkheid worden de nieuwe liberale kernwaarden en nou nog alleen beslissen of het een volkspartij zal blijven of niet. Bolkenstein ziet de V van volkspartij liever vervangen door de E van elitair. Zal je zien dat de VVD straks Balkenende nog rechts inhaalt, want Atzo Nicolaï ontdekt natuurlijk ook de VOC. Het nieuwe logo voor neo-liberaal nederland: Verantwoordelijkheid Onder genot van een glas Cognac.

Je zou van armoe bijna het idee van GroenLinks en D66 om een nieuwe sociaal-liberale partij (zie Sargasso) te vormen serieus gaan nemen, want van VVD naar VOC, da's geen goed idee.

Geef een reactie

Gestalde fietsen

FietsenstallingVorig jaar zijn er ruim 1 miljoen fietsen aangeschaft, zo'n 2 procent meer dan in 2006. Er is echter een onverwacht probleempje: de huisvesting van de tweewielers.
Ik heb nooit geweten dat vroeger wettelijk is vastgelegd dat ook een fiets recht heeft op onderdak. Dat recht is een aantal jaren geleden uit de wet geschrapt. Ik kan me niet herinneren dat daar ooit een haan naar kraaide. Nu ineens wel. De vier grote gemeenten en de Nederlandse Fietsersbond hebben het ministerie van VROM gevraag de fietsentalling weer op te nemen in het Bouwbesluit.

Het Bouwbesluit is een soort gedragscode voor architecten, aannemers, planontwikkelaars, bouwlustige gemeenten en timmerende burgers. Al wat gebouwd wordty, dient aan een scala van regeltjes te voldoen. Voor je een hek in je tuin zet, kun je beter dat bouwbeslyit er even op na slaan, want voldoet de erfscdheiding niet aan de voorwaarden dan mag je het ding weer weghalen.
Dat elke woning ook een fietsenstalling dient te hebben is een bepaling die niet helemaal uit dat besluit is verdwenen. Het is geen verplichting meer. Maar wil men wel een fietsenstalling, dan dient die minstens 2 procent van de totale woning te omvatten en zo gebouwd zijn dat je je hoofd nergens aan stoot en het brandveiligheid niet ondermijnt.

Omdat de verplichting is weggevallen zijn er veel huizen gebouwd waar de stalling ontbreekt. De grote steden en fietsersbond wijzen er fijntjes op dat de helft van alle gestolen fietsen voor de woning van de eigenaar is weggehaald.
Een half jaar geleden drongen de grote gemeenten er bij VROM al op aan het fietsenschuurtje in ere te herstellen. Nu er een miljoen fietsen zijn verkocht, waarvan er, volgens de statistieken, weer zo'n 750.000 gestolen zullen worden, trekt men opnieuw aan de bel.
Prima actie, maar zou het helpen? Men weet ook wel dat diefstal uit garages, schuurtjes en bergingen alleen al in Amsterdam met ruim 10 procent is toegenomen.

Het kabinet had in het regeerakkoord de ambitie opgenomen dat er over twee jaar 100.000 minder fietsen gestolen moeten worden. Het eerste en enige concrete wapenfeit is de start van een landelijke databank. Helpt dat tegen diefstal? Nee, maar de databank moet wel helpen gestolen fietsen sneller terig te vinden. Alle fietsen, voorzien van een ingegraveerde code, staan nu in die databank. Nu kan een agent bij een controle snel opzoeken of de aangehouden fiets tot gestolen waar behoort. De rechtmatige eigenaar moet dan wel aangifte hebben gedaan. Dat gebeurt nog veel te weinig, dus gooit de overheid er ook een campagne tegen aan om mensen op hun eigen verantwoordelijkheden te wijzen.

Nu dat Bouwbesluit nog even aanpassen. Een beetje fietsenberging moet dan wel een kraakvrije bunker zijn, voorzien van een niet te hacken electronisch cijferslot. Een burger die aldus zijn eigen verantwoordelijkheid serieus neemt, zou de kosten aftrekbaar van de belasting moeten kunnen krijgen.
Daar heb ik de regering nog niet over gehoord. Of hoort het ook tot mijn verantwoordelijkheid eerst een burgerinitiatief op te starten om het kabinet te dwingen in 2010 niet 100.000 maar 750.000 minder gestolen fietsen als target in het beleid op te nemen?

Geef een reactie

Ba(h)cteriële oorlogvoering

Schone handenDe strijd tegen terrorisme breidt zich uit. Nu niet tegen het Grote Gevaar, wat dat ook moge zijn. Nee, het front richt zich nu op kleine sluipmoordenaars, miniscule monstertjes, die met het blote oog niet zijn te ontwaren.
Ze zitten overal. In vaatdoekjes, op toetsenborden, in matrassen en op ieders handen. En omdat het een mens eigen is overal met zijn fikken aan te zitten, krijgen de bacteriële boeven de kans zich overal te verspreiden en hun schadelijke werk te doen.

Nu zou het veel te duur worden om het leger in te zetten en elke dag heel nederland met spuitbussen ontsmettingsmiddel te reinigen, dus wordt er een beroep gedaan op het particulier initiatief. De remedie is: handen wassen.
Juist op plaatsen waar de argeloze burger van dacht dat het met de hygiëne wel goed zat, is het blijkbaar zo ernstig mis dat een groot offensief is begonnen de handen schoon te maken.

Ziekenhuispersoneel wassen de handen veel te weinig. Vorig jaar bleek bij een experiment in het Erasmus Medisch Centrum dat als je het personeel er maar genoeg aan herinnert, je 35 procent meer schone handen kan laten wapperen. Op wc-papier had men teksten afgedrukt, waarmee men werd opgeroepen de kleine en grote boodschap toch vooral niet verder te verspreiden dan het sanitaire blok.
In Nijmegen is men er inmiddels achter dat de gang naar het toilet wordt gestimuleerd door koffiedrinken. Nu voorziet men de koffiebekertjes met nadere voorlichting betreffende de gewenste hygiëne in het ziekenhuis.
De vraag is echter of zulke campagnes voldoende resultaat zullen hebben. Een goed bedoelde boodschap wordt wel gelezen maar, eenmaal over tot de orde van de dag, ook weer snel vergeten.

Misschien moet men de boodschap op de poster uit Schotland (zie afbeelding hier linksboven) eens nader onderzoeken. Zorg ervoor dat bacteriën zichtbaar worden. Die kleine krengen hebben al de eigenschap met licht te communiceren (bioluminescentie) en dat heeft al tot nuttige toepassingen geleid. Zo worden lichtgevende bacteriën gebruikt om bijvoorbeeld de hygiëne van het drinkwater na te kijken.
Wie weet helpt het om in ziekenhuizen de wc's en koffiekamers om te bouwen tot dark rooms zodat het getwinkel van al dat gespuis zichtbaar wordt.

Al worden er uiteindelijk veel meer handen gewassen, dan nog is de vraag of we de strijd tegen de bacteriële terreur zullen winnen. Eerder is ook al aangetoond dat men niet alleen de handen moet reinigen voor men de operatiekamer betreedt, maar dat men in de OK beter in gebarentaal kan communiceren. Praten vergroot de kans op ongewenste besmettingen. Mondkapjes bieden kennelijk te weinig bescherming, zwijgen helpt veel meer.

Maar dan nog. Bacteriën zijn veel slimmer dan mensen. Ze hebben de geniale eigenschap resistent te kunnen worden tegen bestrijdingsmiddelen. Wellicht trekken ze zich van handen wassen ook niks aan en zal op den duur het leger veel vaker moeten worden ingezet in de bacteriële oorlogvoering, omdat ziekenhuizen zelf de strijd dreigen te verliezen, zoals deze week in Enschede bleek.

De bacteriën worden in hun terroristische activiteiten terzijde gestaan door tal van virussen, die nog lastiger aan te pakken zijn. De laatste jaren steek steeds vaker de discussie de kop op of we die kleine killers wel zullen overleven. Elke volgende griepgolf zou zo gevaarlijk kunnen worden dat de bevolking in grote getalen het loodje gaat leggen. Gewoon omdat de ontwikkeling van nieuwe virussen niet te voorspellen valt.
De pest is dan wel de wereld uit, maar aids en de vogelgriep zijn de hedendaagse virale verschrikkingen. Wat er volgt, valt niks zinnigs over te zeggen. Tegenmaatregelen kunnen pas worden ontwikkeld als men een nieuw virus heeft ontdekt en geanalyseerd.

Mensen schieten tekort in hun resistentie tegen zulke terreur. Het zal nog wel even duren voordat ons DNA zo gemanipuleerd kan worden dat we een veilige resistentie tegen het Kwaad hebben ingebouwd. Tot die tijd zullen we het moeten doen met de waarschuwingen en tips van de GGD: handje voor je mond als je hoest, laat je handen eens wapperen en lucht alle ruimten, neem papieren zakdoekjes ter hand en handen wassen, handen wassen en nog eens handen wassen.
Niemand kan nu nog zeggen dat hij de klamme jatten in onschuld heeft gewassen. Dat volstaat al jaren niet meer.

Geef een reactie