Wonderen in de polder

hunebedEr wordt werkelijk van alles in het werk gesteld om 'de burger' meer betrokken te laten zijn op de wereld. Nog even en het is voorgoed geschiedenis met het wat deprimerende gevoel dat je zelf nergens invloed op hebt omdat allerlei deskundigen over je leven beslissen. Zo kun je tot 7 juli meebeslissen welke mirakels nu echt tot de 7 wereldwonderen behoren. Op de lijst van 21 genomineerde wereldwonderen staan tal van bekende bijzonderheden. Van de Mayatempels tot de Eiffeltoren. Van de beelden op Paaseilend tot het standbeeld van Jezus in Rio de Janeiro. Mooi, wat een wonder is maken we zelf wel uit.
De redaktie van Planet.nl reageert hier op vanuit de typische klein-nederlandse frustratie. Er staat geen enkel nederlands wonder op de lijst, dus op Planet laten ze eens zien waar een klein land groot in kan zijn. En ook hier mogen wij kiezen wat tot die grootsheid mag behoren. Planet kwam niet verder dan
7 nominaties (waar een klein land klein in kan blijven) en noemt behalve de Deltawerken en de Afsluitdijk ook het Rietveld-Schröderhuis en de Sint Janskathedraal in Den Bosch.
Hebben we hier dan geen 21 wonderlijke zaken? Waarom ontbreken de Betuwelijn en de Westerscheldetunnel op de lijst van Planet? Laten we eens een poging doen de redaktie van Planet te helpen. Want laten we wel zijn, de beelden op Paaseiland zijn toch even wonderlijk als de drentse
hunebedden? En als het Rietveld-Schröderhuis een nominatie waard is, waarom het Evoluon dan niet?
Natuurlijk hebben de meeste nominaties op Planet te maken met onze wereldberoemde verdediging tegen het water. Nu is wereldwijd ook bekend dat we het water zelf als verdediging hebben gebruik dus zet de
Hollandse waterlinie ook maar op de lijst. En dan die wonderlijke kleinheid van dit landje. Want hoe groot sommigen Nederland ook op de kaart willen zetten, het kan ook veel kleiner en dus hoort Madurodam als kleinste nationale wonder zeker tot de genomineerden. Tenslotte vergapen zich jaarlijks honderduizenden buitenlandse toeristen aan onze kleinschaligheid. En wellicht kan Staphorst meedoen als klein, maar fijn(zinnig) en standvastig als het gaat om onze even wereldberoemde bekrompenheid.
Dit soort verkiezingen zijn natuurlijk puur amusement. Als je er lol in hebt de wereld te vermaken met jouw voorbeelden van nederlandse wonderen, laat je creativiteit dan hier eens op los. Eens kijken of we hier een veel fantasierijkere lijst kunnen samenstellen dan de redaktie van Planet wist te verzinnen.

Een tevreden roker is geen onruststoker

PipeNederland bereidt zich voor op het rookverbod. Terwijl we hier aardig achterlopen op een aantal andere europese landen, is het rookverbod in de horeca en bepaalde zorginstellingen nog geen voldongen feit. Wat wel erg aardig is van minister Klink is dat hij eventuele maatschappelijke onrust in de kiem wil smoren.
Die onrust komt wellicht van rokers die met zichzelf geen raad weten als ze helemaal nergens mogen roken. Nou, dan stoppen die toch met roken? Jawel, maar de hardcore nicotineverslaafden onder ons weten met wat voor problemen dat gepaard kan gaan. Ze weten heus wel dat het niet goed voor de gezondheid is en ook een heel smerige gewoonte. Stoppen, ja, dat wilen ze (bijna) allemaal wel. Maar van afkicken kan je aardig doordraaien.
Minister Klink wil de stumpers een handje helpen. De
nicotinepleister en kursussen waar je kunt leren stoppen met roken komen in het basispakket van de ziektekostenverzekering. Zo hoeft er niemand gek te worden en niemand heeft nog een reden zijn/haar eigen menselijk tekort aan te voeren als reden waarom het maar niet wil lukken.
Klink's pleister op de wonde moet dus voorkomen dat straks de uitgaansgelegenheden vol zitten met chagrijnige, depressieve en onrustige ex-rokers. Nu wordt er wel wat gesputterd tegen dat rookverbod, maar er zijn volgens mij echt geen tekenen dat het tot een rokersoproer zal komen. Het komt misschien pas tot een opstand als de nicotinepleister over een paar jaar om wat voor reden dan ook, weer uit het basispakket wordt geschrapt. Want zo fantastisch helpen die dingen nou ook weer niet. Veel rokers hebben wel
wat baat bij die pleister maar vallen na enige tijd weer terug in het oude, vertrouwde gedrag. Die hebben jarenlang nicotinepleisters nodig.
Hartpatiënten en zangere vrouwen moeten so-wie-so oppassen voor nare bijverschijnselen. Het middel is dus omstreden en de vraag blijft dan ook waarom de overheid het vertikt om de tabaksindustrie zelf definitief goed aan te pakken. Okee, de tabaksfabrikant mag geen verslavende stoffen meer toevoegen aan de sigaret. En de reclame is verregaand beperkt. En de tabaksfabrikant is verplicht op de verpakkingen te vermelden wat roken al zo kan doen met je gezondheid. Da's al heel wat.
Nog leuker zou zijn als de fabrikanten verplicht worden mee te betalen aan de toekomstige gedoogzones in horeca, op stations en coffeeshops. De discussie over of een roker wel of niet medische hulp mag krijgen kan afgerond worden door de tabaksindustrie te verplichten de zorg voor hun cliënten te betalen. En, hoewel niemand in dit vrijheidslievende, enigzins liberaal-anarchistsiche land voor zulke drastische overheidsingrepen is, een totaal verbod op de productie zou pas echt zoden aan de dijk zetten. Mocht de straffe roker daarmee de illegaliteit in gedreven worden, zal dat zeker wat problemen geven. Maar zelfs het het vrije, blije hippietijdperk en de latere drugsgedoogcultuur heeft er niet toe geleid dat alle 16 miljoen inwoners hier aan de genotsmiddelen verslaafd zijn en elkaars zakken rollen om aan het spul te komen.
Ab Klink weet dat een tevreden roker geen onruststoker is. Het lapmiddeltje – ceci n'est pas une pipe – zachte pleisters maken stinkende wonden (sorry, maar mijn frans is nooit zo geweldig geweest) dat hij nu wil inzetten moet de gemoederen ook bij het stopppen met roken rustig houden, zodat het rookverbod een succes mag worden.
Ik moet eerlijk zijn: na wat schampere pogingen tot stoppen, rook ik nog steeds. Dus als de walmende dampen van dit stukje u tot meeroken heeft gedwongen: excuses. Ik streef naar een rookvrij blog. De planning is om, na alle veranderingen die dit weblog reeds heeft ondergaan, deze wijziging eind augustus in te voeren.

Eten in de bajes

voedingssupplementenGedetineerden zouden minder agressief worden als er voedingssupplementen in hun eten zit. De waarde van voedingssupplementen is nog steeds zeer omstreden en er zouden zelfs risico's zijn als je er teveel van inneemt. Vorig jaar wilde men daarom in Europees verband de voedingssupplementen in etenswaar beperken.
Toch vond de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) dat positieve berichten uit Engeland een nader onderzoek rechtvaardigde. Dus een universiteit erbij gehaald, een aantal gedetineerden geselecteerd en wat blijkt? De verschillen tussen de groep die eten met supplementen kreeg en de groep die placebo's at, zijn zo klein dat nader onderzoek is gewenst. Er waren wel wat minder incidenten in de groep gesuppleteerde gedetineerden. Dat geeft natuurlijk hoop. Tenslotte ging het om een kleine groep die slecht drie maanden werden gedrogeerd. Dus wie weet wat er gebeurt als je alle gedetineerden een heel jaar lang pillen voert.
Criticasters van voedingssupplementen vinden dat je beter gewoon gezond en gevaroeerd kan eten, zonder al die toevoegingen. Zij worden in het gelijk gesteld door een Amerikaanse wetenschapper die onderzocht had dat
junkfood tot meer agressie leidde. In junkfood zit amper nog iets aan nuttige voedingsstoffen. Je wordt er niet alleen ongezond dik van, maar het kan ook nadelige gevolgen voor je hersenen hebben met stemmingswisselingen, depressies en agressief gedrag tot gevolg.
Goed eten dus. Daar heeft men in
Indische gevangenissen leuke resultaten mee behaald. In een gevangenis in Bangelore kregen de bewoners een vegetarisch menu van rijst, groenten, linzen en melk voorgeschoteld van de lokale Hare Krishna-beweging. Dat viel zo goed in de smaak dat veel gedetineerden de bajes helemaal niet meer uit wilden toen de straf er op zat. Sterker nog, andere veroordeelden probeerden een plaats in deze gevangenis te krijgen.
Ja, zo kan je van een goed gevangenismaal ook weer agressie krijgen. Een gedetineerde van de Scheveningse gevangenis overwoog
een vechtpartij om zo overplaatsing naar Zoetermeer te krijgen, alwaar je elke dag zelf mag koken en prima voedsel te verkrijgen is.
Vooralsnog lijkt me het eten in de justitiële inrichtingen hier goed genoeg. Op mijn werk valt het telkens weer op hoe goed de meeste cliënten er uitzien na een gedwongen “vakantie”. Rust en goed eten. Daarkomen de meesten van hen in het jachtige straatleven niet aan toe. In de bajes wel. En zo heeft de gevangenis af en toe ook zijn aantrekingskracht, net zo als dat in India het geval is. Laat die voedingssupplementen dus maar zitten en steek het geld in normaal, goed eten. Nog los van de ethische kanten van deze zaak. Het zet de deur op een kier om niet alleen het gedrag van gedetineerden met gemanipuleerd voedsel te sturen, maar ook van ieder ander aan wie wij menen een steekje los te zien zitten.
Nader onderzoek is volstrekt overbodig, lijkt mij.

Gratis OV leidt tot ziekenhuisbezoek.

openbaar vervoerAfgelopen zaterdag vierde men in het Belgische Hasselt 10 jaar gratis openbaar vervoer. Een succesverhaal volgens een persbericht. Een groei van 1000 naar 12600 reizigers per dag. Ook te danken aan de uitbreiding van de buslijnen die in Hasselt zijn gaan rijden.
Hoe ik ook op internet en in Hasselt zocht, ik kon geen verklaring vinden voor de bijzondere zinsnede in het persbericht: 'Dit zijn natuurlijk alleen maar pluspunten voor de mobiliteit in Hasselt. Maar er is ook een sociaal vooordeel. Zo steeg bijvoorbeeld het ziekenhuisbezoek opmerkelijk.'
Wie een ziekenhuis nodig heeft gaat er toch heen? Die vind toch wel een manier? Of heeft men in Hasselt het ambulancevervoer afgeschaft omdat het openbaar vervoer goedkoper is? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat gratis openbaar vervoer heeft geleid tot gezondheidsklachten die eerder niet bekend waren.

Gezonde boekhouding

Belastingen

Dat Wouter Bos er wel voor oppast de erfenis van Zalm te verkwanselen aan socialistische idealen, was te voorspellen. De term 'begrotingstekort' verdwijnt definitief in de stoffige analen der geschiedenis. Maar kan iemand mij eens uitleggen waarom dat moet betekenen dat we daarom de zoveelste stap verwijderd raken van een gratis gezondheidszorgstelsel? Zijn we dan allemaal zo ziek dat de kosten onverantwoord hoog zijn en dus de zorgpremie omhoog moet en de aftrek voor buitengewone ziektekosten afgeschaft moet worden?
Misschien is dit Wouter's tactiek om de kosten die de 'vergrijzing' met zich mee brengen terug te dringen. Want met de ouderdom komen de gebreken, zegt men. En die gaan op hoge leefijd ook niet zomaar weer weg. Dus is er een aardige kans dat ouderen veel bijzondere ziektekosten zullen hebben. Nu er nog steeds veel weerstand is tegen kortingen op de A.O.W. moet Bos het dus op een andere manier zien op te lossen. En dus laat hij de ontwikkeling van de zorgpremies voor wat het is en schaft hij de aftrek voor bijzondere ziektekosten af.
Een gezonde boekhouding zal en moet resulteren in een begrotingsoverschot. Een betaalbare en voor iedereen toegankelijke gezondheidszorg past daar niet bij.
De oppositie krijgt geen kans de minister van financiën aan te vallen op het los laten van de Zalmnorm, die nu het Belang van Bos lijkt te worden.

Update 2 juli 2007: buitengewone ziektekosten kunnen een aardige aftrekpost zijn voor chronisch zieken en gehandicapten. Lees meer over hun financiële situatie op de site van Nivel (Nederlands Instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg).

Pillen pinnen

apotheekautomaatJe pillen ophalen bij de apotheek op elk gewenst moment. Dat kan straks bij de pillenautomaat van een apotheek in Tholen. Kennelijk is een proef in Noord-Holland al zover geslaagd dat men het in Tholen aandurft de klanten pillen te laten pinnen.
Het is een uitkomst voor gemeenten waar geen 24-uurs voorzieningen zijn om je recept te cashen. Stel je bent 's avonds naar de nooddokter geweest en die wil dat je zo snel mogelijk aan een anti-bioticakuur begint. In jouw dorp is de apotheek dicht en dat betekent nu dus nog een x-aantal kilometers rijden naar de dichtsbijzijnde plaats met een apotheek die wel open is tot in de nachtelijke uurtjes. Dat is straks verleden tijd. Je gaat naar de pillenautomaat van jouw apotheker. Nu werkt het nog zo dat je het recept in de automaat moet doen. Een scanner leest het recept. Ergens zit een apotheker die het controleert en de juiste medicijnen in de automaat doet. Dat kan tegenwoordig ook al vol-automatisch. Apothekers kennen al robot-sytemen, waardoor het heen en weer geloop van balie naar medicijkast niet meer nodig is. Bovendien maakt een robot geen fouten. Die grijpt niet net het verkeerde doosje. Zolang iedereen maar de juiste codes bij de hand heeft en medicijndoosjes stickers met bijpassende codes dragen, kun je zo aan de gewenste medicijnen worden geholpen.
De wet verplicht de aanwezigheid van een gediplomeerde apotheker bij medicijnverstrekking, dus de pillenrobot zal nooit helemaal alleen het werk doen. De apotheker hoeft echter niet bij de automaat zelf te zitten, het kan ook op afstand.
Maar waarom je je pinpas nodig hebt is me een raadsel. Want het kan voorkomen dat je je zo beroerd voelt dat je even niet aan je pinpas hebt gedacht. Het moet toch niet zo moeilijk zijn dat een arts een recept meegeeft waarop jouw ziektenkostenverzekeringscode staat. Daarmee kan dan zowel je identiteit als je kredietwaardigheid worden bevestigd.
Ach, dat zijn natuurlijk de kinderziektes die elke innovatie kent. Die vallen nooit weg te automatiseren.

Maakbaarheidsverbod

ZuidplaspolderStaatssecretaris Huizinga (Verkeer en Waterstaat) overweegt een verbod op bouwen in diepe polders. Daarmee zou dan een traditioneel hollands stuk maakbaarheid ten einde komen. Ooit is men begonnen polders droog te malen om land te winnen en/of wateroverlast te beperken. In die lang vervlogen tijden hield me er geen rekening mee dat het water wel weer eens zou terugkomen. Men maalde er lustig op los, ongeacht hoe diep de droog te leggen polders ook zouden worden. En daarna kon het bouwen beginnen. Boerderijen, huizen, fabrieken en complete kantorenwijken.
Nog lang niet alle polders zijn volgebouwd en er liggen nog hele stapels bouwplannen op de tekentafels. Die lopen nu dus het risico te moeten wijken voor het water. Er zijn dus toch grenzen aan de maakbaarheid en die liggen nu bij het aanzwellende water, aangevoerd door de rivieren. Eén van de gevolgen van de klimaatveranderingen.
Buigt de staatssecretaris het hoofd voor deze ontwikkelingen? Niks ambities en hollandse waterweerbaarheid? Ze had toch eerst een nieuw
Deltaplan aangekondigd? Of houdt ze er rekening mee dat de overheid nog lang niet klaar is met rampenplannen die bij overstromingen noodzakelijk zijn als diepe polders rondom Den Haag (Wateringseveld) gevaar lopen? Dan maar liever geen risico gelopen en een bouwverbod uitvaardigen.
Huizinga heeft nog geen definitef besluit genomen. Eerst moet er natuurlijk een onderzoekje komen naar de werkelijke risico's. In plaats van een bouwverbod is bewustmaken van de risico's ook een optie. Dan zijn er geen verdere maatregelen nodig, zoals de
gemeente Oosterhout een bewuste keuze maakt haar burgers te leren leven met wateroverlast. Daar staan straten zo'n twee keer per jaar onder water. De gemeente is niet van plan het rioolstelsel aan te passen. Men schaft maar wat rubberlaarzen aan en met z'n allen een paar keer per jaar dweilen vergroot de gemeenschapzin.
Mevrouw Huizinga weet ook wel dat een bewustzijnsverruimend Postbus 51-spotje stukken goedkoper is dan het Deltaplan dat ze eerst voor ogen had. Dat is dan wel weer de soort maakbaarheid van deze nieuwe tijden. In plaats van handen uit de mouwen steken doen we niets. Een keerpunt in het maakbaarheidsdenken.
Leren leven met het water. Een goed idee? Bent u al voorbereid op natte voeten? Of heeft u toch liever hoge dijken zodat we het weer een tiental jaren droog kunnen houden? Bij dat Deltaplan vraagt de staatssecretaris niet alleen waterstaat-experts om hun ideeën. Ook mensen uit 'de creatieve hoek' zijn welkom. Nou, laat hier uw creativiteit maar stromen, zou ik zo zeggen.

Relevante keuzes bij solliciteren.

Anoniem sollicterenEen grote meerderheid van de Tweede Kamer ziet niets in de mogelijkheid anoniem te sollicteren bij de overheid.

Minister ter Horst zag er wel wat in, maar wacht eerst de resultaten af van een proef in Nijmegen, alwaar zij burgemeester was voor ze tot het kabinet toetrad.

In een eerder onderzoek beweerden vier van de tien werkgevers dat anoniem solliciteren helpt om allochtone werkzoekenden meer kans op een baan te geven.
Acht van de tien werkzoekenden gelooft in betere kansen voor alle sollicitanten: autochtonen, allochtonen, mannen, vrouwen, ouderen en jongeren.

De 2e Kamer wil er niet aan. De overheid moet natuurlijk het lichtend voorbeeld voor de natie zijn en hoort helemaal niet te discrimineren bij sollicitaties. Overbodige maatregel dus, zo vinden bijna alle kamerleden.
Groenlinks is de enige partij die zich zeer postitief uitte over de plannen van ter Horst.

Andere tegenstanders van anoniem solliciteren zeggen dat het niet helpt bij het verkrijgen van een baan omdat in veel gevallen toch eerst naar de c.v. gekeken wordt en pas later naar naam en andere personalia. En zelfs al zou naam en bijvoorbeeld leeftijd en geslacht niet zijn vermeld, dan val je bij een kieskeurige werkgever toch door de mand als je eenmaal op gesprek komt. Wie vooroordelen heeft, gebruikt ze ook.

Wat dat betreft is er meer hoop op betere tijden te verwachten van mensen die hun vooroordelen erkennen en bereid zijn dat te veranderen zoals bij een Frans bedrijf het geval is.

Selectie op basis van vooroordelen valt niet te vermijden, noch te controleren. Hooguit kan een sollicitant een klacht indienen als hij/zij bij zo'n gesprek negatief onderscheid op gebied van naam, leeftijd, geloof of geslacht ontdekt.
En dat een c.v. alleen goed genoeg zou zijn is lang niet altijd steekhoudend. Niet alleen je ambachtelijke ervaring en vaardigheden doen er toe, ook wie je bent kan doorslaggevend zijn. In menig vacature wordt immers ook gevraagd om ambities, collegialiteit of spontaniteit. Je kan nog zo'n goede monteur zijn, ben je een wat somber type dan zijn je kansen een stuk kleiner.

Als dan ook nog op je c.v. de naam prijkt van een bedrijf dat net een slechte naam heeft gekregen door een wanprestatie helpt dat ook niet mee. Ook al was jij daar niet verantwoordelijk voor.

Welke keuzes moeten je maken als je een sollicitatiebrief schrijft? In vacatures wordt om relevante gegevens gevraagd. Op grond van de wet zijn geslacht en leeftijd niet relevant. Er mag niet op worden geselecteerd dus die gegevens kunnen achterwege blijven.
Je naam? Natuurlijk wil je graag een zo persoonlijk mogelijke brief schrijven. Zonder je naam is de aardigheid er al een stuk van af. Als je ergens komt te werken wil je natuurlijk ook graag bij je naam genoemd worden en niet als een anoniem poppetje op het werkrooster gezien worden.

Maar met je naam geef je meteen wat identiteit prijs over geslacht en mogelijke roots. Lastige keuze dus. Omdat je naam ook niet doorslaggevend zou moeten zijn om uitgenodigd te worden voor een gesprek zou het dus misschien beter zijn als de werkgever de persoonlijke kennismakling uitstelt tot dat gesprek. Bij binnenkomende brieven kunnen naam, woonplaats en andere puur persoonlijke gegevens worden afgeplakt. Die leert men wel kennen als je je voorstelt bij het gesprek. Dat is wat men in de proef in Nijmegen gaat doen.

Hobby's? Die kunnen relevant zijn, maar noem er dan vooral niet teveel anders denkt de werkgever dat je meer in je vrije tijdsbesteding bent geïnteresseerd dan in je werk. Liever ziet men dat je werk je hobby is.

Namen van scholen en bedrijven waar je je vaardigheden en ervaring hebt opgedaan? Mwah, laat dat ook maar zitten eigenlijk. Het onderwijs heeft op dit moment al geen geweldige uitstraling en als de naam van je school duidelijk maakt uit welke wijk je komt krijg je hetzelfde effect dat optrad bij banken die mensen een hypotheek weigerden op basis van de postcode. Noem alleen je opleiding bij naam als die school in inspectierapporten op internet hoog scoort.

Een werkgever hoort natuurlijk alleen te kiezen op de gegevens die in zo strikt mogelijke zin relevant zijn voor de baan. Werkgelegenheid is voor iedereen en omdat werkgevers verantwoordelijk zijn voor die werkgelegenheid moeten ze er ook alles aan doen om mensen een eerlijke kans op een baan te geven.

En de sollicitant moet alleen die gegevens verstrekken die naar waarheid de geschiktheid voor een baan aantonen.
Er valt dus wel iets te zeggen voor anoniem solliciteren. Maar het weglaten van bepaalde informatie houdt niet op bij de naam alleen.

Werklozen als wisselgeld.

werkloosheidDe werkgevers willen de regering ter wille zijn en het leger der werklozen aan de slag helpen. Het zoveelste banenplan? Jawel, na de werkverschaffing in de crisisjaren en de banenpools, de Melkertbanen die ID-banen werden en tal van andere banenplannen, komen de werkgevers nu ook met een banenplan. En wat gaat ze dat kosten? Een grijpstuiver. De overheid moet voor de helft bijdragen aan het nobele plan dat net zo goed Stuivertje wisselen mag heten, omdat de werkgevers alleen 200.000 landurig werklozen aan een baan zullen helpen als de regering belooft op de aanstaande participatietop het ontslagrecht zal versoepelen. Werklozen als wisselgeld dus.
Nu werd vorige week bekend dat de werkloosheid nog nooit
zo laag is geweest de afgelopen vier jaren. Slechts 347.000 mensen zaten gedwongen naar hun werkloze handen te turen. Als er de komende drie jaar geen werklozen bij komen zal dat dankzij de werkgevers dus zakken naar een krappe 147.000 arbeidsreservisten.
Dat is mooi en nog mooier is dat de werkgevers beloven de langdurig werklozen aan echte banen te helpen. Geen flauwekul-jobs zoals bij de Melkertbanen nog al eens het geval was. Nee, echt werk. Met een opleiding erbij als dat nodig is. De allermooiste zinsnede uit het nieuwe banenplan is dat de werkgevers er naar streven de aangenomen werklozen na een jaar aan een vaste baan te helpen.
Er naar streven? Wat is dat nou? Geen keiharde garanties? Maar wel eisen dat het ontslagrecht wordt versoepeld. Ik adviseer de overheid het ontslagrecht pas serieus te bespreken als de werkgevers de komende drie jaren voldoende hebben bewezen dat hun banenplan ook echt werkt. Eerst die 200.000 vaste banen en een lagere werkloosheid, dan zullen we wel weer verder zien. Want tot op vandaag de dag wordt er nog steeds al te soepeltjes ontslagen.
Natuurlijk, een beetje ontslag is een hinderpaal voor de werkgever. Vervelende vakbonden die de beste ontslagregeling voor hun leden er uit willen slepen, rechters die al gauw een ontslag goedkeuren als er maar een paar maanden vertrekpremie tegenover staat en niet te vergeten die irritante economie zelf. Die doet maar wat. Het ene moment kunnen werkgevers zo een paar duizend werknemers gebruiken omdat het zo goed gaat met de economie, even later zitten ze ermee opgescheept omdat een stijgende olieprijs hun concurrentiepositie ondermijnt en ze beter die werknemers weer naar huis kunnen sturen om een uit de kosten te blijven.
Nee, die economie is onvoorspelbaar en daar kunnen de werkgevers weinig aan doen. Behalve dan het ontslagrecht versoepelen. want is de nood weer eens aan het werk, dan kan de werkgelegenheid van het bedrijf gered worden door een paar mensen over te dragen aan het sociale vangnet van de overheid.
Het is huichelarij van de hoogste soort. Als er geen werkloosheid zou zijn, gedijt de soort economie die wij hier kennen niet goed. Want die economie draait alleen prima als de loonkosten binnen de perken blijven. En hoe hou je die kosten laag? Door de werkloosheid op peil te houden. Als iedere beschikbare arbeidskracht al een baan heeft dan moeten werkgevers maar zien hoe ze eventuele vacatures vervuld krijgen. Dat lukt dan alleen maar als er een beter salaris of leuke extraatjes worden aangeboden. Want waarom zou iemand anders van werkgever willen wisselen?
Maar hogere salarissen leiden net zo goed tot duurdere producten als een te groot tekort aan vakkrachten. Als er te weinig metselaars zijn, dan kunnen die paar vaklui hogere prijzen bedingen, want het werk moet wel gedaan worden. De vicieuze cirkel van de vrije markteconomie. Te weinig werklozen is niet goed, teveel ook niet. Dus zal het aantal werklozen precies zo groot moeten zijn dat er genoeg mensen zijn die voor een lager salaris een baan accepteren en de rest met overheidssubsidie aan het werk geholpen wordt. Dat laatste stellen nu de werkgevers ook voor. Hun banenplan moet voor de helft door de overheid mede gefinancierd worden. Maar dan wel zonder de garanties die ook de overheid nooit heeft kunnen bieden. Het verlagen van het aantal werklozen is niet het werkelijke doel van de werkgevers. Versoepeling van het ontslagrecht wel, want arbeid is het geld waar de werkgevers geheel naar eigen goeddunken over wensen te beschikken. Dit banenplan is weer een typisch geval van overbodig.

Gedragscode tegen gelazer

vvdvoorzitterTja, de VVD gaat een gedragscode opstellen zodat de partijleden eindelijk weten hoe ze respectvol met elkaar moeten omgaan. Natuurlijk, we leven anno 2007 dus de tijd dat een liberaal een echte heer of dame was hoort tot het vroeger-was-beter-tijdperk. De hedendaagse liberaal weet niet eens wat etiquette is en zo kon het dus gebeuren dat er onwelvoeglijke woorden vielen ten tijde van de Ayaan-kwestie en rond het lijsttrekkersschap. Voorzitter Jan van Zanen heeft er schoon genoeg van en wil dat het gelazer nu afgelopen is.
Zal de VVD die gedragscode serieus nemen? Te vrezen valt van niet. De partijraad was dit weekend van mening dat niemand geroyeerd hoefde te worden naar aanleiding van het rapport van de commissie Dekker (de interne analyse van de verkiezingsnederlaag van de VVD). Dus als de partij de gedragscode net zo behandelt als het commissie-rapport hoeft geen enkele VVD-politicus bang te zijn voor zijn/haar politieke loopbaan. Rutte en Verdonk kunnen op de ouwe, getrouwe, uiterst amicale voet verder met elkaar. Gelukkig maar, want het dreigt toch een beetje saai te worden in de parlementaire wandelgangen.
Wat zou er nou in die gedragscode komen te staan? Laten we de liberalen eens van advies dienen. Ik maak alvast een opzetje en u, lieve lezer, mag natuurlijk ook een duit in het zakje doen.

1, Verdonk-ermaan uw mening niet maar uit die met respect.
2. Schelden doet geen zeer, maar doe het dan als heer.
3. Eert uw fractievoorzitter gelijk u uwzelve eert (die is speciaal voor Rita).
4. Is een partijlid met voorkeur omhoog gestemd, zet haar dan niet in heur hemd (die is dan voor Rutte).
5. De vrijheid van het individu is een mooie hobby, die echter niet in de partijbankjes thuishoort.
6. De vrije markt is geen plaats voor kritische gedachtenwisselingen.
7. Wie zich gedraagt als liberale kemphanen krijgt te maken met Jan van Zanen.

Afijn, heeft iemand betere voorstellen voor de liberale gedragscode?